Economie
Ouders adopteren 5 broertjes en zusjes van hun pleegkind om ze samen te brengen.
Andi en Thomas Bonura uit Texas hadden altijd al gedroomd van een groot gezin. Maar dat was moeilijker dan gedacht. Andi leed verschillende miskramen.
Andi beviel na 25 weken van twee jongetjes. De kleine Eli vocht voor zijn leven, maar hij haalde het helaas niet. Joey, nu elf jaar oud, overleefde, maar heeft hersenverlamming. Daardoor communiceert hij via gebarentaal en is slechtziend.
Thomas maakt echter duidelijk dat Joey geen medelijden nodig heeft. De vader vertelde trots: “Hij is heel slim … wanneer mensen medelijden met hem krijgen, zeg ik altijd: ‘Doe dat niet. Hij is het vrolijkste kind in huis!’”
Het koppel begon na te denken over adoptie. Maar voor de knoop door te hakken, werd Andi nog twee keer zwanger. Ze kregen twee meisjes.
Nadat ze drie biologische kinderen hadden, die allen te vroeg geboren werden, waarschuwden de dokters de ouders dat een volgende zwangerschap te veel risico’s met zich zou brengen.
Andi en Thomas wilden echter absoluut een groter gezin, dus gaven ze zich op als pleegouders.
In 207 verwelkomden ze hun eerste pleegkind Bryson. Het kleintje kwam recht uit de NICU-afdeling. Aanvankelijk dacht het koppel dat Bryson bij hen zou blijven totdat hij zou worden geadopteerd.
Dan ontdekte het stel dat hij nog vijf broers en zussen had, die bij verschillende pleeggezinnen woonden.
Wat er daarna gebeurde, is gewoonweg geweldig! Door een toevallige samenloop van omstandigheden, sommigen spreken over het lot, kregen de ouders de kans om alle broertjes en zusjes van Bryson te adopteren. Uiteraard aarzelden ze geen seconde en nu is het gezin met acht kindjes helemaal compleet!
Laten we deze familie overladen met hartjes!
Economie
Sylvie Meis haalt snoeihard uit naar ‘gefrustreerde witte mannen’ van VI: ‘Ze zijn respectloos’
Sylvie Meis heeft opnieuw voor opschudding gezorgd met een vlijmscherp interview in de YouTube-serie Open Kaart van Robbert Rodenburg. In het openhartige gesprek neemt de presentatrice geen blad voor de mond. Vooral haar harde woorden over mediamagnaat John de Mol en de mannen van Vandaag Inside maakten indruk. Volgens Sylvie is het onbegrijpelijk dat zulke “oude, gefrustreerde witte mannen” anno 2025 nog steeds een platform krijgen.
Geen blad voor de mond
Vanaf de eerste minuut laat Sylvie duidelijk merken dat ze niets meer inslikt. Ze is kritisch op hoe de media werken, wie daarin de macht hebben en waarom bepaalde figuren – zoals de mannen van VI – nog steeds op televisie mogen zeggen wat ze willen. Volgens haar is het tijd voor verandering. “Waarom krijgen dit soort mannen nog altijd zoveel zendtijd?” vraagt ze zich hardop af. De uitspraken zijn fel, maar voor Sylvie gaat het om meer dan alleen media-analyse: het is een pleidooi voor respect en eerlijkheid.
Een vrouw met haar eigen pad
Tijdens het interview staat Sylvie ook stil bij haar eigen positie in het medialandschap. Jarenlang heeft ze zich blootgesteld aan de publieke opinie, maar daar is verandering in gekomen. Ze geeft aan dat ze haar grenzen heeft leren stellen. “Ik heb geen man nodig om mijn leven te leiden,” zegt ze resoluut. De hardnekkige beeldvorming dat ze alleen geïnteresseerd zou zijn in rijke mannen, noemt ze onterecht en beledigend. “Ik ben zelfstandig, succesvol en ik red me prima.”
De impact van een woninginbraak
Tussen de kritische noten door deelt Sylvie ook een persoonlijke gebeurtenis: de woninginbraak in Hamburg. Tijdens deze brute diefstal verloor ze kostbare spullen, waaronder exclusieve Hermès-tassen en sieraden. Maar nog ingrijpender was het verlies van haar gevoel van veiligheid. Sylvie vertelt dat ze lange tijd slecht sliep na de inbraak. Het trauma van die nacht werkt nog steeds door in haar dagelijks leven.
Online haat en steun van Robbert Rodenburg
De aflevering van Open Kaart kreeg al snel veel aandacht, maar riep ook hevige reacties op. Presentator Robbert Rodenburg liet via Instagram weten dat hij geschrokken was van de haatberichten die binnenstroomden. Sommige reacties waren volgens hem zo heftig, dat hij besloot ze te verwijderen. “Dit gesprek verdiende meer respect,” schreef hij. Ondanks alles liet Robbert weten trots te zijn op Sylvie’s openheid en de manier waarop zij zich kwetsbaar én krachtig opstelde.
Geen plaats meer voor respectloze talkshows
Sylvie maakt in het interview duidelijk dat ze heel bewust kiest met wie ze haar verhaal deelt. Ze schuift niet langer aan bij talkshows waar ze zich niet veilig voelt. “Ik laat me niet langer afmaken voor kijkcijfers,” zegt ze. Die houding komt voort uit ervaring: Sylvie heeft geleerd haar grenzen te bewaken en voelt zich sterker dan ooit.
Vastberaden en standvastig
Dat Sylvie niet bang is om haar mening te geven, is na dit interview wel duidelijk. Ze durft zich uit te spreken tegen grote namen in de media en trekt zich niets aan van publieke verontwaardiging. Ze blijft trouw aan zichzelf en aan haar principes. Haar uitgesproken houding levert haar soms kritiek op, maar ook bewondering.
Geen terugtrekkende beweging
Waar anderen zich wellicht zouden terugtrekken na zoveel ophef, kiest Sylvie er juist voor om door te gaan. Ze wil een stem geven aan vrouwen die zich miskend voelen in de media. Haar verhaal in Open Kaart is daar het bewijs van: persoonlijk, eerlijk en zonder concessies.
Een vrouw die blijft opvallen
Met dit interview bevestigt Sylvie Meis haar status als sterke en onafhankelijke vrouw. Ze laat zich niet kleineren, spreekt zich uit en bepaalt zélf haar koers. Haar kritische blik en persoonlijke verhalen zorgen ervoor dat we nog lang niet het laatste van haar gehoord hebben.