Algemeen
Winnaar Holland’s Got Talent al bekend: ”Veruit de beste”
Tijdens de halve finale van Holland’s Got Talent gebeurde iets bijzonders dat het publiek én de jury volledig in vervoering bracht. De pas 14-jarige Tiyana stal de show met een indrukwekkende vertolking van Shallow van Lady Gaga en Bradley Cooper. Haar optreden liet niet alleen de zaal in applaus uitbarsten, maar veroorzaakte ook een golf van enthousiasme op sociale media. Volgens jurylid Soundos El Ahmadi was Tiyana’s versie zelfs beter dan het origineel — een uitspraak die voor flink wat gespreksstof zorgt.
Een jonge zangeres met volwassen klank
Tiyana’s optreden in de halve
finale begon bescheiden, maar eindigde in pure magie. Met haar
warme stem, vaste toon en gevoelige interpretatie wist ze een
nummer dat wereldwijd miljoenen keren is gezongen volledig eigen te
maken. Ondanks haar jonge leeftijd straalde ze een rust uit die
zelden bij een 14-jarige te zien is.
Toen de muziek inzette, leek het publiek even te vergeten dat ze
naar een talentenjacht keken. De emoties in haar stem vulden de
hele studio, en de camera’s legden ontroerde gezichten vast — zowel
in de zaal als bij de jurytafel.
Van Golden Buzzer tot publieksfavoriet
Tiyana stond al in de halve
finale dankzij de Golden
Buzzer van Chantal Janzen. Tijdens haar auditie drukte Chantal
vol overtuiging op de knop, waardoor Tiyana rechtstreeks doorging
naar de volgende ronde. Sinds dat moment is ze uitgegroeid tot een
publiekslieveling.
Wat vooral opvalt, is haar kalmte. Terwijl andere kandidaten
zichtbaar zenuwachtig zijn, blijft Tiyana ontspannen. Voor haar
optreden zei ze eenvoudig: ‘Het komt wel goed.’ Die zelfverzekerdheid bleek
volledig terecht.
Jury in tranen van trots
Na afloop van haar optreden
was de jury unaniem lovend.
Chantal Janzen
kon haar trots nauwelijks verbergen:
“Woohoo! Ik ben hartstikke trots op jou. En voor iedereen thuis die het niet gelooft: ze is pas 14 jaar!”
Ze merkte bovendien groei op bij Tiyana sinds haar auditie:
“Er zit meer twinkeling, meer energie in je optreden. Je laat zien dat je echt gegroeid bent als artiest.”
“Beter dan Lady Gaga”
De grootste verrassing kwam van Soundos El Ahmadi, die zich niet inhield in haar oordeel:
“Jouw stemgeluid… ik weet niet of ik mensen boos maak, maar ik vond jouw versie beter dan die van Lady Gaga, man.”
De zaal barstte in applaus uit. Soundos vervolgde:
“Je hebt zo’n mooi, warm en uniek geluid. Het is echt een eer dat jij hier op dit podium staat.”
Met zulke woorden was het duidelijk: Tiyana had niet alleen de jury overtuigd, maar ook de harten van de kijkers gestolen.
Concurrentie uit andere Golden Buzzer-acts
Naast Tiyana wisten ook de
andere Golden Buzzer-kandidaten de finale te
bereiken.
Soundos’ favorieten The
Rebels, een energieke dansgroep met een krachtige
boodschap, werden eveneens doorgelaten. Ook de keuze van
Dan Karaty, het
acrobatenduo Vladyslav en
Veronica, wist een plek in de finale te
bemachtigen.
Toch lijkt niemand het succes van Tiyana in de weg te staan. Zelfs
op sociale media, waar men vaak verdeeld reageert, zijn de meningen
opvallend eensgezind: “Zij
gaat dit winnen.”
Online reacties: een golf van bewondering
Op X (voorheen Twitter) en Instagram stromen de reacties binnen. Kijkers spreken vol lof over de jonge zangeres.
-
“Wat een stem, wat een emotie. Ongelooflijk dat ze pas 14 is.”
-
“Ik heb kippenvel van begin tot eind. Dit is geen talent, dit is pure gave.”
-
“Tiyana zingt alsof ze al jaren op grote podia staat. Onwaarschijnlijk goed.”
Sommigen trekken zelfs
parallellen met eerdere winnaars van Holland’s Got Talent, maar velen vinden dat
Tiyana een nieuw niveau heeft bereikt.
Een kijker vat het kernachtig samen: “We kijken niet naar een talentenjacht, we kijken
naar de geboorte van een ster.”
Het geheim achter haar succes
Wat Tiyana zo bijzonder maakt,
is haar natuurlijke muzikaliteit. Ze lijkt niet te zingen om indruk
te maken, maar om te voelen.
Muziekdocenten die haar optreden analyseerden op sociale media
wijzen op haar uitzonderlijke timing en ademsteun — eigenschappen
die normaal gesproken pas na jaren training worden
ontwikkeld.
Daarnaast straalt ze een ontwapenende oprechtheid uit. Ze lijkt
zich niet druk te maken om de camera’s of het publiek, maar zingt
vanuit haar hart. Die authenticiteit is precies wat mensen
raakt.
Chantal Janzen: “Ze is geboren voor het podium”
In een nabespreking vertelde Chantal Janzen dat ze tijdens de auditie al wist dat Tiyana iets speciaals had.
“Er was iets in haar blik, in haar houding. Ze heeft het soort rust dat je alleen bij echte performers ziet. Ze hoort thuis op het podium.”
Ook haar mede-juryleden waren het daar roerend mee eens. Dan Karaty noemde haar stem “verbluffend zuiver en emotioneel”, terwijl Edson da Graça sprak over “een optreden dat recht uit de ziel kwam”.
Op naar de finale
Met haar finaleplaats op zak
kan Tiyana zich opmaken voor wat waarschijnlijk haar grootste
optreden tot nu toe wordt. De grote finale van Holland’s Got Talent wordt
uitgezonden op 7
november, al is inmiddels bekend dat de opname al heeft
plaatsgevonden.
Dat betekent dat de winnaar binnen het programma al bekend is, maar
het publiek zal nog even in spanning moeten blijven. Online doen
verschillende theorieën de ronde, maar de meeste fans zijn
overtuigd: de trofee is voor
Tiyana.
De kracht van jeugd en talent
Tiyana’s optreden is meer dan
alleen een knap gezongen nummer. Het is een herinnering aan wat
passie en doorzettingsvermogen kunnen doen — zelfs op jonge
leeftijd.
Waar veel tieners dromen van een zangcarrière, laat Tiyana zien wat
er mogelijk is als talent, focus en emotie samenkomen. Haar
optreden wordt nu al gezien als een van de meest memorabele
momenten uit het seizoen.
Wat brengt de toekomst?
Of ze Holland’s Got Talent uiteindelijk wint of
niet, één ding is zeker: Nederland heeft kennisgemaakt met een
nieuw muzikaal wonderkind.
Muziekprofessionals voorspellen dat we nog veel van haar zullen
horen. Met haar unieke stemgeluid en natuurlijke uitstraling lijkt
ze klaar om door te breken, of dat nu op televisie, in de studio of
op het podium is.
De finale zal bepalen wie er met de titel naar huis gaat, maar voor veel kijkers is het al duidelijk: Tiyana heeft nu al gewonnen — in de harten van het publiek.
Nino van der Meijde, bekend als dj en inmiddels ook als gezicht in de realityserie Andy en Melisa, heeft voor het eerst uitgebreid gesproken over een onderwerp dat bij veel mensen vragen oproept: wie is zijn biologische vader, en hoe ziet die relatie eruit? Hoewel de informatie al jaren online te vinden is, blijkt dat het grote publiek dit verhaal nauwelijks kent. In een openhartig gesprek met radiozender FunX besloot Nino er nu zelf duidelijkheid over te geven.
Een vraag die blijft terugkomen
Voor Nino is het geen nieuw onderwerp. Hij krijgt al jaren vragen over zijn afkomst, vooral op sociale media. Toch koos hij er meestal voor om er niet op in te gaan. Niet omdat het een geheim is, benadrukt hij, maar omdat hij zijn privéleven niet voortdurend wil toelichten. Nu hij vaker in de publieke belangstelling staat, voelt hij zich wel comfortabeler om zijn verhaal in zijn eigen woorden te vertellen.
“Mijn biologische vader is Okkie Durham,” vertelt Nino zonder omwegen. “Dat staat al jaren online, dus iedereen kan het vinden. Maar Andy voelt gewoon als mijn vader.” Met die ene zin schetst hij direct het onderscheid dat voor hem essentieel is: biologisch vaderschap en emotioneel vaderschap zijn niet altijd hetzelfde.
Wie zijn vaderfiguur écht is
Andy van der Meijde, oud-international en voormalig profvoetballer, is al sinds Nino’s jeugd een vaste waarde in zijn leven. Hij voedde hem op, was aanwezig in belangrijke momenten en speelde de rol die Nino associeert met ‘vader zijn’. “Andy heeft mij opgevoed,” legt hij uit. “Dus zo zie ik hem ook. Dat gevoel verandert niet.”
Dat betekent niet dat er geen contact is met zijn biologische vader. Integendeel: Nino spreekt openlijk over een goede band. “Ik heb contact met mijn vader en dat is ook goed,” zegt hij. “We spreken elkaar en er is geen ruzie of afstand.” Toch benadrukt hij dat het vaderschap voor hem niet alleen draait om bloedbanden, maar vooral om wie er daadwerkelijk voor je was.
Twee werelden naast elkaar
Het verhaal van Nino laat zien dat familie soms complexer is dan het klassieke plaatje. Hij staat met één been in de wereld van entertainment en reality-tv, en met het andere in een persoonlijk verleden dat door velen met nieuwsgierigheid wordt bekeken. Juist daarom kiest hij nu voor openheid: niet om te choqueren, maar om misverstanden weg te nemen.
“Het is geen geheim en ook geen drama,” lijkt zijn boodschap te zijn. “Het is gewoon hoe mijn leven is gelopen.” Die nuchtere benadering past bij de manier waarop hij zich ook in andere interviews presenteert: recht door zee, zonder sensatie.
Reality-tv brengt alles dichterbij
Nino is momenteel regelmatig te zien in Andy en Melisa, een realityserie die het dagelijks leven van Andy van der Meijde en zijn gezin volgt. De camera’s draaien mee tijdens alledaagse momenten, maar schuwen ook de moeilijkere onderwerpen niet. Juist daardoor leren kijkers het gezin van een andere kant kennen.
Binnen de serie wordt duidelijk hoe hecht de familieband is. Nino maakt daar vanzelfsprekend deel van uit. De kijker ziet niet alleen de vrolijke kanten, maar ook hoe familieleden met elkaar omgaan tijdens spanningen of persoonlijke uitdagingen. Het onderwerp van zijn biologische vader komt in de serie niet expliciet naar voren, maar zijn plaats binnen het gezin is onmiskenbaar.
De naam die nieuwsgierigheid oproept
Dat Nino’s biologische vader Okkie Durham is, maakt het verhaal voor veel mensen extra beladen. Durham, voluit Octave Durham, werd begin jaren 2000 een bekende naam door een kunstroof die internationaal de aandacht trok. Samen met een handlanger wist hij twee schilderijen uit het Van Gogh Museum in Amsterdam weg te nemen: Zeegezicht bij Scheveningen en Het uitgaan van de hervormde kerk te Nuenen.
De roof zorgde wereldwijd voor opschudding. Jarenlang bleef onduidelijk waar de schilderijen waren gebleven. Pas in 2016, veertien jaar later, werden ze teruggevonden in Italië, in handen van de Napolitaanse Camorra. Inmiddels zijn de werken weer veilig terug in Nederland.
Een verleden dat niet alles bepaalt
Hoewel die geschiedenis onlosmakelijk verbonden is aan de naam Durham, benadrukt Nino dat dit niet definieert wie hij zelf is. Hij heeft zijn eigen pad gekozen, los van de reputatie of daden van anderen. “Ik ben gewoon mezelf,” lijkt hij daarmee te zeggen. Zijn focus ligt op muziek, creativiteit en het opbouwen van zijn eigen carrière.
Als dj timmert hij al geruime tijd aan de weg en heeft hij een groeiende fanbase. Muziek is voor hem een manier om zichzelf te uiten, los van labels of familiegeschiedenis. Dat hij daarnaast nu ook op televisie te zien is, ziet hij vooral als een extra platform, niet als zijn kernidentiteit.
Loyaliteit en dankbaarheid
Wat in het gesprek met FunX vooral opvalt, is de loyaliteit die Nino uitspreekt richting Andy van der Meijde. Hij spreekt met respect en dankbaarheid over de rol die Andy in zijn leven heeft gespeeld. “Hij was er,” zegt hij impliciet, “en dat is wat telt.”
Die houding laat zien dat familie voor Nino draait om nabijheid, zorg en betrokkenheid. Biologische banden zijn belangrijk, maar niet doorslaggevend. Het is een boodschap die voor veel mensen herkenbaar is, zeker in samengestelde gezinnen.
Openheid zonder sensatie
Met zijn verhaal kiest Nino niet voor drama, maar voor helderheid. Hij maakt duidelijk hoe de verhoudingen liggen, zonder iemand te veroordelen of te verheerlijken. Die balans maakt zijn openheid geloofwaardig en respectvol.
Voor kijkers en luisteraars biedt het gesprek vooral inzicht in hoe iemand met een bijzondere achtergrond daar zelf tegenaan kijkt. Geen groot conflict, geen schokkende onthullingen, maar een persoonlijke uitleg die rust brengt in plaats van vragen oproept.
Een eigen toekomst
Nino van der Meijde lijkt vastberaden om zijn eigen koers te blijven varen. Met muziek, media-optredens en een duidelijke kijk op familie bouwt hij aan een toekomst die niet wordt bepaald door het verleden van anderen. Zijn verhaal laat zien dat identiteit meer is dan afkomst alleen.
Door nu zelf het woord te nemen, sluit hij een hoofdstuk af dat voor buitenstaanders misschien mysterieus leek, maar voor hem al lang helder was. En juist die nuchtere eerlijkheid maakt zijn verhaal krachtig en menselijk.