Nieuwste
Begrafenisondernemer verkoopt lichaamsdelen
Een oud eigenaar van een uitvaartcentrum in het Amerikaanse Colorado kreeg 20 jaar celstraf wegens oplichting van familieleden van overledenen. Megan Hess (46) liet 560 lijken ontleden en verkocht hun lichaamsdelen. Dat zonder toestemming van de nabestaanden. Haar moeder sneed de lichamen in stukken. Zij kreeg 15 jaar.
Tijdens de hoorzitting zei de rechter: “Dit is in emotioneel opzicht de meest uitputtende zaak die ik ooit heb meegemaakt. Het baart de rechtbank zorgen dat beklaagde weigert enige verantwoordelijkheid te nemen voor haar gedrag.”
De familieleden omschreven hoe ze zich voelden, toen ze ontdekten wat er met hun dierbare was gebeurd. Erin Smith getuigt: “Onze lieve moeder, ze hebben haar in stukken gehakt. We hebben niet eens een naam voor zo’n gruwelijke misdaad.”
In de VS is het verboden om organen te verkopen, die moeten worden gedoneerd. Voor de verkoop van andere lichaamsdelen, bijvoorbeeld voor wetenschappelijk onderzoek of educatie, is niets geregeld.
Toch oordeelde de rechter dat er sprake was van oplichting, omdat de verkoop van de lichaamsdelen gebeurde zonder toestemming van de familie. Crematies vonden in werkelijkheid ook niets plaats, hoewel er wel duizenden dollars in rekening werden gebracht.
De instituten en bedrijven die de lichaamsdelen, zoals benen, armen, hoofden en torso’s, kochten, wisten niet dat ze op illegale wijze waren verkregen.
Nieuwste
Eddie schrikt van de hoge rekening na bellen loodgieter voor verstopte gootsteen
Eddy Castro ontdekte afgelopen maandag dat zijn gootsteen verstopt was.
Hij besloot een loodgieter te bellen om het probleem op te
lossen.
De loodgieter was binnen dertig minuten ter plaatse en had het
probleem in twintig minuten verholpen. Echter, toen de factuur
kwam, schrok Eddy van het bedrag.
Het was iets na 10 uur ’s ochtends op een maandag toen Eddy zijn
computer opstartte en via Google op zoek ging naar een loodgieter
om zijn verstopte gootsteen te verhelpen.
Hij had geen zin om uitgebreid onderzoek te doen en belde gewoon
de eerste loodgieter die hij kon vinden, genaamd Loodgieter
Service.
Een dame aan de telefoon beloofde snel hulp te sturen.
Binnen dertig minuten stond er al een persoon voor de deur, die
met een gewone personenauto was aangekomen, wat suggereerde dat hij
in de buurt woonde.
De loodgieter plaatste een pomp op de afvoer en binnen twintig
minuten was het probleem opgelost.
Toen kwam de factuur: maar liefst 598,95 euro, die meteen
betaald moest worden via een draagbaar betaalautomaatje.
Eddy was aanvankelijk opgelucht dat zijn probleem was opgelost,
maar raakte vervolgens volledig verbijsterd door het hoge bedrag
voor slechts twintig minuten werk.
De factuur vermeldde 150 euro voor materiaal, hoewel de
gebruikte pomp slechts 50 euro kostte bij een
doe-het-zelfwinkel.
Daarbovenop kwam een uurloon van 130 euro en nog eens 180 euro
voor de interventie. Eddy vond dit bedrag buitensporig hoog voor de
geleverde diensten.
Het rekeningnummer van Loodgieter Service bleek gekoppeld te
zijn aan een schoonheidsspecialiste in Zwijndrecht, Nederland, en
de onderneming op de factuur bleek zich in Lebbeke te bevinden, op
110 kilometer afstand van Eddy’s huis.
Eddy heeft een melding gedaan bij FOD Economie om anderen te
waarschuwen voor dit soort ondernemingen.
Hij hoopt dat zijn ervaring anderen zal helpen om niet in
dezelfde val te trappen en geen zaken te doen met Loodgieter
Service.