Algemeen
Marco Borsato barst uit in woede tijdens rechtszaak: “Oneigenlijk en onacceptabel!”
Emoties lopen hoog op bij Marco Borsato tijdens tweede zittingsdag: “Slechts een klein deel van de waarheid is gedeeld”
De tweede dag van de strafzaak tegen Marco Borsato stond donderdag in het teken van oplopende spanning, frustratie en emotie. Waar de zanger dinsdag nog relatief rustig en gesloten voor zich uit staarde, ging het vandaag anders. Tijdens zijn laatste woord in de rechtbank liet Borsato zich voor het eerst echt gaan. Niet over de aanklachten zelf, maar over de manier waarop zijn zaak volgens hem is behandeld door justitie en de media.
Een dag vol spanning
De zittingsdag begon nog zakelijk. In de rechtbank van Midden-Nederland zette advocaat Geert-Jan Knoops de toon met een scherp pleidooi. Volgens hem heeft het 0penbaar Ministerie (OM) zich vanaf het begin schuldig gemaakt aan “tunnelvisie”.
“Het OM gebruikt enkel bewijs dat in hun straatje past,” verklaarde Knoops. “Ontlastend materiaal wordt genegeerd, terwijl juist dat essentieel is voor een eerlijk proces.”
De advocaat verwees daarbij naar rapporten van rechtspsycholoog Peter van Koppen, die volgens hem door het OM verkeerd zijn gepresenteerd. “De conclusies zijn selectief, en de weergave van zijn onderzoek is wetenschappelijk onhoudbaar,” aldus Knoops.
De verdediging benadrukte dat er sprake is van eenzijdige waarheidsvinding, en dat belangrijke documenten en beeldmateriaal — die mogelijk in het voordeel van Borsato zouden spreken — niet of slechts gedeeltelijk zijn opgenomen in het dossier.
De toon verandert
Wat begon als een juridisch debat, kreeg al snel een persoonlijk karakter toen Marco Borsato zelf het woord vroeg. De zanger, die tot dat moment rustig had geluisterd, besloot zijn stilte te doorbreken.
Hij zei dat hij zich de afgelopen jaren “een karikatuur van zichzelf” is gaan voelen, iemand die in de media is neergezet als dader zonder dat hij een eerlijke kans kreeg om zijn verhaal te doen.
“Ik heb zes jaar lang mijn mond gehouden,” begon Borsato zichtbaar gespannen. “Omdat ik geloofde in de rechtsstaat. Maar wat ik heb meegemaakt, is niet wat ik me ooit had voorgesteld.”
Volgens hem heeft het OM geweigerd zogenaamd ontlastend bewijs — zoals foto’s, berichten en videofragmenten — aan het dossier toe te voegen. Hij beweerde dat die beelden zouden laten zien hoe binnen het gezin van de aangeefster op een “zeer vreemde manier” werd omgegaan met persoonlijke grenzen.
“Er zijn foto’s waarop dingen gebeuren die nooit hadden mogen gebeuren. Maar niemand wil ze zien. Niemand wil weten dat er meer speelt dan wat er nu wordt verteld,” zei hij met overslaande stem.
Woede richting media
Daarna richtte Borsato zich rechtstreeks tot de aanwezige journalisten. Zijn toon werd feller, de emoties zichtbaarder.
“Jullie hebben van mij een monster gemaakt,” zei hij. “Jullie hebben de publieke opinie beïnvloed, zonder het dossier te kennen. Er is een beeld gecreëerd dat niets te maken heeft met de werkelijkheid.”
Volgens de zanger is zijn proces niet alleen juridisch, maar ook maatschappelijk scheefgegroeid. Hij zei dat de berichtgeving over hem “eenzijdig en beschadigend” was, en dat hij het gevoel heeft al jaren veroordeeld te zijn voordat de rechter überhaupt uitspraak heeft gedaan.
“Iedereen heeft geoordeeld. Journalisten, talkshowtafels, social media. En ik moest stil blijven, want elk woord dat ik zou zeggen, zou tegen me worden gebruikt. Vandaag is de eerste dag dat ik dat niet meer doe.”
De sfeer in de zaal veranderde voelbaar. Waar de ochtend nog zakelijk was verlopen, hing er nu een gespannen stilte. Enkele aanwezigen fluisterden, terwijl de rechtbankvoorzitter Borsato de ruimte gaf om zijn betoog af te ronden.
“Ik heb recht op een eerlijk proces”
In zijn verklaring benadrukte Borsato dat hij alle vragen van politie en justitie eerlijk heeft beantwoord, zonder zich te beroepen op zijn zwijgrecht.
“Ik heb niets te verbergen,” zei hij. “Ik heb alles verteld, ook als dat ongemakkelijk was. Ik wil dat de waarheid volledig wordt bekeken, niet alleen de delen die mij schuldig laten lijken.”
Volgens hem is er “slechts een klein deel van de waarheid gedeeld”. Hij verweet het OM dat er belangrijke context ontbreekt in het onderzoek.
“Er zijn zoveel lagen aan dit verhaal,” vervolgde hij. “En wat er nu naar buiten komt, is maar een fractie. Ik vraag niet om medelijden, maar om eerlijkheid. Dat is alles wat ik wil.”
De zanger breekt
Borsato, die zichtbaar geëmotioneerd sprak, moest op een gegeven moment even pauzeren. Zijn stem trilde toen hij zei dat hij sinds het begin van de zaak zijn vertrouwen in de mensheid op de proef gesteld zag.
“Ik ben niet alleen een artiest, ik ben ook een vader, een mens. Alles is van me afgenomen — mijn werk, mijn reputatie, mijn rust. En toch zit ik hier, omdat ik geloof dat rechtvaardigheid nog bestaat.”
Zijn woorden maakten indruk op de aanwezigen. Zelfs journalisten die dagelijks rechtbankzaken verslaan, beschreven de scène later als “onwerkelijk intens”.
Reacties in en buiten de zaal
Na afloop van het laatste woord van Borsato bleef het een tijd stil in de rechtszaal. De voorzitter van de rechtbank bedankte hem voor zijn verklaring en kondigde aan dat de zitting voor die dag werd gesloten.
Buiten het gerechtsgebouw wachtten tientallen journalisten, camerateams en nieuwsgierigen. Toen Borsato via de hoofdingang naar buiten kwam, werd hij omringd door flitsende camera’s.
Hoewel hij kort een aantal vragen kreeg, hield hij het zakelijk:
“Wat ik wilde zeggen, heb ik in de rechtbank gezegd,” zei hij kort. “Daar hoort het thuis.”
Volgens omstanders oogde hij uitgeput, maar vastberaden. Zijn entourage begeleidde hem snel naar een auto die al klaarstond voor vertrek.
Achtergrond van de zaak
Het 0penbaar Ministerie eiste eerder een c*lstraf van vijf maanden onvoorwaardelijk tegen Borsato. Volgens het OM heeft de zanger een minderjarig meisje grensoverschrijdend benaderd, binnen een gezin waarmee hij jarenlang een vertrouwensband had.
De verdediging ontkent dat er sprake was van misbruik. Advocaten Gert-Jan en Carry Knoops stellen dat de aanklacht gebaseerd is op verkeerde aannames en beïnvloeding van buitenaf. Volgens hen was de aangifte niet zelfstandig, maar mede ingegeven door de moeder van de aangeefster en de media-aandacht rondom The Voice of Holland.
De rechtbank behandelt de zaak in meerdere zittingsdagen. De uitspraak wordt over enkele weken verwacht.
Publieke opinie en media-aandacht
Sinds de aanklacht tegen Borsato is de publieke aandacht enorm. Talkshows, nieuwssites en sociale media volgen elke wending op de voet. Het maakt de zaak niet alleen juridisch, maar ook maatschappelijk beladen.
Mediawatcher Lars Duivenvoorde zegt daarover:
“De zaak-Borsato is uitgegroeid tot een symbool van hoe media-aandacht en rechtspraak elkaar kunnen raken. Elke uitspraak wordt uitvergroot, elke emotie uitgelicht. Dat maakt het moeilijk voor alle betrokkenen.”
Volgens Duivenvoorde probeert Borsato met zijn emotionele verklaring niet zozeer de rechter, maar vooral het publiek te bereiken: “Hij wil laten zien dat hij nog altijd mens is, geen headline.”
De weg naar de uitspraak
Met het laatste woord van Marco Borsato is de inhoudelijke behandeling van de zaak afgesloten. De rechtbank zal zich de komende tijd buigen over de verklaringen, rapporten en bewijsstukken.
De uitspraak wordt naar verwachting in november gedaan. Tot die tijd houdt Nederland de adem in — niet alleen om het juridische oordeel, maar ook om wat de zaak zegt over reputatie, rechtvaardigheid en publieke beeldvorming.
Conclusie
De tweede zittingsdag in de zaak tegen Marco Borsato was er één vol emoties. De zanger brak zijn jarenlange stilte met een fel en persoonlijk betoog, waarin hij zijn frustratie uitte over de media, het onderzoek en het beeld dat van hem is ontstaan.
“Slechts een klein deel van de waarheid is gedeeld,” zei hij.
Met die woorden sloot hij niet alleen zijn verklaring af, maar ook een hoofdstuk van zes jaar stilte, waarin hij balanceerde tussen vertrouwen, twijfel en hoop.
Binnen enkele weken zal blijken of dat vertrouwen wordt beloond — of dat de stilte opnieuw zijn enige houvast zal moeten zijn.
Advocaat van Asmara Thielen: “Ze voelde zich slacht0ffer van victim blaming tijdens de rechtszaak tegen Marco Borsato”
De zaak rond Marco Borsato blijft veel losmaken in Nederland. Terwijl het land verdeeld reageert op de gebeurtenissen in de rechtszaal, heeft Peter Plasman, de advocaat van Asmara Thielen – het meisje dat de zanger beschuldigt van grensoverschrijdend gedrag – zijn zorgen uitgesproken over de manier waarop de zitting is verlopen.
Tijdens een openhartig gesprek in het programma Pauw & De Wit op NPO 1 vertelde Plasman dat zijn cliënt de behandeling van de zaak als “een vorm van victim blaming” heeft ervaren. Volgens hem was het pijnlijk om te zien hoe de aandacht in de rechtszaal meer gericht leek op haar gedrag dan op wat haar is overkomen.
De terugblik bij Pauw & De Wit
Presentator Jeroen Pauw opende het programma met een korte terugblik op de afgelopen week, waarin de rechtszaak tegen Marco Borsato centraal stond.
“Vorige week waren alle ogen gericht op zanger Marco Borsato,” begon Pauw. “Hij moest zich twee dagen lang verantwoorden tegenover de rechter, omdat hij wordt verdacht van grensoverschrijdend gedrag met een vijftienjarig meisje.”
Daarna kondigde Pauw aan dat Peter Plasman te gast was als advocaat van het vermeende slacht0ffer. Plasman, die al vaker in spraakmakende zaken optrad, gaf aan dat hij niet van plan was te reageren op elk detail, maar wel op de toon van het publieke debat.
“Victim blaming op hoog niveau”
Plasman vertelde dat hij eerder in de week het interview had gezien met de advocaten van Marco Borsato, die bij dezelfde talkshow aan tafel hadden gezeten. Dat optreden had hem geraakt.
“Ja, en dat is eigenlijk de reden dat ik nu hier zit,” zei hij. “Wat ik toen zag, vond ik victim blaming op hogeschoolniveau.”
Volgens Plasman voelde zijn cliënt dat ook zo. Ze zou het idee hebben gekregen dat haar gedrag en keuzes ter discussie werden gesteld, terwijl de zaak juist om het gedrag van de verdachte draait.
“Dat was victim blaming pur sang,” zei Plasman nadrukkelijk.
Geen details over haar situatie
Hoewel Pauw probeerde meer te weten te komen over hoe het nu met het meisje gaat, bleef Plasman discreet.
“Daar ga ik helemaal niets over zeggen,” benadrukte hij. “Dat wil zij zelf niet. Ook niet over haar moeder. Zij heeft ervoor gekozen om zich niet publiekelijk uit te spreken, en dat respecteren we.”
De advocaat benadrukte dat het voor zijn cliënt al zwaar genoeg is om te weten dat haar naam en verhaal opnieuw in de openbaarheid komen.
“Ze is niet bekend geworden, ze is beschadigd”
Pauw merkte op dat het meisje door de rechtszaak opnieuw in de media is verschenen, en dus bij het grote publiek bekend is geworden. Plasman reageerde daar scherp op:
“Bekend geworden? Nee, ze is juist min of meer kapotgemaakt bij het grote publiek,” zei hij. “Mijn cliënten zijn niet beroemd geworden, ze zijn beschadigd. Dat is een groot verschil.”
Volgens Plasman is het publieke oordeel vaak genadeloos, zeker wanneer het om bekende personen gaat. “De druk van buitenaf, de commentaren op sociale media — het is iets wat mensen onderschatten,” legde hij uit.
De kern van de zaak
Daarna beschreef Pauw kort de achtergrond van de zaak, zonder in juridische details te treden.
“We hebben het hier over een meisje dat vijftien was, en over wat haar is aangedaan in de periode voordat ze zestien werd,” zei Pauw.
Plasman bevestigde dat het ging om gebeurtenissen vlak voor haar zestiende verjaardag — een leeftijd waarop volgens de wet duidelijke grenzen gelden.
“De wet is daar helder over,” zei hij. “Het maakt niet uit hoe iemand zich gedraagt of wat iemand zegt, een volwassene moet die grens respecteren.”
Pauw voegde toe:
“Je blijft met je handen van een minderjarige af.”
Plasman antwoordde:
“Precies. Ook als die minderjarige zegt dat ze het leuk vindt of zelfs iets uitlokt — dat verandert niets aan de verantwoordelijkheid van de volwassene.”
“Ze wilde alleen erkenning”
Tijdens het gesprek ging Pauw dieper in op de persoonlijke motivatie van het meisje om destijds aangifte te doen. Plasman benadrukte dat het haar nooit om wraak of geld ging, maar om erkenning.
“Mijn cliënt heeft vanaf het begin gezegd: ik wil alleen erkenning,” vertelde Plasman. “Ik wil niet dat hij de gevangenis in gaat. Ik hoef geen geld. Ik wil alleen dat hij erkent dat hij dit heeft gedaan.”
Volgens de advocaat had een vroegere erkenning veel kunnen voorkomen. “Er zijn momenten geweest waarop dit niet zo ver had hoeven komen,” zei hij.
Waarom kwam die erkenning er niet?
Pauw vroeg waarom die erkenning nooit is gekomen. Plasman antwoordde dat hij dat niet weet, maar dat het een vraag is “die alleen Marco Borsato kan beantwoorden”.
“Misschien heeft hij de gevolgen niet kunnen overzien,” zei Plasman. “Het is nooit makkelijk om te zeggen: ‘Ik heb dat gedaan.’ Maar soms is dat de enige manier om dingen goed te maken. Tenzij je ervan overtuigd bent dat je niets verkeerd hebt gedaan.”
Pauw reageerde met een verwijzing naar de verdediging van Borsato:
“Hij zegt ook steeds dat hij niet iets kan bekennen wat hij niet heeft gedaan.”
Plasman bleef bij zijn standpunt:
“Dat zegt hij, maar ik vind de bewijzen meer dan voldoende om tot een veroordeling te komen.”
Een zaak vol emoties en meningen
De zitting tegen Marco Borsato duurde twee dagen en werd breed gevolgd door de media. Buiten de rechtbank verzamelden zich zowel sympathisanten van de zanger als mensen die hun steun betuigden aan het vermeende slacht0ffer. De publieke aandacht maakte de ervaring extra zwaar voor alle betrokkenen.
Plasman benadrukte dat het niet alleen een juridische strijd is, maar ook een emotionele. “Voor mijn cliënt gaat het om erkenning, maar ook om herstel van eigenwaarde,” zei hij. “Het is moeilijk als je het gevoel hebt dat jouw verhaal telkens in twijfel wordt getrokken.”
Reacties in het land
Na de uitzending van Pauw & De Wit ontstonden er online duizenden reacties. Sommige kijkers prezen Plasman om zijn rustige maar duidelijke woorden.
Een veel gedeelde reactie luidde:
“Wat een integere man. Hij zegt precies wat veel mensen voelen: dat slacht0ffers vaker worden beoordeeld dan gehoord.”
Anderen vonden dat het beter was geweest om de zaak niet in een talkshow te bespreken zolang er nog geen uitspraak is. “Iedereen heeft recht op een eerlijk proces,” schreef een kijker. “Zowel het meisje als de verdachte.”
De discussie toont aan hoe complex de balans is tussen openbaarheid en privacy bij dit soort gevoelige zaken.
Wachten op de uitspraak
Het 0penbaar Ministerie heeft in deze zaak vijf maanden cel geëist tegen Marco Borsato. De rechtbank doet naar verwachting volgende maand uitspraak. Tot die tijd blijft het stil aan beide kanten.
Plasman zei in Pauw & De Wit dat zijn cliënt de uitspraak met spanning tegemoetziet, maar probeert om zich zoveel mogelijk op haar eigen herstel te richten. “Ze wil verder met haar leven,” zei hij. “Maar dat kan pas echt als dit hoofdstuk is afgesloten.”
Reflectie op het publieke debat
Het gesprek tussen Pauw en Plasman kreeg veel aandacht, niet alleen vanwege de juridische details, maar vooral door de onderliggende boodschap: de manier waarop we in Nederland omgaan met slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag.
Pauw sloot de uitzending af met een reflectie:
“Wat deze zaak ons leert, is dat woorden ertoe doen. In de rechtszaal, maar ook daarbuiten. Hoe we praten over slacht0ffers bepaalt vaak hoe veilig mensen zich voelen om hun verhaal te delen.”
Daarop reageerde Plasman instemmend:
“Precies dat. Het gaat om respect, erkenning en menselijkheid. Dat verdient iedereen.”