Algemeen
Arthur heeft zes vrouwen, voor elke dag van de week één: “Maandag is mijn rustdag”
Arthur O Urso, de man die bekend staat om zijn buitengewone levensstijl met zes echtgenotes, heeft recentelijk zijn geheim onthuld om de harmonie in zijn huishouden te behouden: een zorgvuldig gepland rooster voor intieme momenten met elk van zijn partners.
Een Systeem voor de Liefde
Arthur, die eerder al de aandacht trok met zijn opmerkelijke
huwelijksarrangement, heeft een uniek systeem ontwikkeld om
eerlijkheid en balans te behouden tussen zijn zes echtgenotes.
Elke echtgenote heeft een vaste dag toegewezen gekregen voor
intieme momenten met Arthur, gebaseerd op hun persoonlijke
voorkeuren en beschikbaarheid.
Een Dag van Rust op Maandag
De week begint voor Arthur op maandag met een rustdag, maar hij
staat open voor spontane ontmoetingen als hij daar energie voor
heeft.
“Als ik me goed voel, kijk ik of een van mijn echtgenotes
beschikbaar is,” legt Arthur uit.
De Weekindeling
– Dinsdag is speciaal gereserveerd voor zijn eerste echtgenote, Luana. “Ze verdient deze exclusieve tijd als mijn eerste vrouw,” zegt Arthur.
– Woensdag en donderdag zijn gereserveerd voor Emelly en Valquíria.
– Vrijdag en zaterdag staan in het teken van Olinda en Mariana.
– De week wordt afgesloten met een romantische zondag voor Amanda.
Reacties en Suggesties
Arthur deelt dat hij dit schema al drie maanden gebruikt en
ontvangt verschillende reacties en suggesties op zijn methode.
“Sommigen suggereerden zelfs een ‘echtgenote-beheer’-app te
maken om het allemaal te vereenvoudigen,” vertelt hij.
Een Voorbeeld voor Anderen?
Arthur stelt voor dat zijn methode van planning en organisatie
wellicht ook nuttig kan zijn voor andere koppels.
“Een beetje organisatie kan nooit kwaad, toch?” merkt hij
op.
De Video van Arthur
Voor diegenen die meer willen weten over Arthur’s unieke
levensstijl, deelt hij zijn verhaal in een uitgebreide video.
Hierin vertelt hij gedetailleerd over zijn relaties met zijn
echtgenotes en hoe hij de balans vindt in zijn niet-traditionele
huishouden.
Arthur O Urso’s levensstijl en zijn innovatieve manier om zijn
relaties te beheren, blijven een bron van fascinatie en
discussie.
Zijn unieke aanpak toont aan dat liefde en relaties in vele
vormen komen, en dat organisatie soms de sleutel is tot harmonie in
een complexe huishouding.
Arthur O Urso’s unieke levensstijl en zijn innovatieve
benadering van relaties blijven onderwerp van fascinatie en
discussie. Zijn systeem voor het verdelen van intieme momenten
tussen zijn zes echtgenotes laat zien dat liefde en relaties vele
vormen kunnen aannemen en dat organisatie soms de sleutel is tot
harmonie in een complex huishouden.
In zijn uitgebreide video deelt Arthur meer details over zijn
levensstijl en hoe hij erin slaagt om zijn relaties in evenwicht te
houden. Hij benadrukt het belang van open communicatie en respect
voor de wensen en behoeften van zijn partners. Hoewel zijn aanpak
niet voor iedereen geschikt zou zijn, biedt het inzicht in de
diversiteit van menselijke relaties en hoe individuen creatieve
oplossingen kunnen vinden om liefde en harmonie in hun leven te
behouden.
Arthur O Urso blijft een interessante figuur die ons herinnert
aan de complexiteit van menselijke emoties en relaties. Zijn
verhaal inspireert tot reflectie over de vele manieren waarop
mensen liefde en geluk kunnen vinden, zelfs als die paden
ongebruikelijk lijken voor anderen.
Het is belangrijk om te onthouden dat liefde en relaties zeer
persoonlijke en individuele aspecten van het leven zijn. Wat voor
de ene persoon werkt, werkt mogelijk niet voor een ander, en het is
essentieel om respect en begrip te tonen voor de keuzes en
levensstijlen van anderen.
Arthur O Urso’s verhaal herinnert ons eraan dat er geen
one-size-fits-all benadering is voor liefde en relaties, en dat
mensen vrij zijn om hun eigen unieke paden te volgen op zoek naar
liefde, geluk en harmonie. Het laat zien dat liefde inderdaad vele
vormen kan aannemen en dat er geen rigide regels zijn die bepalen
hoe relaties moeten zijn. In plaats daarvan kunnen mensen, met
respect en begrip voor elkaar, hun eigen unieke weg vinden naar
liefde en tevredenheid.
Bekijk hieronder de beelden:
Marco Borsato vierde dit jaar de feestdagen in besloten kring met zijn familie. Na een lange periode waarin zijn privéleven en naam vrijwel dagelijks onderwerp van gesprek waren, kozen de Borsato’s voor een warme, huiselijke kerst. Op sociale media verschenen verschillende beelden van het samenzijn, bedoeld om te laten zien dat het gezin ondanks alles weer dichter bij elkaar is gekomen. Wat voor de familie voelde als een moment van rust en verbondenheid, kreeg echter onverwacht een scherpe bijsmaak door een opmerking van mediacommentator Rob Goossens.
Een kerst in het teken van saamhorigheid
De Telegraaf besteedde aandacht aan de kerstviering van de familie Borsato en sprak zelfs van een ‘nieuwe traditie’. Volgens de krant was het bijzonder om te zien hoe Marco samen met zijn kinderen en andere familieleden de feestdagen doorbracht, na jaren die volledig in het teken stonden van juridische onzekerheid en publieke aandacht. Voor veel lezers voelde het als een menselijk verhaal: een gezin dat probeert vooruit te kijken en de draad weer op te pakken.
Dat beeld riep bij veel mensen sympathie op. Niet omdat alles vergeten of vergeven zou zijn, maar omdat het duidelijk maakte dat ook bekende Nederlanders behoefte hebben aan rust, familie en normaliteit. Juist rond kerst, een periode die vaak draait om verzoening en nabijheid, werd die boodschap door veel volgers herkend en gewaardeerd.
De opmerking die verkeerd viel
Rob Goossens, die bekendstaat om zijn scherpe en soms cynische commentaar op media en showbizz, besloot op het artikel te reageren via X. Onder het bericht van De Telegraaf plaatste hij slechts twee woorden: “Naakt behangen?” Wat mogelijk bedoeld was als een grap of een sarcastische verwijzing, viel bij veel mensen volledig verkeerd.
De timing en context van de opmerking maakten dat de ‘grap’ bij velen overkwam als ongepast en kwetsend. Marco Borsato werd immers recent vrijgesproken in een zware ontuchtzaak, een dossier dat jarenlang enorme impact had op zijn leven en dat van zijn familie. Juist daarom vonden veel mensen dat een dergelijke woordspeling niet alleen flauw was, maar ook respectloos.
Golf van verontwaardiging op sociale media
Binnen korte tijd stroomden de reacties onder Goossens’ bericht binnen. Gebruikers van X waren massaal boos en spraken hun afkeuring uit. Voor hen ging het hier niet om humor, maar om het natrappen van iemand die al jaren onder een vergrootglas ligt.
Een gebruiker schreef: “Hoe voelt dat nou, iemand natrappen?” Een ander was nog explicieter: “Jij hebt echt geen niveau. Humor heeft een grens en jij bent zeker geen humorist.” Anderen spraken van “platte” en “humorloze” opmerkingen en vonden dat Goossens hiermee duidelijk over de schreef ging.
Wat vooral opviel, was dat de kritiek niet alleen kwam van fans van Marco Borsato, maar ook van mensen die juist benadrukten dat vrijspraak of niet, er grenzen zijn aan wat je kunt zeggen. De consensus onder veel reageerders was dat dit geen satire of scherpe observatie was, maar een opmerking die bewust inspeelde op een pijnlijk en beladen onderwerp.
Humor versus verantwoordelijkheid
De ophef rond de tweet van Goossens raakt aan een bredere discussie over humor, satire en verantwoordelijkheid in de media. Zeker in het tijdperk van sociale media kunnen opmerkingen razendsnel een groot publiek bereiken. Wat voor de één een onschuldige grap lijkt, kan voor een ander voelen als een persoonlijke aanval.
Mediacommentatoren bevinden zich daarbij in een lastige positie. Ze worden vaak juist gewaardeerd om hun scherpe tong en relativerende humor, maar diezelfde eigenschappen kunnen ook averechts werken. In dit geval vonden veel mensen dat Goossens de context volledig uit het oog verloor en geen rekening hield met de gevoeligheid van het onderwerp.
De rol van mediacommentatoren
Rob Goossens profileert zich al jaren als ‘mediakenner’ en duidt regelmatig het gedrag van BN’ers, tv-programma’s en showbizzontwikkelingen. Daarbij schuwt hij de scherpe oneliner niet. Voor een deel van zijn publiek hoort dat bij zijn stijl. Maar critici wijzen erop dat scherpe humor iets anders is dan het maken van toespelingen op zware beschuldigingen, zeker wanneer iemand juridisch is vrijgesproken.
De kritiek op Goossens raakt daarmee ook aan de vraag: wat is de verantwoordelijkheid van iemand met een groot bereik? Moet alles kunnen, of mag er worden verwacht dat er rekening wordt gehouden met context, timing en menselijke impact?
De impact op het publieke debat
De discussie rond deze ene tweet laat zien hoe verdeeld het publiek kan reageren op humor in de media. Waar sommigen vinden dat satire per definitie moet kunnen schuren, benadrukken anderen dat er grenzen zijn, vooral als het gaat om zaken die mensen en gezinnen diep hebben geraakt.
Voor Marco Borsato zelf kwam de opmerking op een moment waarop hij juist probeerde zijn leven weer enigszins normaal in te richten. Zijn kerst met familie was geen publieke stunt, maar een privé-moment dat via media-aandacht alsnog breed werd uitgemeten. Dat zo’n moment vervolgens wordt aangegrepen voor een cynische grap, voelde voor veel mensen als onnodig hard.
Stilte vanuit Goossens
Vooralsnog heeft Rob Goossens niet uitgebreid gereageerd op de kritiek. Dat zorgt ervoor dat de discussie vooral wordt gevoerd door het publiek zelf. Sommigen vinden dat hij excuses zou moeten aanbieden, anderen denken dat hij het incident bewust laat uitdoven.
Wat de uitkomst ook wordt, duidelijk is dat deze situatie opnieuw laat zien hoe snel een enkele opmerking kan escaleren tot een bredere maatschappelijke discussie. Het gaat niet alleen over Marco Borsato of Rob Goossens, maar over de vraag hoe we met elkaar omgaan in het publieke domein.
Kerstgedachte onder druk
Ironisch genoeg speelde dit alles zich af rond kerst, een periode waarin verbinding, mildheid en reflectie centraal zouden moeten staan. Juist daarom viel de opmerking bij veel mensen extra rauw. Waar de familie Borsato probeerde de feestdagen in rust door te brengen, werd het moment overschaduwd door een debat over fatsoen en grenzen.
Voor veel X-gebruikers was het duidelijk: humor mag scherp zijn, maar niet ten koste van menselijke waardigheid. De reacties laten zien dat het publiek steeds kritischer kijkt naar hoe bekende mediafiguren omgaan met hun woorden.
Een les in publieke gevoeligheid
Of deze kwestie nog een staartje krijgt, is onduidelijk. Wat wel vaststaat, is dat de ‘grap’ van Rob Goossens bij een groot deel van het publiek verkeerd is gevallen. Het incident onderstreept hoe belangrijk context en timing zijn, zeker in gevoelige dossiers.
In een tijd waarin alles direct wordt gedeeld en beoordeeld, lijkt de ruimte voor ongenuanceerde opmerkingen kleiner te worden. Misschien is dat geen beperking van vrijheid, maar een uitnodiging tot meer zorgvuldigheid. Want soms zegt de manier waarop we reageren op andermans pijn meer over onszelf dan over degene die onderwerp van gesprek is.