Algemeen
Greta Thunberg maakt enorme fout en krijgt de hele wereld nu over zich heen
Greta Thunberg in opspraak na Instagramblunder over gijzelaars
De Zweedse klimaatactiviste Greta Thunberg (23) ligt opnieuw onder vuur, ditmaal niet vanwege haar klimaatprotesten, maar door een misplaatste post op Instagram. Ze wilde aandacht vragen voor het lot van Palestijnse gevangenen, maar gebruikte daarbij per ongeluk een foto van een Israëlische gijzelaar.
Een boodschap die verkeerd uitpakte
Thunberg is pas net terug van een reis naar Gaza, waar ze volgens eigen zeggen ooggetuige wilde zijn van de situatie in het gebied. Bij haar terugkeer in Athene werd ze nog als heldin onthaald door sympathisanten. Kort daarna besloot ze haar miljoenen volgers op Instagram te wijzen op wat zij omschreef als het “leed van Palestijnse gevangenen”.
In een carrouselpost deelde Greta drie foto’s met een lange begeleidende tekst. Daarin benadrukte ze dat, in haar ogen, menselijkheid niet selectief mag zijn en dat rechtvaardigheid geen grenzen kent.
De foto die alles veranderde
Op één van de gedeelde beelden was echter Evyatar David te zien: een jonge Israëlische man die op 7 oktober 2023 werd ontvoerd door Hamas tijdens het Nova-muziekfestival. Volgens Israëlische media wordt hij al twee jaar in zware omstandigheden vastgehouden in een tunnel.
De foto die Thunberg gebruikte, toonde David gehurkt in een ondergrondse ruimte. Voor zijn familie en voor veel Israëli’s staat deze foto symbool voor hun voortdurende angst en verdriet.
Hevige kritiek en verontwaardiging
De familie van David reageerde geschokt en woedend. Zijn zus noemde de post van Thunberg “een hele foute grap” en benadrukte dat Greta beter onderzoek had moeten doen voordat ze dergelijke gevoelige beelden deelde.
Ook op sociale media stak een storm van kritiek op. Onder de hashtag #ShameOnGreta riepen talloze gebruikers haar ter verantwoording. Zij vonden dat ze met de post de pijn van de gijzelaars misbruikte voor haar eigen boodschap.
Reactie vanuit Israël
Het Israëlische model Noa Cochva richtte zich in een scherpe online boodschap tot Thunberg:
“Als je werkelijk om Palestijnen geeft, zou je één ding eisen: laat alle gijzelaars vrij en breng ze naar huis. Maar stop met het misbruiken van ons leed voor jouw pr.”
Veel Israëli’s sloten zich bij die kritiek aan en eisten dat Greta de post zou verwijderen en excuses zou aanbieden.
Thunbergs woorden bij de post
Bij de bewuste foto schreef Greta:
“Het lijden van Palestijnse gevangenen is geen kwestie van een mening – het is een feit van systematische wreedheid en ontmenselijking. Menselijkheid kan niet selectief zijn. Rechtvaardigheid kent geen grenzen.”
Waar ze een boodschap van compassie wilde overbrengen, zagen velen het als een gebrek aan respect voor de slacht0ffers van gijzeling.
Een pijnlijke misser voor de activiste
Greta Thunberg is geen onbekende in het oog van de storm. Sinds ze als tiener het gezicht werd van de internationale klimaatbeweging, is ze regelmatig onderwerp van discussie en kritiek geweest. Toch was deze rel van een andere orde: het ging niet om klimaatbeleid, maar om een politiek en humanitair conflict dat al decennia diep verdeelt.
Politieke reacties
De zaak bleef niet beperkt tot online kritiek. Ook politieke figuren mengden zich in het debat. De Amerikaanse oud-president Donald Trump, die eerder openlijk met Thunberg overhoop lag, greep de situatie aan om haar nogmaals te bespotten. Hij herhaalde zijn eerdere uitspraken waarin hij haar omschreef als “een ruziemaker met een agressieprobleem” en sneerde dat ze “beter een dokter kon bezoeken”.
Hoewel zijn reactie weinig inhoudelijke bijdrage leverde aan de discussie, benadrukte het wel hoezeer Thunberg wereldwijd een polariserende figuur is gebleven.
Schade aan imago en vertrouwen
Voor Greta Thunberg betekent deze fout een nieuwe deuk in haar imago. Haar bekendheid en invloed op sociale media maken dat elke post onder een vergrootglas ligt. Critici verwijten haar dat ze te weinig controleert of de informatie die ze deelt klopt, zeker bij gevoelige onderwerpen buiten haar gebruikelijke klimaatagenda.
Communicatie-experts wijzen erop dat publieke figuren met miljoenen volgers extra verantwoordelijkheid dragen. “Als je wilt dat je boodschap serieus genomen wordt, moet je uiterst zorgvuldig omgaan met feiten en beelden, vooral bij conflicten met menselijke slacht0ffers,” aldus een mediadeskundige.
Nog geen officiële excuses
Tot nu toe heeft Greta Thunberg zelf geen uitgebreide publieke reactie gegeven. Ze heeft de foto niet verwijderd en ook geen formele excuses aangeboden aan de familie van Evyatar David. Het blijft daardoor onduidelijk of zij zich bewust was van de herkomst van het beeld of dat het om een vergissing ging.
Conclusie: een les in verantwoordelijkheid
De Instagramblunder van Greta Thunberg toont hoe snel een goedbedoelde boodschap kan omslaan in een internationale controverse. Waar ze aandacht wilde vragen voor humanitaire kwesties, raakte ze juist verzeild in beschuldigingen van ongevoeligheid en verkeerde beeldvorming.
Voor haar volgers en critici is deze episode opnieuw een herinnering dat invloed en verantwoordelijkheid hand in hand gaan – en dat zorgvuldigheid cruciaal is, zeker wanneer het gaat om conflicten die miljoenen mensen persoonlijk raken.
Advocaat van Asmara Thielen: “Ze voelde zich slacht0ffer van victim blaming tijdens de rechtszaak tegen Marco Borsato”
De zaak rond Marco Borsato blijft veel losmaken in Nederland. Terwijl het land verdeeld reageert op de gebeurtenissen in de rechtszaal, heeft Peter Plasman, de advocaat van Asmara Thielen – het meisje dat de zanger beschuldigt van grensoverschrijdend gedrag – zijn zorgen uitgesproken over de manier waarop de zitting is verlopen.
Tijdens een openhartig gesprek in het programma Pauw & De Wit op NPO 1 vertelde Plasman dat zijn cliënt de behandeling van de zaak als “een vorm van victim blaming” heeft ervaren. Volgens hem was het pijnlijk om te zien hoe de aandacht in de rechtszaal meer gericht leek op haar gedrag dan op wat haar is overkomen.
De terugblik bij Pauw & De Wit
Presentator Jeroen Pauw opende het programma met een korte terugblik op de afgelopen week, waarin de rechtszaak tegen Marco Borsato centraal stond.
“Vorige week waren alle ogen gericht op zanger Marco Borsato,” begon Pauw. “Hij moest zich twee dagen lang verantwoorden tegenover de rechter, omdat hij wordt verdacht van grensoverschrijdend gedrag met een vijftienjarig meisje.”
Daarna kondigde Pauw aan dat Peter Plasman te gast was als advocaat van het vermeende slacht0ffer. Plasman, die al vaker in spraakmakende zaken optrad, gaf aan dat hij niet van plan was te reageren op elk detail, maar wel op de toon van het publieke debat.
“Victim blaming op hoog niveau”
Plasman vertelde dat hij eerder in de week het interview had gezien met de advocaten van Marco Borsato, die bij dezelfde talkshow aan tafel hadden gezeten. Dat optreden had hem geraakt.
“Ja, en dat is eigenlijk de reden dat ik nu hier zit,” zei hij. “Wat ik toen zag, vond ik victim blaming op hogeschoolniveau.”
Volgens Plasman voelde zijn cliënt dat ook zo. Ze zou het idee hebben gekregen dat haar gedrag en keuzes ter discussie werden gesteld, terwijl de zaak juist om het gedrag van de verdachte draait.
“Dat was victim blaming pur sang,” zei Plasman nadrukkelijk.
Geen details over haar situatie
Hoewel Pauw probeerde meer te weten te komen over hoe het nu met het meisje gaat, bleef Plasman discreet.
“Daar ga ik helemaal niets over zeggen,” benadrukte hij. “Dat wil zij zelf niet. Ook niet over haar moeder. Zij heeft ervoor gekozen om zich niet publiekelijk uit te spreken, en dat respecteren we.”
De advocaat benadrukte dat het voor zijn cliënt al zwaar genoeg is om te weten dat haar naam en verhaal opnieuw in de openbaarheid komen.
“Ze is niet bekend geworden, ze is beschadigd”
Pauw merkte op dat het meisje door de rechtszaak opnieuw in de media is verschenen, en dus bij het grote publiek bekend is geworden. Plasman reageerde daar scherp op:
“Bekend geworden? Nee, ze is juist min of meer kapotgemaakt bij het grote publiek,” zei hij. “Mijn cliënten zijn niet beroemd geworden, ze zijn beschadigd. Dat is een groot verschil.”
Volgens Plasman is het publieke oordeel vaak genadeloos, zeker wanneer het om bekende personen gaat. “De druk van buitenaf, de commentaren op sociale media — het is iets wat mensen onderschatten,” legde hij uit.
De kern van de zaak
Daarna beschreef Pauw kort de achtergrond van de zaak, zonder in juridische details te treden.
“We hebben het hier over een meisje dat vijftien was, en over wat haar is aangedaan in de periode voordat ze zestien werd,” zei Pauw.
Plasman bevestigde dat het ging om gebeurtenissen vlak voor haar zestiende verjaardag — een leeftijd waarop volgens de wet duidelijke grenzen gelden.
“De wet is daar helder over,” zei hij. “Het maakt niet uit hoe iemand zich gedraagt of wat iemand zegt, een volwassene moet die grens respecteren.”
Pauw voegde toe:
“Je blijft met je handen van een minderjarige af.”
Plasman antwoordde:
“Precies. Ook als die minderjarige zegt dat ze het leuk vindt of zelfs iets uitlokt — dat verandert niets aan de verantwoordelijkheid van de volwassene.”
“Ze wilde alleen erkenning”
Tijdens het gesprek ging Pauw dieper in op de persoonlijke motivatie van het meisje om destijds aangifte te doen. Plasman benadrukte dat het haar nooit om wraak of geld ging, maar om erkenning.
“Mijn cliënt heeft vanaf het begin gezegd: ik wil alleen erkenning,” vertelde Plasman. “Ik wil niet dat hij de gevangenis in gaat. Ik hoef geen geld. Ik wil alleen dat hij erkent dat hij dit heeft gedaan.”
Volgens de advocaat had een vroegere erkenning veel kunnen voorkomen. “Er zijn momenten geweest waarop dit niet zo ver had hoeven komen,” zei hij.
Waarom kwam die erkenning er niet?
Pauw vroeg waarom die erkenning nooit is gekomen. Plasman antwoordde dat hij dat niet weet, maar dat het een vraag is “die alleen Marco Borsato kan beantwoorden”.
“Misschien heeft hij de gevolgen niet kunnen overzien,” zei Plasman. “Het is nooit makkelijk om te zeggen: ‘Ik heb dat gedaan.’ Maar soms is dat de enige manier om dingen goed te maken. Tenzij je ervan overtuigd bent dat je niets verkeerd hebt gedaan.”
Pauw reageerde met een verwijzing naar de verdediging van Borsato:
“Hij zegt ook steeds dat hij niet iets kan bekennen wat hij niet heeft gedaan.”
Plasman bleef bij zijn standpunt:
“Dat zegt hij, maar ik vind de bewijzen meer dan voldoende om tot een veroordeling te komen.”
Een zaak vol emoties en meningen
De zitting tegen Marco Borsato duurde twee dagen en werd breed gevolgd door de media. Buiten de rechtbank verzamelden zich zowel sympathisanten van de zanger als mensen die hun steun betuigden aan het vermeende slacht0ffer. De publieke aandacht maakte de ervaring extra zwaar voor alle betrokkenen.
Plasman benadrukte dat het niet alleen een juridische strijd is, maar ook een emotionele. “Voor mijn cliënt gaat het om erkenning, maar ook om herstel van eigenwaarde,” zei hij. “Het is moeilijk als je het gevoel hebt dat jouw verhaal telkens in twijfel wordt getrokken.”
Reacties in het land
Na de uitzending van Pauw & De Wit ontstonden er online duizenden reacties. Sommige kijkers prezen Plasman om zijn rustige maar duidelijke woorden.
Een veel gedeelde reactie luidde:
“Wat een integere man. Hij zegt precies wat veel mensen voelen: dat slacht0ffers vaker worden beoordeeld dan gehoord.”
Anderen vonden dat het beter was geweest om de zaak niet in een talkshow te bespreken zolang er nog geen uitspraak is. “Iedereen heeft recht op een eerlijk proces,” schreef een kijker. “Zowel het meisje als de verdachte.”
De discussie toont aan hoe complex de balans is tussen openbaarheid en privacy bij dit soort gevoelige zaken.
Wachten op de uitspraak
Het 0penbaar Ministerie heeft in deze zaak vijf maanden cel geëist tegen Marco Borsato. De rechtbank doet naar verwachting volgende maand uitspraak. Tot die tijd blijft het stil aan beide kanten.
Plasman zei in Pauw & De Wit dat zijn cliënt de uitspraak met spanning tegemoetziet, maar probeert om zich zoveel mogelijk op haar eigen herstel te richten. “Ze wil verder met haar leven,” zei hij. “Maar dat kan pas echt als dit hoofdstuk is afgesloten.”
Reflectie op het publieke debat
Het gesprek tussen Pauw en Plasman kreeg veel aandacht, niet alleen vanwege de juridische details, maar vooral door de onderliggende boodschap: de manier waarop we in Nederland omgaan met slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag.
Pauw sloot de uitzending af met een reflectie:
“Wat deze zaak ons leert, is dat woorden ertoe doen. In de rechtszaal, maar ook daarbuiten. Hoe we praten over slacht0ffers bepaalt vaak hoe veilig mensen zich voelen om hun verhaal te delen.”
Daarop reageerde Plasman instemmend:
“Precies dat. Het gaat om respect, erkenning en menselijkheid. Dat verdient iedereen.”