Algemeen
Peter Plasman haalt keihard uit naar rechter die in de fout ging
Advocaat Peter Plasman noemt fout van rechter in zaak-Borsato ‘gewoon dom’
De juridische wereld reageert verbaasd op het incident rondom rechter Heleen de Haan, die in de lopende strafzaak tegen Marco Borsato via haar privéaccount op X (voorheen Twitter) een bericht plaatste over de zaak. Advocaat Peter Plasman, die het vermeende slacht0ffer bijstaat, noemt de actie “gewoon dom” en waarschuwt dat zulke misstappen gevolgen kunnen hebben, hoe onschuldig ze ook lijken.
Hoewel de rechtbank inmiddels heeft erkend dat het bericht “niet gepast” was, blijft de kwestie onderwerp van gesprek. In een proces dat al volop media-aandacht krijgt, is zelfs een kleine misstap genoeg om het vertrouwen in de onafhankelijkheid van de rechtspraak ter discussie te stellen.
Wat er gebeurde
De ophef begon na een bericht van rechtbankverslaggever Saskia Belleman van De Telegraaf. Zij schreef dinsdag op X dat de aangeefster in de zaak-Borsato geen schadevergoeding had gevraagd. Een volger vroeg vervolgens of dat na afloop van de rechtszaak alsnog zou kunnen.
Belleman antwoordde dat dit niet mogelijk was, maar daarop reageerde onverwachts één van de rechters die de zaak behandelt. Via haar persoonlijke X-account schreef rechter Heleen de Haan:
“Dat kan wel, maar niet meer bij de strafrechter. Er kan alsnog een civiele procedure over de schadevergoeding worden gevoerd, maar dat gebeurt vrijwel nooit.”
De reactie leek op het eerste gezicht een neutrale toelichting. Toch was het niet toegestaan dat De Haan zich, als rechter in de zaak, op enig moment publiekelijk over een gerelateerde juridische kwestie uitliet.
Het bericht bleef kort online staan, maar werd verwijderd nadat het door verschillende gebruikers was opgemerkt en gedeeld. De schade was toen al aangericht: de post circuleerde breed op sociale media en haalde zelfs landelijke nieuwszenders.
Reactie van de rechtbank
De rechtbank Midden-Nederland, waar het proces tegen Borsato wordt behandeld, reageerde snel en erkende dat de fout bij de rechter lag. Een woordvoerder bevestigde dat Heleen de Haan de reactie daadwerkelijk had geplaatst en dat dit niet had mogen gebeuren.
“De betreffende rechter heeft inderdaad een reactie geplaatst op een bericht op X van Saskia Belleman over de zaak-Borsato. Ze mengde zich niet in een inhoudelijke discussie over de zaak, maar ze had deze reactie niet moeten plaatsen. De afspraak is dat rechters zich niet uitlaten over hun eigen zaken,” aldus de woordvoerder.
De rechtbank benadrukte dat de fout geen invloed heeft op het proces zelf, maar noemde de situatie wel “ongelukkig en onnodig”.
“Een rechter hoort zich strikt te beperken tot de rechtszaal. Wat iemand privé denkt of zegt over een zaak waarin hij of zij zitting heeft, hoort niet in de openbaarheid thuis,” voegde de woordvoerder toe.
Peter Plasman: “Dom, maar begrijpelijk”
Advocaat Peter Plasman, die optreedt namens de aangeefster in de zaak, reageerde donderdag in verschillende media op het incident. Volgens hem is de fout vooral “menselijk”, maar tegelijkertijd “niet te verdedigen”.
“Het zal volledig te goeder trouw en spontaan zijn geweest,” zegt Plasman. “Maar je moet als rechter altijd bedenken wat de mogelijke consequenties kunnen zijn van wat je zegt, zeker in een lopende zaak.”
Hij noemt het “gewoon dom” om publiekelijk een mededeling te doen over een zaak waarin je zelf zitting hebt, ongeacht de bedoeling.
“Het is een simpele uitleg, maar dat maakt het niet minder onverstandig. In de huidige tijd van sociale media ligt alles onder een vergrootglas. Hoe onschuldig een bericht ook lijkt, het kan altijd verkeerd worden opgevat.”
“Iedere jurist voelt soms die neiging”
Plasman toonde ook begrip voor de situatie van rechter De Haan. Volgens hem herkennen veel juristen het gevoel van betrokkenheid bij publieke discussies.
“Ik heb die neiging zelf ook weleens,” gaf hij toe. “Als jurist lees je iets op sociale media waarvan je denkt: daar wil ik even iets rechtzetten of uitleggen. Maar het is beter om dat niet te doen, zeker niet als het een zaak betreft waar je zelf bij betrokken bent.”
Volgens Plasman lijkt het incident te zijn ontstaan uit een moment van spontane betrokkenheid, maar dat maakt het niet minder riskant.
“Juist in gevoelige zaken als deze moet elke betrokken partij extra voorzichtig zijn. Eén ondoordachte actie kan leiden tot twijfel over de onafhankelijkheid van de rechtbank.”
Geen wrakingsverzoek verwacht
Ondanks de fout van de rechter verwacht Plasman niet dat de advocaten van Marco Borsato, Gert-Jan en Carry Knoops, een wrakingsverzoek zullen indienen. Een dergelijk verzoek zou kunnen leiden tot het vervangen van de rechter, maar volgens Plasman lijkt dat niet aan de orde.
“Ik ga ervan uit dat de verdediging dit incident niet zal aangrijpen om de rechter te wraken. Het bericht is niet inhoudelijk en er is geen aanwijzing dat er sprake is van partijdigheid,” zegt hij.
Ook vanuit de verdediging zelf is nog geen officiële reactie gekomen. Wel is bekend dat de advocaten de situatie “nauwlettend” volgen en eerst willen afwachten of de rechtbank zelf aanvullende stappen onderneemt.
De context van het proces
De zaak tegen Marco Borsato, die wordt verdacht van grensoverschrijdend gedrag jegens een minderjarig meisje, trekt al maanden veel publieke belangstelling. Tijdens de eerste zittingsdagen kwamen zowel het 0penbaar Ministerie als de verdediging met stevige verklaringen.
Het OM eiste een onvoorwaardelijke gevangenisstraf van vijf maanden, terwijl de verdediging fel uithaalde naar de moeder van het vermeende slacht0ffer en sprak van “sturing” en “invloed van buitenaf”.
In dat klimaat van hoge spanning en mediabelangstelling zorgt elke misstap, hoe klein ook, voor extra aandacht.
“Juist in dit soort zaken is uiterste voorzichtigheid vereist,” benadrukt Plasman. “Niet alleen van de partijen, maar ook van de rechters.”
De balans tussen transparantie en neutraliteit
Het incident roept opnieuw de vraag op hoe rechters zich mogen uiten op sociale media. In een tijd waarin openheid en transparantie belangrijk zijn, worstelen veel juristen met de vraag waar de grens ligt.
Volgens rechtsethicus Anneke van Dijk is de zaak-De Haan een duidelijk voorbeeld van hoe moeilijk dat evenwicht kan zijn.
“Rechters zijn ook mensen, maar ze vertegenwoordigen een instituut dat volledig op neutraliteit is gebouwd. Zelfs als een rechter iets feitelijks zegt, kan dat door het publiek worden opgevat als een oordeel,” zegt Van Dijk.
Zij pleit voor strengere richtlijnen en bewustwording binnen de rechterlijke macht.
“Een tweet van een rechter kan meer impact hebben dan bedoeld. Dat vraagt om een zorgvuldige afweging, zeker in spraakmakende zaken.”
De publieke reactie
Op sociale media werd wisselend gereageerd op het incident. Sommige gebruikers vonden dat de ophef overdreven is en dat de rechter slechts een feitelijke toelichting gaf. Anderen spraken juist van een ernstige fout die het vertrouwen in de rechtspraak schaadt.
Een gebruiker schreef:
“Rechters moeten boven de discussie staan. Ook al is het menselijk, dit kan echt niet.”
Anderen verdedigden De Haan door te stellen dat “een kleine miscommunicatie” niet gelijk hoeft te leiden tot wantrouwen.
Hoe dan ook heeft het incident opnieuw de aandacht gevestigd op de zichtbaarheid van rechters en de dunne lijn tussen persoonlijke uiting en professionele terughoudendheid.
Mogelijke gevolgen voor het proces
Hoewel de rechtbank heeft laten weten dat de fout geen invloed heeft op de voortgang van de zaak, blijft het onderwerp gevoelig. De komende zittingsdagen zullen vooral in het teken staan van de afronding van de pleidooien en de reactie van het 0penbaar Ministerie.
De uitspraak wordt naar verwachting over enkele weken gedaan. Voor de rechtbank is het incident een belangrijke herinnering aan de noodzaak van strikte neutraliteit — zeker in mediagevoelige processen.
“De fout is herkend en erkend,” aldus Plasman. “Daarmee is het hopelijk ook afgesloten. Nu is het belangrijk dat de focus weer ligt op de inhoud van de zaak.”
Conclusie
Advocaat Peter Plasman heeft begrip voor de menselijke fout van rechter Heleen de Haan, maar noemt haar actie “dom” en “onhandig”. Volgens hem was de reactie waarschijnlijk uit spontane betrokkenheid geplaatst, maar dat maakt de misstap niet minder ernstig.
De rechtbank heeft inmiddels bevestigd dat de rechter fout zat, maar benadrukt dat dit geen gevolgen heeft voor het verdere verloop van het proces.
Met de komende zittingsdagen in aantocht blijft de zaak-Borsato een van de meest besproken rechtszaken van het jaar — niet alleen vanwege de inhoud, maar ook vanwege de vragen die het oproept over onafhankelijkheid, zorgvuldigheid en publieke zichtbaarheid in de rechtspraak.
Marco Borsato breekt in slotwoord: “Er is maar een klein deel van de waarheid verteld”
De tweede zittingsdag in de str*fzaak tegen Marco Borsato verliep donderdag bijzonder intens. Waar zijn advocaten eerder op de dag fel uithaalden naar het 0penbaar Ministerie (OM) en de media, greep Borsato zijn laatste woord aan om zijn eigen emoties te uiten — en enkele opmerkelijke details te delen die volgens hem een ander licht werpen op de zaak.
De zanger, zichtbaar geëmotioneerd en gefrustreerd, sprak met trillende stem over wat hij omschreef als “onvolledige waarheidsvinding” en “een proces dat niet het hele verhaal vertelt.”
Eerste zittingsdag: vijf maanden geëist
Op dinsdag trapte het 0penbaar Ministerie de str*fzaak af met een forse eis. Volgens het OM heeft Borsato zich in het verleden schuldig gemaakt aan ongepast gedrag tegenover de destijds minderjarige Asmara Thielen.
Het OM achtte de beschuldigingen bewezen en eiste een onvoorwaardelijke gev*ngenisstraf van vijf maanden. Die eis veroorzaakte direct grote beroering — niet alleen in de rechtszaal, maar ook in de publieke opinie.
Volgens het OM zou het gedrag van Borsato zich hebben afgespeeld in een periode waarin hij regelmatig contact had met de familie Thielen. De aanklacht draait om gebeurtenissen die zich meer dan tien jaar geleden zouden hebben voorgedaan.
De verdediging, bestaande uit het bekende advocatenduo Geert-Jan en Carry Knoops, stelde echter dat het onderzoek van het OM eenzijdig en onvolledig is geweest.
Knoops hekelt “tunnelvisie”
Tijdens hun pleidooi op de tweede dag spaarden de advocaten van Borsato de aanklager niet. Volgens Geert-Jan Knoops is er sprake van tunnelvisie bij het 0penbaar Ministerie, waarbij alleen informatie is gebruikt die past binnen hun overtuiging van schuld.
“Ontlastend materiaal is structureel genegeerd,” stelde Knoops scherp. “Het onderzoek van het OM is selectief en mist wetenschappelijke onderbouwing. Dit is geen evenwichtige waarheidsvinding.”
De advocaat verwees onder meer naar rapporten van rechtspsycholoog Peter van Koppen, die volgens hem verkeerd zijn samengevat en gepresenteerd. Daarnaast haalde Knoops uit naar misdaadverslaggever John van den Heuvel, die volgens hem te veel invloed heeft gehad op de beeldvorming rond de zaak.
“Het publieke debat is vertroebeld door meningen, niet door feiten,” aldus de raadsman.
Borsato neemt zelf het woord
Toen Marco Borsato daarna zelf het woord nam, veranderde de sfeer in de rechtszaal volledig. De zanger, die tot dan toe vooral geluisterd had, richtte zich tot de rechtbank met een mengeling van boosheid, verdriet en wanhoop.
Zijn stem trilde toen hij begon te spreken.
“Er is van mij een karikatuur gemaakt,” zei hij. “Wat over mij gezegd wordt, is niet het hele verhaal. Slechts een klein deel van de waarheid is gedeeld.”
Hij verwees naar persoonlijke observaties binnen het gezin van de aangeefster, die volgens hem niet in het dossier zijn opgenomen. Volgens Borsato laten bepaalde documenten en beelden zien dat er sprake was van een ongewone gezinssituatie, waarin grenzen volgens hem “opmerkelijk los” werden gehanteerd.
De zanger beweerde dat hij die informatie aantrof op een computer van de moeder van het meisje, die destijds actief betrokken was bij zijn fanclub. Volgens hem bewijzen die gegevens dat er meer aan de hand was dan wat nu wordt gepresenteerd.
“Ik heb drie ordners vol met materiaal dat niet in het dossier zit,” verklaarde hij. “Aan deze rechtbank is maar een klein stukje van het totale verhaal verteld.”
Spanning stijgt in de rechtszaal
Volgens rechtbankverslaggeefster Saskia Belleman van De Telegraaf was de spanning in de zaal voelbaar.
“Zijn stem trilt, hij is boos en verontwaardigd,” schreef ze op X. “Dit is duidelijk iemand die zes jaar lang alles heeft opgekropt en het nu eruit laat komen.”
Borsato klaagde dat het OM volgens hem geen interesse toont in ontlastend bewijs en dat het dossier te veel vanuit één perspectief is opgebouwd.
“Waarom worden alleen de verklaringen die mij verdacht maken gedeeld, en niet de andere kant van het verhaal?” vroeg hij zichtbaar geëmotioneerd. “Ik wil geen speciale behandeling, alleen een eerlijke.”
Zijn verklaring maakte veel indruk. In tegenstelling tot zijn eerdere, meer beheerste optreden, sprak hij ditmaal met emotionele intensiteit, alsof hij eindelijk zijn stem terugvond na jaren van zwijgen.
Woede over media-aandacht
Een belangrijk deel van zijn slotwoord richtte Borsato tot de media. Hij sprak over de impact van jarenlange berichtgeving, waarin volgens hem te vaak werd gespeculeerd zonder volledige kennis van de feiten.
“Journalisten hebben mijn leven kapotgeschreven,” zei hij fel. “Zonder context, zonder bewijs. Er is een beeld ontstaan dat niets met de werkelijkheid te maken heeft.”
Hij benadrukte dat hij niet eerder op uitspraken in de pers reageerde omdat elk woord “zou worden verdraaid of uit verband gehaald.”
“Vandaag spreek ik omdat ik niet langer kan zwijgen,” vervolgde hij. “Ik heb altijd geloofd dat de waarheid vroeg of laat boven water komt.”
Zijn woorden klonken niet alleen als een verdediging, maar ook als een aanklacht tegen de manier waarop publieke processen in Nederland tegenwoordig verlopen — via krantenkoppen, sociale media en talkshowtafels.
Advocaten sluiten zich aan bij zijn kritiek
Na het slotwoord van Borsato voegden zijn advocaten er kort aan toe dat hun cliënt “volledig open” is geweest in zijn verklaringen en nooit gebruik heeft gemaakt van zijn zwijgrecht. Volgens hen toont dit aan dat hij niets te verbergen heeft.
“Onze cliënt heeft alles beantwoord, hoe moeilijk of pijnlijk ook,” aldus Carry Knoops. “Hij heeft vertrouwen in de rechtsstaat, maar verwacht wel dat de hele waarheid wordt bekeken.”
Zowel zij als haar man wezen erop dat de rechtbank de taak heeft alle kanten van het verhaal te belichten, ook die welke ongemakkelijk of tegenstrijdig zijn.
De menselijke kant
Voor wie Marco Borsato donderdag zag, was het duidelijk dat deze zaak hem niet alleen professioneel, maar ook persoonlijk zwaar weegt. Zijn gezicht was vermoeid, zijn houding gespannen.
“Ik ben leeg,” zei hij eerder deze week na afloop van de zitting. “Er is zoveel gezegd, en toch lijkt niemand echt te luisteren.”
De woorden resoneren bij veel mensen die de zaak volgen. Want ongeacht de uiteindelijke uitspraak is duidelijk dat de gevolgen voor de zanger — zowel privé als publiek — enorm zijn geweest.
Reacties na afloop
Na afloop van de zitting bleef het lang stil buiten de rechtbank. Toen Borsato uiteindelijk verscheen bij de uitgang, werd hij opgewacht door tientallen camera’s en verslaggevers.
Hij sprak kort, maar bleef kalm:
“Wat ik te zeggen had, heb ik in de rechtszaal gezegd. Daar hoort het thuis.”
Vervolgens stapte hij in een gereedstaande auto en vertrok zonder verdere toelichting.
De uitspraak
De rechtbank zal de komende weken alle verklaringen en bewijsstukken bestuderen. Naar verwachting volgt de uitspraak in november.
Het 0penbaar Ministerie heeft aangegeven dat er geen aanvullend onderzoek meer zal plaatsvinden, tenzij de rechtbank dat noodzakelijk acht.
Voor Borsato en zijn verdediging breekt daarmee een zenuwslopende periode aan, waarin zij moeten afwachten hoe de rechters de bewijslast wegen.
Conclusie
De tweede zittingsdag in de zaak tegen Marco Borsato bracht een golf van emotie, spanning en onthullingen met zich mee. De zanger gebruikte zijn laatste woord om zijn frustraties te uiten over het onderzoek, de media en de manier waarop zijn zaak is behandeld.
“Aan uw rechtbank is maar een klein stukje van de waarheid verteld,” zei hij.
Met die woorden sloot Borsato zijn verklaring af — een moment dat volgens velen de meest intense scène van het hele proces tot nu toe vormde.
Of zijn pleidooi invloed zal hebben op de uiteindelijke uitspraak, zal de komende weken blijken. Wat vaststaat: de stilte is doorbroken, en het vertrouwen in een eerlijke afloop staat nu centraal.