Economie
Man ontslagen omdat hij berenwelpjes weigerde te doden eindelijk in ere hersteld.
Een man die werd ontslagen uit zijn functie van natuurbeschermingsfunctionaris omdat hij twee berenwelpjes niet wilde doden, heeft vijf jaar later zijn rechtszaak gewonnen. De man kreeg zijn ontslag omdat hij verkoos om de berenwelpjes naar de dierenarts te brengen in plaats van ze af te maken.
Het verhaal van Bryce Casavant uit British Columbia in Canada haalde in 2015 wereldwijd de krantenkoppen. Hij had een melding gekregen over een zwarte beer die bij een woonkamp in een vriezer aan het snuffelen was. Bryce kreeg de opdracht om de beer en haar twee welpjes te doden. Hij kreeg het echter niet over zijn hart om de berenwelpjes af te schieten.
Bryce negeerde het beval en nam de beertjes mee naar een dierenarts.
Maar die beslissing zou hem zijn baan kosten. Eerst werd hij geschorst zonder loon en daarna ontslagen. Bryce had de welpjes moeten doden omdat ze gewend waren aan voedsel voor mensen.
De welpjes werden opgevangen bij de North Island Wildlife Recovery Association in Errington en vervolgens weer in het wild vrijgelaten. De manager van het centrum, Robin Campbell, vindt dat Bryce de correcte beslissing nam: “De moederbeer was inderdaad een probleem, maar haar welpjes deden niets.”
Massale steun
Bryce kreeg indertijd heel wat steun. Er werden online petities opgericht om ervoor te zorgen dat hij zijn baan zou kunnen behouden. Uiteindelijk spande hij een rechtszaak in tegen zijn werkgever. Ondertussen ging hij aan de slag voor het Ministerie van Bossen en was hij zelfs kandidaat bij lokale verkiezingen. Hij pleitte toen voor een einde van de trofeejachten.
Nu, jaren later, besliste het Hof van Beroep eindelijk in zijn voordeel. Het Hof oordeelde dat Bryce volledig in zijn recht stond om de berenwelpjes niet te doden.
De man is uiteraard erg opgetogen met de beslissing: “Ik heb het gevoel dat de donkere wolken die al jaren boven mijn gezin hingen eindelijk verdwenen zijn. Maar het is een bitterzoet moment, want ik had nooit mogen schieten.”
Bryce heeft er spijt van dat hij de moeder moest doden. De overwinning van Bryce wordt ook gevierd door dierenwelzijnsgroepen die van mening zijn dat functionarissen al te makkelijk beslissen over het leven van de beren.
Economie
Sylvie Meis haalt snoeihard uit naar ‘gefrustreerde witte mannen’ van VI: ‘Ze zijn respectloos’
Sylvie Meis heeft opnieuw voor opschudding gezorgd met een vlijmscherp interview in de YouTube-serie Open Kaart van Robbert Rodenburg. In het openhartige gesprek neemt de presentatrice geen blad voor de mond. Vooral haar harde woorden over mediamagnaat John de Mol en de mannen van Vandaag Inside maakten indruk. Volgens Sylvie is het onbegrijpelijk dat zulke “oude, gefrustreerde witte mannen” anno 2025 nog steeds een platform krijgen.
Geen blad voor de mond
Vanaf de eerste minuut laat Sylvie duidelijk merken dat ze niets meer inslikt. Ze is kritisch op hoe de media werken, wie daarin de macht hebben en waarom bepaalde figuren – zoals de mannen van VI – nog steeds op televisie mogen zeggen wat ze willen. Volgens haar is het tijd voor verandering. “Waarom krijgen dit soort mannen nog altijd zoveel zendtijd?” vraagt ze zich hardop af. De uitspraken zijn fel, maar voor Sylvie gaat het om meer dan alleen media-analyse: het is een pleidooi voor respect en eerlijkheid.
Een vrouw met haar eigen pad
Tijdens het interview staat Sylvie ook stil bij haar eigen positie in het medialandschap. Jarenlang heeft ze zich blootgesteld aan de publieke opinie, maar daar is verandering in gekomen. Ze geeft aan dat ze haar grenzen heeft leren stellen. “Ik heb geen man nodig om mijn leven te leiden,” zegt ze resoluut. De hardnekkige beeldvorming dat ze alleen geïnteresseerd zou zijn in rijke mannen, noemt ze onterecht en beledigend. “Ik ben zelfstandig, succesvol en ik red me prima.”
De impact van een woninginbraak
Tussen de kritische noten door deelt Sylvie ook een persoonlijke gebeurtenis: de woninginbraak in Hamburg. Tijdens deze brute diefstal verloor ze kostbare spullen, waaronder exclusieve Hermès-tassen en sieraden. Maar nog ingrijpender was het verlies van haar gevoel van veiligheid. Sylvie vertelt dat ze lange tijd slecht sliep na de inbraak. Het trauma van die nacht werkt nog steeds door in haar dagelijks leven.
Online haat en steun van Robbert Rodenburg
De aflevering van Open Kaart kreeg al snel veel aandacht, maar riep ook hevige reacties op. Presentator Robbert Rodenburg liet via Instagram weten dat hij geschrokken was van de haatberichten die binnenstroomden. Sommige reacties waren volgens hem zo heftig, dat hij besloot ze te verwijderen. “Dit gesprek verdiende meer respect,” schreef hij. Ondanks alles liet Robbert weten trots te zijn op Sylvie’s openheid en de manier waarop zij zich kwetsbaar én krachtig opstelde.
Geen plaats meer voor respectloze talkshows
Sylvie maakt in het interview duidelijk dat ze heel bewust kiest met wie ze haar verhaal deelt. Ze schuift niet langer aan bij talkshows waar ze zich niet veilig voelt. “Ik laat me niet langer afmaken voor kijkcijfers,” zegt ze. Die houding komt voort uit ervaring: Sylvie heeft geleerd haar grenzen te bewaken en voelt zich sterker dan ooit.
Vastberaden en standvastig
Dat Sylvie niet bang is om haar mening te geven, is na dit interview wel duidelijk. Ze durft zich uit te spreken tegen grote namen in de media en trekt zich niets aan van publieke verontwaardiging. Ze blijft trouw aan zichzelf en aan haar principes. Haar uitgesproken houding levert haar soms kritiek op, maar ook bewondering.
Geen terugtrekkende beweging
Waar anderen zich wellicht zouden terugtrekken na zoveel ophef, kiest Sylvie er juist voor om door te gaan. Ze wil een stem geven aan vrouwen die zich miskend voelen in de media. Haar verhaal in Open Kaart is daar het bewijs van: persoonlijk, eerlijk en zonder concessies.
Een vrouw die blijft opvallen
Met dit interview bevestigt Sylvie Meis haar status als sterke en onafhankelijke vrouw. Ze laat zich niet kleineren, spreekt zich uit en bepaalt zélf haar koers. Haar kritische blik en persoonlijke verhalen zorgen ervoor dat we nog lang niet het laatste van haar gehoord hebben.