Algemeen
Afghaans gezin met acht kinderen weigert villa en maakt erge ruzie met COA
Op dinsdagmiddag vond er een bijzondere rechtszaak plaats in de rechtbank van Almelo.
Het COA (Centraal Orgaan opvang asielzoekers) stond tegenover
een Afghaans gezin met acht minderjarige kinderen dat momenteel in
het asielzoekerscentrum in Almelo verblijft.
Het COA wil dat de familie vertrekt uit het azc nadat zij enige
tijd geleden een toegewezen woning weigerden.
De vader, moeder en kinderen hebben afgelopen zomer een
verblijfsvergunning voor bepaalde tijd gekregen.
Het huisvestingsgesprek
In augustus vorig jaar vond er een huisvestingsgesprek plaats
tussen de familie en het COA. Tijdens dit gesprek werd de familie
geïnformeerd over het feit dat zij eenmalig een woning toegewezen
krijgen door het COA.
Er werd ook gevraagd of er bepaalde criteria waren voor de woning. Volgens het COA waren er op dat moment geen criteria.
2014-03-13 13:17:21 ZEIST – Asielzoekers arriveren bij het nieuw geopende azc in Zeist. Een deel van de bebouwing van het voormalige militaire terrein is aangepast om zo’n 370 personen te kunnen huisvesten. ANP REMKO DE WAAL
Aanbod woning
In november kreeg de familie een woning aangeboden in de
gemeente Tholen. Deze woning voldeed aan de eisen van het COA.
Echter, begin februari werd duidelijk dat de familie de woning
weigerde. Vervolgens vonden er verschillende gesprekken plaats
tussen het COA en de familie waarbij het COA aangaf de weigering
ongegrond te vinden.
Ontruiming
Omdat de familie het azc weigert te verlaten, wil het COA nu
overgaan tot ontruiming van de woning in het
asielzoekerscentrum.
Tijdens de rechtszaak werd duidelijk dat het niet aan de
toegewezen woning zelf ligt, want deze voldoet aan de eisen.
Echter, één van de kinderen krijgt een behandeling tegen schisis
in het Erasmus Medisch Centrum in Rotterdam.
De familie zal hier regelmatig moeten zijn en volgens hen is de
afstand met de aangewezen woning te groot.
Volgens het COA ligt de aangeboden woning hemelsbreed binnen
vijftig kilometer vanaf het Erasmus, wat binnen de maximale afstand
valt die het COA hanteert.
De communicatie
Volgens de advocaat van de familie kan het bieden van vier weken om een passende woonruimte te vinden desastreuze gevolgen hebben.
2014-03-13 13:17:21 ZEIST – Asielzoekers arriveren bij het nieuw geopende azc in Zeist. Een deel van de bebouwing van het voormalige militaire terrein is aangepast om zo’n 370 personen te kunnen huisvesten. ANP REMKO DE WAAL
De familie heeft acht minderjarige kinderen en als de rechtbank
ingaat op het toewijzen van deze vordering, komt dit gezin op
straat te staan.
De vraag is of het gezin bij elkaar kan blijven. Daarnaast
benadrukt de raadsvrouw die de familie bijstaat dat het niet
duidelijk is of de familie goed is geïnformeerd.
De vader is analfabeet en kan geen Nederlands of Engels spreken,
wat de communicatie met het COA bemoeilijkt.
Unieke zaak
Voor het COA is dit een unieke zaak. Het is de eerste
ontruimingsprocedure in de rechtbank.
Het indrukwekkende reddingsverhaal van Mufasa de bergleeuw: van gevangenschap naar vrijheid
Het verhaal van Mufasa, een volwassen bergleeuw die jarenlang werd vastgehouden in een reizend circus in Peru, raakt tot op de dag van vandaag mensen wereldwijd. Zijn leven begon in gevangenschap en eindigde uiteindelijk in vrijheid. Wat hem overkwam, is helaas geen uitzondering, maar zijn redding is een symbool van hoop en rechtvaardigheid. Mufasa’s transformatie van opgesloten circusdier tot vrije ziel in de jungle laat zien wat er mogelijk is wanneer mensen opkomen voor dieren die dat zelf niet kunnen.
Twintig jaar opgesloten in een vrachtwagen
Mufasa werd als jonge bergleeuw opgenomen in een circus, en bracht maar liefst twintig jaar door in een krappe, metalen kooi achterin een pick-up truck. Zijn leven bestond uit reizen, optredens en wachten in de hitte — zonder bewegingsvrijheid, zonder sociaal contact met soortgenoten en zonder uitzicht op verbetering.
Voor toeschouwers was hij een attractie. Voor zijn eigenaar een bron van inkomsten. Maar voor Mufasa zelf was het een leven vol onderdrukking, angst en isolatie. Hij werd vastgehouden met kettingen, vervoerd over hobbelige wegen, en telkens opnieuw gedwongen tot iets dat tegen zijn natuur inging. Bergleeuwen zijn solitaire roofdieren die leven in uitgestrekte, groene gebieden. Geen enkel aspect van zijn leven in het circus kwam daarbij in de buurt.
Een keerpunt dankzij dierenbeschermers
In 2015 veranderde Mufasa’s leven voorgoed. Dierenrechtenorganisatie Animal Defenders International (ADI) voerde destijds campagne om illegale circussen in Peru te ontmantelen. Tijdens een van hun acties ontdekten ze Mufasa, verstopt achterin een vrachtwagen die dienst deed als zijn permanente kooi. Wat ze aantroffen was schokkend: een oudere, uitgemergelde bergleeuw met doffe ogen, vastgeketend, met nauwelijks ruimte om te bewegen.
De reddingsoperatie verliep niet zonder slag of stoot. De medewerkers van ADI moesten eerst juridische stappen ondernemen, onderhandelen met lokale autoriteiten en het circus overtuigen om afstand te doen van het dier. Maar hun doorzettingsvermogen werd beloond: Mufasa werd uiteindelijk bevrijd.
De eerste stappen in vrijheid
Wat daarna volgde, was even ontroerend als indrukwekkend. Mufasa werd vervoerd naar een opvangcentrum, waar hij medische zorg kreeg, voldoende voeding, en – vooral – rust. In een prachtige video die wereldwijd werd gedeeld, is te zien hoe hij voor het eerst weer contact maakt met de natuur. Hij snuffelt aan het gras, rekt zijn spieren uit en kijkt nieuwsgierig om zich heen. Voor het eerst in twee decennia hoefde hij niet bang te zijn voor zwepen, lawaai of kooitjes.
Zijn eerste stappen in vrijheid symboliseerden meer dan alleen een fysieke bevrijding. Het was ook een mentale bevrijding: een herontdekking van zijn instincten, zijn waardigheid en zijn recht op een natuurlijk leven.
Een leven in de jungle, zoals het hoort
Na zijn herstel werd Mufasa overgebracht naar een beschermd natuurgebied in Peru, waar hij zijn laatste jaren kon doorbrengen in een omgeving die zoveel mogelijk aansloot bij zijn natuurlijke habitat. Daar had hij bomen, gras, schaduw, water en ruimte — allemaal basisbehoeften die hem jarenlang waren ontzegd.
Hoewel Mufasa al op leeftijd was en zijn gezondheid tekenen van slijtage vertoonde door de jarenlange gevangenschap, genoot hij zichtbaar van zijn nieuwe thuis. Hij kon eindelijk leven zoals het bedoeld is voor een wild dier: in rust, met respect voor zijn autonomie en zonder dwang of exploitatie.
De bredere boodschap: dieren horen niet thuis in circussen
Het verhaal van Mufasa raakt niet alleen vanwege zijn persoonlijke lijden en herstel, maar ook omdat het een symbool is voor duizenden dieren wereldwijd die nog steeds onder soortgelijke omstandigheden leven. In circussen, illegale shows en soms zelfs in particuliere tuinen worden wilde dieren vastgehouden, vaak zonder vergunning en zonder het welzijn van het dier in acht te nemen.
Veel van deze dieren worden al op jonge leeftijd weggehaald bij hun moeder, getraind met harde hand en jarenlang vastgehouden in onnatuurlijke situaties. Ruimte om te rennen, jagen of klimmen ontbreekt vaak volledig. Ook worden ze in veel gevallen slecht gevoed en onvoldoende medisch verzorgd.
Mufasa’s redding heeft bijgedragen aan de bewustwording rondom dit thema. Dankzij campagnes zoals die van ADI hebben meerdere landen inmiddels wetgeving ingevoerd die het houden van wilde dieren in circussen verbiedt — waaronder Peru, waar Mufasa uiteindelijk gered werd.
Kleine stappen, grote impact
De impact van Mufasa’s verhaal is niet te onderschatten. Zijn video werd miljoenen keren bekeken en gedeeld, en bracht mensen van over de hele wereld in beweging. Van petities tot donaties, van politieke aandacht tot onderwijsprogramma’s — het begon allemaal met de blik van een bergleeuw die voor het eerst in jaren weer bomen zag in plaats van tralies.
Dierenorganisaties gebruiken zijn verhaal nog steeds als krachtig voorbeeld van waarom inzet loont. De redding van één dier lijkt misschien klein, maar het kan het begin zijn van structurele veranderingen die veel verder reiken.
Waarom dit verhaal blijft raken
Wat Mufasa’s verhaal zo krachtig maakt, is de herkenbare strijd voor vrijheid en waardigheid. Hij had geen stem, geen keuze en geen manier om aan zijn situatie te ontsnappen. Maar dankzij de inzet van betrokken mensen werd zijn lot toch gekeerd. Het herinnert ons eraan dat we als samenleving verantwoordelijkheid dragen voor hoe we met dieren omgaan — en dat verandering mogelijk is, zelfs na twintig jaar onrecht.
Zijn verhaal roept belangrijke vragen op: Hoe willen we als mensen omgaan met dieren? Wat vinden we belangrijker: vermaak of welzijn? En welke keuzes kunnen wij maken om bij te dragen aan een wereld waarin geen enkel dier nog hoeft te leven in een kooi?
Wat jij kunt doen
Het verhaal van Mufasa is een oproep tot actie. Er zijn talloze manieren waarop je kunt bijdragen aan een wereld met meer respect voor dieren:
-
Ondersteun dierenorganisaties die opkomen voor wilde dieren en werken aan wetgeving en opvang.
-
Bezoek geen circussen of shows waarin dieren worden gebruikt voor entertainment.
-
Deel verhalen zoals dat van Mufasa om bewustzijn te vergroten in je eigen omgeving.
-
Leer kinderen over dierenwelzijn en het belang van vrije leefruimte voor wilde dieren.