-

Algemeen

“Mijn vriend heeft een pop, voor wie hij zelfs ondergoed koopt. Nu wil hij samen slapen met haar en mij!”

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Zoals eerder vermeld, heeft de Britse krant Daily Star zijn eigen versie van ‘Tante Kaat’ genaamd Jane, die vragen van lezers beantwoordt over s*ksuele problemen.

Onlangs werd ze gecontacteerd door een vrouw wiens vriend een s*kspop had gekocht en nu met een dilemma zat.

De vrouw vertelde: “Ik ben bang dat mijn vriend verliefd is geworden op zijn s*kspop.

Hij lijkt meer interesse te tonen in zijn siliconen metgezel dan in mij. Ik voel me gekwetst en in de war.

Ik ben net terug van een verblijf in het buitenland, en hij had beloofd geen contact te hebben met andere vrouwen. Maar dat heeft hij niet nageleefd.”

Ze vervolgde: “Ze ziet er beter uit dan ik. Hij heeft geïnvesteerd in deze levensgrote, rondborstige ‘vriendin’ die zijn speeltje en zielsverwant lijkt te zijn geworden.

Telkens als ik bij hem ben, is ‘zij’ er ook, helemaal opgedoft.

Hij praat met haar en koopt zelfs sexy lingerie voor haar.

Nu heeft hij zelfs voorgesteld dat ‘zij’ met ons in bed komt, wat ik absoluut heb geweigerd.

Hoe kan ik concurreren als, eerlijk gezegd, ‘zij’ er beter uitziet dan ik? Help, wat moet ik doen?”

Jane bood zoals altijd advies aan en zei: “Het kan zijn dat jouw vriend de s*kspop als een tijdelijke oplossing heeft gezien terwijl jij weg was, maar nu je terug bent, moet de normale gang van zaken worden hervat.

Zou hij bereid zijn om afstand te doen van de s*kspop?

Is hij emotioneel gehecht aan ‘haar’ en niet alleen s*ksueel? Zou hij bereid zijn om hierover te praten?”

Ze voegde eraan toe: “Natuurlijk is het zijn persoonlijke keuze wat hij in zijn eigen slaapkamer doet.

Als de s*kspop hem de bevrediging en comfort biedt die hij verlangt, wat is dan jouw rol hierin?”

Jane drukte haar bezorgdheid uit dat de s*kspop mogelijk een belemmering vormt voor een echte relatie tussen hen.

Ze adviseerde de vrouw om hierover met haar vriend te praten.

Algemeen

Ingrid Coenradie hervatte na drie jaar het contact met haar ouders: ‘Ik hoorde via-via dat ze weer ernstig ziek zijn’

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Ingrid Coenradie, voormalig staatssecretaris van Justitie namens de PVV, heeft na drie jaar het contact met haar ouders hervat. In een openhartig interview met het AD deelt ze haar persoonlijke verhaal over een eenzame jeugd, het accepteren van hulp en de hernieuwde band met haar familie.

Een jeugd in stilte

Ingrid groeide op in een gezin waar communicatie schaars was. Ze sprak nauwelijks, zelfs niet met haar jongere broer. “Ik praatte niet. Met niemand. Ook niet met mijn broertje,” vertelt ze. Deze stilte was niet alleen fysiek, maar ook emotioneel; gevoelens en gedachten werden niet gedeeld. Deze teruggetrokkenheid leidde tot een gevoel van isolement en eenzaamheid tijdens haar jeugd.

De impact van een moeilijke jeugd

De gevolgen van deze stille jeugd waren diepgaand. Ingrid leerde haar emoties te onderdrukken en vond het moeilijk om hulp te accepteren. “Ik heb de donkere kanten van het leven gezien,” zegt ze. Deze ervaringen hebben haar gevormd en beïnvloeden nog steeds haar manier van omgaan met uitdagingen en relaties.

Een onverwachte hereniging

Na drie jaar zonder contact hoorde Ingrid via-via dat haar ouders ernstig z!ek waren. Deze informatie bracht haar ertoe het contact te herstellen. “Ik hoorde via-via dat ze weer ernstig z!ek zijn,” zegt ze. De beslissing om opnieuw contact op te nemen was niet gemakkelijk, maar ze voelde dat het tijd was om oude wonden te helen en de banden met haar familie te herstellen.

Het pad naar verzoening

Het hervatten van het contact met haar ouders was een emotioneel proces. Ingrid moest oude pijn en onverwerkte emoties onder ogen zien. “Ik praatte niet. Met niemand. Ook niet met mijn broertje,” herhaalt ze, benadrukkend hoe diep de stilte in haar jeugd geworteld was. Toch voelde ze dat het belangrijk was om deze stap te zetten, zowel voor haar ouders als voor zichzelf.

De rol van hulp en ondersteuning

Ingrid erkent dat het accepteren van hulp een cruciale rol heeft gespeeld in haar persoonlijke groei. Ze leerde dat het delen van gevoelens en het zoeken van steun geen teken van zwakte is, maar juist van kracht. Deze inzichten hebben haar geholpen om de relatie met haar ouders te herstellen en om sterker in het leven te staan.

Reflectie op haar politieke carrière

Als staatssecretaris van Justitie had Ingrid te maken met complexe vraagstukken en moeilijke beslissingen. Haar persoonlijke ervaringen met eenzaamheid en het overwinnen van obstakels hebben haar empathie en begrip voor anderen verdiept. Ze begrijpt hoe belangrijk het is om mensen te ondersteunen die zich in moeilijke situaties bevinden.

Een boodschap van hoop

Ingrid’s verhaal is er een van veerkracht en hoop. Ondanks een moeilijke jeugd en jaren van stilte met haar ouders, heeft ze de moed gevonden om het contact te herstellen en oude wonden te helen. Haar ervaring laat zien dat het nooit te laat is om relaties te herstellen en dat het accepteren van hulp een krachtig hulpmiddel kan zijn op het pad naar genezing.

Conclusie

Ingrid Coenradie’s reis van een stille jeugd naar een positie van invloed en uiteindelijk naar verzoening met haar ouders is inspirerend. Haar verhaal benadrukt het belang van communicatie, het accepteren van hulp en de kracht van vergeving. Het herinnert ons eraan dat, ongeacht het verleden, het mogelijk is om vooruit te kijken en positieve veranderingen in ons leven aan te brengen.

Lees verder