Economie
Asielzoekers nu in hongerstaking, gooien eten gewoon in de prullenbak

Een groep asielzoekers die verblijft in een luxe hotel in Den Haag is in hongerstaking gegaan vanwege hun ontevredenheid over de dagelijkse maaltijden.
Ze eisen voedsel dat lijkt op wat ze in hun thuisland gewend
zijn. Het Algemeen Dagblad heeft de situatie onderzocht en een boze
groep ‘vluchtelingen’ uit Syrië aangetr0ffen.
Hiba Esmaïl, een moeder uit de groep, klaagt dat het eten elke
dag hetzelfde is: rijst en kip.
Hoewel Hiba al zeven maanden gratis huisvesting, zorg en voedsel
ontvangt, is ze ontevreden en beweert ze dat haar zoontje z!ek is
geworden door het verschrikkelijke eten in het land.
Ze beweert dat haar zoontje een trauma heeft opgelopen tijdens
de maandenlange reis door Turkije en Griekenland.
Opvallend genoeg gooien de ontevreden asielzoekers de helft van
het eten gewoon weg, wat erop wijst dat ze mogelijk niet zo
hongerig zijn als ze beweren.
Een man legt uit dat klagen geen effect heeft en dat hij
gedwongen is om al maanden uit eten te gaan, wat duur is gezien
zijn lage uitkering.
Hij heeft zelfs geld moeten lenen om dit te kunnen
bekostigen.
Zowel de gemeente als het restaurant in het hotel reageren
verbaasd op de klachten. De restaurant eigenaren tonen het
gevarieerde menu van de afgelopen maand en deze week, inclusief
Syrische gerechten die zijn bereid volgens recepten van de bewoners
zelf.
De maaltijden bestaan uit rijst, patat, brood, vlees, vis,
pannenkoeken, croissants, verse groenten en fruit.
De eigenaren benadrukken dat ze dagelijks rekening houden met
dieetwensen en dat ze zelfs hebben samengewerkt met asielzoekers om
gerechten uit hun thuisland te bereiden.
De klachten van de asielzoekers worden in twijfel getrokken door
Wethouder Mariëlle Vavier, die het hotel onlangs bezocht en met
verschillende mensen sprak, waaronder de kok en serveersters.
Ze werd geïnformeerd dat er wel degelijk rekening wordt gehouden
met de wensen van de bewoners en dat ze zelfs hebben samengewerkt
met de kok om hun eigen gerechten te bereiden.
De wethouder betreurt de ontevredenheid van de asielzoekers.
Als reactie op de situatie zal Jeroen Visser van Socius actie
ondernemen om de asielzoekers tegemoet te komen.
Er zullen gezamenlijke vergaderingen worden gehouden om
wekelijkse menu’s op te stellen, er zal meer fruit worden verstrekt
en er wordt gekeken naar een andere slager.
Visser begrijpt dat de asielzoekers na een lang verblijf
duidelijkheid willen over hun toekomstperspectief en belooft zich
daarvoor in te zetten.
Hoewel de ontevredenheid van de asielzoekers serieus moet worden
genomen, is het belangrijk om ook de inspanningen van het hotel en
de gemeente te benadrukken om aan hun behoeften tegemoet te
komen.
Door middel van open communicatie en samenwerking kan hopelijk
een oplossing worden gevonden die zowel de asielzoekers als de
betrokken partijen tevreden stelt.

Economie
Sylvie Meis haalt snoeihard uit naar ‘gefrustreerde witte mannen’ van VI: ‘Ze zijn respectloos’

Sylvie Meis heeft opnieuw voor opschudding gezorgd met een vlijmscherp interview in de YouTube-serie Open Kaart van Robbert Rodenburg. In het openhartige gesprek neemt de presentatrice geen blad voor de mond. Vooral haar harde woorden over mediamagnaat John de Mol en de mannen van Vandaag Inside maakten indruk. Volgens Sylvie is het onbegrijpelijk dat zulke “oude, gefrustreerde witte mannen” anno 2025 nog steeds een platform krijgen.
Geen blad voor de mond
Vanaf de eerste minuut laat Sylvie duidelijk merken dat ze niets meer inslikt. Ze is kritisch op hoe de media werken, wie daarin de macht hebben en waarom bepaalde figuren – zoals de mannen van VI – nog steeds op televisie mogen zeggen wat ze willen. Volgens haar is het tijd voor verandering. “Waarom krijgen dit soort mannen nog altijd zoveel zendtijd?” vraagt ze zich hardop af. De uitspraken zijn fel, maar voor Sylvie gaat het om meer dan alleen media-analyse: het is een pleidooi voor respect en eerlijkheid.
Een vrouw met haar eigen pad
Tijdens het interview staat Sylvie ook stil bij haar eigen positie in het medialandschap. Jarenlang heeft ze zich blootgesteld aan de publieke opinie, maar daar is verandering in gekomen. Ze geeft aan dat ze haar grenzen heeft leren stellen. “Ik heb geen man nodig om mijn leven te leiden,” zegt ze resoluut. De hardnekkige beeldvorming dat ze alleen geïnteresseerd zou zijn in rijke mannen, noemt ze onterecht en beledigend. “Ik ben zelfstandig, succesvol en ik red me prima.”
De impact van een woninginbraak
Tussen de kritische noten door deelt Sylvie ook een persoonlijke gebeurtenis: de woninginbraak in Hamburg. Tijdens deze brute diefstal verloor ze kostbare spullen, waaronder exclusieve Hermès-tassen en sieraden. Maar nog ingrijpender was het verlies van haar gevoel van veiligheid. Sylvie vertelt dat ze lange tijd slecht sliep na de inbraak. Het trauma van die nacht werkt nog steeds door in haar dagelijks leven.
Online haat en steun van Robbert Rodenburg
De aflevering van Open Kaart kreeg al snel veel aandacht, maar riep ook hevige reacties op. Presentator Robbert Rodenburg liet via Instagram weten dat hij geschrokken was van de haatberichten die binnenstroomden. Sommige reacties waren volgens hem zo heftig, dat hij besloot ze te verwijderen. “Dit gesprek verdiende meer respect,” schreef hij. Ondanks alles liet Robbert weten trots te zijn op Sylvie’s openheid en de manier waarop zij zich kwetsbaar én krachtig opstelde.
Geen plaats meer voor respectloze talkshows
Sylvie maakt in het interview duidelijk dat ze heel bewust kiest met wie ze haar verhaal deelt. Ze schuift niet langer aan bij talkshows waar ze zich niet veilig voelt. “Ik laat me niet langer afmaken voor kijkcijfers,” zegt ze. Die houding komt voort uit ervaring: Sylvie heeft geleerd haar grenzen te bewaken en voelt zich sterker dan ooit.
Vastberaden en standvastig
Dat Sylvie niet bang is om haar mening te geven, is na dit interview wel duidelijk. Ze durft zich uit te spreken tegen grote namen in de media en trekt zich niets aan van publieke verontwaardiging. Ze blijft trouw aan zichzelf en aan haar principes. Haar uitgesproken houding levert haar soms kritiek op, maar ook bewondering.
Geen terugtrekkende beweging
Waar anderen zich wellicht zouden terugtrekken na zoveel ophef, kiest Sylvie er juist voor om door te gaan. Ze wil een stem geven aan vrouwen die zich miskend voelen in de media. Haar verhaal in Open Kaart is daar het bewijs van: persoonlijk, eerlijk en zonder concessies.
Een vrouw die blijft opvallen
Met dit interview bevestigt Sylvie Meis haar status als sterke en onafhankelijke vrouw. Ze laat zich niet kleineren, spreekt zich uit en bepaalt zélf haar koers. Haar kritische blik en persoonlijke verhalen zorgen ervoor dat we nog lang niet het laatste van haar gehoord hebben.