Algemeen
Gescheiden Married at First Sight-stel laat voorletters van elkaar zetten: ”Krankzinnig”
Het huwelijk van Bastiaan en Suzanne heeft helaas geen stand gehouden, maar ze hebben nu een manier gevonden om altijd met elkaar verbonden te blijven, zelfs na hun scheiding.
In de recente aflevering van MAFS (Married At First Sight) lieten ze elkaars voorletters op hun lichaam tatoeëren, wat ze beiden als “erg leuk om te doen” beschouwden.
Net als bij Anneke en Dirk werd al snel duidelijk dat Bastiaan en Suzanne geen perfecte match waren.
Dat kan gebeuren, en hoewel de meeste mensen na zo’n situatie
uit elkaar zouden gaan, besloten deze twee tot iets heel
anders.
In de aflevering van afgelopen woensdag konden kijkers zien hoe stellen punten konden verdienen met verschillende opdrachten, waaronder het nemen van een tatoeage, wat vijftig punten opleverde.
Bastiaan en Suzanne, die beide erg competitief zijn, besloten ervoor te gaan en elkaars voorletter te laten tatoeëren.
Bastiaan koos voor de letter ‘S’ aan de binnenkant van zijn arm, terwijl Suzanne koos voor de letter ‘B’.
Een tatoeage is natuurlijk permanent, dus het is niet iets wat je zomaar even kunt verwijderen.
Kijkers begrepen niet helemaal waarom de twee dit deden, gezien het feit dat ze niet meer bij elkaar zijn.
Suzanne lijkt het allemaal wel grappig te vinden en vraagt zich
af: “Hoezo impulsief?” Bastiaan was aanvankelijk erg nerveus, maar
vond de pijn uiteindelijk meevallen.
Hij is blij met de letter van Suzanne op zijn arm, ook al wil zijn ex-vrouw die waarschijnlijk niet zien. Hij beschouwt het als een mooie herinnering aan het experiment waar ze samen aan deelnamen.
Hoewel hun relatie niet heeft standgehouden, lijken Bastiaan en Suzanne op een vreemd maar toch symbolisch niveau nog steeds met elkaar verbonden te zijn.
Hun beslissing om elkaars voorletters te tatoeëren getuigt van een bijzondere manier om de banden te behouden, zelfs nadat hun romantische relatie is geëindigd.
Deze onconventionele daad van verbondenheid laat zien dat
Bastiaan en Suzanne, ondanks het einde van hun huwelijk, een
speciale band delen die hen zal blijven verbinden, zij het op een
andere manier.
Het kan gezien worden als een manier om respect te tonen voor de tijd die ze samen hebben doorgebracht en voor de ervaringen die ze hebben gedeeld, ondanks het feit dat ze nu apart verder gaan.
Voor sommigen kan het idee van het tatoeëren van elkaars initialen na een scheiding misschien vreemd lijken, maar voor Bastiaan en Suzanne lijkt het een manier te zijn om het verleden te omarmen en te erkennen dat hun relatie een belangrijk deel van hun leven was, zelfs als het niet heeft standgehouden.
Terwijl Bastiaan zijn nieuwe tattoo bewondert en zich realiseert dat het een blijvende herinnering zal zijn aan de tijd die hij met Suzanne heeft doorgebracht, herinnert Suzanne zich waarschijnlijk ook de goede momenten die ze samen hebben gehad, ondanks het feit dat ze nu gescheiden zijn.
Deze daad van het tatoeëren van elkaars initialen kan worden gezien als een teken van respect, liefde en misschien zelfs van vergeving.
Het herinnert hen eraan dat hoewel hun huwelijk is geëindigd, de band die ze hadden nog steeds van betekenis is en een plek heeft in hun leven, zij het op een andere manier dan voorheen.
Spoiler alert. Schiet mij maar lek, maar dat Suzanne en Bastiaan een tattoo nemen met elkaars letter van hun voornaam😱#mafsnl
— D (@D1643518118531) March 14, 2024
Voor Bastiaan en Suzanne gaat het niet zozeer om het feit dat ze nu gescheiden zijn, maar om het erkennen van de tijd die ze samen hebben doorgebracht en het koesteren van de herinneringen die ze hebben gedeeld.
Het tatoeëren van elkaars initialen is voor hen een manier om die herinneringen levend te houden en te eren wat ze samen hebben gehad.
Hoewel hun wegen nu gescheiden zijn, blijven Bastiaan en Suzanne verbonden door hun gedeelde verleden en de herinneringen die ze hebben gemaakt.
En wie weet, misschien zullen ze in de toekomst terugkijken op deze daad van verbondenheid als een teken van groei, acceptatie en liefde, zelfs na het einde van hun huwelijk.
Bastiaan en Suzanne wat doen jullie! Een tattoo… Voor een paar punten 😱
Ga jij maar eerst… 😂 #mafs #mafsnl— Claudia (@_cloudy_a) March 20, 2024
Algemeen
Heb ik ongelijk dat ik boos ben omdat mijn 71-jarige moeder haar geld aan reizen uitgeeft in plaats van mij met mijn reizen te helpen?
Een onverwacht gesprek met mijn moeder veranderde mijn kijk op geld, groei en verbinding
Wat begon als een kort WhatsApp-bericht groeide onverwacht uit tot een van de meest betekenisvolle gesprekken die ik ooit met mijn moeder heb gevoerd. We zaten samen aan de keukentafel, elk met een kop dampende thee, toen ik de woorden uitsprak die al dagen in mijn hoofd rondspookten. Het ging financieel niet goed met me, en ik begreep niet waarom mijn moeder — die het duidelijk beter voor elkaar had — haar spaargeld gebruikte voor reizen, in plaats van mij te helpen.
“Waarom geef je je geld uit aan vakanties, terwijl ik moeite heb om mijn rekeningen te betalen?” vroeg ik, met meer emotie in mijn stem dan ik van tevoren had gepland.
Mijn moeder, Helen, inmiddels 71, keek me rustig aan, glimlachte zacht en zei:
“Lieve schat, ik begrijp dat je het moeilijk hebt. Maar waarom denk je dat ik dat voor je moet oplossen?”
Haar woorden kwamen binnen. Niet omdat ze hard waren, maar omdat ze eerlijk waren — en ze zetten me aan het denken.
Verschillende paden, andere prioriteiten
Als kind geloof je vaak dat je ouders er altijd voor je zullen zijn. Niet alleen emotioneel, maar ook praktisch. Zelfs als je volwassen bent, blijft dat gevoel soms hangen. In mijn hoofd had ik het plaatje al ingevuld: mijn moeder had financiële ruimte, dus waarom zou ze me niet ondersteunen in deze lastige fase?
Maar mijn moeder had andere plannen. Ze had jarenlang gespaard voor iets waar ze haar hart aan had verpand: de wereld ontdekken. Ze vertelde over de geur van versgebakken brood in een klein Italiaans dorp, de zonsondergangen die ze vanaf een balkon in Spanje had bekeken, en de gesprekken die ze voerde met locals in Griekenland. Voor haar betekenden die reizen vrijheid, rust en levensvreugde.
Voor mij voelde het echter als afstand. Waarom koos ze voor zichzelf, terwijl ik haar zo hard nodig had?
Sparen om te leven, niet om alleen maar opzij te zetten
Helen vertelde dat haar reizen allesbehalve impulsief waren. Ze had jarenlang kleine bedragen opzijgezet, hier en daar iets gelaten, om haar droom waar te maken zodra ze met pensioen zou gaan.
“Ik wil niet blijven sparen tot ik oud ben en het niet meer kan,” zei ze. “Ik wil nú leven, nú ontdekken, terwijl mijn lichaam en geest het nog toelaten.”
Haar woorden verrasten me. Ik had sparen altijd gezien als iets waarmee je toekomstige problemen voorkomt. Maar zij liet me zien dat sparen óók bedoeld kan zijn om op het juiste moment van het leven te genieten.
Volgens het Nibud is structureel sparen belangrijk voor financiële rust, maar ook voor persoonlijke voldoening. Het geeft ruimte om dromen waar te maken — op je eigen voorwaarden.
Trots, schaamte en wat eronder ligt
Nadat de eerste emoties waren gezakt, begon ik mezelf af te vragen: was ik echt boos op haar, of op mezelf? Ik voelde me tekortschieten, beschaamd zelfs. Mijn frustratie kwam voort uit onmacht. En ergens had ik gehoopt dat haar hulp alles kon oplossen — of in elk geval verzachten.
Maar zoals Wijzer in geldzaken stelt: financiële groei begint bij het erkennen van je situatie. Dat had ik tot dan toe vermeden. Mijn moeder wees me daar op haar manier op, niet met verwijten, maar door me te wijzen op mijn eigen kracht. En misschien was dat wel veel waardevoller dan een geldbedrag.
Tijd voor reflectie
Na het gesprek besloot ik even afstand te nemen. Niet uit boosheid, maar om alles op een rijtje te zetten. In de dagen die volgden dacht ik veel na over onze uitwisseling. En langzaamaan begon ik haar standpunt te begrijpen.
Ze had me niet afgewezen — ze had me juist het vertrouwen gegeven dat ik dit zelf aankon. Ze liet zien dat ik het waard was om in mezelf te geloven, ook al voelde ik me kwetsbaar.
Tijdens mijn zoektocht naar helderheid stuitte ik op platforms als Geldfit en Nibud, waar ik leerde dat financiële problemen vaker voorkomen dan je denkt, en dat hulp vragen geen zwaktebod is — het is een stap vooruit.
Een nieuw begin met een oud vertrouwd iemand
Een week later belde ik haar op.
“Mam, het spijt me. Ik had beter moeten luisteren.”
Haar reactie was precies zoals ik hoopte.
“Ik weet het, lieverd. Je hebt het zwaar. Maar ik geloof echt dat jij dit kunt. Je bent sterker dan je denkt.”
In plaats van geld kwamen er andere vormen van hulp: suggesties om overzicht te creëren, het aanmoedigen om kleine stappen te zetten en bovenal haar onvoorwaardelijke vertrouwen.
Kleine stappen, grote effecten
“Echt voor jezelf zorgen betekent ook dat je jezelf serieus neemt,” zei ze tijdens een van onze gesprekken. Die zin bleef hangen. Want het ging uiteindelijk niet over geld, maar over eigenwaarde.
Ik begon met het opstellen van een maandbudget, keek kritisch naar mijn uitgaven en nam contact op met instanties zoals Schuldhulpmaatje. En wat bleek? Het probleem dat eerst als een onneembare berg voelde, werd stap voor stap overzichtelijker. Ik kreeg ademruimte. Niet alleen financieel, maar ook mentaal.
Elke keer dat ik iets afvinkte op mijn lijstje, groeide mijn vertrouwen. Niet omdat ik alles al opgelost had, maar omdat ik voelde: ik ben in beweging. Ik neem verantwoordelijkheid.
De relatie met mijn moeder veranderde mee
Sinds dat gesprek zijn onze gesprekken veranderd. We praten meer, dieper, eerlijker. Niet over wat we missen, maar over wat we wél hebben: vertrouwen, liefde en toekomstplannen.
Laatst zei ze:
“Als jij straks ruimte hebt, zou ik het heerlijk vinden als je eens met me mee gaat op reis. Niet omdat je iets moet, maar omdat het leuk is.”
Die uitnodiging raakte me. Niet omdat ik meteen mijn koffers wil pakken, maar omdat het een symbool werd. Van een gedeelde toekomst, waarin we allebei ons pad mogen volgen, en elkaar daarin vinden.
Inzichten voor het leven
Wat dit gesprek me vooral leerde, is dat hulp er in veel vormen is. En dat verschil in verwachtingen geen breuk hoeft te betekenen, maar juist kan leiden tot verdieping.
Hier zijn de belangrijkste lessen die ik meeneem:
-
Verwachtingen tussen generaties mogen verschillen — dat biedt juist ruimte voor dialoog.
-
Sparen mag ook een doel hebben dat plezier brengt, niet alleen veiligheid.
-
Boosheid is soms vermomde schaamte. Door die te herkennen, kun je eerlijker zijn naar jezelf.
-
Steun kan emotioneel zijn, niet altijd financieel. En dat is minstens zo waardevol.
-
Kleine stappen brengen grote rust. Overzicht creëert vertrouwen.
-
Een open gesprek, hoe ongemakkelijk ook, kan de basis zijn voor een sterkere band.
Vooruitkijken met vertrouwen
Vandaag de dag weet ik nog steeds niet precies waar ik uitkom. Maar ik weet wél dat ik niet langer afhankelijk hoef te zijn van de keuzes van anderen. Ik maak mijn eigen pad. En mijn moeder, die reist verder — letterlijk en figuurlijk. En ik? Ik ben onderweg. Misschien niet in het vliegtuig, maar wel in groei.
Wil jij ook sterker omgaan met geld, verwachtingen en relaties? Laat je inspireren door verhalen zoals deze. Want groei begint met een goed gesprek — met jezelf of met iemand die je liefhebt.