Algemeen
Frontale aanval op Nathalie Thielen tijdens rechtszaak: ‘Ze deelde het bed met Marco’
Advocaten van Marco Borsato halen fel uit in rechtszaak: ‘Eerlijk proces ontbreekt’
In de rechtbank van Utrecht is
vandaag de strafzaak tegen zanger Marco Borsato hervat. Nadat het
0penbaar Ministerie
(OM) eerder een onvoorwaardelijke gev*ngenisstraf van vijf maanden
had geëist, was het nu de beurt aan de verdediging om te
reageren.
Advocaten Carry en
Geert-Jan Knoops voerden namens de zanger het woord en
kwamen met scherpe kritiek op zowel het OM als op
Nathalie Thielen,
de moeder van het vermeende slacht0ffer, Asmara.
Carry Knoops opent fel: “Er speelt meer dan het OM wil zien”
Advocaat Carry Knoops begon haar betoog met een stevige uithaal naar het OM, dat volgens haar onvoldoende oog heeft voor de complexiteit van de situatie waarin Borsato terechtkwam. Ze benadrukte dat de zanger jarenlang in een lastige positie verkeerde door de hechte relatie met het gezin van de aangeefster.
“In Nederland vragen we vaak: waarom blijft iemand in een ongezonde relatie? Waarom stapt iemand niet op? Er speelt altijd van alles mee — gevoelens van loyaliteit, angst of schuld. Ook hier was dat zo,” aldus Knoops.
Volgens haar heeft Borsato in zijn verhoren uitvoerig uitgelegd waarom hij regelmatig bij het gezin over de vloer kwam, maar is die uitleg grotendeels genegeerd. De verdediging betoogde dat de zanger juist probeerde grenzen te bewaken, maar dat de context waarin alles plaatsvond, door het OM onvoldoende is meegenomen.
Uithaal naar de moeder: “Ze trok iedereen in haar fuik”
Een van de meest opvallende momenten in het pleidooi was de directe aanval van Knoops op de moeder van het vermeende slacht0ffer, die jarenlang voorzitter was van de fanclub van Borsato en nauwe banden had met hem.
“De moeder maakte foto’s van haar dochter en deelde zelf het bed met Marco Borsato,” zei Knoops. “Ze trok langzamerhand iedereen in haar fuik, inclusief vrienden van Marco.”
Volgens de advocate was er sprake van een langdurige en ingewikkelde vriendschap tussen Borsato en de moeder, die volgens haar “ver vervreemd raakte van wat normaal is.” Knoops stelde dat de vrouw met haar gedrag een verstoorde sfeer creëerde waarin de zanger ongewild verzeild raakte.
De verdediging benadrukte verder dat Borsato meerdere keren geprobeerd zou hebben het gesprek aan te gaan over het gedrag binnen het gezin, maar dat zijn zorgen telkens werden weggewuifd.
“Ontlastend materiaal genegeerd”
Een tweede belangrijk punt van kritiek betrof het bewijsdossier. Knoops stelde dat de verdediging op het laatste moment 500 uur aan geluidsmateriaal ontving, waarvan slechts een klein deel daadwerkelijk was uitgewerkt.
“Er zit volgens ons ontlastend materiaal tussen,” zei ze. “Maar het OM kiest er bewust voor om alleen die fragmenten te gebruiken die belastend lijken. De context wordt compleet genegeerd.”
Zo zou een gesprek van anderhalf uur slechts deels zijn getranscribeerd, terwijl juist in dat gesprek aanwijzingen zouden zitten dat Borsato niet de grenzen overschreed die hem worden verweten. Volgens de verdediging is daardoor een vertekend beeld ontstaan.
Knoops uitte bovendien haar frustratie over het feit dat de rechtbank eerder bijna alle onderzoeksverzoeken van de verdediging had afgewezen.
“De onderzoeksrechter bleek later iets soepeler, maar een eerlijk proces hoort vanaf het begin volledig te zijn,” aldus Knoops.
“Een verkeerde interpretatie van stilte”
Een belangrijk discussiepunt betrof de manier waarop het OM een heimelijk opgenomen gesprek tussen Borsato en de moeder heeft geïnterpreteerd. In dat gesprek ontkende de zanger de beschuldigingen niet direct, wat volgens het OM duidt op schuld.
Knoops wees dat resoluut van de hand:
“Het OM zegt: hij ontkende niet fel genoeg, dus zal het wel waar zijn. Maar zo werkt het niet. Marco was overrompeld. Hij dacht dat hij een zakelijk gesprek zou voeren en ineens ging het over vermeend misbruik. Die schrikreactie is menselijk.”
Volgens haar is het onterecht dat stiltes of verwarring van de zanger worden uitgelegd als bevestiging van schuld.
“Wie ooit onterecht beschuldigd is, weet dat ongeloof en paniek vaak de eerste emoties zijn — geen rationele verdediging.”
Vragen over ontbrekende dagboeken
De verdediging vroeg ook aandacht voor ontbrekende dagboeken van het vermeende slacht0ffer. In het dossier bevindt zich één dagboek waarin zij haar gevoelens en gebeurtenissen beschrijft, maar volgens Knoops zou zij gedurende meerdere jaren aantekeningen hebben bijgehouden.
“Als ze altijd dagboeken schreef, waar zijn de andere dan? Als die bestaan, moeten die worden onderzocht. Je kunt niet één fragment gebruiken en de rest negeren.”
Volgens de advocaten is het cruciaal dat het volledige beeld wordt onderzocht, omdat juist context belangrijk kan zijn voor de interpretatie van de gebeurtenissen.
“Waarheidsvinding is meer dan geloven”
Carry Knoops stelde dat het OM te gemakkelijk aanneemt dat de verklaringen van het vermeende slacht0ffer betrouwbaar zijn.
“Waarom heeft het OM niet even zorgvuldig gekeken naar de verklaringen van Marco Borsato, die vier jaar lang consequent hetzelfde heeft verteld?” vroeg ze retorisch.
Ze verwees naar deskundigen die eerder stelden dat gedrag van vermeende slacht0ffers niet altijd eenduidig te koppelen is aan daadwerkelijk misbruik. Ook hekelde ze dat het OM volgens haar belangrijke rapporten van rechtspsycholoog Peter van Koppen heeft genegeerd.
“Iedereen verdient een eerlijk proces,” benadrukte ze. “Het OM hoort te staan voor waarheidsvinding. Daar hoort óók ontlastend bewijs bij. En dat missen we in dit dossier.”
Tot slot zei ze:
“Ik ben het eens met het OM dat een kind nooit verantwoordelijk is voor grensoverschrijdend gedrag. Maar dan moet dat gedrag wel vaststaan — en daar ontbreekt het aan.”
Geert-Jan Knoops: “De media hebben de zaak beïnvloed”
Na zijn echtgenote nam Geert-Jan Knoops het woord. Hij legde de nadruk op de rol van de media en de moeder van de aangeefster in het ontstaan van de aangifte. Volgens hem was het niet een plotselinge beslissing van het meisje, maar een proces dat werd beïnvloed door haar omgeving.
“Het is onbeschrijfelijk dat het OM stelt dat er geen sturing is geweest. Heeft men het dossier wel gelezen?” vroeg hij zich hardop af.
Hij verwees naar een video van het onlineprogramma Roddelpraat, waarin destijds uitgebreid werd gesproken over Borsato. Volgens Knoops was juist die video de aanleiding voor de aangifte.
“Dat was een externe trigger, geen intrinsiek besluit. De aangifte kwam niet voort uit een plotselinge herinnering, maar uit druk van buitenaf – van de media en van haar moeder.”
Knoops noemde ook journalist John van den Heuvel als iemand die volgens hem onbedoeld invloed heeft gehad op het verloop van de zaak.
“Wij verzinnen dit niet,” zei hij fel. “Het staat allemaal in het dossier. Als men dat negeert, dan is er sprake van tunnelvisie.”
“De indruk van schuld is geen bewijs van schuld”
De advocaten benadrukten dat de publieke beeldvorming inmiddels volledig is losgezongen van de feiten. Volgens hen is Borsato al veroordeeld in de media, nog voordat een rechter uitspraak heeft gedaan.
“Iedereen heeft een mening, maar rechtspraak is geen talkshow,” aldus Carry Knoops. “Het is onze taak om feiten te onderscheiden van aannames.”
Ze vroeg de rechtbank om niet te buigen voor publieke druk, maar te kijken naar het dossier zelf.
“We vragen geen voorkeursbehandeling, alleen een eerlijk proces waarin álle informatie wordt gewogen.”
Publiek en media volgen gespannen mee
De publieke belangstelling voor de zaak blijft enorm. Buiten de rechtbank verzamelden zich opnieuw journalisten en nieuwsgierige voorbijgangers. Op sociale media wordt fel gediscussieerd: sommigen vinden dat de verdediging vooral afleidt, anderen prijzen de advocaten om hun vasthoudendheid.
De uitspraak in de zaak wordt naar verwachting begin december gedaan. Tot die tijd blijft de spanning hoog — niet alleen in de rechtbank, maar ook in het publieke debat.
Samenvatting
-
Het OM eist vijf maanden cel tegen Marco Borsato.
-
Advocaten Carry en Geert-Jan Knoops halen uit naar het OM en de moeder van het vermeende slacht0ffer.
-
De verdediging zegt dat er ontlastend materiaal is genegeerd en dat het proces niet eerlijk is verlopen.
-
Volgens Geert-Jan Knoops werd de aangifte beïnvloed door media-aandacht en druk van buitenaf.
-
De uitspraak in de zaak volgt begin december.
Aangeslagen Marco Borsato breekt na tweede zittingsdag zijn stilte: “Ik ben gewoon leeg”
De tweede zittingsdag in de strafzaak tegen Marco Borsato is ten einde, en de emoties liepen hoog op. Waar de zanger dinsdag via de achterzijde van de rechtbank naar binnen ging om de pers te ontwijken, koos hij er vandaag voor om via de hoofdingang naar buiten te komen. Daar stond een grote groep journalisten op hem te wachten.
Borsato, zichtbaar vermoeid en aangeslagen, besloot toch kort het woord te nemen. Wat volgde was een zeldzaam openhartig moment van een artiest die jarenlang zweeg, maar nu — midden in een van de meest besproken rechtszaken van Nederland — voor het eerst iets persoonlijks deelde over zijn beleving van de zaak.
“Ik heb zes jaar lang niets gezegd”
Op de vraag van een verslaggever waar zijn boosheid en frustratie precies zaten, kwam een eerlijke, maar beladen reactie.
“Eigenlijk overal,” zei Borsato na een korte stilte. “Ik heb zes jaar lang niets gezegd, tegen niemand. En in die tijd hebben allerlei zogenaamde experts hun mening gegeven over wat ik had moeten doen of laten. Maar er is maar één plek waar ik iets te zeggen heb, en dat is in de rechtbank.”
De uitspraak weerspiegelt de spanning die al jaren rond de zaak hangt. Sinds de eerste beschuldigingen naar buiten kwamen, heeft Borsato zich nauwelijks publiekelijk uitgelaten. Zijn strategie was stil blijven — uit respect voor het proces, maar ook om de storm in de media niet verder aan te wakkeren.
Nu, na twee intensieve zittingsdagen waarin zowel het 0penbaar Ministerie (OM) als zijn advocaten uitvoerig hun standpunten hebben toegelicht, leek het moment gekomen om even kort stil te staan bij de persoonlijke impact.
Zichtbaar vermoeid
Wie de zanger zag vertrekken, kon moeilijk ontkennen dat de afgelopen jaren hun tol hebben geëist. Zijn gezicht stond gespannen, zijn stem klonk hees en breekbaar.
“Ik ben licht in mijn hoofd, heel erg draaierig,” gaf hij toe. “Ik ben gewoon echt leeg.”
Het was een zeldzaam kwetsbaar moment van iemand die decennialang bekendstond als de charmante, zelfverzekerde zanger met een warme glimlach. Nu stond hij daar als mens, uitgeput na een dag vol juridische en emotionele confrontaties.
Volgens ooggetuigen stond Borsato enkele minuten stil bij de ingang van het gerechtsgebouw voordat hij begon te praten. De stilte werd pas doorbroken toen hij zelf het initiatief nam om te reageren.
Vertrouwen in de rechtspraak
Ondanks de druk waaronder hij al jaren leeft, benadrukte Borsato dat hij zijn vertrouwen in de rechtspraak niet heeft verloren.
“Wat er gezegd moest worden, heb ik in de rechtbank gedaan,” zei hij rustig. “Ik heb er vertrouwen in dat de rechters doen wat juist is. Meer kan ik er niet over zeggen.”
De zanger hield zich bewust op de vlakte over de inhoud van de zaak. Hij wilde niet ingaan op de verklaringen van de aangeefster of de standpunten van het 0penbaar Ministerie.
“Dit is precies waarom ik de afgelopen zes jaar niets heb gezegd,” vervolgde hij. “Jullie interpreteren, jullie halen er een stukje uit zonder dat jullie het hele dossier kennen. Daarom laat ik het aan de rechtbank.”
Met die woorden liet Borsato merken dat hij zich nog altijd stoort aan de manier waarop de media met zijn zaak omgaan. De spanning tussen de publieke opinie en de juridische werkelijkheid is in dit dossier groter dan ooit, en dat lijkt hem zwaar te vallen.
Begrip, maar ook verwarring
Toen een journalist hem vroeg wat hem in de zaak het meest heeft geraakt, klonk Borsato opvallend genuanceerd.
“Alles,” antwoordde hij. “Ik ben niet doof voor hoe de aangeefster zich heeft gevoeld. Zij heeft het duidelijk anders gezien, en dat vind ik verschrikkelijk.”
Met die woorden toonde hij begrip voor de gevoelens van de ander, zonder schuld te bekennen. Het benadrukt de complexiteit van de zaak — waarin niet alleen juridische feiten, maar ook emoties en interpretaties een grote rol spelen.
De reactie van Borsato werd door verschillende rechtbankverslaggevers omschreven als “bewogen en oprecht”. Het contrast tussen de kalme toon en de zwaarte van zijn woorden maakte duidelijk dat de zaak hem diep heeft geraakt.
Een onverwachte vraag
Net toen het korte persmoment leek af te lopen, stelde een verslaggever een vraag die velen verraste: of Borsato nog steeds gevoelens had voor het vermeende slacht0ffer.
De zanger bleef even stil en leek zichtbaar geraakt door de vraag. Vervolgens zei hij bedachtzaam:
“Dat is een goede vraag. Ik vind het moeilijk te accepteren, met alles wat ik nu weet, om dat nog in een goede context te zien. Daar moet ik over nadenken…”
Het antwoord bleef in de lucht hangen — niet als een bekentenis, maar als een teken van verwarring en verdriet. Hij benadrukte wel dat er geen contact meer is tussen hem en de aangeefster.
De juridische context
De zittingsdagen tot nu toe hebben de emoties aan beide kanten blootgelegd. Het 0penbaar Ministerie eiste een onvoorwaardelijke celstraf van vijf maanden, gebaseerd op verklaringen van het vermeende slacht0ffer en haar moeder. Volgens het OM heeft Borsato zijn positie misbruikt binnen een vertrouwensband die hij met het gezin had opgebouwd.
De verdediging, geleid door het advocatenechtpaar Gert-Jan en Carry Knoops, betwist dat en spreekt van een “onjuiste weergave van de feiten”. Volgens hen is de aangifte niet uit eigen beweging gedaan, maar onder invloed van de moeder van het meisje en de media-aandacht rond The Voice of Holland.
De zaak heeft inmiddels een enorme maatschappelijke lading gekregen. Naast de juridische vragen speelt er ook een debat over vertrouwen, verantwoordelijkheid en de rol van de media in gevoelige strafzaken.
Borsato blijft terughoudend
Hoewel hij vandaag kort sprak met de pers, liet Borsato duidelijk weten dat hij niet van plan is verder in te gaan op de inhoud.
“Wat ik te zeggen had, heb ik in de rechtbank gezegd. Daar hoort het thuis,” herhaalde hij.
Volgens zijn entourage wil de zanger zich volledig richten op het verdere verloop van de procedure. Hij verblijft naar verluidt grotendeels binnenshuis en vermijdt publieke optredens sinds de start van het proces.
Mensen in zijn directe omgeving beschrijven hem als “ernstig aangeslagen, maar vastberaden om het proces tot het einde te volgen”.
De druk van het publieke oordeel
De zaak-Borsato laat zien hoe zwaar de druk kan zijn op publieke figuren die onderwerp worden van juridische onderzoeken. Zelfs zonder uitspraak is de publieke opinie vaak al gevormd, gevoed door speculatie en sociale media.
Media-analist Mark Koster zegt daarover:
“Wat we hier zien, is het spanningsveld tussen gerechtigheid en beeldvorming. Voor iemand als Marco Borsato, jarenlang een nationale favoriet, is de val des te harder. Elke uitspraak, elke blik wordt uitvergroot.”
Die observatie lijkt na vandaag relevanter dan ooit. De zanger, die jarenlang gewend was om applaus te krijgen, kreeg nu enkel flitslichten te verduren — symbolisch voor de omslag in zijn publieke leven.
Wat nu volgt
De rechtbank zal de komende weken de verklaringen van alle betrokkenen wegen. Daarna volgt het moment waarop Borsato mogelijk zelf nog het laatste woord mag voeren. De uitspraak wordt naar verwachting binnen enkele weken gedaan.
Voor nu lijkt de zanger vooral moe en emotioneel uitgeput. Zijn korte optreden bij de rechtbank liet zien dat hij worstelt met de combinatie van schuldgevoel, frustratie en hoop op gerechtigheid.
“Ik ben gewoon leeg,” zei hij. Die woorden, eenvoudig maar veelzeggend, vatten de toon van de dag samen.
Conclusie
Na de tweede zittingsdag in de zaak tegen Marco Borsato toonde de zanger zich openhartig, kwetsbaar en uitgeput. Hij sprak over zes jaar van stilzwijgen, zijn vertrouwen in de rechtspraak en zijn moeite met de publieke veroordeling die hem al jaren achtervolgt.
Hoewel hij geen inhoudelijke uitspraken deed, gaven zijn woorden een indringend inkijkje in de menselijke kant van een langlopend juridisch en emotioneel drama.
Met de uitspraak in zicht blijft Nederland gefascineerd volgen hoe deze complexe zaak zich verder ontvouwt — tussen hoop, recht en de schaduw van de publieke opinie.