Algemeen
Marco Borsato geeft eerste reactie na rechtszaak en zegt iets opvallends
Aangeslagen Marco Borsato breekt na tweede zittingsdag zijn stilte: “Ik ben gewoon leeg”
De tweede zittingsdag in de strafzaak tegen Marco Borsato is ten einde, en de emoties liepen hoog op. Waar de zanger dinsdag via de achterzijde van de rechtbank naar binnen ging om de pers te ontwijken, koos hij er vandaag voor om via de hoofdingang naar buiten te komen. Daar stond een grote groep journalisten op hem te wachten.
Borsato, zichtbaar vermoeid en aangeslagen, besloot toch kort het woord te nemen. Wat volgde was een zeldzaam openhartig moment van een artiest die jarenlang zweeg, maar nu — midden in een van de meest besproken rechtszaken van Nederland — voor het eerst iets persoonlijks deelde over zijn beleving van de zaak.
“Ik heb zes jaar lang niets gezegd”
Op de vraag van een verslaggever waar zijn boosheid en frustratie precies zaten, kwam een eerlijke, maar beladen reactie.
“Eigenlijk overal,” zei Borsato na een korte stilte. “Ik heb zes jaar lang niets gezegd, tegen niemand. En in die tijd hebben allerlei zogenaamde experts hun mening gegeven over wat ik had moeten doen of laten. Maar er is maar één plek waar ik iets te zeggen heb, en dat is in de rechtbank.”
De uitspraak weerspiegelt de spanning die al jaren rond de zaak hangt. Sinds de eerste beschuldigingen naar buiten kwamen, heeft Borsato zich nauwelijks publiekelijk uitgelaten. Zijn strategie was stil blijven — uit respect voor het proces, maar ook om de storm in de media niet verder aan te wakkeren.
Nu, na twee intensieve zittingsdagen waarin zowel het 0penbaar Ministerie (OM) als zijn advocaten uitvoerig hun standpunten hebben toegelicht, leek het moment gekomen om even kort stil te staan bij de persoonlijke impact.
Zichtbaar vermoeid
Wie de zanger zag vertrekken, kon moeilijk ontkennen dat de afgelopen jaren hun tol hebben geëist. Zijn gezicht stond gespannen, zijn stem klonk hees en breekbaar.
“Ik ben licht in mijn hoofd, heel erg draaierig,” gaf hij toe. “Ik ben gewoon echt leeg.”
Het was een zeldzaam kwetsbaar moment van iemand die decennialang bekendstond als de charmante, zelfverzekerde zanger met een warme glimlach. Nu stond hij daar als mens, uitgeput na een dag vol juridische en emotionele confrontaties.
Volgens ooggetuigen stond Borsato enkele minuten stil bij de ingang van het gerechtsgebouw voordat hij begon te praten. De stilte werd pas doorbroken toen hij zelf het initiatief nam om te reageren.
Vertrouwen in de rechtspraak
Ondanks de druk waaronder hij al jaren leeft, benadrukte Borsato dat hij zijn vertrouwen in de rechtspraak niet heeft verloren.
“Wat er gezegd moest worden, heb ik in de rechtbank gedaan,” zei hij rustig. “Ik heb er vertrouwen in dat de rechters doen wat juist is. Meer kan ik er niet over zeggen.”
De zanger hield zich bewust op de vlakte over de inhoud van de zaak. Hij wilde niet ingaan op de verklaringen van de aangeefster of de standpunten van het 0penbaar Ministerie.
“Dit is precies waarom ik de afgelopen zes jaar niets heb gezegd,” vervolgde hij. “Jullie interpreteren, jullie halen er een stukje uit zonder dat jullie het hele dossier kennen. Daarom laat ik het aan de rechtbank.”
Met die woorden liet Borsato merken dat hij zich nog altijd stoort aan de manier waarop de media met zijn zaak omgaan. De spanning tussen de publieke opinie en de juridische werkelijkheid is in dit dossier groter dan ooit, en dat lijkt hem zwaar te vallen.
Begrip, maar ook verwarring
Toen een journalist hem vroeg wat hem in de zaak het meest heeft geraakt, klonk Borsato opvallend genuanceerd.
“Alles,” antwoordde hij. “Ik ben niet doof voor hoe de aangeefster zich heeft gevoeld. Zij heeft het duidelijk anders gezien, en dat vind ik verschrikkelijk.”
Met die woorden toonde hij begrip voor de gevoelens van de ander, zonder schuld te bekennen. Het benadrukt de complexiteit van de zaak — waarin niet alleen juridische feiten, maar ook emoties en interpretaties een grote rol spelen.
De reactie van Borsato werd door verschillende rechtbankverslaggevers omschreven als “bewogen en oprecht”. Het contrast tussen de kalme toon en de zwaarte van zijn woorden maakte duidelijk dat de zaak hem diep heeft geraakt.
Een onverwachte vraag
Net toen het korte persmoment leek af te lopen, stelde een verslaggever een vraag die velen verraste: of Borsato nog steeds gevoelens had voor het vermeende slacht0ffer.
De zanger bleef even stil en leek zichtbaar geraakt door de vraag. Vervolgens zei hij bedachtzaam:
“Dat is een goede vraag. Ik vind het moeilijk te accepteren, met alles wat ik nu weet, om dat nog in een goede context te zien. Daar moet ik over nadenken…”
Het antwoord bleef in de lucht hangen — niet als een bekentenis, maar als een teken van verwarring en verdriet. Hij benadrukte wel dat er geen contact meer is tussen hem en de aangeefster.
De juridische context
De zittingsdagen tot nu toe hebben de emoties aan beide kanten blootgelegd. Het 0penbaar Ministerie eiste een onvoorwaardelijke celstraf van vijf maanden, gebaseerd op verklaringen van het vermeende slacht0ffer en haar moeder. Volgens het OM heeft Borsato zijn positie misbruikt binnen een vertrouwensband die hij met het gezin had opgebouwd.
De verdediging, geleid door het advocatenechtpaar Gert-Jan en Carry Knoops, betwist dat en spreekt van een “onjuiste weergave van de feiten”. Volgens hen is de aangifte niet uit eigen beweging gedaan, maar onder invloed van de moeder van het meisje en de media-aandacht rond The Voice of Holland.
De zaak heeft inmiddels een enorme maatschappelijke lading gekregen. Naast de juridische vragen speelt er ook een debat over vertrouwen, verantwoordelijkheid en de rol van de media in gevoelige strafzaken.
Borsato blijft terughoudend
Hoewel hij vandaag kort sprak met de pers, liet Borsato duidelijk weten dat hij niet van plan is verder in te gaan op de inhoud.
“Wat ik te zeggen had, heb ik in de rechtbank gezegd. Daar hoort het thuis,” herhaalde hij.
Volgens zijn entourage wil de zanger zich volledig richten op het verdere verloop van de procedure. Hij verblijft naar verluidt grotendeels binnenshuis en vermijdt publieke optredens sinds de start van het proces.
Mensen in zijn directe omgeving beschrijven hem als “ernstig aangeslagen, maar vastberaden om het proces tot het einde te volgen”.
De druk van het publieke oordeel
De zaak-Borsato laat zien hoe zwaar de druk kan zijn op publieke figuren die onderwerp worden van juridische onderzoeken. Zelfs zonder uitspraak is de publieke opinie vaak al gevormd, gevoed door speculatie en sociale media.
Media-analist Mark Koster zegt daarover:
“Wat we hier zien, is het spanningsveld tussen gerechtigheid en beeldvorming. Voor iemand als Marco Borsato, jarenlang een nationale favoriet, is de val des te harder. Elke uitspraak, elke blik wordt uitvergroot.”
Die observatie lijkt na vandaag relevanter dan ooit. De zanger, die jarenlang gewend was om applaus te krijgen, kreeg nu enkel flitslichten te verduren — symbolisch voor de omslag in zijn publieke leven.
Wat nu volgt
De rechtbank zal de komende weken de verklaringen van alle betrokkenen wegen. Daarna volgt het moment waarop Borsato mogelijk zelf nog het laatste woord mag voeren. De uitspraak wordt naar verwachting binnen enkele weken gedaan.
Voor nu lijkt de zanger vooral moe en emotioneel uitgeput. Zijn korte optreden bij de rechtbank liet zien dat hij worstelt met de combinatie van schuldgevoel, frustratie en hoop op gerechtigheid.
“Ik ben gewoon leeg,” zei hij. Die woorden, eenvoudig maar veelzeggend, vatten de toon van de dag samen.
Conclusie
Na de tweede zittingsdag in de zaak tegen Marco Borsato toonde de zanger zich openhartig, kwetsbaar en uitgeput. Hij sprak over zes jaar van stilzwijgen, zijn vertrouwen in de rechtspraak en zijn moeite met de publieke veroordeling die hem al jaren achtervolgt.
Hoewel hij geen inhoudelijke uitspraken deed, gaven zijn woorden een indringend inkijkje in de menselijke kant van een langlopend juridisch en emotioneel drama.
Met de uitspraak in zicht blijft Nederland gefascineerd volgen hoe deze complexe zaak zich verder ontvouwt — tussen hoop, recht en de schaduw van de publieke opinie.
Algemeen
John van den Heuvel hard aangepakt tijdens live-uitzending RTL Boulevard over zaak Marco Borsato: ‘ Je bent een engerd!’
Spanning loopt op in zaak-Borsato: advocaat Knoops richt pijlen op justitie én journalistiek
De spanning in de rechtszaal rondom de zaak tegen Marco Borsato is naar een nieuw hoogtepunt gestegen. Tijdens het pleidooi van advocaat Geert-Jan Knoops richtte de verdediging zich niet alleen tegen het 0penbaar Ministerie (OM), maar ook tegen misdaadjournalist John van den Heuvel. Volgens Knoops zou de journalist een “dubieuze rol” hebben gespeeld bij de totstandkoming van de aangifte tegen de zanger.
Wat begon als een strafzaak over een vermeende zedenkwestie, lijkt zich inmiddels te hebben ontwikkeld tot een confrontatie waarin rechtspraak, media en publieke opinie botsen.
“Invloed van buitenaf”
In een fel betoog stelde Geert-Jan Knoops dat de aangifte tegen Borsato mogelijk niet op een volledig onafhankelijke manier tot stand is gekomen. Volgens de raadsman is er sprake geweest van “sturing en beïnvloeding” door derden, waaronder Van den Heuvel, die destijds contact had met de aangeefster en haar moeder.
De verdediging baseert zich onder meer op een analyse van rechtspsycholoog Peter van Koppen, die op verzoek van Knoops onderzoek deed naar de totstandkoming van de aangifte. Volgens Van Koppen zouden de rechercheurs destijds onvoldoende kritisch hebben doorgevraagd bij de aangeefster en bepaalde tegenstrijdigheden niet hebben onderzocht.
“De p0litie heeft niet gevraagd hoe de gesprekken tussen de journalist en de aangeefster precies zijn verlopen,” aldus Knoops. “Ook is niet nagegaan waarom Borsato nauwelijks voorkomt in haar dagboek, terwijl ze beweert dat het misbruik jaren heeft geduurd.”
Knoops suggereerde dat Van den Heuvel, vanuit zijn rol als journalist, actief betrokken was bij de voorbereiding van de aangifte. “Een journalist hoort verslag te doen, niet te sturen,” zei hij scherp.
“Ik moest duidelijk zeggen dat er sprake was van een penis”
De rechtbank werd muisstil toen Knoops een passage voorlas uit het dossier. Daarin zou de aangeefster hebben verklaard dat Van den Heuvel haar aanmoedigde om tijdens het p0litieverhoor expliciet te spreken over lichamelijke details.
“Ik moest duidelijk zeggen dat er sprake was van een penis,” citeerde de advocaat.
Volgens Knoops is dit een voorbeeld van onbehoorlijke beïnvloeding die de geloofwaardigheid van de verklaring onder druk zet. Ook wees hij erop dat Van den Heuvel de aangeefster zou hebben geadviseerd om een foto van haarzelf met Borsato in een tourbus te tonen als zogenaamd ondersteunend bewijsmateriaal.
“Dat is niet de taak van een journalist, maar directe inmenging in een juridisch proces,” benadrukte Knoops.
Een gesprek dat vragen oproept
Daarnaast haalde de advocaat een gesprek aan tussen de aangeefster Asmara Thielen en haar moeder Nathalie Thielen, vier dagen vóór de aangifte. In dat gesprek zegt de moeder volgens de transcripties: “Marco heeft jou geleerd dat je door middel van seks liefde kunt krijgen.”
Knoops noemde dit een aanwijzing dat de verklaring van de dochter mogelijk al inhoudelijk was gestuurd voordat ze naar de p0litie ging.
“Er lijkt sprake te zijn geweest van een vooraf bepaalde richting in het verhaal,” zei de advocaat. “Het is dus niet enkel een spontane aangifte geweest.”
Volgens de verdediging wijst dit alles op externe beïnvloeding door zowel media-aandacht als persoonlijke begeleiding van buitenaf.
“Er waren helemaal geen andere meisjes”
Knoops verwees in zijn betoog ook naar eerdere publicaties waarin werd gesuggereerd dat Borsato meerdere meisjes zou hebben benaderd. Volgens hem is daar nooit enig bewijs voor gevonden.
“Er waren helemaal geen andere meisjes,” verklaarde hij. “De aangifte kwam pas tot stand nadat de aangeefster door mediaberichten in de veronderstelling was gebracht dat zij niet het enige slachtoffer was.”
De advocaat sprak van een “cascade van aannames en mediaverhalen” die volgens hem de druk op de aangeefster hebben vergroot. Hij noemde het opvallend dat het contact met Van den Heuvel voorafging aan het moment waarop de vrouw daadwerkelijk besloot naar de p0litie te stappen.
Reactie van John van den Heuvel: “De verdediging gaat te ver”
De opmerkingen van Knoops lieten de journalist niet onberoerd. In zijn vaste column in De Telegraaf reageerde John van den Heuvel met stevige bewoordingen. Volgens hem is de aanpak van de verdediging “een gevaarlijke strategie” die het vertrouwen in slachtoffers kan ondermijnen.
“Deze aanvallen zijn zelden gezien in zedenzaken,” schreef Van den Heuvel. “Door de aangeefster op deze manier in diskrediet te brengen, loop je het risico dat slachtoffers in de toekomst niet meer durven te spreken.”
Hij erkende dat hij contact heeft gehad met het gezin, maar ontkende dat hij zich inhoudelijk met de aangifte bemoeide. “Mijn rol was journalistiek en ondersteunend. Niet adviserend of sturend,” aldus de misdaadjournalist.
Media-storm na uitzending RTL Boulevard
De discussie kreeg donderdagavond nog meer lading toen Van den Heuvel aanschoof bij RTL Boulevard om te reageren op de uitspraken van Knoops. Het leidde tot een golf van reacties online. Binnen enkele uren stonden hashtags als #Borsatozaak, #Knoops, en #VanDenHeuvel in de top van de trending topics op X (voorheen Twitter).
De reacties waren fel verdeeld. Een deel van de kijkers vond dat de advocaat “terecht vragen stelt over mogelijke beïnvloeding”, terwijl anderen het optreden van de verdediging “respectloos tegenover het slachtoffer” noemden.
“Knoops doet zijn werk, maar dit gaat wel heel ver,” schreef een gebruiker.
“Van den Heuvel hoort zich niet te bemoeien met een aangifte,” reageerde een ander.
Ook verschillende juristen, columnisten en mediafiguren mengden zich in het debat. Sommigen vonden dat de journalist zijn neutraliteit heeft overschreden door te hecht betrokken te zijn bij de zaak. Anderen wezen erop dat Van den Heuvel juist bekendstaat als iemand die slachtoffers helpt hun verhaal te durven doen.
Journalistiek en justitie: een dunne grens
De zaak rond Borsato heeft een bredere discussie losgemaakt over de rol van de media in strafzaken. Wanneer mag een journalist slachtoffers begeleiden, en wanneer gaat dat te ver?
Volgens mediadeskundigen is het cruciaal dat er een duidelijke grens blijft tussen verslaggeving en juridische beïnvloeding.
“Journalisten hebben een belangrijke taak bij het blootleggen van misstanden,” zegt een hoogleraar mediarecht. “Maar zodra ze invloed uitoefenen op de inhoud van verklaringen, raken ze aan de kern van de rechtsstaat.”
De zaak legt daarmee een fundamenteel spanningsveld bloot tussen persvrijheid en gerechtelijke onafhankelijkheid.
Online verdeeldheid
De publieke opinie is inmiddels volledig verdeeld. Waar de één meent dat Knoops te ver gaat door journalisten te beschuldigen, vindt een ander dat Van den Heuvel zijn invloed niet moet onderschatten. De discussie op sociale media is fel en emotioneel.
“Iedereen lijkt een mening te hebben,” merkt een rechtbankverslaggever op. “Maar de waarheid ligt ergens tussen de regels — en dat maakt dit proces zo complex.”
Voor velen is de zaak een spiegel van het huidige medialandschap: een wereld waarin feiten, meningen en emoties voortdurend door elkaar lopen.
Meer dan een rechtszaak
Wat begon als een juridische strijd over een ernstige aanklacht, is uitgegroeid tot een maatschappelijk debat over macht, media en moraal. De zaak tegen Marco Borsato laat zien hoe kwetsbaar het evenwicht is tussen journalistiek onderzoek, publieke verontwaardiging en rechtvaardigheid.
De rechtbank doet op 4 december uitspraak. Dan wordt duidelijk of de zanger schuldig wordt bevonden of wordt vrijgesproken van de aanklacht. Maar wat de uitkomst ook wordt, de zaak heeft al een blijvende indruk achtergelaten — op de samenleving én op het vertrouwen in de grenzen tussen pers en justitie.
“Iedereen lijkt te oordelen,” zei een jurist bij de uitgang van de rechtbank. “Maar uiteindelijk is er maar één plek waar dat mag: in de rechtszaal.”
💬 “Het proces tegen Borsato draait niet langer alleen om schuld of onschuld,” schreef een commentator. “Het gaat over hoe ver media en rechtspraak elkaar mogen raken.”