Algemeen
Emma Kok maakt bekend waarom ze relatie met Frans Bauer Junior heeft verbroken
Emma Kok openhartig over breuk met Frans Bauer Junior: “De afstand werd te groot”
Maandenlang gonste het van de geruchten over Emma Kok en Frans Bauer Junior. Hoewel geen van beiden ooit officieel bevestigde dat ze een relatie hadden, deden talloze subtiele hints vermoeden dat er wél iets moois tussen hen was opgebloeid. In haar nieuwe boek onthult de jonge zangeres nu eindelijk wat er echt speelde — en waarom het uiteindelijk niet werkte tussen haar en de zoon van volkszanger Frans Bauer.
Liefde in stilte
Zowel Emma (17) als Frans Bauer Junior hielden hun vermeende relatie zorgvuldig buiten de schijnwerpers. Toch zagen oplettende fans en juicekanalen steeds meer signalen dat er méér was dan vriendschap.
Emma volgde elk familielid van de Bauers op Instagram, reageerde op foto’s met hartjes en verscheen opvallend vaak bij evenementen waar de familie ook aanwezig was. De geruchten kregen extra kracht toen Patty Brard, die zich graag als een soort ‘bonusoma’ van Emma omschrijft, zich bij Shownieuws liet ontvallen:
“Ik heb me laten vertellen dat er een hele knappe jonge Bauer is.”
Patty besefte direct dat ze wellicht te veel had gezegd, maar de toon was gezet — het publiek wist genoeg.
Een boek vol hints
In haar boek Never Lose Hope, dat deze week verscheen, schrijft Emma openhartig over haar eerste liefde. Ze noemt zijn naam niet, maar de beschrijvingen laten weinig aan de verbeelding over.
“Zijn moeder maakte heerlijke soepjes voor me klaar,” vertelt ze liefdevol.
Wie de realityserie De Bauers – 20 Jaar Later volgt, weet dat Mariska Bauer beroemd is om haar soepjes en de warme huiselijke sfeer binnen het gezin.
Emma vervolgt:
“Wat ik echt superlief aan hem vond, was dat hij heel bezorgd was om mijn gezondheid. Hij wilde zelfs weten hoe mijn pompen werkten, zodat hij me kon helpen als dat nodig was.”
Een teder gebaar dat typerend is voor de zorgzame kant van Frans Junior, die door zijn ouders als de meest rustige en gevoelige van de vier broers wordt omschreven.
De afstand tussen Kerkrade en Fijnaart
Toch bleek liefde op afstand niet eenvoudig. Emma woont in Kerkrade, in Zuid-Limburg, terwijl de familie Bauer in Fijnaart, Noord-Brabant, woont. Dat is precies twee uur rijden — iets wat ze in haar boek nadrukkelijk noemt.
“We konden elkaar helaas niet zo vaak zien als we wilden. De afstand was gewoon te groot.”
Volgens Shownieuws is dat detail veelzeggend: het bevestigt wat al langer werd vermoed, namelijk dat Emma en Frans Junior wél degelijk een relatie hadden, maar dat de geografische afstand roet in het eten gooide.
“De verschillen werden te groot”
Uiteindelijk ging het jonge koppel uit elkaar. Emma beschrijft de breuk in haar boek met volwassen openheid:
“De verschillen tussen ons werden steeds groter en de momenten dat we elkaar konden zien steeds minder. Ondanks dat we misschien niet de perfecte match waren, ben ik hem voor twee dingen heel dankbaar.”
Die dankbaarheid zit vooral in de persoonlijke groei die de relatie haar bracht. Emma kampte lang met onzekerheid over haar gezondheid en het gebruik van een buiksonde.
“Doordat ik voor even de liefde heb mogen ervaren, durf ik nu mijn buiksonde te laten zien aan de hele wereld,” schrijft ze.
Als symbool van die nieuwe kracht liet ze een kleine tattoo zetten met de woorden ‘Never Lose Hope’ — een zin die ook de titel van haar boek werd.
Reactie van Frans Bauer senior
Toen weekblad Story Frans Bauer om een reactie vroeg, sprak de zanger met warmte over Emma.
“Emma is een ontzettend lief kind,” zei hij. “Ze heeft haar boek opgestuurd naar ons, en ik ga het deze week zeker lezen.”
Zijn woorden benadrukken dat de band tussen de families goed blijft, ondanks het feit dat de jonge liefde geen stand hield.
Een nieuw hoofdstuk voor beiden
Hoewel de relatie inmiddels verleden tijd is, lijken zowel Emma als Frans Junior hun draai weer te hebben gevonden. Frans heeft volgens ingewijden een nieuwe vriendin, Liza, met wie hij regelmatig wordt gespot. Emma zou op haar beurt gelukkig zijn met Jort, een basisschoolleraar die haar naar eigen zeggen rust en stabiliteit biedt.
De jonge zangeres zegt in haar boek dat ze vooral met warmte terugkijkt op de periode met Frans:
“Het was mijn eerste echte liefde, en dat vergeet je nooit. We hebben gelachen, gedeeld en geleerd.”
Van privéverhaal naar krachtig statement
Voor Emma Kok, die bekend werd door haar indrukwekkende optredens bij The Voice Kids en Het Beste van…, is dit boek meer dan een verzameling herinneringen. Het is een getuigenis van veerkracht, zelfliefde en het overwinnen van schaamte.
Haar openheid over ziekte, liefde en verlies maakt diepe indruk op haar fans. Ze laat zien dat kwetsbaarheid geen zwakte is, maar juist een bron van kracht.
“Ik heb geleerd dat eerlijk zijn over wie je bent, het mooiste cadeau is dat je jezelf kunt geven,” schrijft ze.
https://www.youtube.com/watch?v=spASyKYAuPw
Een liefde die bleef hangen
Hoewel de relatie tussen Emma en Frans Bauer Junior niet standhield, blijft hun korte tijd samen een onderwerp dat tot de verbeelding spreekt. Twee jonge mensen uit verschillende werelden, verbonden door warmte, muziek en menselijkheid — en uiteindelijk gescheiden door de afstand die tussen hun levens lag.
Voor Emma werd het een les in zelfvertrouwen en acceptatie. Voor Frans Junior, zo fluisteren intimi, was het “een mooie eerste liefde die hem veel heeft geleerd”.
Slot
De families Bauer en Kok blijven verbonden door wederzijds respect en genegenheid. Waar Emma haar verhaal gebruikt om anderen te inspireren, kijkt de familie Bauer met trots naar de jonge zangeres die inmiddels symbool is geworden voor hoop en doorzettingsvermogen.
En misschien is dat wel het mooiste wat uit deze liefde is voortgekomen: niet een breuk, maar een blijvende boodschap van vertrouwen in de toekomst.
Advocaat van Asmara Thielen: “Ze voelde zich slacht0ffer van victim blaming tijdens de rechtszaak tegen Marco Borsato”
De zaak rond Marco Borsato blijft veel losmaken in Nederland. Terwijl het land verdeeld reageert op de gebeurtenissen in de rechtszaal, heeft Peter Plasman, de advocaat van Asmara Thielen – het meisje dat de zanger beschuldigt van grensoverschrijdend gedrag – zijn zorgen uitgesproken over de manier waarop de zitting is verlopen.
Tijdens een openhartig gesprek in het programma Pauw & De Wit op NPO 1 vertelde Plasman dat zijn cliënt de behandeling van de zaak als “een vorm van victim blaming” heeft ervaren. Volgens hem was het pijnlijk om te zien hoe de aandacht in de rechtszaal meer gericht leek op haar gedrag dan op wat haar is overkomen.
De terugblik bij Pauw & De Wit
Presentator Jeroen Pauw opende het programma met een korte terugblik op de afgelopen week, waarin de rechtszaak tegen Marco Borsato centraal stond.
“Vorige week waren alle ogen gericht op zanger Marco Borsato,” begon Pauw. “Hij moest zich twee dagen lang verantwoorden tegenover de rechter, omdat hij wordt verdacht van grensoverschrijdend gedrag met een vijftienjarig meisje.”
Daarna kondigde Pauw aan dat Peter Plasman te gast was als advocaat van het vermeende slacht0ffer. Plasman, die al vaker in spraakmakende zaken optrad, gaf aan dat hij niet van plan was te reageren op elk detail, maar wel op de toon van het publieke debat.
“Victim blaming op hoog niveau”
Plasman vertelde dat hij eerder in de week het interview had gezien met de advocaten van Marco Borsato, die bij dezelfde talkshow aan tafel hadden gezeten. Dat optreden had hem geraakt.
“Ja, en dat is eigenlijk de reden dat ik nu hier zit,” zei hij. “Wat ik toen zag, vond ik victim blaming op hogeschoolniveau.”
Volgens Plasman voelde zijn cliënt dat ook zo. Ze zou het idee hebben gekregen dat haar gedrag en keuzes ter discussie werden gesteld, terwijl de zaak juist om het gedrag van de verdachte draait.
“Dat was victim blaming pur sang,” zei Plasman nadrukkelijk.
Geen details over haar situatie
Hoewel Pauw probeerde meer te weten te komen over hoe het nu met het meisje gaat, bleef Plasman discreet.
“Daar ga ik helemaal niets over zeggen,” benadrukte hij. “Dat wil zij zelf niet. Ook niet over haar moeder. Zij heeft ervoor gekozen om zich niet publiekelijk uit te spreken, en dat respecteren we.”
De advocaat benadrukte dat het voor zijn cliënt al zwaar genoeg is om te weten dat haar naam en verhaal opnieuw in de openbaarheid komen.
“Ze is niet bekend geworden, ze is beschadigd”
Pauw merkte op dat het meisje door de rechtszaak opnieuw in de media is verschenen, en dus bij het grote publiek bekend is geworden. Plasman reageerde daar scherp op:
“Bekend geworden? Nee, ze is juist min of meer kapotgemaakt bij het grote publiek,” zei hij. “Mijn cliënten zijn niet beroemd geworden, ze zijn beschadigd. Dat is een groot verschil.”
Volgens Plasman is het publieke oordeel vaak genadeloos, zeker wanneer het om bekende personen gaat. “De druk van buitenaf, de commentaren op sociale media — het is iets wat mensen onderschatten,” legde hij uit.
De kern van de zaak
Daarna beschreef Pauw kort de achtergrond van de zaak, zonder in juridische details te treden.
“We hebben het hier over een meisje dat vijftien was, en over wat haar is aangedaan in de periode voordat ze zestien werd,” zei Pauw.
Plasman bevestigde dat het ging om gebeurtenissen vlak voor haar zestiende verjaardag — een leeftijd waarop volgens de wet duidelijke grenzen gelden.
“De wet is daar helder over,” zei hij. “Het maakt niet uit hoe iemand zich gedraagt of wat iemand zegt, een volwassene moet die grens respecteren.”
Pauw voegde toe:
“Je blijft met je handen van een minderjarige af.”
Plasman antwoordde:
“Precies. Ook als die minderjarige zegt dat ze het leuk vindt of zelfs iets uitlokt — dat verandert niets aan de verantwoordelijkheid van de volwassene.”
“Ze wilde alleen erkenning”
Tijdens het gesprek ging Pauw dieper in op de persoonlijke motivatie van het meisje om destijds aangifte te doen. Plasman benadrukte dat het haar nooit om wraak of geld ging, maar om erkenning.
“Mijn cliënt heeft vanaf het begin gezegd: ik wil alleen erkenning,” vertelde Plasman. “Ik wil niet dat hij de gevangenis in gaat. Ik hoef geen geld. Ik wil alleen dat hij erkent dat hij dit heeft gedaan.”
Volgens de advocaat had een vroegere erkenning veel kunnen voorkomen. “Er zijn momenten geweest waarop dit niet zo ver had hoeven komen,” zei hij.
Waarom kwam die erkenning er niet?
Pauw vroeg waarom die erkenning nooit is gekomen. Plasman antwoordde dat hij dat niet weet, maar dat het een vraag is “die alleen Marco Borsato kan beantwoorden”.
“Misschien heeft hij de gevolgen niet kunnen overzien,” zei Plasman. “Het is nooit makkelijk om te zeggen: ‘Ik heb dat gedaan.’ Maar soms is dat de enige manier om dingen goed te maken. Tenzij je ervan overtuigd bent dat je niets verkeerd hebt gedaan.”
Pauw reageerde met een verwijzing naar de verdediging van Borsato:
“Hij zegt ook steeds dat hij niet iets kan bekennen wat hij niet heeft gedaan.”
Plasman bleef bij zijn standpunt:
“Dat zegt hij, maar ik vind de bewijzen meer dan voldoende om tot een veroordeling te komen.”
Een zaak vol emoties en meningen
De zitting tegen Marco Borsato duurde twee dagen en werd breed gevolgd door de media. Buiten de rechtbank verzamelden zich zowel sympathisanten van de zanger als mensen die hun steun betuigden aan het vermeende slacht0ffer. De publieke aandacht maakte de ervaring extra zwaar voor alle betrokkenen.
Plasman benadrukte dat het niet alleen een juridische strijd is, maar ook een emotionele. “Voor mijn cliënt gaat het om erkenning, maar ook om herstel van eigenwaarde,” zei hij. “Het is moeilijk als je het gevoel hebt dat jouw verhaal telkens in twijfel wordt getrokken.”
Reacties in het land
Na de uitzending van Pauw & De Wit ontstonden er online duizenden reacties. Sommige kijkers prezen Plasman om zijn rustige maar duidelijke woorden.
Een veel gedeelde reactie luidde:
“Wat een integere man. Hij zegt precies wat veel mensen voelen: dat slacht0ffers vaker worden beoordeeld dan gehoord.”
Anderen vonden dat het beter was geweest om de zaak niet in een talkshow te bespreken zolang er nog geen uitspraak is. “Iedereen heeft recht op een eerlijk proces,” schreef een kijker. “Zowel het meisje als de verdachte.”
De discussie toont aan hoe complex de balans is tussen openbaarheid en privacy bij dit soort gevoelige zaken.
Wachten op de uitspraak
Het 0penbaar Ministerie heeft in deze zaak vijf maanden cel geëist tegen Marco Borsato. De rechtbank doet naar verwachting volgende maand uitspraak. Tot die tijd blijft het stil aan beide kanten.
Plasman zei in Pauw & De Wit dat zijn cliënt de uitspraak met spanning tegemoetziet, maar probeert om zich zoveel mogelijk op haar eigen herstel te richten. “Ze wil verder met haar leven,” zei hij. “Maar dat kan pas echt als dit hoofdstuk is afgesloten.”
Reflectie op het publieke debat
Het gesprek tussen Pauw en Plasman kreeg veel aandacht, niet alleen vanwege de juridische details, maar vooral door de onderliggende boodschap: de manier waarop we in Nederland omgaan met slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag.
Pauw sloot de uitzending af met een reflectie:
“Wat deze zaak ons leert, is dat woorden ertoe doen. In de rechtszaal, maar ook daarbuiten. Hoe we praten over slacht0ffers bepaalt vaak hoe veilig mensen zich voelen om hun verhaal te delen.”
Daarop reageerde Plasman instemmend:
“Precies dat. Het gaat om respect, erkenning en menselijkheid. Dat verdient iedereen.”