Algemeen
Heel Nederland weet het zeker: Rob Jetten verkozen tot nieuwe minister-president van Nederland
Exit-poll: historische winst lonkt voor D66, PVV levert flink in
De verkiezingsstrijd in Nederland heeft zich ontpopt tot een ware thriller. Volgens de eerste exit-polls van de landelijke omroep NOS lijkt D66 op het punt te staan de grootste partij te worden — een mijlpaal die in de Nederlandse parlementaire geschiedenis nog nooit is voorgekomen. Tegelijkertijd ziet de PVV, die bij de vorige kamerverkiezingen koploper was, forse verliezen geleden.
D66 op weg naar het historische podium
Volgens recente peilingen van Ipsos I&O hebben meerdere partijen nu virtueel evenveel zetels. Zo kwamen D66, de linkse alliantie GroenLinks–PvdA en de PVV elk uit op circa 23 zetels. Voor D66 betekent dit dat de partij — onder leiding van Rob Jetten — mogelijk voor het eerst in haar geschiedenis de grootste partij kan worden. Een overwinning zou symbool staan voor een omslag in de Nederlandse politiek.
De stijgende lijn van D66 komt niet uit de lucht vallen. Volgens persanalyses heeft de partij de afgelopen weken geprofiteerd van ontevreden kiezers die zich afzetten tegen gevestigde machten. Deze beweging gaf D66 een impuls in de peilingen én in de media.
PVV zakt — maar blijft mogelijk koploper
De PVV, onder leiding van Geert Wilders, werd bij de vorige kamerverkiezing in 2023 nog de grootste partij met 37 zetels. In aanloop naar deze verkiezingen zag de partij haar voorsprong slinken. De laatste peilingen laten zien dat de PVV zetels inlevert — ondanks dat de partij nog steeds tot de absolute top behoort.
Hoewel de PVV in veel peilingen nog als lijstaanvoerder staat, toont het beeld dat D66 aan opmars bezig is. Het signaal is duidelijk: de PVV mag dan nog sterk zijn, het momentum lijkt nu aan de kant van D66 te liggen. De onthulling dat meerdere partijen elkaar in de peilingen naderen, versterkt de spanning in aanloop naar de officiële uitslag.
Waarom juist nu deze verschuiving?
Meerdere factoren spelen mee. Eerst en vooral leidt het neergang van de PVV voort uit politieke vermoeidheid. De PVV was afgelopen jaren prominent in de politiek, maar een kabinet waarin de PVV (in brede zin) betrokken was viel in juni 2025. Daarna lijkt het publiek klaar voor een nieuw geluid of een koerswijziging.
Daarnaast is het politieke landschap gefragmenteerder dan ooit. Peilingen wijzen uit dat er nauwelijks meer sprake is van grote voorsprongen: vijf tot zes partijen liggen dicht bij elkaar, wat de kans op verrassende uitslagen vergroot.
Voor D66 kan deze timing perfect zijn: de partij komt als ‘veilig alternatief’ naar voren voor kiezers die geen populistische koers meer willen, maar ook geen traditioneel establishment steunen. Het slot van de campagne is dan ook in het teken van opportuniteit voor D66.
Wat is er concreet op het spel?
Wanneer D66 inderdaad als grootste uit de bus komt, betekent dat meer dan alleen symbolische winst. Het biedt de partij een sterkere onderhandelingspositie bij de kabinetsformatie. In Nederland is namelijk altijd sprake van coalitievorming — geen enkele partij krijgt alleen de meerderheid.
Voor de PVV geldt dat terwijl ze mogelijk nog de meeste zetels haalt, het vormen van een kabinet steeds lastiger wordt. Verschillende partijen hebben al uitgesproken niet met de PVV in zee te willen gaan.
Reacties uit de politiek
Binnen D66 klinkt voorzichtig optimisme. Leiders benadrukken dat het nog geen eindresultaat is — hoogtepunten in peilingen zijn geen garantie voor de uiteindelijke kamerverdeling. Maar de lijn is duidelijk: hun campagnetactiek lijkt aan te slaan.
De PVV reageert koeltjes: ondanks de indicatoren blijft men vechten voor elk zeteltje. Wilders zelf benadrukt dat een eerste plaats nog steeds mogelijk is, en dat zijn kiezers in actie blijven komen.
Politieke analisten geven aan dat de echte impact pas duidelijk wordt in de formatiefase — hoe partijen elkaar vinden, wie bereid is compromissen te sluiten, en wie op welke manier de leiding neemt.
Publieke verwachtingen en onzekerheid
Onder kiezers is de spanning voelbaar. Met zo’n kleine marge in de peilingen is de vraag niet langer alleen wie het meeste stemmen krijgt, maar vooral: wie het meest momentum behoudt?
De grote hoeveelheid zwevende kiezers — mensen die nog geen definitieve keuze hebben gemaakt — maakt het plaatje extra onvoorspelbaar. Een debat, een opmerking of een incident in de laatste uren kan de balans doen omslaan.
Historisch perspectief
Als D66 de grootste wordt, is dat uitzonderlijk in de Nederlandse politiek. De partij, opgericht in 1966, heeft een stabiele maar bescheiden positie in het politieke landschap gehad. Het bereiken van de toppositie zou een nieuw hoofdstuk betekenen — en mogelijk de richting van het land aanpassen.
Voor de PVV geldt dat zij vorig jaar als winnaar uit de bus kwamen, maar nooit wisten vaste regeringsmacht te verwerven. Het moment waarop de partij voorlopig koploper werd, vraagt nu om bevestiging — of een teken dat het plafond is bereikt.
Wat betekent dit voor de formatie?
Mocht D66 uitkomen als de grootste partij, dan begint meteen de puzzel van coalitievorming. Welke partijen zijn bereid aan te sluiten? Welke koers kiezen ze? In de context van een gefragmenteerd politiek landschap zijn er meerdere scenario’s mogelijk — van brede centrumcoalities tot verrassende samenwerkingen.
Voor de PVV geldt dat ondanks de zetels het politieke isolement groter wordt: het gat tussen stemmen en daadwerkelijke deelname aan het bestuur lijkt te groeien.
Tot slot: wat moeten we meenemen?
-
De exit-polls tonen dat D66 op het punt staat historische winst te boeken.
-
De PVV zakt, maar blijft mogelijk onder aanvoering van de zeteltelling nog steeds relevant.
-
Het Nederlandse kiesstelsel vereist coalities, waardoor het niet alleen om wie het meeste zetels heeft draait, maar om wie ook partners vindt.
-
Onzekerheid is hoog: met veel zwevende kiezers en kleine marges kan de uitslag nog alle kanten op.
-
De uitkomst zal het politieke kompas van Nederland de komende jaren mee bepalen — van migratie tot milieu, van bouw tot zorg.
Advocaat van Asmara Thielen: “Ze voelde zich slacht0ffer van victim blaming tijdens de rechtszaak tegen Marco Borsato”
De zaak rond Marco Borsato blijft veel losmaken in Nederland. Terwijl het land verdeeld reageert op de gebeurtenissen in de rechtszaal, heeft Peter Plasman, de advocaat van Asmara Thielen – het meisje dat de zanger beschuldigt van grensoverschrijdend gedrag – zijn zorgen uitgesproken over de manier waarop de zitting is verlopen.
Tijdens een openhartig gesprek in het programma Pauw & De Wit op NPO 1 vertelde Plasman dat zijn cliënt de behandeling van de zaak als “een vorm van victim blaming” heeft ervaren. Volgens hem was het pijnlijk om te zien hoe de aandacht in de rechtszaal meer gericht leek op haar gedrag dan op wat haar is overkomen.
De terugblik bij Pauw & De Wit
Presentator Jeroen Pauw opende het programma met een korte terugblik op de afgelopen week, waarin de rechtszaak tegen Marco Borsato centraal stond.
“Vorige week waren alle ogen gericht op zanger Marco Borsato,” begon Pauw. “Hij moest zich twee dagen lang verantwoorden tegenover de rechter, omdat hij wordt verdacht van grensoverschrijdend gedrag met een vijftienjarig meisje.”
Daarna kondigde Pauw aan dat Peter Plasman te gast was als advocaat van het vermeende slacht0ffer. Plasman, die al vaker in spraakmakende zaken optrad, gaf aan dat hij niet van plan was te reageren op elk detail, maar wel op de toon van het publieke debat.
“Victim blaming op hoog niveau”
Plasman vertelde dat hij eerder in de week het interview had gezien met de advocaten van Marco Borsato, die bij dezelfde talkshow aan tafel hadden gezeten. Dat optreden had hem geraakt.
“Ja, en dat is eigenlijk de reden dat ik nu hier zit,” zei hij. “Wat ik toen zag, vond ik victim blaming op hogeschoolniveau.”
Volgens Plasman voelde zijn cliënt dat ook zo. Ze zou het idee hebben gekregen dat haar gedrag en keuzes ter discussie werden gesteld, terwijl de zaak juist om het gedrag van de verdachte draait.
“Dat was victim blaming pur sang,” zei Plasman nadrukkelijk.
Geen details over haar situatie
Hoewel Pauw probeerde meer te weten te komen over hoe het nu met het meisje gaat, bleef Plasman discreet.
“Daar ga ik helemaal niets over zeggen,” benadrukte hij. “Dat wil zij zelf niet. Ook niet over haar moeder. Zij heeft ervoor gekozen om zich niet publiekelijk uit te spreken, en dat respecteren we.”
De advocaat benadrukte dat het voor zijn cliënt al zwaar genoeg is om te weten dat haar naam en verhaal opnieuw in de openbaarheid komen.
“Ze is niet bekend geworden, ze is beschadigd”
Pauw merkte op dat het meisje door de rechtszaak opnieuw in de media is verschenen, en dus bij het grote publiek bekend is geworden. Plasman reageerde daar scherp op:
“Bekend geworden? Nee, ze is juist min of meer kapotgemaakt bij het grote publiek,” zei hij. “Mijn cliënten zijn niet beroemd geworden, ze zijn beschadigd. Dat is een groot verschil.”
Volgens Plasman is het publieke oordeel vaak genadeloos, zeker wanneer het om bekende personen gaat. “De druk van buitenaf, de commentaren op sociale media — het is iets wat mensen onderschatten,” legde hij uit.
De kern van de zaak
Daarna beschreef Pauw kort de achtergrond van de zaak, zonder in juridische details te treden.
“We hebben het hier over een meisje dat vijftien was, en over wat haar is aangedaan in de periode voordat ze zestien werd,” zei Pauw.
Plasman bevestigde dat het ging om gebeurtenissen vlak voor haar zestiende verjaardag — een leeftijd waarop volgens de wet duidelijke grenzen gelden.
“De wet is daar helder over,” zei hij. “Het maakt niet uit hoe iemand zich gedraagt of wat iemand zegt, een volwassene moet die grens respecteren.”
Pauw voegde toe:
“Je blijft met je handen van een minderjarige af.”
Plasman antwoordde:
“Precies. Ook als die minderjarige zegt dat ze het leuk vindt of zelfs iets uitlokt — dat verandert niets aan de verantwoordelijkheid van de volwassene.”
“Ze wilde alleen erkenning”
Tijdens het gesprek ging Pauw dieper in op de persoonlijke motivatie van het meisje om destijds aangifte te doen. Plasman benadrukte dat het haar nooit om wraak of geld ging, maar om erkenning.
“Mijn cliënt heeft vanaf het begin gezegd: ik wil alleen erkenning,” vertelde Plasman. “Ik wil niet dat hij de gevangenis in gaat. Ik hoef geen geld. Ik wil alleen dat hij erkent dat hij dit heeft gedaan.”
Volgens de advocaat had een vroegere erkenning veel kunnen voorkomen. “Er zijn momenten geweest waarop dit niet zo ver had hoeven komen,” zei hij.
Waarom kwam die erkenning er niet?
Pauw vroeg waarom die erkenning nooit is gekomen. Plasman antwoordde dat hij dat niet weet, maar dat het een vraag is “die alleen Marco Borsato kan beantwoorden”.
“Misschien heeft hij de gevolgen niet kunnen overzien,” zei Plasman. “Het is nooit makkelijk om te zeggen: ‘Ik heb dat gedaan.’ Maar soms is dat de enige manier om dingen goed te maken. Tenzij je ervan overtuigd bent dat je niets verkeerd hebt gedaan.”
Pauw reageerde met een verwijzing naar de verdediging van Borsato:
“Hij zegt ook steeds dat hij niet iets kan bekennen wat hij niet heeft gedaan.”
Plasman bleef bij zijn standpunt:
“Dat zegt hij, maar ik vind de bewijzen meer dan voldoende om tot een veroordeling te komen.”
Een zaak vol emoties en meningen
De zitting tegen Marco Borsato duurde twee dagen en werd breed gevolgd door de media. Buiten de rechtbank verzamelden zich zowel sympathisanten van de zanger als mensen die hun steun betuigden aan het vermeende slacht0ffer. De publieke aandacht maakte de ervaring extra zwaar voor alle betrokkenen.
Plasman benadrukte dat het niet alleen een juridische strijd is, maar ook een emotionele. “Voor mijn cliënt gaat het om erkenning, maar ook om herstel van eigenwaarde,” zei hij. “Het is moeilijk als je het gevoel hebt dat jouw verhaal telkens in twijfel wordt getrokken.”
Reacties in het land
Na de uitzending van Pauw & De Wit ontstonden er online duizenden reacties. Sommige kijkers prezen Plasman om zijn rustige maar duidelijke woorden.
Een veel gedeelde reactie luidde:
“Wat een integere man. Hij zegt precies wat veel mensen voelen: dat slacht0ffers vaker worden beoordeeld dan gehoord.”
Anderen vonden dat het beter was geweest om de zaak niet in een talkshow te bespreken zolang er nog geen uitspraak is. “Iedereen heeft recht op een eerlijk proces,” schreef een kijker. “Zowel het meisje als de verdachte.”
De discussie toont aan hoe complex de balans is tussen openbaarheid en privacy bij dit soort gevoelige zaken.
Wachten op de uitspraak
Het 0penbaar Ministerie heeft in deze zaak vijf maanden cel geëist tegen Marco Borsato. De rechtbank doet naar verwachting volgende maand uitspraak. Tot die tijd blijft het stil aan beide kanten.
Plasman zei in Pauw & De Wit dat zijn cliënt de uitspraak met spanning tegemoetziet, maar probeert om zich zoveel mogelijk op haar eigen herstel te richten. “Ze wil verder met haar leven,” zei hij. “Maar dat kan pas echt als dit hoofdstuk is afgesloten.”
Reflectie op het publieke debat
Het gesprek tussen Pauw en Plasman kreeg veel aandacht, niet alleen vanwege de juridische details, maar vooral door de onderliggende boodschap: de manier waarop we in Nederland omgaan met slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag.
Pauw sloot de uitzending af met een reflectie:
“Wat deze zaak ons leert, is dat woorden ertoe doen. In de rechtszaal, maar ook daarbuiten. Hoe we praten over slacht0ffers bepaalt vaak hoe veilig mensen zich voelen om hun verhaal te delen.”
Daarop reageerde Plasman instemmend:
“Precies dat. Het gaat om respect, erkenning en menselijkheid. Dat verdient iedereen.”