Algemeen
Koppel kan geen kinderen krijgen, maar dan hebben ze drieling en tweeling in minder dan een jaar
Het krijgen van baby’s lijkt in sommige gezinnen zo natuurlijk te gaan dat men vaak vergeet dat er veel mensen zijn die hier moeite mee hebben.
Er zijn talloze koppels die kunnen beamen dat ze om verschillende redenen niet zwanger konden worden, of dat het ten minste veel tijd kostte.
Anderen hebben geen problemen met conceptie, maar het hele proces kan uitdagender zijn dan de meesten van ons beseffen. Sarah en Andy Justice, een stel uit Tulsa, Oklahoma (VS), wilden wanhopig een baby krijgen. Drie jaar lang droomden ze van ouderschap en ze weigerden de hoop op te geven toen het leek alsof teleurstelling onvermijdelijk was.
Omdat IVF-behandelingen te duur waren, besloten ze uiteindelijk tot adoptie om hun droom van ouderschap te vervullen. Ze werden gekoppeld aan een draagmoeder en Sarah was dolgelukkig om haar te vergezellen naar haar allereerste echografie. Maar niemand kon voorspellen wat die dag zou onthullen: de draagmoeder was zwanger van niet één baby, maar drie!
Enkele maanden later werden de drieling Joel, Hannah en Elizabeth zonder problemen geboren. Sarah en Andy hadden eindelijk de familie waar ze zo lang op hadden gewacht!
Maar er was nog een grote wending in het verhaal. Ongeveer een week nadat ze de drieling in huis hadden verwelkomd, begon Sarah zich wat misselijk te voelen. Een bezoek aan de dokter onthulde dat ze niet ziek was – integendeel, Sarah was zelf zwanger geworden!
En het goede nieuws hield niet op: twee maanden later ontdekten ze dat ze zwanger was van een tweeling! Sarah en Andy zagen de humor van de situatie in en verwelkomden het nieuws met open armen. Hoewel hun gezinsleven plotseling veel drukker zou worden, geloofden ze dat deze ongelooflijke wending in hun leven een reden moest hebben.
Stelt u zich voor, vijf kinderen allemaal jonger dan één jaar! En ik dacht dat het al moeilijk was met slechts één. Sarah en Andy hadden zo lang naar een eigen gezin verlangd dat ze zich gezegend voelden toen er in korte tijd vijf kinderen kwamen. Wat een prachtig wonder! Gefeliciteerd aan dit gezin!
Algemeen
Beelden: Woeste Frans Timmermans verliest zelfbeheersing op partijcongres en begint ineens te schreeuwen
Frans Timmermans emotioneel op partijcongres: “Laat elkaar nooit los”
Tijdens het partijcongres van GroenLinks-PvdA heeft partijleider Frans Timmermans zondag op indringende wijze een beroep gedaan op zijn achterban om de eenheid binnen de partij te bewaren, ook bij gevoelige onderwerpen zoals het conflict in het Midden-Oosten. Zijn toespraak was emotioneel, krachtig en riep gemengde reacties op – zowel in de zaal als op sociale media.
Spanningen binnen de partij over Israël-motie
De directe aanleiding voor Timmermans’ felle oproep was de motie van Tweede Kamerlid Kati Piri om een tijdelijke stop op wapenleveranties aan Israël in te stellen. De motie werd ondertekend door 35 leden van GroenLinks-PvdA en veroorzaakte zowel binnen als buiten de partij discussie. De motie kreeg geen meerderheid, maar bracht wel bestaande spanningsvelden binnen de partij scherp in beeld.
Onder andere prominente partijleden als Lodewijk Asscher, Job Cohen en Ad Melkert uitten hun zorgen. Zij vinden dat Israël het recht moet behouden zich te verdedigen tegen aanvallen, en vrezen dat een wapenstop contraproductief kan zijn. Die zorgen worden breed gedeeld onder leden en kiezers die vrezen dat het standpunt van GroenLinks-PvdA te ver doorschiet.
“Nederland mag geen wapens leveren aan een land dat oorlogsmisdaden pleegt”
Timmermans verdedigde op het congres met vuur het principe achter de motie. Volgens hem moet Nederland, als voorvechter van het internationaal recht, consequent zijn in zijn handelen. “Als we vaststellen dat er oorlogsmisdaden worden gepleegd, dan mogen we geen wapens leveren. Ook geen defensieve.”
Hij voegde daar echter meteen aan toe dat hij begrijpt dat dit pijn en verdeeldheid veroorzaakt. “De redenering voor beide standpunten is sluitend,” aldus Timmermans. “Daarom moeten we het gesprek blijven voeren. We moeten elkaar blijven zien, ook als we het oneens zijn.”
Een emotionele oproep tot eenheid
Het moment dat het congres het meest raakte, was toen Timmermans zijn toon verhoogde en zichtbaar geëmotioneerd zijn oproep deed:
“Wij zijn de sociale meerderheid in Nederland. Houd elkaar vast en laat elkaar nooit los!”
Die woorden, uitgesproken met krachtige stem, werden door het publiek met gemengd gevoel ontvangen. Sommigen zagen het als een oprechte poging om bruggen te bouwen binnen een partij die worstelt met uiteenlopende visies. Anderen vonden het te emotioneel, of zelfs onhandig.
Reacties op sociale media: verdeeld en fel
De toespraak van Timmermans bleef ook buiten het congres niet onopgemerkt. Op sociale media werd zijn optreden breed besproken. Kritische geluiden waren er volop. Sommigen noemden zijn optreden “dramatisch” of “politiek onhandig”, en uitten hun zorgen over het electorale effect. Anderen vonden juist dat hij leiderschap toonde door zich kwetsbaar op te stellen en de discussie niet uit de weg te gaan.
Op X (voorheen Twitter) schreven verschillende gebruikers:
-
“Dit soort retoriek kost hem zetels. Veel mensen haken af bij zo’n toon.”
-
“Timmermans is dapper dat hij zijn rug recht houdt in zo’n gevoelig dossier.”
-
“Emotie is prima, maar dit was eerder verwarrend dan verbindend.”
