Algemeen
Bizarre onthulling in de zaak tegen Marco Borsato: Onthuld door BN’er
Dennis Schouten, mede bekend van het YouTube-programma Roddelpraat, heeft na tweeënhalf jaar een onverwachte onthulling gedaan over de zaak rondom Marco Borsato.
In zijn recent uitgebrachte boek, getiteld “Dennis Schouten: Beschadigd, op weg naar de dood”, deelt hij eindelijk wie de mysterieuze klokkenluider was achter het mogelijk s*ksueel grensoverschrijdend gedrag van de zanger.
De onthulling vond plaats in Roddelpraat, waar Dennis Schouten samen met Jan Roos al geruime tijd sprak over de mogelijke misstanden rondom Marco Borsato.
Deze onthulling wordt door Schouten beschouwd als een van hun grootste scoops in de vier jaar dat het programma bestaat, en hij onthult dat ze er eigenlijk per toeval achterkwamen.
Het verhaal begint in augustus 2021 tijdens de première van La Casa de Papel, waar Dennis en Jan Versteegh elkaar tegenkwamen.
Versteegh bracht ter sprake dat er geruchten gingen over Marco
Borsato die zich zou hebben vergrepen aan een jonge vrouw.
Hij moedigde Schouten aan om hiermee naar buiten te komen, aangezien het verhaal al geruime tijd rondging in de media, maar niemand het durfde te openbaren.
Hoewel Versteegh de bron niet wilde onthullen, liet hij doorschemeren dat het bericht via zijn netwerk in de mediawereld bij hem was beland.
Hoewel Dennis Schouten doorgaans terughoudend is om zijn bronnen bekend te maken, maakte hij in dit geval een uitzondering en prees hij Jan Versteegh als klokkenluider van de vermeende misstanden rondom Marco Borsato.
Hij baseerde zijn vertrouwen op het feit dat een andere bekende RTL-persoonlijkheid hem had verteld dat John van den Heuvel al onderzoek deed naar de kwestie. Dit gaf Schouten het vertrouwen dat het verhaal waar zou kunnen zijn.
Niet veel later werd er daadwerkelijk aang!fte tegen Borsato gedaan, en Tim Hofman kwam met een aflevering van BOOS waarin beschuldigingen rondom The Voice werden geuit.
De onthulling van de klokkenluider heeft voor veel opschudding
gezorgd en werpt een nieuw licht op de zaak rondom Marco
Borsato.
Met deze nieuwe informatie hoopt Schouten bij te dragen aan meer openheid en transparantie in de entertainmentindustrie, waar het aankaarten van dergelijke gevoelige kwesties vaak gepaard gaat met aarzeling en angst voor repercussies.
De onthulling van de klokkenluider heeft niet alleen geleid tot opschudding binnen de entertainmentindustrie, maar heeft ook een breder gesprek op gang gebracht over het belang van het aan de kaak stellen van misstanden en het beschermen van slacht0ffers van s*ksueel grensoverschrijdend gedrag.
De zaak rondom Marco Borsato is slechts een van de vele voorbeelden van bekende figuren die worden beschuldigd van ontoelaatbaar gedrag.
Het feit dat bekende persoonlijkheden zoals Dennis Schouten en Jan Versteegh hun platform gebruiken om dergelijke kwesties aan het licht te brengen, benadrukt de verschuiving naar meer openheid en verantwoording binnen de media.
Het is belangrijk op te merken dat het onthullen van dergelijke
informatie niet alleen de verantwoordelijkheid is van de media,
maar ook van de bredere samenleving.
Het creëren van een cultuur waarin slacht0ffers van s*ksueel misbru!k zich gesteund voelen om naar voren te komen en hun verhaal te vertellen, is essentieel voor het aanpakken van deze problemen.
Hoewel het proces van onthulling en confrontatie moeilijk kan
zijn voor alle betrokken partijen, is het een cruciale stap in de
richting van gerechtigheid en het voorkomen van toekomstig
misbru!k.
Het is dan ook belangrijk dat er mechanismen en steunsystemen worden opgezet om slacht0ffers te helpen bij het omgaan met de gevolgen van hun ervaringen en bij het zoeken naar gerechtigheid.
De onthulling van de klokkenluider in de zaak Marco Borsato is slechts een voorbeeld van hoe de media een rol kunnen spelen in het aan het licht brengen van misstanden en het bevorderen van verantwoordelijkheid en transparantie.
Het is een herinnering aan het belang van een kritische en ethische benadering van nieuwsverslaggeving, en het onderstreept de noodzaak van een cultuur van respect, veiligheid en integriteit binnen alle sectoren van de samenleving.
Algemeen
Heb ik ongelijk dat ik boos ben omdat mijn 71-jarige moeder haar geld aan reizen uitgeeft in plaats van mij met mijn reizen te helpen?
Een onverwacht gesprek met mijn moeder veranderde mijn kijk op geld, groei en verbinding
Wat begon als een kort WhatsApp-bericht groeide onverwacht uit tot een van de meest betekenisvolle gesprekken die ik ooit met mijn moeder heb gevoerd. We zaten samen aan de keukentafel, elk met een kop dampende thee, toen ik de woorden uitsprak die al dagen in mijn hoofd rondspookten. Het ging financieel niet goed met me, en ik begreep niet waarom mijn moeder — die het duidelijk beter voor elkaar had — haar spaargeld gebruikte voor reizen, in plaats van mij te helpen.
“Waarom geef je je geld uit aan vakanties, terwijl ik moeite heb om mijn rekeningen te betalen?” vroeg ik, met meer emotie in mijn stem dan ik van tevoren had gepland.
Mijn moeder, Helen, inmiddels 71, keek me rustig aan, glimlachte zacht en zei:
“Lieve schat, ik begrijp dat je het moeilijk hebt. Maar waarom denk je dat ik dat voor je moet oplossen?”
Haar woorden kwamen binnen. Niet omdat ze hard waren, maar omdat ze eerlijk waren — en ze zetten me aan het denken.
Verschillende paden, andere prioriteiten
Als kind geloof je vaak dat je ouders er altijd voor je zullen zijn. Niet alleen emotioneel, maar ook praktisch. Zelfs als je volwassen bent, blijft dat gevoel soms hangen. In mijn hoofd had ik het plaatje al ingevuld: mijn moeder had financiële ruimte, dus waarom zou ze me niet ondersteunen in deze lastige fase?
Maar mijn moeder had andere plannen. Ze had jarenlang gespaard voor iets waar ze haar hart aan had verpand: de wereld ontdekken. Ze vertelde over de geur van versgebakken brood in een klein Italiaans dorp, de zonsondergangen die ze vanaf een balkon in Spanje had bekeken, en de gesprekken die ze voerde met locals in Griekenland. Voor haar betekenden die reizen vrijheid, rust en levensvreugde.
Voor mij voelde het echter als afstand. Waarom koos ze voor zichzelf, terwijl ik haar zo hard nodig had?
Sparen om te leven, niet om alleen maar opzij te zetten
Helen vertelde dat haar reizen allesbehalve impulsief waren. Ze had jarenlang kleine bedragen opzijgezet, hier en daar iets gelaten, om haar droom waar te maken zodra ze met pensioen zou gaan.
“Ik wil niet blijven sparen tot ik oud ben en het niet meer kan,” zei ze. “Ik wil nú leven, nú ontdekken, terwijl mijn lichaam en geest het nog toelaten.”
Haar woorden verrasten me. Ik had sparen altijd gezien als iets waarmee je toekomstige problemen voorkomt. Maar zij liet me zien dat sparen óók bedoeld kan zijn om op het juiste moment van het leven te genieten.
Volgens het Nibud is structureel sparen belangrijk voor financiële rust, maar ook voor persoonlijke voldoening. Het geeft ruimte om dromen waar te maken — op je eigen voorwaarden.
Trots, schaamte en wat eronder ligt
Nadat de eerste emoties waren gezakt, begon ik mezelf af te vragen: was ik echt boos op haar, of op mezelf? Ik voelde me tekortschieten, beschaamd zelfs. Mijn frustratie kwam voort uit onmacht. En ergens had ik gehoopt dat haar hulp alles kon oplossen — of in elk geval verzachten.
Maar zoals Wijzer in geldzaken stelt: financiële groei begint bij het erkennen van je situatie. Dat had ik tot dan toe vermeden. Mijn moeder wees me daar op haar manier op, niet met verwijten, maar door me te wijzen op mijn eigen kracht. En misschien was dat wel veel waardevoller dan een geldbedrag.
Tijd voor reflectie
Na het gesprek besloot ik even afstand te nemen. Niet uit boosheid, maar om alles op een rijtje te zetten. In de dagen die volgden dacht ik veel na over onze uitwisseling. En langzaamaan begon ik haar standpunt te begrijpen.
Ze had me niet afgewezen — ze had me juist het vertrouwen gegeven dat ik dit zelf aankon. Ze liet zien dat ik het waard was om in mezelf te geloven, ook al voelde ik me kwetsbaar.
Tijdens mijn zoektocht naar helderheid stuitte ik op platforms als Geldfit en Nibud, waar ik leerde dat financiële problemen vaker voorkomen dan je denkt, en dat hulp vragen geen zwaktebod is — het is een stap vooruit.
Een nieuw begin met een oud vertrouwd iemand
Een week later belde ik haar op.
“Mam, het spijt me. Ik had beter moeten luisteren.”
Haar reactie was precies zoals ik hoopte.
“Ik weet het, lieverd. Je hebt het zwaar. Maar ik geloof echt dat jij dit kunt. Je bent sterker dan je denkt.”
In plaats van geld kwamen er andere vormen van hulp: suggesties om overzicht te creëren, het aanmoedigen om kleine stappen te zetten en bovenal haar onvoorwaardelijke vertrouwen.
Kleine stappen, grote effecten
“Echt voor jezelf zorgen betekent ook dat je jezelf serieus neemt,” zei ze tijdens een van onze gesprekken. Die zin bleef hangen. Want het ging uiteindelijk niet over geld, maar over eigenwaarde.
Ik begon met het opstellen van een maandbudget, keek kritisch naar mijn uitgaven en nam contact op met instanties zoals Schuldhulpmaatje. En wat bleek? Het probleem dat eerst als een onneembare berg voelde, werd stap voor stap overzichtelijker. Ik kreeg ademruimte. Niet alleen financieel, maar ook mentaal.
Elke keer dat ik iets afvinkte op mijn lijstje, groeide mijn vertrouwen. Niet omdat ik alles al opgelost had, maar omdat ik voelde: ik ben in beweging. Ik neem verantwoordelijkheid.
De relatie met mijn moeder veranderde mee
Sinds dat gesprek zijn onze gesprekken veranderd. We praten meer, dieper, eerlijker. Niet over wat we missen, maar over wat we wél hebben: vertrouwen, liefde en toekomstplannen.
Laatst zei ze:
“Als jij straks ruimte hebt, zou ik het heerlijk vinden als je eens met me mee gaat op reis. Niet omdat je iets moet, maar omdat het leuk is.”
Die uitnodiging raakte me. Niet omdat ik meteen mijn koffers wil pakken, maar omdat het een symbool werd. Van een gedeelde toekomst, waarin we allebei ons pad mogen volgen, en elkaar daarin vinden.
Inzichten voor het leven
Wat dit gesprek me vooral leerde, is dat hulp er in veel vormen is. En dat verschil in verwachtingen geen breuk hoeft te betekenen, maar juist kan leiden tot verdieping.
Hier zijn de belangrijkste lessen die ik meeneem:
-
Verwachtingen tussen generaties mogen verschillen — dat biedt juist ruimte voor dialoog.
-
Sparen mag ook een doel hebben dat plezier brengt, niet alleen veiligheid.
-
Boosheid is soms vermomde schaamte. Door die te herkennen, kun je eerlijker zijn naar jezelf.
-
Steun kan emotioneel zijn, niet altijd financieel. En dat is minstens zo waardevol.
-
Kleine stappen brengen grote rust. Overzicht creëert vertrouwen.
-
Een open gesprek, hoe ongemakkelijk ook, kan de basis zijn voor een sterkere band.
Vooruitkijken met vertrouwen
Vandaag de dag weet ik nog steeds niet precies waar ik uitkom. Maar ik weet wél dat ik niet langer afhankelijk hoef te zijn van de keuzes van anderen. Ik maak mijn eigen pad. En mijn moeder, die reist verder — letterlijk en figuurlijk. En ik? Ik ben onderweg. Misschien niet in het vliegtuig, maar wel in groei.
Wil jij ook sterker omgaan met geld, verwachtingen en relaties? Laat je inspireren door verhalen zoals deze. Want groei begint met een goed gesprek — met jezelf of met iemand die je liefhebt.