Algemeen
Abbie’s moeilijke Kerst: ‘Kan mijn kinderen niet verrassen met cadeaus’
Abbie Palmer, een 30-jarige moeder van twee kinderen, worstelt financieel en vreest dat ze dit jaar haar kinderen geen fijne kerst kan bezorgen.
Na het betalen van haar vaste lasten blijft er van haar
maandsalaris slechts 600 pond over, wat niet genoeg is om haar
gebruikelijke kerstuitgaven van 300 pond per kind te dekken.
Dit jaar heeft ze haar kerstbudget moeten verlagen naar 100 pond
per kind.
Werkzaam in een callcenter, deelt Abbie haar frustraties in een
emotionele video waarin ze vertelt dat ze onlangs een supermarkt
moest verlaten zonder boodschappen te kunnen doen wegens
geldgebrek.
Ze uit ook haar ongenoegen over de financiële voordelen van de
minister-president en het contrast met haar eigen situatie.
Ze kan zichzelf geen doktersbezoek veroorloven, heeft geen
gratis maaltijden of een tweede huis, en kan zelfs de kosten van
noodzakelijke medicatie niet opbrengen.
Momenteel is Abbie niet aan het werk omdat ze zich ziek heeft
gemeld, vermoedelijk vanwege bloedarmoede.
Ze gaat echter niet naar de dokter, omdat ze geen geld heeft
voor de behandeling. Ze wacht tot ze vanzelf weer beter wordt.
Abbie is zich bewust van haar relatief betere situatie in
vergelijking met sommigen, maar wil benadrukken dat veel mensen
moeite hebben om rond te komen.
Ze verdient geen minimumloon, en na haar essentiële uitgaven
zoals boodschappen en benzine, blijft er weinig over.
Soms kan ze uitgaan, maar alleen naar een pub waar ze vroeger
werkte en soms een gratis drankje krijgt.
Ze merkt op dat bijna iedereen die ze kent het financieel
moeilijk heeft. Abbie betaalt 450 pond aan huur en nog eens 150
pond per maand aan gas en elektriciteit.
Daarnaast zijn er wekelijkse kosten van 130 pond voor
schoolontbijt en naschoolse opvang, waardoor ze nauwelijks geld
overhoudt voor andere activiteiten zoals sport voor haar
kinderen.
Abbie’s situatie is een illustratie van de financiële strijd die veel mensen doormaken, en hoe dit hun vermogen beïnvloedt om in basisbehoeften te voorzien en hun kinderen een gelukkig leven te bieden.
@babii93x
Algemeen
Gal uit Israel twee dagen op rij in elkaar geslagen in Amsterdam: ´Blij dat ik het nog kan navertellen´
Op een geheime locatie in Amstelveen wachten de aangeslagen en gewonde Israëlische supporters van Maccabi Tel Aviv op hun vlucht terug naar huis. Onder hen is Gal Binyamin Isduva (29), die vertelt over de verschrikkelijke aanval die hij en zijn vriend Or Elzenberg onlangs in Amsterdam ondergingen.
Gewond en Bewusteloos na Agressieve Aanval
Gal’s handen trillen lichtjes wanneer hij zijn verhaal doet aan RTL Nieuws. Zijn verwondingen spreken voor zich: een wond op zijn voorhoofd, een kapotte tand, een dikke lip en vermoeide ogen. Hij verloor zijn bewustzijn nadat hij door meerdere mannen werd geslagen en geschopt. “Ik werd op de grond geduwd, geschopt en geslagen. Ik verloor mijn bewustzijn en herinner me alleen nog dat ik wakker werd in de ambulance,” vertelt hij.
Zijn vriend Or, die alles zag gebeuren, dacht dat Gal erger gewond was dan hij bleek. “Ik dacht dat hij iets gebroken had, maar gelukkig bleek dat niet het geval,” zegt Or.
Aangevallen na Het Bijwonen van de Wedstrijd
Het incident vond plaats nadat Gal en Or de wedstrijd van Feyenoord tegen Salzburg hadden bijgewoond in Rotterdam. Nadat ze uit de tram waren gestapt nabij het Max Euweplein in Amsterdam, werden ze benaderd door een groep mannen die vroeg naar hun nationaliteit. Gal, die aanvoelde dat de situatie gevaarlijk was, zei dat hij Grieks was. Dit geloofden de mannen niet en vroegen om identificatie, waarna de aanval begon.
Geweld en Angst
Or probeerde Gal naar veiligheid te brengen door hem naar het nabijgelegen Holland Casino te dragen, maar ook Or werd aangevallen. Hij kreeg klappen in zijn gezicht en heeft nu een grote bult achter op zijn hoofd, mogelijk een hersenschudding. Ondanks medische behandeling kon Gal niet ontspannen. “Ik was zo van slag, ik kon maar niet geloven wat ons overkomen was,” zegt hij. “Ik werk in het leger in Israël en had deze vakantie nodig om de oorlog even te ontvluchten. En dan word je hier geslagen.”
Angstige Terugtocht
Na de incidenten besloten Gal en Or hun verblijf in Amsterdam voortijdig af te breken. “We hebben alles geprobeerd om te voorkomen dat dit weer zou gebeuren, maar toch werden we opnieuw bijna aangevallen door vijf mannen die uit een auto sprongen. We moesten snel weg rennen,” vertelt Gal. Toen ze hulp zochten bij de politie, kregen ze het advies om bij een aanval zo snel mogelijk weg te rennen. “Dat voelde niet als hulp,” aldus Gal.
Nu willen de twee vrienden niets liever dan terug naar huis. “We zouden tot zondag blijven, maar nu wil ik alleen maar naar huis,” zegt Gal. Hun vakantie, die begon als een kans om even aan de dagelijkse problemen te ontsnappen, is nu ontnomen door de angst en het geweld dat ze in Amsterdam hebben meegemaakt.