Algemeen
Emma Kok maakt bekend waarom ze relatie met Frans Bauer Junior heeft verbroken
Emma Kok openhartig over breuk met Frans Bauer Junior: “De afstand werd te groot”
Maandenlang gonste het van de geruchten over Emma Kok en Frans Bauer Junior. Hoewel geen van beiden ooit officieel bevestigde dat ze een relatie hadden, deden talloze subtiele hints vermoeden dat er wél iets moois tussen hen was opgebloeid. In haar nieuwe boek onthult de jonge zangeres nu eindelijk wat er echt speelde — en waarom het uiteindelijk niet werkte tussen haar en de zoon van volkszanger Frans Bauer.

Liefde in stilte
Zowel Emma (17) als Frans Bauer Junior hielden hun vermeende relatie zorgvuldig buiten de schijnwerpers. Toch zagen oplettende fans en juicekanalen steeds meer signalen dat er méér was dan vriendschap.
Emma volgde elk familielid van de Bauers op Instagram, reageerde op foto’s met hartjes en verscheen opvallend vaak bij evenementen waar de familie ook aanwezig was. De geruchten kregen extra kracht toen Patty Brard, die zich graag als een soort ‘bonusoma’ van Emma omschrijft, zich bij Shownieuws liet ontvallen:
“Ik heb me laten vertellen dat er een hele knappe jonge Bauer is.”
Patty besefte direct dat ze wellicht te veel had gezegd, maar de toon was gezet — het publiek wist genoeg.

Een boek vol hints
In haar boek Never Lose Hope, dat deze week verscheen, schrijft Emma openhartig over haar eerste liefde. Ze noemt zijn naam niet, maar de beschrijvingen laten weinig aan de verbeelding over.
“Zijn moeder maakte heerlijke soepjes voor me klaar,” vertelt ze liefdevol.
Wie de realityserie De Bauers – 20 Jaar Later volgt, weet dat Mariska Bauer beroemd is om haar soepjes en de warme huiselijke sfeer binnen het gezin.

Emma vervolgt:
“Wat ik echt superlief aan hem vond, was dat hij heel bezorgd was om mijn gezondheid. Hij wilde zelfs weten hoe mijn pompen werkten, zodat hij me kon helpen als dat nodig was.”
Een teder gebaar dat typerend is voor de zorgzame kant van Frans Junior, die door zijn ouders als de meest rustige en gevoelige van de vier broers wordt omschreven.
De afstand tussen Kerkrade en Fijnaart
Toch bleek liefde op afstand niet eenvoudig. Emma woont in Kerkrade, in Zuid-Limburg, terwijl de familie Bauer in Fijnaart, Noord-Brabant, woont. Dat is precies twee uur rijden — iets wat ze in haar boek nadrukkelijk noemt.
“We konden elkaar helaas niet zo vaak zien als we wilden. De afstand was gewoon te groot.”
Volgens Shownieuws is dat detail veelzeggend: het bevestigt wat al langer werd vermoed, namelijk dat Emma en Frans Junior wél degelijk een relatie hadden, maar dat de geografische afstand roet in het eten gooide.

“De verschillen werden te groot”
Uiteindelijk ging het jonge koppel uit elkaar. Emma beschrijft de breuk in haar boek met volwassen openheid:
“De verschillen tussen ons werden steeds groter en de momenten dat we elkaar konden zien steeds minder. Ondanks dat we misschien niet de perfecte match waren, ben ik hem voor twee dingen heel dankbaar.”
Die dankbaarheid zit vooral in de persoonlijke groei die de relatie haar bracht. Emma kampte lang met onzekerheid over haar gezondheid en het gebruik van een buiksonde.
“Doordat ik voor even de liefde heb mogen ervaren, durf ik nu mijn buiksonde te laten zien aan de hele wereld,” schrijft ze.
Als symbool van die nieuwe kracht liet ze een kleine tattoo zetten met de woorden ‘Never Lose Hope’ — een zin die ook de titel van haar boek werd.

Reactie van Frans Bauer senior
Toen weekblad Story Frans Bauer om een reactie vroeg, sprak de zanger met warmte over Emma.
“Emma is een ontzettend lief kind,” zei hij. “Ze heeft haar boek opgestuurd naar ons, en ik ga het deze week zeker lezen.”
Zijn woorden benadrukken dat de band tussen de families goed blijft, ondanks het feit dat de jonge liefde geen stand hield.
Een nieuw hoofdstuk voor beiden
Hoewel de relatie inmiddels verleden tijd is, lijken zowel Emma als Frans Junior hun draai weer te hebben gevonden. Frans heeft volgens ingewijden een nieuwe vriendin, Liza, met wie hij regelmatig wordt gespot. Emma zou op haar beurt gelukkig zijn met Jort, een basisschoolleraar die haar naar eigen zeggen rust en stabiliteit biedt.

De jonge zangeres zegt in haar boek dat ze vooral met warmte terugkijkt op de periode met Frans:
“Het was mijn eerste echte liefde, en dat vergeet je nooit. We hebben gelachen, gedeeld en geleerd.”
Van privéverhaal naar krachtig statement
Voor Emma Kok, die bekend werd door haar indrukwekkende optredens bij The Voice Kids en Het Beste van…, is dit boek meer dan een verzameling herinneringen. Het is een getuigenis van veerkracht, zelfliefde en het overwinnen van schaamte.
Haar openheid over ziekte, liefde en verlies maakt diepe indruk op haar fans. Ze laat zien dat kwetsbaarheid geen zwakte is, maar juist een bron van kracht.
“Ik heb geleerd dat eerlijk zijn over wie je bent, het mooiste cadeau is dat je jezelf kunt geven,” schrijft ze.
https://www.youtube.com/watch?v=spASyKYAuPw
Een liefde die bleef hangen
Hoewel de relatie tussen Emma en Frans Bauer Junior niet standhield, blijft hun korte tijd samen een onderwerp dat tot de verbeelding spreekt. Twee jonge mensen uit verschillende werelden, verbonden door warmte, muziek en menselijkheid — en uiteindelijk gescheiden door de afstand die tussen hun levens lag.
Voor Emma werd het een les in zelfvertrouwen en acceptatie. Voor Frans Junior, zo fluisteren intimi, was het “een mooie eerste liefde die hem veel heeft geleerd”.
Slot
De families Bauer en Kok blijven verbonden door wederzijds respect en genegenheid. Waar Emma haar verhaal gebruikt om anderen te inspireren, kijkt de familie Bauer met trots naar de jonge zangeres die inmiddels symbool is geworden voor hoop en doorzettingsvermogen.
En misschien is dat wel het mooiste wat uit deze liefde is voortgekomen: niet een breuk, maar een blijvende boodschap van vertrouwen in de toekomst.
Algemeen
Deze dame haalt genadeloos hard uit naar Marco Borsato: ‘Om te kotsen!’

Angela de Jong reageert fel op vrijspraak Marco Borsato: “Ik zet zijn muziek niet meer op”
De vrijspraak van Marco Borsato heeft in heel Nederland een golf aan reacties veroorzaakt. Waar sommigen opgelucht ademhaalden, klonken er ook veel kritische geluiden. Een van de meest uitgesproken reacties kwam van Angela de Jong, die in RTL Tonight uitgebreid stilstond bij de uitspraak én bij haar persoonlijke gevoel bij de zaak.

De Jong, die de laatste tijd opvallend vaak aanschuift bij het programma, gebruikte de studio opnieuw als plek om haar scherpe analyses en stevige standpunten te delen. Dat is opvallend, omdat ze RTL Tonight in eerdere jaren juist geregeld kritisch beoordeelde in haar columns. Toch lijkt ze in deze fase de talkshow bewust te gebruiken om haar visie op gevoelige maatschappelijke thema’s te duiden.
“Geen bewijs, maar dat maakt het niet minder pijnlijk”
Angela de Jong opende haar betoog met een duidelijke nuancering: zij respecteert de uitspraak en het functioneren van de Nederlandse rechtsstaat.
“Natuurlijk, we hebben een rechtsstaat en die functioneert,” zei ze. “Dat moeten we altijd vooropstellen.”
Maar onmiddellijk daarna maakte ze duidelijk dat het juridische oordeel volgens haar niet betekent dat de zaak emotioneel of moreel ineens eenvoudig wordt.
Ze wijst op een bredere zorg die zij al langer heeft: slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag lopen vaak vast in het juridische systeem.
“Uiteindelijk is het netto uitlekgewicht dat je als vermeend slacht0ffer, man of vrouw, altijd aan het kortste eind trekt. Je hebt gewoon geen poot om op te staan.”
De Jong benadrukt dat dit probleem niet uniek is voor deze zaak, maar structureel is binnen situaties waarin bewijs ontbreekt.
Volgens haar komen veel incidenten voor in omstandigheden waar geen getuigen aanwezig zijn en waar communicatie via berichten of mondeling contact plaatsvindt.
“Het komt altijd neer op jouw woord tegen dat van de ander,” stelt ze. Dat maakt de drempel voor slacht0ffers hoog, en de kans op juridische erkenning laag.

“De verklaring ging door merg en been”
De opiniedeskundige verwijst vervolgens naar de inhoud van de aangifte en de verklaring van de aangeefster, die tijdens de rechtszaak voorgelezen werd.
“Het ging door merg en been, vond ik,” zegt ze.
Volgens Angela legde de jonge vrouw helder, consistent en indringend uit welke emotionele gevolgen grensoverschrijdend gedrag kan hebben.
“Ze legt precies uit wat een slacht0ffer van zulk gedrag allemaal doormaakt. Die schaamte, dat schuldgevoel, die angst… dat kwam allemaal heel dichtbij.”
De Jong benadrukt dat een vrijspraak níet automatisch betekent dat iemand fantasie heeft, overdrijft of niets heeft meegemaakt.
“Zij wilde erkenning,” zegt Angela, “en ze staat nu weer met lege handen.”
Hoewel de uitspraak juridisch gezien helder is, laat ze zien dat morele en emotionele perspectieven veel ingewikkelder kunnen zijn.

Muziek van Borsato? “Voor mij niet meer”
Toen presentator Humberto Tan haar vroeg of zij na de vrijspraak nog naar de muziek van Marco Borsato kan luisteren, kwam er geen moment van twijfel.
“Nee.”
Ze licht haar antwoord toe met een duidelijke persoonlijke grens.
“Hij is vrijgesproken voor ontucht,” zegt ze, “maar alles wat hij wél heeft toegegeven over wat zich in dat gezin heeft afgespeeld, én de appjes die gestuurd werden door een man van vijftig naar een meisje van zestien of zeventien… dat vond ik echt om te kotsen.”
Ze zegt erbij dat ze jarenlang met plezier naar zijn muziek luisterde, maar dat haar gevoel nu veranderd is.
“Hoe leuk ik zijn muziek ook vind, ik zal het zelf niet meer opzetten.”
Het is een persoonlijk besluit, maar wel een dat past bij Angela’s rol: iemand die haar mening niet alleen vormt, maar ook uitspreekt, ook als die meningen kritiek oproepen.

Een bredere discussie over grensoverschrijdend gedrag
Wat Angela de Jong zegt, gaat verder dan één zaak of één artiest. Ze spreekt een bredere zorg uit die al jaren door de entertainmentwereld en de media zweeft.
De afgelopen jaren kwamen er meerdere dossiers aan het licht waarbij meldingen van ongewenst gedrag centraal stonden. Elke keer weer laait dezelfde discussie op:
-
Hoe bewijs je iets dat vaak achter gesloten deuren gebeurt?
-
Hoe werkt het rechtssysteem in situaties zonder getuigen?
-
Wat betekent een vrijspraak voor het gevoel van slacht0ffers?
-
Hoe scheidt het publiek iemands werk van iemands privégedrag?
Angela de Jong blijft een uitgesproken stem in dat debat. Niet omdat ze zichzelf boven de feiten plaatst, maar omdat ze vanuit haar perspectief spreekt namens een groep mensen die zich herkent in wat vaak verborgen blijft.
Reacties in de studio en daarbuiten
De sfeer tijdens de uitzending was voelbaar gespannen. Humberto Tan luisterde aandachtig en stelde vragen die ruimte boden voor nuance. Co-hosts keken zichtbaar alert toe hoe Angela haar verhaal deed.
Ook op sociale media leidde haar optreden tot duizenden reacties:
-
Sommigen prezen haar voor haar empathie en moed.
-
Anderen vonden dat ze te hard oordeelt over iemand die juridisch onschuldig is verklaard.
-
Weer anderen benadrukten dat beide perspectieven naast elkaar kunnen bestaan: een juridische vrijspraak én moreel ongemak.
In talkshows, podcastfragmenten en opiniestukken keerde haar uitspraak regelmatig terug. Niet alleen omdat zij een bekende naam is, maar vooral omdat haar boodschap aansluit op discussies die al langer spelen rondom machtsdynamiek, vertrouwen en veilige werkomgevingen.
De spanning tussen recht en gevoel
Angela’s woorden herinneren eraan dat het juridische systeem werkt volgens strikte regels, terwijl menselijke emoties veel complexer zijn.
In de rechtszaal draait het om
bewijs.
In het dagelijks leven draait het om vertrouwen, intuïtie en
persoonlijke grenzen.
Daarom kunnen mensen verschillend reageren op dezelfde uitspraak:
-
Voor sommigen betekent een vrijspraak letterlijk: onschuldig.
-
Voor anderen betekent een vrijspraak vooral: niet bewezen.
En in dat grijze gebied vindt Angela haar standpunt.
Een heldere conclusie: respect voor het recht, maar geen ruimte in haar playlist
Angela sluit haar betoog af zoals ze begon: met respect voor de rechterlijke beslissing, maar ook met een scherpe persoonlijke grens.
Voor haar is dit geen kwestie van muziek alleen. Het gaat over waardigheid, bescherming van kwetsbare mensen en de gevoeligheid van situaties waarin machtsverschillen een rol spelen.
“Ik zal het zelf niet meer opzetten,” zegt
ze nog eens.
Niet kwaad, niet schreeuwend, maar vastberaden.
Het gesprek dat daarop volgt, laat zien dat Nederland voorlopig nog niet klaar is met de discussie rond deze zaak — juridisch, emotioneel en maatschappelijk.