Algemeen
Onze gedachten zijn momenteel bij Angela de Jong.. (49)
Een leven van toewijding
In een eerdere column had De Jong al eens verteld hoe haar vader 60 tot 80 uur per week werkte. Niet uit ambitie, maar uit plichtsbesef en liefde. Ze schreef toen dat hij nooit te moe was om iemand te helpen. Hij haalde zijn kinderen op na het stappen, schilderde het huis van zijn dochters en bracht zijn kleinkinderen naar de voetbaltraining.
Het beeld dat ze van hem schetst, is dat van een toegewijde en betrouwbare vader. Hij mopperde zelden, klaagde nooit, en vond geluk in de gewone dingen. Zijn grootste trots was zijn gezin, niet zijn prestaties.
“Hij was niet iemand van grote woorden. Maar als er iets moest gebeuren, was hij er.”
Voor Angela was die vanzelfsprekende aanwezigheid een houvast. Het maakte dat ze leerde doorzetten, haar mening durfde te geven, en wist wat verantwoordelijkheid betekent.
De Zalmkit: van nationale trots tot nostalgisch verzamelobject
Iedereen die de overgang van de gulden naar de euro bewust heeft meegemaakt, herinnert zich het kleine kartonnen mapje met muntjes nog wel. Eind 2001 kreeg bijna elk Nederlands huishouden een zogenoemd euro-startpakket, bedoeld om alvast kennis te maken met de nieuwe munteenheid.
Het mapje, officieel de eurokit genoemd maar al snel bekend als de Zalmkit, was vernoemd naar toenmalig minister van Financiën Gerrit Zalm. Het voelde voor velen als een stukje geschiedenis in handen — een tastbaar bewijs dat Nederland een nieuw tijdperk binnentrad.
Ruim twintig jaar later zijn veel van die kits nog altijd bewaard gebleven, zorgvuldig opgeborgen in lades, vitrines of op zolder. Sommige mensen hoopten dat ze ooit veel geld waard zouden worden. Maar anno 2025 blijkt die hoop vooral symbolisch.