Algemeen
Rechtszaak Marco Borsato krijgt andere wending ‘Dit verandert veel’
Marco Borsato kiest voor discretie: geen camerabeelden tijdens rechtszaak in Utrecht
Volgende week start in Utrecht het langverwachte proces tegen zanger Marco Borsato. De zaak, die al vier jaar in voorbereiding is, zal naar verwachting enorme media-aandacht trekken. Toch heeft de rechtbank besloten dat Borsato tijdens de zitting niet in beeld zal verschijnen. Alleen zijn stem mag worden opgenomen. Daarmee kiest de zanger voor een sobere en beheerste aanpak – een bewuste strategie om het proces niet te laten ontsporen in een mediacircus.
Geen beelden van Borsato
De rechtbank bevestigde deze week dat het aan de verdachte zelf is om te bepalen of hij in beeld wil worden gebracht. Marco Borsato heeft via zijn advocaat Carry Knoops laten weten daar geen toestemming voor te geven. Dat betekent dat er geen camerabeelden van hem zullen worden gemaakt, noch binnen de zaal, noch tijdens de zitting zelf. Journalisten mogen geluidsopnames maken, mits de rechter daar geen bezwaar tegen heeft.
“Als een verdachte zegt: ik wil niet gefilmd worden, dan wordt dat verzoek in principe gehonoreerd,” legt oud-strafpleiter Bram Moszkowicz uit. “De rechtbank kan daar niet zomaar van afwijken. Het is een recht dat hoort bij de bescherming van de persoonlijke levenssfeer.”
Deze beslissing past binnen de huidige richtlijnen, waarin steeds vaker rekening wordt gehouden met de impact van media-aandacht op de verdachten, zeker in zaken waarin publieke figuren centraal staan.
Lessen getrokken uit de zaak-Ali B
De beslissing van Borsato lijkt niet toevallig. De zanger wil koste wat het kost voorkomen dat zijn zaak verandert in een mediaspektakel, zoals gebeurde tijdens het proces tegen rapper Ali B eerder dit jaar. Tijdens dat proces verschenen talloze beelden van Ali in de rechtbankgangen, waarop publiek en media zijn houding tot in detail analyseerden.
Volgens Moszkowicz heeft Borsato daarvan geleerd. “Iedereen weet hoe hij eruitziet, dus wat voegt het toe om hem in beeld te brengen? Die beelden blijven jaren circuleren, en dat helpt hem niet. Hij probeert de focus te leggen op de inhoud van de zaak, niet op zijn gezichtsuitdrukking of lichaamstaal.”
Door enkel hoorbaar te zijn, hoopt Borsato rust te creëren en zijn proces meer zakelijk te laten verlopen. Zijn strategie is erop gericht om afstand te bewaren tot het beeldvormende deel van de rechtszaal – de camera’s, de flitsers en de interpretaties.
Een proces onder enorme druk
Het proces tegen Marco Borsato geldt als een van de meest beladen strafzaken van de afgelopen jaren. De zanger werd in 2021 beschuldigd van ontucht met een minderjarige, waarna een langdurig onderzoek volgde. De zaak heeft sindsdien grote impact gehad op zijn carrière en reputatie.
De rechtbank in Utrecht bereidt zich voor op een massale toestroom van media en publiek. Ondanks het verbod op filmopnames wordt er een storm aan belangstelling verwacht. Buiten de rechtbank zullen fotografen en verslaggevers in groten getale aanwezig zijn.
Volgens Shownieuws-presentatrice Tooske Ragas zal “juist het moment waarop Marco bij de rechtbank arriveert” de meeste media-aandacht trekken. Dat zal vermoedelijk het enige moment zijn waarop er foto’s van hem gemaakt kunnen worden.
Geen voorkeursbehandeling
De rechtbank benadrukt dat Borsato geen uitzonderingspositie krijgt vanwege zijn bekendheid. Hij zal via de normale ingang de rechtbank betreden, net als iedere andere verdachte. Er is geen sprake van aparte routes of speciale regelingen.
Dit is een opvallend contrast met eerdere rechtszaken tegen bekende Nederlanders, waarbij soms logistieke aanpassingen werden gedaan om chaos te voorkomen. Borsato lijkt echter bewust te kiezen voor normaliteit. “Hij wil niet de indruk wekken dat hij boven de wet staat,” zegt Moszkowicz. “Het is juist verstandig dat hij dit zo nuchter mogelijk benadert.”
Invloed op beeldvorming
Het besluit om niet gefilmd te worden heeft geen juridische gevolgen, maar het beïnvloedt wel de manier waarop het publiek het proces zal ervaren. Door de afwezigheid van beelden verdwijnt de visuele context, waardoor de zitting minder ‘televisie-waardig’ wordt, maar mogelijk ook rustiger.
“Beeldvorming is machtig,” zegt Moszkowicz. “Zodra iemand op televisie verschijnt, gaan mensen onbewust oordelen: hoe kijkt hij, hoe reageert hij, lijkt hij nerveus? Zonder beeld blijft alleen de inhoud over. En dat is precies wat de verdediging wil.”
De afwezigheid van beelden kan er dus voor zorgen dat het proces minder emotioneel en meer feitelijk wordt gebracht in de media. Voor Borsato, die jarenlang onderwerp is geweest van speculatie en publieke discussies, kan dat een bewuste poging zijn om eindelijk de focus terug te brengen naar de feiten.
Focus op rust en feiten
Volgens juristen is het begrijpelijk dat Borsato en zijn verdediging de regie willen houden over hoe het proces wordt waargenomen. “Een camera kan een proces veranderen,” zegt een communicatiedeskundige. “Zodra er beelden zijn, ontstaat er een tweede rechtszaal – die van de publieke opinie. Borsato wil dat vermijden.”
Zijn advocaten hebben eerder aangegeven dat de media-aandacht voor hun cliënt “extreem belastend” is geweest. Ze hopen met dit besluit een stap te zetten naar een eerlijker rechtsgang, zonder ruis van buitenaf. De rechtbank lijkt die lijn te ondersteunen door te kiezen voor een sobere, gecontroleerde setting.
Een symbolisch moment
De beslissing van Marco Borsato markeert een symbolisch keerpunt in hoe bekende Nederlanders omgaan met hun publieke imago tijdens rechtszaken. Waar sommige verdachten proberen hun kant van het verhaal via de camera te delen, kiest Borsato juist voor stilte en onzichtbaarheid.
Het is een opmerkelijke wending voor een man die ooit symbool stond voor warmte, emotie en openheid. De zanger, jarenlang geliefd om zijn hits en zijn rol als jurylid bij The Voice of Holland, lijkt zich nu bewust af te schermen van het publiek dat hem ooit adoreerde.
De ogen van Nederland
De komende weken zal Utrecht het toneel zijn van één van de meest besproken rechtszaken in jaren. Ondanks het besluit om geen beelden toe te staan, zal de aandacht enorm zijn. Voor Borsato is het een kans om zijn kant van het verhaal te laten horen — letterlijk, maar niet zichtbaar.
Of zijn strategie van discretie hem zal helpen, valt nog te bezien. Sommigen zien het als een slimme zet om de aandacht te verleggen naar de feiten; anderen vinden dat een publieke figuur in een publieke zaak juist zichtbaar moet zijn.
Feit is dat de ogen van Nederland op Utrecht gericht zijn, ook al blijven de camera’s buiten.
Wat
vind jij?
Is het terecht dat Marco Borsato ervoor kiest om niet in beeld te
verschijnen tijdens zijn proces? Of hoort volledige openbaarheid
bij een zaak die al jaren in de publieke belangstelling staat? Deel
je mening op onze Facebookpagina en praat mee.
Ophef binnen GroenLinks-PvdA: Esmah Lahlah onder vuur na geheime sollicitatie in Tilburg
Binnen GroenLinks-PvdA is de gemoedelijke verkiezingssfeer ruw verstoord. Esmah Lahlah, de nummer twee op de kandidatenlijst en een van de meest zichtbare gezichten naast lijsttrekker Frans Timmermans, ligt onder vuur nadat bekend werd dat ze stiekem had gesolliciteerd naar de functie van burgemeester van Tilburg. Haar partijgenoten waren daarvan niet op de hoogte, en dat zorgt voor beroering binnen en buiten de partij.
Een sollicitatie in stilte
Het was het Brabants Dagblad dat de bom deed barsten: Lahlah had in het diepste geheim een sollicitatiebrief gestuurd naar de commissaris van de Koning in Noord-Brabant. In die brief, die door een onbekende werd gelekt, spreekt ze haar wens uit om burgemeester te worden van de stad waar ze jarenlang wethouder was.
Wat de kwestie extra gevoelig maakt, is de timing. Haar brief dateert van kort na de val van het kabinet, terwijl GroenLinks-PvdA al druk bezig was met het samenstellen van de kandidatenlijst voor de aankomende verkiezingen. Lahlah stond toen al op plek twee — een teken dat de partijtop groot vertrouwen in haar had.
“Ik had dit anders moeten doen”
Toen het nieuws uitlekte, reageerde Lahlah snel via X (voorheen Twitter). “Soms kruist een droom je pad,” schreef ze. “Uit liefde voor Tilburg besloot ik te solliciteren.” Ze benadrukte dat het een persoonlijke beslissing was, maar gaf toe dat ze de procedure niet had besproken binnen haar partij.
“Over een vertrouwelijke procedure spreken is niet eenvoudig, maar ik wil helder zijn,” vervolgde ze. “Ik heb mijn besluit om te solliciteren niet intern besproken, en dat had ik anders moeten doen.”
Die openlijke schuldbekentenis is ongewoon in de politiek, waar strategisch zwijgen vaak de voorkeur krijgt. Toch lijkt ze met haar eerlijke toon te hopen het vertrouwen binnen de partij en bij het publiek te herstellen.
Geen burgemeester, maar wel boze reacties
Lahlah werd uiteindelijk niet gekozen tot burgemeester van Tilburg. Ze benadrukt nu dat ze zich “voor de volle 100 procent” zal blijven inzetten voor GroenLinks-PvdA, zowel in de campagne als straks in de Tweede Kamer. “Mijn hart ligt nog steeds bij onze idealen en bij het werk dat ik samen met Frans Timmermans wil doen.”
Maar de storm is nog niet gaan liggen. Op sociale media wordt Lahlah stevig aangepakt. Onder berichten over haar sollicitatie regent het reacties van mensen die haar “onbetrouwbaar” noemen of haar partij verwijten dat ze niet transparant is.
Een gebruiker schrijft:
“GroenLinks, de partij vol leugens! Hoe kun je tegelijk Kamerlid
willen worden én burgemeester?”
Een ander reageert cynisch: “Ambitie is mooi, maar eerlijkheid zou
nog mooier zijn.”
De publieke opinie lijkt verdeeld: sommigen vinden dat Lahlah een fout heeft gemaakt, maar anderen zien haar actie als menselijk en begrijpelijk.
Timmermans blijft achter haar staan
Frans Timmermans, lijsttrekker van GroenLinks-PvdA, liet in een verklaring weten dat hij achter zijn partijgenote blijft staan. “Ik ben blij dat Esmah ook na de verkiezingen deel uitmaakt van onze fractie. We hebben haar nodig.”
Timmermans prees haar kwaliteiten en noemde haar “een van de meest betrokken en competente politici binnen de partij”. Volgens hem zou ze “een fantastische burgemeester” zijn geweest, maar hij voegde eraan toe dat haar toekomst nu in de Kamer ligt.
Die steun van de partijleider is cruciaal. In de hectische campagneperiode probeert Timmermans rust te bewaren binnen de gelederen, waar al langer sprake is van kleine spanningen door eerdere incidenten en mediastormpjes.
Aangifte na lek van sollicitatie
De kwestie kreeg nog een onverwachte wending toen bekend werd dat de provincie Noord-Brabant en de gemeente Tilburg aangifte doen van het lekken van Lahlahs sollicitatiebrief. Volgens commissaris van de Koning Ina Adema is het verspreiden van vertrouwelijke documenten “niet alleen strafbaar, maar ook moreel verwerpelijk”.
In een verklaring zegt Adema: “Naar aanleiding van de publicaties in het Brabants Dagblad, en in overleg met de hoofdofficier van Justitie, heb ik besloten om samen met de gemeente Tilburg aangifte te doen.”
Het lek wordt onderzocht, en er wordt gekeken of er sprake was van schending van de vertrouwelijkheid binnen de sollicitatiecommissie. Dat betekent dat de affaire niet alleen politieke, maar ook juridische gevolgen kan krijgen.
Ethische vragen binnen de partij
De situatie rond Lahlah werpt een bredere vraag op: hoe transparant moeten politici zijn over persoonlijke ambities? Mag iemand in verkiezingstijd solliciteren naar een andere functie, zolang die persoon zijn taken blijft uitvoeren?
Politicologen wijzen erop dat de grens dun is. “Het is niet verboden om te solliciteren, maar het gaat om vertrouwen,” zegt een deskundige in Binnenlands Bestuur. “Wanneer een partijtop vertrouwt op jouw volledige inzet voor de campagne, en er blijkt iets anders te spelen, dan ontstaat een geloofwaardigheidsprobleem.”
GroenLinks-PvdA presenteert zich graag als de partij van openheid en integriteit. Precies daarom ligt het incident zo gevoelig: het raakt aan de geloofwaardigheid van die boodschap.
“Een menselijke fout in een keiharde wereld”
Ondanks de kritiek vinden sommige partijleden dat de ophef buiten proportie is. “Iedereen heeft dromen en twijfels,” zegt een anonieme fractiegenoot. “Ze heeft iets gedaan wat ze beter had kunnen communiceren, maar ze heeft niemand kwaad willen doen.”
Ook buiten de partij klinkt begrip. “Ze heeft Tilburg in haar hart,” zegt een inwoner van de stad tegen Omroep Brabant. “Dat ze even dacht aan die functie, vind ik eigenlijk wel mooi. Het laat zien dat ze van de stad houdt.”
Toch blijven anderen kritisch. Volgens hen toont het incident dat er binnen GroenLinks-PvdA te weinig interne communicatie is. “Als zelfs de nummer twee zulke beslissingen neemt zonder overleg, dan zegt dat iets over de cultuur,” reageert een politiek analist.
Vertrouwen herstellen in campagnetijd
Voor Lahlah ligt nu de uitdaging om het vertrouwen terug te winnen — binnen de partij én bij de kiezer. Haar openlijke excuses kunnen daarbij helpen, maar de schade aan haar imago is nog niet volledig hersteld.
De partijleiding hoopt dat de focus snel weer verschuift naar de inhoud van de campagne: klimaat, zorg, bestaanszekerheid. Toch blijft het incident boven de markt hangen, vooral omdat het in dezelfde week speelt als de onderzoeken rond partijleider Timmermans.
De timing had dus niet slechter kunnen zijn. Waar GroenLinks-PvdA juist wilde uitstralen dat de fusie tussen beide partijen stabiliteit en eensgezindheid brengt, lijkt de realiteit complexer.
Een les in politieke openheid
Wat overblijft, is een les over de dunne scheidslijn tussen persoonlijke ambitie en partijloyaliteit. Lahlah’s actie is niet ongewoon — veel politici oriënteren zich tijdens hun loopbaan op andere functies — maar het stilhouden ervan wordt al snel gezien als een vertrouwensbreuk.
Door openlijk toe te geven dat ze fout zat, probeert Lahlah die balans te herstellen. “Ik wil eerlijk zijn,” zei ze op X. “Ik heb dit niet goed aangepakt, maar mijn hart ligt nog steeds bij de partij.”
Haar woorden klinken oprecht, maar het zal tijd kosten voordat de storm volledig is gaan liggen.
Slotgedachte
De affaire rond Esmah Lahlah is een typisch voorbeeld van hoe één persoonlijke keuze kan uitgroeien tot een landelijke discussie. Wat begon als een stille sollicitatie in Tilburg, groeide uit tot een politiek hoofdpijndossier dat GroenLinks-PvdA midden in campagnetijd niet kon gebruiken.
Toch toont het incident ook iets menselijks: ambitie, twijfel en spijt zijn universeel. Of de kiezer dat ook zo ziet, zal blijken bij de stembus. Eén ding is zeker: in de huidige tijd van politieke transparantie is geen brief, mail of gesprek nog écht privé.