Algemeen
Iedereen zegt online hetzelfde over Frans Timmermans na het RTL-debat
Teleurstelling na eerste RTL-verkiezingsdebat: “Te tam, te voorspelbaar en vol reclame”
De verwachtingen waren hooggespannen, maar het eerste grote televisiedebat van de verkiezingsperiode op RTL 4 wist zondagavond niet te overtuigen. Wat voor velen hét campagnemoment had moeten worden, mondde uit in een traag en vlak debat waarin weinig echt gebeurde. Door de afwezigheid van Geert Wilders bleef de spanning grotendeels uit — en tot frustratie van veel kijkers werd het debat vier keer onderbroken door reclameblokken. Op sociale media werd er massaal geklaagd: “Meer reclame dan politiek.”
Wilders schittert door afwezigheid
Nog vóór het debat begon, ging het vooral over één man: Geert Wilders. De PVV-leider besloot niet aanwezig te zijn, nadat hij volgens de NCTV op een lijst van een Antwerpse terreurcel zou hebben gestaan. Ondanks dat de dreiging inmiddels was afgenomen, bleef Wilders bij zijn besluit om zich tijdelijk niet in het openbaar te vertonen.
RTL had hem nog aangeboden om het debat vanuit de streng beveiligde Tweede Kamer te voeren, maar ook dat wees hij af. Daardoor was het debat vanaf de start uit balans: één van de invloedrijkste spelers in de Nederlandse politiek ontbrak, en dat was voelbaar in de toon én dynamiek van de avond.
Rob Jetten als vervanger: een ongelukkige keuze
De lege stoel van Wilders werd opgevuld door Rob Jetten (D66). Die beslissing zorgde voor gefronste wenkbrauwen bij politieke volgers. Volgens verschillende analisten, onder wie Victor Vlam, had RTL beter iemand uit het rechtse kamp kunnen uitnodigen, zoals Joost Eerdmans (JA21).
“Voor de inhoud was het beter geweest als JA21 bij het RTL-debat op de plek van Wilders had gestaan,” schreef Vlam op X. “Het rechtsconservatieve geluid ontbrak volledig, terwijl dat een belangrijk deel van het politieke spectrum vertegenwoordigt.”
De aanwezige lijsttrekkers — Frans Timmermans (GroenLinks-PvdA), Dilan Yeşilgöz (VVD), Henri Bontenbal (CDA) en Rob Jetten (D66) — zorgden wel voor een keurige, maar weinig spannende avond.
“Te netjes, te voorspelbaar”
Volgens Vlam en veel kijkers ontbrak het debat aan pit. “Er werden vooral bekende standpunten herhaald,” aldus Vlam. “Er was geen echte confrontatie, geen verrassende uitspraken, geen energie. Het leek meer op een nette beleidsvergadering dan op een verkiezingsdebat.”
Ook op sociale media overheerste dat gevoel. “Het was alsof iedereen bang was om iets verkeerds te zeggen,” schreef een kijker. Een ander vatte het samen met: “Zonder Wilders geen debat, alleen beleefd gekeuvel.”
De verschillen tussen partijen kwamen wel aan bod — over onderwerpen als koopkracht, klimaat en veiligheid — maar de deelnemers bleven opvallend diplomatiek. Niemand wilde echt aanvallen, en dus bleef het debat hangen in keurige oneliners.
Reclameblokken frustreren kijkers
Wat de avond voor veel kijkers pas echt lastig maakte, waren de vele reclameonderbrekingen. Vier keer legde RTL het debat stil voor een blok advertenties, en dat brak volgens velen het tempo volledig.
“Die reclames verpesten de spanning,” schreef een kijker. “Net als het interessant wordt, komen er weer spots over autoverzekeringen.”
Ook Victor Vlam was kritisch:
“RTL is natuurlijk een commerciële zender, maar in verkiezingstijd mag je best iets meer dienstbaar zijn aan het publiek. Politiek is geen product tussen shampoo en frisdrank door.”
Zijn kritiek werd breed gedeeld. Zelfs andere mediakenner Raymond Mens merkte op dat dit in andere landen ondenkbaar is. “In de VS of het VK worden debatten nooit onderbroken voor reclame, zelfs niet op commerciële zenders.”
Fons Lambie krijgt lof
Eén lichtpuntje was de rol van Fons Lambie, de presentator van de avond. Zowel kijkers als kenners spraken hun waardering uit voor zijn kalme, deskundige aanpak.
“Een voortreffelijke debatleider,” vond Vlam. “Hij houdt orde zonder zichzelf te veel op de voorgrond te plaatsen. Hij stelt scherpe vragen en bewaakt de balans.”
Ook op sociale media werd Lambie geprezen om zijn rustige toon en het feit dat hij de deelnemers wist te laten uitpraten zonder dat het chaotisch werd. “Hij was de enige die het niveau overeind hield,” schreef iemand.
Een debat zonder vuur
Toch kon zelfs een goede presentator niet voorkomen dat de avond vlak aanvoelde. De gebruikelijke confrontaties — zoals tussen de VVD en de PVV, of tussen links en rechts — bleven uit. Zonder Wilders als tegenspeler miste vooral Dilan Yeşilgöz iemand om zich tegen af te zetten, en ook Frans Timmermans leek niet echt in zijn element.
“Zonder Wilders is het alsof je naar een voetbalwedstrijd kijkt zonder spits,” grapte een kijker online.
Politiek gezien pakte het voor de PVV-leider misschien gunstig uit: zijn naam viel voortdurend, terwijl hij zelf geen enkel risico liep. Zijn afwezigheid domineerde de berichtgeving, waardoor het debat alsnog over hem ging.
Reacties achter de schermen
Binnen verschillende partijen werd na afloop gemord over de formatkeuze en de beperkte spreektijd. Een campagnemedewerker van een middenpartij noemde het “een gemiste kans”.
“Als dit het niveau van de debatten blijft, haken mensen af. De bedoeling is dat kiezers keuzes kunnen maken, maar hier leer je niemand beter van kennen.”
Ook onder kijkers was de toon vergelijkbaar: degelijk, maar kleurloos. “De langste drie kwartier van de campagne tot nu toe,” schreef iemand op X.
Kijkcijfers en vooruitblik
Toch wist RTL ruim 1,2 miljoen kijkers te trekken — een stevig aantal, maar niet genoeg om van een succes te spreken. De meeste aandacht ging uit naar de kritiek achteraf, niet naar de inhoud van het debat zelf.
Met nog enkele weken tot de verkiezingen hopen zowel politici als kijkers op meer spanning en inhoud in de volgende debatten, bijvoorbeeld bij de NOS of SBS6. Vooral de vraag of Geert Wilders dan wél verschijnt, houdt de gemoederen bezig.
Een gemiste kans voor RTL
Het eerste RTL-debat liet zien hoe lastig het is om balans te vinden tussen journalistieke relevantie en commerciële belangen. De vele reclames, de voorspelbare toon en het ontbreken van politieke tegenspraak maakten dat de avond weinig indruk achterliet.
Zoals één kijker het samenvatte:
“Goede televisie? Niet echt. Maar een belangrijk campagnemoment? Dat zeker — vooral omdat het liet zien wat er mis kan gaan.”
Of de volgende debatten meer energie brengen, hangt af van de samenstelling — en van wie de moed heeft om écht de confrontatie aan te gaan.
📺 Wat vond jij van het debat?
Was het informatief of juist frustrerend door alle onderbrekingen?
Deel je mening op onze Facebookpagina en praat mee over de
verkiezingsstrijd.
Advocaat van Asmara Thielen: “Ze voelde zich slacht0ffer van victim blaming tijdens de rechtszaak tegen Marco Borsato”
De zaak rond Marco Borsato blijft veel losmaken in Nederland. Terwijl het land verdeeld reageert op de gebeurtenissen in de rechtszaal, heeft Peter Plasman, de advocaat van Asmara Thielen – het meisje dat de zanger beschuldigt van grensoverschrijdend gedrag – zijn zorgen uitgesproken over de manier waarop de zitting is verlopen.
Tijdens een openhartig gesprek in het programma Pauw & De Wit op NPO 1 vertelde Plasman dat zijn cliënt de behandeling van de zaak als “een vorm van victim blaming” heeft ervaren. Volgens hem was het pijnlijk om te zien hoe de aandacht in de rechtszaal meer gericht leek op haar gedrag dan op wat haar is overkomen.
De terugblik bij Pauw & De Wit
Presentator Jeroen Pauw opende het programma met een korte terugblik op de afgelopen week, waarin de rechtszaak tegen Marco Borsato centraal stond.
“Vorige week waren alle ogen gericht op zanger Marco Borsato,” begon Pauw. “Hij moest zich twee dagen lang verantwoorden tegenover de rechter, omdat hij wordt verdacht van grensoverschrijdend gedrag met een vijftienjarig meisje.”
Daarna kondigde Pauw aan dat Peter Plasman te gast was als advocaat van het vermeende slacht0ffer. Plasman, die al vaker in spraakmakende zaken optrad, gaf aan dat hij niet van plan was te reageren op elk detail, maar wel op de toon van het publieke debat.
“Victim blaming op hoog niveau”
Plasman vertelde dat hij eerder in de week het interview had gezien met de advocaten van Marco Borsato, die bij dezelfde talkshow aan tafel hadden gezeten. Dat optreden had hem geraakt.
“Ja, en dat is eigenlijk de reden dat ik nu hier zit,” zei hij. “Wat ik toen zag, vond ik victim blaming op hogeschoolniveau.”
Volgens Plasman voelde zijn cliënt dat ook zo. Ze zou het idee hebben gekregen dat haar gedrag en keuzes ter discussie werden gesteld, terwijl de zaak juist om het gedrag van de verdachte draait.
“Dat was victim blaming pur sang,” zei Plasman nadrukkelijk.
Geen details over haar situatie
Hoewel Pauw probeerde meer te weten te komen over hoe het nu met het meisje gaat, bleef Plasman discreet.
“Daar ga ik helemaal niets over zeggen,” benadrukte hij. “Dat wil zij zelf niet. Ook niet over haar moeder. Zij heeft ervoor gekozen om zich niet publiekelijk uit te spreken, en dat respecteren we.”
De advocaat benadrukte dat het voor zijn cliënt al zwaar genoeg is om te weten dat haar naam en verhaal opnieuw in de openbaarheid komen.
“Ze is niet bekend geworden, ze is beschadigd”
Pauw merkte op dat het meisje door de rechtszaak opnieuw in de media is verschenen, en dus bij het grote publiek bekend is geworden. Plasman reageerde daar scherp op:
“Bekend geworden? Nee, ze is juist min of meer kapotgemaakt bij het grote publiek,” zei hij. “Mijn cliënten zijn niet beroemd geworden, ze zijn beschadigd. Dat is een groot verschil.”
Volgens Plasman is het publieke oordeel vaak genadeloos, zeker wanneer het om bekende personen gaat. “De druk van buitenaf, de commentaren op sociale media — het is iets wat mensen onderschatten,” legde hij uit.
De kern van de zaak
Daarna beschreef Pauw kort de achtergrond van de zaak, zonder in juridische details te treden.
“We hebben het hier over een meisje dat vijftien was, en over wat haar is aangedaan in de periode voordat ze zestien werd,” zei Pauw.
Plasman bevestigde dat het ging om gebeurtenissen vlak voor haar zestiende verjaardag — een leeftijd waarop volgens de wet duidelijke grenzen gelden.
“De wet is daar helder over,” zei hij. “Het maakt niet uit hoe iemand zich gedraagt of wat iemand zegt, een volwassene moet die grens respecteren.”
Pauw voegde toe:
“Je blijft met je handen van een minderjarige af.”
Plasman antwoordde:
“Precies. Ook als die minderjarige zegt dat ze het leuk vindt of zelfs iets uitlokt — dat verandert niets aan de verantwoordelijkheid van de volwassene.”
“Ze wilde alleen erkenning”
Tijdens het gesprek ging Pauw dieper in op de persoonlijke motivatie van het meisje om destijds aangifte te doen. Plasman benadrukte dat het haar nooit om wraak of geld ging, maar om erkenning.
“Mijn cliënt heeft vanaf het begin gezegd: ik wil alleen erkenning,” vertelde Plasman. “Ik wil niet dat hij de gevangenis in gaat. Ik hoef geen geld. Ik wil alleen dat hij erkent dat hij dit heeft gedaan.”
Volgens de advocaat had een vroegere erkenning veel kunnen voorkomen. “Er zijn momenten geweest waarop dit niet zo ver had hoeven komen,” zei hij.
Waarom kwam die erkenning er niet?
Pauw vroeg waarom die erkenning nooit is gekomen. Plasman antwoordde dat hij dat niet weet, maar dat het een vraag is “die alleen Marco Borsato kan beantwoorden”.
“Misschien heeft hij de gevolgen niet kunnen overzien,” zei Plasman. “Het is nooit makkelijk om te zeggen: ‘Ik heb dat gedaan.’ Maar soms is dat de enige manier om dingen goed te maken. Tenzij je ervan overtuigd bent dat je niets verkeerd hebt gedaan.”
Pauw reageerde met een verwijzing naar de verdediging van Borsato:
“Hij zegt ook steeds dat hij niet iets kan bekennen wat hij niet heeft gedaan.”
Plasman bleef bij zijn standpunt:
“Dat zegt hij, maar ik vind de bewijzen meer dan voldoende om tot een veroordeling te komen.”
Een zaak vol emoties en meningen
De zitting tegen Marco Borsato duurde twee dagen en werd breed gevolgd door de media. Buiten de rechtbank verzamelden zich zowel sympathisanten van de zanger als mensen die hun steun betuigden aan het vermeende slacht0ffer. De publieke aandacht maakte de ervaring extra zwaar voor alle betrokkenen.
Plasman benadrukte dat het niet alleen een juridische strijd is, maar ook een emotionele. “Voor mijn cliënt gaat het om erkenning, maar ook om herstel van eigenwaarde,” zei hij. “Het is moeilijk als je het gevoel hebt dat jouw verhaal telkens in twijfel wordt getrokken.”
Reacties in het land
Na de uitzending van Pauw & De Wit ontstonden er online duizenden reacties. Sommige kijkers prezen Plasman om zijn rustige maar duidelijke woorden.
Een veel gedeelde reactie luidde:
“Wat een integere man. Hij zegt precies wat veel mensen voelen: dat slacht0ffers vaker worden beoordeeld dan gehoord.”
Anderen vonden dat het beter was geweest om de zaak niet in een talkshow te bespreken zolang er nog geen uitspraak is. “Iedereen heeft recht op een eerlijk proces,” schreef een kijker. “Zowel het meisje als de verdachte.”
De discussie toont aan hoe complex de balans is tussen openbaarheid en privacy bij dit soort gevoelige zaken.
Wachten op de uitspraak
Het 0penbaar Ministerie heeft in deze zaak vijf maanden cel geëist tegen Marco Borsato. De rechtbank doet naar verwachting volgende maand uitspraak. Tot die tijd blijft het stil aan beide kanten.
Plasman zei in Pauw & De Wit dat zijn cliënt de uitspraak met spanning tegemoetziet, maar probeert om zich zoveel mogelijk op haar eigen herstel te richten. “Ze wil verder met haar leven,” zei hij. “Maar dat kan pas echt als dit hoofdstuk is afgesloten.”
Reflectie op het publieke debat
Het gesprek tussen Pauw en Plasman kreeg veel aandacht, niet alleen vanwege de juridische details, maar vooral door de onderliggende boodschap: de manier waarop we in Nederland omgaan met slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag.
Pauw sloot de uitzending af met een reflectie:
“Wat deze zaak ons leert, is dat woorden ertoe doen. In de rechtszaal, maar ook daarbuiten. Hoe we praten over slacht0ffers bepaalt vaak hoe veilig mensen zich voelen om hun verhaal te delen.”
Daarop reageerde Plasman instemmend:
“Precies dat. Het gaat om respect, erkenning en menselijkheid. Dat verdient iedereen.”