-

Algemeen

Nederland is helemaal gek geworden! Dit is wat je betaalt voor 2 kroketten en 2 biertjes op Schiphol

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Als je, net als de meeste reizigers, ruim van tevoren op Schiphol aankomt voor je vlucht naar Barcelona, dan is de kans groot dat je je gaat vervelen.

Na hooguit een halfuur door de douane te zijn gekomen, moet je nog zo’n tweeëneenhalf uur doorbrengen op een plek waar je liever niet al te lang wilt zijn.

Wat doe je dan? Juist, je haalt wat te eten en te drinken. Zoals je misschien wel weet, zijn de prijzen op Schiphol iets hoger dan elders. Maar het bonnetje dat deze week viraal gaat op social media slaat werkelijk alles!

De verbazing over de exorbitante prijzen op Schiphol is begrijpelijk.

Voor veel reizigers is het een schok om te ontdekken hoeveel ze moeten betalen voor een eenvoudige maaltijd of een drankje op de luchthaven.

De reactie van de persoon op social media weerspiegelt dan ook de frustratie die velen voelen.

Dergelijke situaties roepen vragen op over de eerlijkheid en transparantie van prijzen op luchthavens.

Veel reizigers voelen zich gevangen in een situatie waarin ze weinig keus hebben en gedwongen worden om de buitensporige prijzen te betalen als ze iets willen eten of drinken tijdens het wachten op hun vlucht.

Hoewel het begrijpelijk is dat exploitanten van luchthavens hogere prijzen rekenen vanwege de hoge operationele kosten en de monopoliepositie, roept dit toch vragen op over de mate van eerlijkheid en klantgerichtheid.

Veel reizigers vragen zich af of er geen betere oplossingen mogelijk zijn om ervoor te zorgen dat reizen geen financiële last wordt voor passagiers.

Het is duidelijk dat er behoefte is aan meer transparantie en eerlijkheid over prijzen op luchthavens.

Reizigers verdienen het om op een redelijke manier behandeld te worden en niet geconfronteerd te worden met exorbitante kosten tijdens hun reiservaring.

Hopelijk leidt deze viral post tot een breder gesprek over dit onderwerp en tot verbeteringen in de toekomst.

Bij een foto op X (voorheen Twitter) schrijft degene die zich bekocht voelt het volgende: “Voor 2 kroketten, 2 biertjes en een glas water met een theezakje betaalde ik € 46.90… alsof je een emmer leeggooit. Ze zijn echt knettergek geworden in Nederland.”

Algemeen

Heb ik ongelijk dat ik boos ben omdat mijn 71-jarige moeder haar geld aan reizen uitgeeft in plaats van mij met mijn reizen te helpen?

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Een onverwacht gesprek met mijn moeder veranderde mijn kijk op geld, groei en verbinding

Wat begon als een kort WhatsApp-bericht groeide onverwacht uit tot een van de meest betekenisvolle gesprekken die ik ooit met mijn moeder heb gevoerd. We zaten samen aan de keukentafel, elk met een kop dampende thee, toen ik de woorden uitsprak die al dagen in mijn hoofd rondspookten. Het ging financieel niet goed met me, en ik begreep niet waarom mijn moeder — die het duidelijk beter voor elkaar had — haar spaargeld gebruikte voor reizen, in plaats van mij te helpen.

“Waarom geef je je geld uit aan vakanties, terwijl ik moeite heb om mijn rekeningen te betalen?” vroeg ik, met meer emotie in mijn stem dan ik van tevoren had gepland.

Mijn moeder, Helen, inmiddels 71, keek me rustig aan, glimlachte zacht en zei:

“Lieve schat, ik begrijp dat je het moeilijk hebt. Maar waarom denk je dat ik dat voor je moet oplossen?”

Haar woorden kwamen binnen. Niet omdat ze hard waren, maar omdat ze eerlijk waren — en ze zetten me aan het denken.


Verschillende paden, andere prioriteiten

Als kind geloof je vaak dat je ouders er altijd voor je zullen zijn. Niet alleen emotioneel, maar ook praktisch. Zelfs als je volwassen bent, blijft dat gevoel soms hangen. In mijn hoofd had ik het plaatje al ingevuld: mijn moeder had financiële ruimte, dus waarom zou ze me niet ondersteunen in deze lastige fase?

Maar mijn moeder had andere plannen. Ze had jarenlang gespaard voor iets waar ze haar hart aan had verpand: de wereld ontdekken. Ze vertelde over de geur van versgebakken brood in een klein Italiaans dorp, de zonsondergangen die ze vanaf een balkon in Spanje had bekeken, en de gesprekken die ze voerde met locals in Griekenland. Voor haar betekenden die reizen vrijheid, rust en levensvreugde.

Voor mij voelde het echter als afstand. Waarom koos ze voor zichzelf, terwijl ik haar zo hard nodig had?


Sparen om te leven, niet om alleen maar opzij te zetten

Helen vertelde dat haar reizen allesbehalve impulsief waren. Ze had jarenlang kleine bedragen opzijgezet, hier en daar iets gelaten, om haar droom waar te maken zodra ze met pensioen zou gaan.

“Ik wil niet blijven sparen tot ik oud ben en het niet meer kan,” zei ze. “Ik wil nú leven, nú ontdekken, terwijl mijn lichaam en geest het nog toelaten.”

Haar woorden verrasten me. Ik had sparen altijd gezien als iets waarmee je toekomstige problemen voorkomt. Maar zij liet me zien dat sparen óók bedoeld kan zijn om op het juiste moment van het leven te genieten.

Volgens het Nibud is structureel sparen belangrijk voor financiële rust, maar ook voor persoonlijke voldoening. Het geeft ruimte om dromen waar te maken — op je eigen voorwaarden.


Trots, schaamte en wat eronder ligt

Nadat de eerste emoties waren gezakt, begon ik mezelf af te vragen: was ik echt boos op haar, of op mezelf? Ik voelde me tekortschieten, beschaamd zelfs. Mijn frustratie kwam voort uit onmacht. En ergens had ik gehoopt dat haar hulp alles kon oplossen — of in elk geval verzachten.

Maar zoals Wijzer in geldzaken stelt: financiële groei begint bij het erkennen van je situatie. Dat had ik tot dan toe vermeden. Mijn moeder wees me daar op haar manier op, niet met verwijten, maar door me te wijzen op mijn eigen kracht. En misschien was dat wel veel waardevoller dan een geldbedrag.


Tijd voor reflectie

Na het gesprek besloot ik even afstand te nemen. Niet uit boosheid, maar om alles op een rijtje te zetten. In de dagen die volgden dacht ik veel na over onze uitwisseling. En langzaamaan begon ik haar standpunt te begrijpen.

Ze had me niet afgewezen — ze had me juist het vertrouwen gegeven dat ik dit zelf aankon. Ze liet zien dat ik het waard was om in mezelf te geloven, ook al voelde ik me kwetsbaar.

Tijdens mijn zoektocht naar helderheid stuitte ik op platforms als Geldfit en Nibud, waar ik leerde dat financiële problemen vaker voorkomen dan je denkt, en dat hulp vragen geen zwaktebod is — het is een stap vooruit.


Een nieuw begin met een oud vertrouwd iemand

Een week later belde ik haar op.

“Mam, het spijt me. Ik had beter moeten luisteren.”

Haar reactie was precies zoals ik hoopte.

“Ik weet het, lieverd. Je hebt het zwaar. Maar ik geloof echt dat jij dit kunt. Je bent sterker dan je denkt.”

In plaats van geld kwamen er andere vormen van hulp: suggesties om overzicht te creëren, het aanmoedigen om kleine stappen te zetten en bovenal haar onvoorwaardelijke vertrouwen.


Kleine stappen, grote effecten

“Echt voor jezelf zorgen betekent ook dat je jezelf serieus neemt,” zei ze tijdens een van onze gesprekken. Die zin bleef hangen. Want het ging uiteindelijk niet over geld, maar over eigenwaarde.

Ik begon met het opstellen van een maandbudget, keek kritisch naar mijn uitgaven en nam contact op met instanties zoals Schuldhulpmaatje. En wat bleek? Het probleem dat eerst als een onneembare berg voelde, werd stap voor stap overzichtelijker. Ik kreeg ademruimte. Niet alleen financieel, maar ook mentaal.

Elke keer dat ik iets afvinkte op mijn lijstje, groeide mijn vertrouwen. Niet omdat ik alles al opgelost had, maar omdat ik voelde: ik ben in beweging. Ik neem verantwoordelijkheid.


De relatie met mijn moeder veranderde mee

Sinds dat gesprek zijn onze gesprekken veranderd. We praten meer, dieper, eerlijker. Niet over wat we missen, maar over wat we wél hebben: vertrouwen, liefde en toekomstplannen.

Laatst zei ze:

“Als jij straks ruimte hebt, zou ik het heerlijk vinden als je eens met me mee gaat op reis. Niet omdat je iets moet, maar omdat het leuk is.”

Die uitnodiging raakte me. Niet omdat ik meteen mijn koffers wil pakken, maar omdat het een symbool werd. Van een gedeelde toekomst, waarin we allebei ons pad mogen volgen, en elkaar daarin vinden.


Inzichten voor het leven

Wat dit gesprek me vooral leerde, is dat hulp er in veel vormen is. En dat verschil in verwachtingen geen breuk hoeft te betekenen, maar juist kan leiden tot verdieping.

Hier zijn de belangrijkste lessen die ik meeneem:

  • Verwachtingen tussen generaties mogen verschillen — dat biedt juist ruimte voor dialoog.

  • Sparen mag ook een doel hebben dat plezier brengt, niet alleen veiligheid.

  • Boosheid is soms vermomde schaamte. Door die te herkennen, kun je eerlijker zijn naar jezelf.

  • Steun kan emotioneel zijn, niet altijd financieel. En dat is minstens zo waardevol.

  • Kleine stappen brengen grote rust. Overzicht creëert vertrouwen.

  • Een open gesprek, hoe ongemakkelijk ook, kan de basis zijn voor een sterkere band.


Vooruitkijken met vertrouwen

Vandaag de dag weet ik nog steeds niet precies waar ik uitkom. Maar ik weet wél dat ik niet langer afhankelijk hoef te zijn van de keuzes van anderen. Ik maak mijn eigen pad. En mijn moeder, die reist verder — letterlijk en figuurlijk. En ik? Ik ben onderweg. Misschien niet in het vliegtuig, maar wel in groei.


Wil jij ook sterker omgaan met geld, verwachtingen en relaties? Laat je inspireren door verhalen zoals deze. Want groei begint met een goed gesprek — met jezelf of met iemand die je liefhebt.

Lees verder