Algemeen
Foto van atlete gaat compleet viraal nadat man iets opvallends in de gaten krijgt
Het zijn van een atleet is niet voor angsthazen. De intense toewijding die gepaard gaat met trainen voor wedstrijden is niet voor iedereen weggelegd. Deze vrouwelijke atlete toonde haar toewijding aan haar sport en deelde een krachtige boodschap.
Dit bericht op Instagram bekijken
Atlete van wereldklasse Emma Pallant-Browne, een Britse atlete, neemt deel aan verschillende wedstrijden, waaronder triatlons, duatlons en aquatlons. Ze is een gevierd atlete en haar recente prestatie was het winnen van een zilveren medaille op het Wereldkampioenschap Lange Afstand Triatlon 2022. In een andere prestigieuze wedstrijd, Ironman 70.3, heeft ze twee medailles gewonnen (zilver in 2017 en brons in 2022), evenals een gouden medaille op het Europees Kampioenschap.
Dit bericht op Instagram bekijken
Tijdens haar laatste multisport uitdaging eindigde Emma op de vierde plaats. De PTO Tour European Open in Ibiza vond plaats slechts enkele dagen nadat ze het wereldkampioenschap Duatlon had gewonnen.
Dit bericht op Instagram bekijken
Emma nam deel aan het evenement op Ibiza en werd, net als veel andere atleten, gefotografeerd. De foto’s werden vervolgens geüpload op de officiële pagina van het evenement.
“Niet de meest flatterende foto…”
Een andere atleet, Xavier Coppock, merkte iets op in de foto wat anderen misschien niet hadden gezien. Wat hem opviel werd later een groot discussiepunt.
Dit bericht op Instagram bekijken
Pallant-Browne droeg een roze en blauw badpak. Op de foto was een rode vlek te zien omdat ze tijdens de race ongesteld was geworden. Toen Coppock de foto zag, merkte hij op: “Niet de meest flatterende foto van Emma, ze kunnen hem zeker wat beter bijwerken.”
Dit bericht op Instagram bekijken
In plaats van zich te schamen voor het incident, omarmde Emma Pallant-Browne het en besloot het te gebruiken als een educatief moment voor iedereen in de sportwereld en daarbuiten.
Ongesteld zijn tijdens het sporten is geen taboe
Ze reageerde onmiddellijk op de opmerking van Coppock door te zeggen dat ze regelmatig ongesteld was en dat het niet uitmaakte welke tampon ze gebruikte, op sommige dagen zou zelfs de meest absorberende tampon het niet langer dan 3 uur volhouden. Ze bedankte hem vriendelijk voor zijn bezorgdheid en legde uit dat dit de realiteit was voor veel vrouwelijke atleten: ongesteld zijn terwijl ze sporten.
Dit bericht op Instagram bekijken
Een paar dagen later plaatste ze de bewuste foto op haar eigen Instagram-account om haar boodschap kracht bij te zetten. “Het vieren van de verbazingwekkende vrouwen in de sport en de even verbazingwekkende mannen die voor hen opkomen. Vernederd door het aantal berichten dat ik heb gekregen van zowel mannen als vrouwen over de onglamoureuze realiteit van racen tijdens je menstruatie,” zei ze.
Waarom racen in een badpak?
Daarna gaf ze context aan de foto. Ze schreef: “Ik racete in een badpak omdat ik oververhit raak en flauwval tijdens wedstrijden in hoge temperaturen en als ik ongesteld ben, is mijn lichaamstemperatuur ook hoger. Ik heb een volledig pak in donkere kleuren voor de koelere wedstrijden, maar we experimenteerden met de lichte kleuren voor het verkoelende effect. Het is donker aan de onderkant en aan de achterkant, maar mijn fietspositie is veranderd en nu rol ik meer naar voren (les geleerd voor het pakontwerp van volgend jaar).”
Dit bericht op Instagram bekijken
Ze legde verder uit: “Op veel van de foto’s kun je niets zien, water over jezelf gieten bij de hulpposten doet de truc en als het niet lukt, eindig je met een foto als deze, maar het idee om deze te bewerken betekent dat er iets mis mee is. Als je me schrijft dat 99% van de vrouwen die je kent zich hiervoor zouden schamen, dan is dat precies waarom ik dit deel, omdat er echt niets mis mee is.”
Dit bericht op Instagram bekijken
Ze voegde eraan toe: “Het is natuurlijk en omdat ik tijdens mijn jeugd als hardloopster problemen had met eten en niet ongesteld werd, zie ik het nu als iets moois.
Dit bericht op Instagram bekijken
De reden dat ze koos voor haar outfit was omdat het haar de meeste veiligheid en comfort bood tijdens de wedstrijd. Ze wilde de boodschap overbrengen dat vrouwen zich niet hoeven te schamen voor zoiets natuurlijks als menstruatie.
Barrières doorbreken
“Dit is een vrouwensport en hoe meer barrières we kunnen doorbreken, hoe beter. Na een lange carrière eindig je met een foto als deze, maar het idee om hem te bewerken betekent dat er iets mis mee is. Ik deel het omdat er echt niets mis mee is, het is iets natuurlijks,” schreef ze.
Dit bericht op Instagram bekijken
“Dus als je zo’n foto hebt, bewaar hem, koester hem en onthoud hoe je presteerde op een moeilijke dag, want op een dag kun je er misschien iemand anders mee helpen,” besloot de gevierde atlete haar krachtige boodschap aan andere vrouwen. Wat een prachtige boodschap van deze inspirerende atlete over deelname aan wedstrijden en het niet schamen voor zoiets natuurlijks als menstruatie. Deel dit met andere vrouwen om hen te leren zichzelf te prijzen.
Advocaat van Asmara Thielen: “Ze voelde zich slacht0ffer van victim blaming tijdens de rechtszaak tegen Marco Borsato”
De zaak rond Marco Borsato blijft veel losmaken in Nederland. Terwijl het land verdeeld reageert op de gebeurtenissen in de rechtszaal, heeft Peter Plasman, de advocaat van Asmara Thielen – het meisje dat de zanger beschuldigt van grensoverschrijdend gedrag – zijn zorgen uitgesproken over de manier waarop de zitting is verlopen.
Tijdens een openhartig gesprek in het programma Pauw & De Wit op NPO 1 vertelde Plasman dat zijn cliënt de behandeling van de zaak als “een vorm van victim blaming” heeft ervaren. Volgens hem was het pijnlijk om te zien hoe de aandacht in de rechtszaal meer gericht leek op haar gedrag dan op wat haar is overkomen.
De terugblik bij Pauw & De Wit
Presentator Jeroen Pauw opende het programma met een korte terugblik op de afgelopen week, waarin de rechtszaak tegen Marco Borsato centraal stond.
“Vorige week waren alle ogen gericht op zanger Marco Borsato,” begon Pauw. “Hij moest zich twee dagen lang verantwoorden tegenover de rechter, omdat hij wordt verdacht van grensoverschrijdend gedrag met een vijftienjarig meisje.”
Daarna kondigde Pauw aan dat Peter Plasman te gast was als advocaat van het vermeende slacht0ffer. Plasman, die al vaker in spraakmakende zaken optrad, gaf aan dat hij niet van plan was te reageren op elk detail, maar wel op de toon van het publieke debat.
“Victim blaming op hoog niveau”
Plasman vertelde dat hij eerder in de week het interview had gezien met de advocaten van Marco Borsato, die bij dezelfde talkshow aan tafel hadden gezeten. Dat optreden had hem geraakt.
“Ja, en dat is eigenlijk de reden dat ik nu hier zit,” zei hij. “Wat ik toen zag, vond ik victim blaming op hogeschoolniveau.”
Volgens Plasman voelde zijn cliënt dat ook zo. Ze zou het idee hebben gekregen dat haar gedrag en keuzes ter discussie werden gesteld, terwijl de zaak juist om het gedrag van de verdachte draait.
“Dat was victim blaming pur sang,” zei Plasman nadrukkelijk.
Geen details over haar situatie
Hoewel Pauw probeerde meer te weten te komen over hoe het nu met het meisje gaat, bleef Plasman discreet.
“Daar ga ik helemaal niets over zeggen,” benadrukte hij. “Dat wil zij zelf niet. Ook niet over haar moeder. Zij heeft ervoor gekozen om zich niet publiekelijk uit te spreken, en dat respecteren we.”
De advocaat benadrukte dat het voor zijn cliënt al zwaar genoeg is om te weten dat haar naam en verhaal opnieuw in de openbaarheid komen.
“Ze is niet bekend geworden, ze is beschadigd”
Pauw merkte op dat het meisje door de rechtszaak opnieuw in de media is verschenen, en dus bij het grote publiek bekend is geworden. Plasman reageerde daar scherp op:
“Bekend geworden? Nee, ze is juist min of meer kapotgemaakt bij het grote publiek,” zei hij. “Mijn cliënten zijn niet beroemd geworden, ze zijn beschadigd. Dat is een groot verschil.”
Volgens Plasman is het publieke oordeel vaak genadeloos, zeker wanneer het om bekende personen gaat. “De druk van buitenaf, de commentaren op sociale media — het is iets wat mensen onderschatten,” legde hij uit.
De kern van de zaak
Daarna beschreef Pauw kort de achtergrond van de zaak, zonder in juridische details te treden.
“We hebben het hier over een meisje dat vijftien was, en over wat haar is aangedaan in de periode voordat ze zestien werd,” zei Pauw.
Plasman bevestigde dat het ging om gebeurtenissen vlak voor haar zestiende verjaardag — een leeftijd waarop volgens de wet duidelijke grenzen gelden.
“De wet is daar helder over,” zei hij. “Het maakt niet uit hoe iemand zich gedraagt of wat iemand zegt, een volwassene moet die grens respecteren.”
Pauw voegde toe:
“Je blijft met je handen van een minderjarige af.”
Plasman antwoordde:
“Precies. Ook als die minderjarige zegt dat ze het leuk vindt of zelfs iets uitlokt — dat verandert niets aan de verantwoordelijkheid van de volwassene.”
“Ze wilde alleen erkenning”
Tijdens het gesprek ging Pauw dieper in op de persoonlijke motivatie van het meisje om destijds aangifte te doen. Plasman benadrukte dat het haar nooit om wraak of geld ging, maar om erkenning.
“Mijn cliënt heeft vanaf het begin gezegd: ik wil alleen erkenning,” vertelde Plasman. “Ik wil niet dat hij de gevangenis in gaat. Ik hoef geen geld. Ik wil alleen dat hij erkent dat hij dit heeft gedaan.”
Volgens de advocaat had een vroegere erkenning veel kunnen voorkomen. “Er zijn momenten geweest waarop dit niet zo ver had hoeven komen,” zei hij.
Waarom kwam die erkenning er niet?
Pauw vroeg waarom die erkenning nooit is gekomen. Plasman antwoordde dat hij dat niet weet, maar dat het een vraag is “die alleen Marco Borsato kan beantwoorden”.
“Misschien heeft hij de gevolgen niet kunnen overzien,” zei Plasman. “Het is nooit makkelijk om te zeggen: ‘Ik heb dat gedaan.’ Maar soms is dat de enige manier om dingen goed te maken. Tenzij je ervan overtuigd bent dat je niets verkeerd hebt gedaan.”
Pauw reageerde met een verwijzing naar de verdediging van Borsato:
“Hij zegt ook steeds dat hij niet iets kan bekennen wat hij niet heeft gedaan.”
Plasman bleef bij zijn standpunt:
“Dat zegt hij, maar ik vind de bewijzen meer dan voldoende om tot een veroordeling te komen.”
Een zaak vol emoties en meningen
De zitting tegen Marco Borsato duurde twee dagen en werd breed gevolgd door de media. Buiten de rechtbank verzamelden zich zowel sympathisanten van de zanger als mensen die hun steun betuigden aan het vermeende slacht0ffer. De publieke aandacht maakte de ervaring extra zwaar voor alle betrokkenen.
Plasman benadrukte dat het niet alleen een juridische strijd is, maar ook een emotionele. “Voor mijn cliënt gaat het om erkenning, maar ook om herstel van eigenwaarde,” zei hij. “Het is moeilijk als je het gevoel hebt dat jouw verhaal telkens in twijfel wordt getrokken.”
Reacties in het land
Na de uitzending van Pauw & De Wit ontstonden er online duizenden reacties. Sommige kijkers prezen Plasman om zijn rustige maar duidelijke woorden.
Een veel gedeelde reactie luidde:
“Wat een integere man. Hij zegt precies wat veel mensen voelen: dat slacht0ffers vaker worden beoordeeld dan gehoord.”
Anderen vonden dat het beter was geweest om de zaak niet in een talkshow te bespreken zolang er nog geen uitspraak is. “Iedereen heeft recht op een eerlijk proces,” schreef een kijker. “Zowel het meisje als de verdachte.”
De discussie toont aan hoe complex de balans is tussen openbaarheid en privacy bij dit soort gevoelige zaken.
Wachten op de uitspraak
Het 0penbaar Ministerie heeft in deze zaak vijf maanden cel geëist tegen Marco Borsato. De rechtbank doet naar verwachting volgende maand uitspraak. Tot die tijd blijft het stil aan beide kanten.
Plasman zei in Pauw & De Wit dat zijn cliënt de uitspraak met spanning tegemoetziet, maar probeert om zich zoveel mogelijk op haar eigen herstel te richten. “Ze wil verder met haar leven,” zei hij. “Maar dat kan pas echt als dit hoofdstuk is afgesloten.”
Reflectie op het publieke debat
Het gesprek tussen Pauw en Plasman kreeg veel aandacht, niet alleen vanwege de juridische details, maar vooral door de onderliggende boodschap: de manier waarop we in Nederland omgaan met slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag.
Pauw sloot de uitzending af met een reflectie:
“Wat deze zaak ons leert, is dat woorden ertoe doen. In de rechtszaal, maar ook daarbuiten. Hoe we praten over slacht0ffers bepaalt vaak hoe veilig mensen zich voelen om hun verhaal te delen.”
Daarop reageerde Plasman instemmend:
“Precies dat. Het gaat om respect, erkenning en menselijkheid. Dat verdient iedereen.”