-

Algemeen

Diepe rouw treft acteur en zanger Jim Bakkum na het verlies van baby

Avatar foto

Gepubliceerd

2 jaar geleden

op

Jim Bakkum r0uwt om het verlies van de jonge Jayme, die leed aan SMA (type 1), een zeldzame spierz!ekte.

Het kindje is donderdag 0verleden op 3-jarige leeftijd. Bakkum begon enkele jaren terug een inzamelactie voor het medicijn van Jayme, die toen heel Nederland bij elkaar bracht met zijn mooie blauwe ogen.

Vrijdag deelde Bakkum een bericht op Instagram waarin hij zijn verdriet uitdrukte en Jayme herdenkt: “Je hebt een stempel achtergelaten. Nu mag je rusten.”

Het droevige nieuws van het 0verlijden van Jayme heeft ook bij veel andere mensen emoties opgeroepen.

Op social media uiten fans en volgers hun medeleven en steun aan de familie van Jayme.

Velen prijzen Bakkum voor zijn inzet en betrokkenheid bij de strijd van Jayme tegen de z!ekte.

SMA is een aand0ening waarbij de spieren worden aanget*st. Dit kan leiden tot problemen met bewegen, ademhalen en slikken.

SMA type 1 is de meest ernstige vorm van de z!ekte. Het komt meestal voor bij baby’s en jonge kinderen en heeft een beperkte levensverwachting.

Jim Bakkum en zijn vrouw Bettina Holwerda zetten zich al jaren in voor goede doelen, waaronder de str!jd tegen SMA.

Het 0verlijden van Jayme is dan ook een harde klap voor hen en voor de hele gemeenschap die zich heeft ingezet voor de inzamelactie.

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door J I M B A K K U M (@jimbakkum)

Toch is er ook dankbaarheid en trots over wat er is bereikt, namelijk het bij elkaar brengen van heel Nederland voor Jayme.

Het verlies van Jayme herinnert ons eraan hoe belangrijk het is om ons in te zetten voor goede doelen en om elkaar te steunen in moeilijke tijden.

Hoewel Jayme niet meer bij ons is, zal zijn strijd tegen SMA voortleven en blijven mensen zich inzetten om deze z!ekte te bestrijden.

Gerelateerd:

Algemeen

Huisarts stuurt Georgia (28) negen keer weg in zes maanden en nu is het te laat: ”Ik moet mijn begrafenis gaan regelen”

Avatar foto

Gepubliceerd

2 uur geleden

op

30 juni 2025

Door

Georgia (28) kreeg pas na maanden de juiste diagnose: “Nu heb ik nog hooguit een jaar te leven”

De 28-jarige Georgia-Leigh Gardiner uit het Verenigd Koninkrijk kreeg op vrijdag 13 juni het moeilijkste nieuws dat een jonge moeder zich kan voorstellen: ze heeft een zeldzame, agressieve vorm van maagk*nker en haar prognose is nog maximaal twaalf maanden. Een diagnose die volgens haar voorkomen had kunnen worden, als haar klachten eerder serieus waren genomen.

Eerste klachten: buikkrampen en misselijkheid

De eerste signalen doken op in de zomer van vorig jaar. Georgia voelde zich steeds vaker misselijk en kreeg regelmatig last van buikkrampen. Bezorgd stapte ze naar de huisarts, die haar klachten bestempelde als ‘brandend maagzuur’. Ze kreeg een standaardmedicatie voorgeschreven: lansoprazol, een middel dat normaal helpt bij maagzuurklachten en reflux.

Maar Georgia’s symptomen verdwenen niet. Integendeel: ze verergerden. Al snel kon ze bijna geen voedsel meer verdragen. Binnen een paar maanden viel ze twintig kilo af, zonder dat duidelijk was wat er precies aan de hand was.

“Negen keer werd ik weggestuurd”

In gesprek met Daily Mail vertelt Georgia openhartig over haar zoektocht naar hulp. Ze ging maar liefst negen keer naar de huisarts, maar kreeg steeds opnieuw het gevoel niet serieus genomen te worden. Pas maanden later werd ze eindelijk doorgestuurd naar een speciaal traject voor mensen met onverklaarbare symptomen.

Tijdens een endoscopie – waarbij artsen via de keel het spijsverteringskanaal bekijken – werd besloten dat ze op 13 juni naar het z!ekenhuis moest komen voor de uitslag. Die dag zou haar leven voorgoed veranderen.

Zeldzame en agressieve vorm van maagk*nker

In het St. James’s University Hospital kreeg Georgia de diagnose linitis plastica, een uiterst zeldzame en agressieve vorm van maagk*nker die zich snel verspreidt. “In die kamer zakte de grond onder mijn voeten weg,” zegt ze. De artsen ontdekten dat de z!ekte zich al had uitgezaaid naar haar lymfeklieren en andere organen.

Ze kreeg te horen dat de z!ekte ongeneeslijk is en zich in het laatste stadium bevindt. De gemiddelde levensverwachting is een jaar. Maar het enige waar Georgia op dat moment aan kon denken, was haar zoontje Arlo van twee jaar oud. “Hoe kan dit gebeuren terwijl ik een kind heb dat me nog zo nodig heeft?”

Jong, gezond en toch ernstig z!ek

Wat haar situatie nog schrijnender maakt, is dat Georgia verder een gezond leven leidde. “Afgezien van het gewichtsverlies voelde ik me fit. Ik had nooit verwacht dat dit mij zou overkomen. Ik dacht dat ik onaantastbaar was op mijn leeftijd.”

Via een GoFundMe-pagina deelt ze haar verhaal en toekomstplannen. Binnenkort start ze met chemotherapie in de hoop dat de behandeling de groei van de tumor kan afremmen. “Ik wil mijn zoontje zo lang mogelijk bij me hebben. Elke extra dag telt.”

“We halen onze bruiloft naar voren”

Een van Georgia’s dromen was trouwen met haar verloofde. Oorspronkelijk stond hun bruiloft pas over een paar jaar gepland, maar gezien de situatie hebben ze die plannen versneld. “We weten niet of ik er dan nog ben,” vertelt ze openhartig. “Dus willen we nu trouwen, terwijl ik me nog sterk genoeg voel.”

“Het had anders kunnen lopen”

Georgia blijft strijdbaar, maar voelt ook frustratie over hoe haar klachten aanvankelijk zijn behandeld. “Steeds werd mij verteld dat het gewoon maagzuur was. Dat ik me geen zorgen hoefde te maken. Maar dit type k*nker ontwikkelt zich razendsnel – binnen enkele maanden van stadium één naar stadium vier.”

Ze hoopt met haar verhaal bewustwording te creëren. “Als iemand met aanhoudende klachten niet gehoord wordt, moet er sneller gehandeld worden. Misschien was er dan nog een kans geweest op genezing.”

Hoop, liefde en strijdlust

Hoewel Georgia nu leeft met een beperkte toekomstverwachting, weigert ze op te geven. “Ik ben jong, ik ben sterk, en ik ga vechten. Voor mezelf, maar vooral voor mijn zoontje.”

Op sociale media en via haar crowdfundingactie ontvangt Georgia veel steun. Haar verhaal raakt een snaar, juist omdat het laat zien hoe broos het leven kan zijn – zelfs op jonge leeftijd.

Lees verder