Algemeen
Advocaten Marco Borsato slopen verklaringen vermeend slacht0ffer en haar moeder wijzen op een leugen
Tweede zittingsdag zaak Marco Borsato: verdediging zet vraagtekens bij rol van moeder
De tweede dag van de rechtszaak tegen Marco Borsato is vanochtend hervat in de rechtbank van Midden-Nederland. Waar de eerste zittingsdag vooral in het teken stond van de aanklacht en de toelichting van het 0penbaar Ministerie (OM), is het vandaag de beurt aan de verdediging. De advocaten Gert-Jan en Carry Knoops namen het woord namens de zanger en zetten de toon met scherpe opmerkingen richting het OM.
Volgens het echtpaar Knoops zijn er grote onduidelijkheden in het onderzoek, met name over de rol van de moeder van het vermeende slacht0ffer, Nathalie T.. De advocaten vinden dat het OM te snel heeft geconcludeerd dat er geen sprake is geweest van beïnvloeding of sturing.
“Het is voor ons onbegrijpelijk dat het 0penbaar Ministerie dit zo heeft kunnen vaststellen,” verklaarde Gert-Jan Knoops in de rechtbank. “Er zijn duidelijke aanwijzingen dat er juist wél sprake was van sturing door de moeder.”
Verdediging: “Moeder speelde actieve rol in aangifte”
De kern van de verdediging ligt bij de manier waarop de aangifte tot stand is gekomen. Volgens de advocaten heeft de moeder van het vermeende slacht0ffer een actieve rol gespeeld in het opstarten van de zaak.
Het 0penbaar Ministerie stelde eerder dat de moeder enkel een ondersteunende rol had en dat de beslissing om aangifte te doen volledig bij de dochter lag. Daar is de verdediging het niet mee eens.
Knoops wees op verschillende verklaringen en berichten in het dossier die volgens hem laten zien dat de moeder al vroeg contact had gezocht met de p0litie en dat zij haar dochter later overhaalde om daadwerkelijk een officiële aangifte te doen.
“Als de moeder uit eigen beweging naar de p0litie stapt en haar dochter daar pas later over informeert, is dat niet wat men bedoelt met een zelfstandige beslissing van het slacht0ffer,” aldus de advocaat.
Discussie over appberichten
Een belangrijk punt in het betoog van de verdediging is een appbericht dat enkele dagen na het eerste contact met de p0litie zou zijn verstuurd. In dat bericht schrijft de dochter dat ze heeft besloten nog geen aangifte te doen, omdat “de gevolgen zwaarder zijn dan wat het oplevert.”
Volgens Knoops toont dit aan dat het meisje al op de hoogte was van het feit dat haar moeder contact had gezocht met de autoriteiten — iets wat haaks zou staan op eerdere verklaringen.
“Dit bericht laat zien dat ze wél wist dat er contact was met de p0litie. Het is dus onjuist om te zeggen dat dit buiten haar om is gebeurd,” betoogde Knoops.
Hij benadrukte dat dit soort details cruciaal zijn voor de beoordeling van de geloofwaardigheid van de verklaringen van zowel moeder als dochter.
Twijfel over rol van media
De verdediging richtte haar pijlen ook op de manier waarop het verhaal volgens hen naar buiten is gebracht. Volgens Knoops is het beeld dat de moeder nooit contact heeft gezocht met de media “onjuist”.
Er is volgens hem een getuige die heeft verklaard dat de moeder al vóór de officiële aangifte sprak over “een mediaplan”. Daarmee doelt de verdediging op de mogelijkheid dat de zaak op een bepaald moment bewust naar de pers zou worden gebracht.
“Als iemand vóór een aangifte al nadenkt over een mediaplan, dan mag je de vraag stellen wat de motivatie is geweest om deze zaak aan te kaarten,” zei Knoops in zijn pleidooi.
De advocaten vinden dat het OM onvoldoende heeft onderzocht of er sprake was van media-invloed of externe druk, iets wat volgens hen essentieel is om te begrijpen hoe het proces van aangifte precies is verlopen.
“De zaak begon in 2019”
Volgens de verdediging begon de hele kwestie al in 2019, toen de moeder van het vermeende slacht0ffer naar de p0litie stapte voor wat zij een “informatief gesprek” noemde. Ze zou dit naar eigen zeggen hebben gedaan zonder dat haar dochter daarvan wist.
Pas twee jaar later, in 2021, volgde de officiële aangifte. Die kwam kort voordat Borsato in opspraak raakte door verhalen over grensoverschrijdend gedrag bij het televisieprogramma The Voice of Holland.
De verdediging wijst erop dat die timing geen toeval is. Volgens hen is het aannemelijk dat de mediastorm rond The Voice invloed heeft gehad op de beslissing van het meisje en haar moeder om de stap naar de p0litie te zetten.
“Het beeld dat er plotseling meerdere slacht0ffers waren, bleek achteraf niet te kloppen,” stelde Knoops. “Toch is onze cliënt in die periode in een positie gebracht waarin hij nauwelijks nog kans had zich te verdedigen.”
Knoops: “Aangifte niet zelfstandig genomen besluit”
In een stevig slotbetoog benadrukte Knoops nogmaals dat de aangifte volgens hem niet op zelfstandige wijze is gedaan.
“Het meisje is in de overtuiging gebracht dat er meer slacht0ffers zouden zijn. Onder druk van haar moeder en van mediaverhalen is ze uiteindelijk overgehaald om aangifte te doen. Dat kun je geen vrije beslissing noemen.”
De advocaat sprak van een “gevaarlijke samensmelting” van persoonlijke emoties, media-aandacht en ouderlijke sturing. Hij riep de rechtbank op om “niet blind te zijn voor dit patroon.”
“Wie de feiten in dit dossier aandachtig leest, ziet dat de aangifte niet voortkwam uit een onafhankelijk besluit. Er was sprake van beïnvloeding, zowel door directe familie als door de buitenwereld.”
0penbaar Ministerie houdt vast aan eigen lezing
Het OM, dat op de eerste dag een onvoorwaardelijke celstraf van vijf maanden eiste, blijft bij zijn standpunt dat de verklaringen van moeder en dochter geloofwaardig zijn. Volgens het OM is de aangifte zorgvuldig onderzocht en zijn er geen aanwijzingen dat deze onder druk tot stand is gekomen.
Ook stelde de officier van justitie dat de aangifte is ondersteund door consistentie in de verklaringen en aanvullend bewijsmateriaal. De verdediging weerspreekt dat en noemt het dossier “vol gaten en aannames.”
“Het OM heeft de verklaringen van de moeder klakkeloos overgenomen,” aldus Knoops. “Als men het dossier goed had gelezen, had men gezien dat er signalen zijn van beïnvloeding.”
Publieke belangstelling groot
Net als tijdens de eerste zittingsdag was ook vandaag de publieke belangstelling groot. Voor de rechtbank verzamelden zich tientallen journalisten, belangstellenden en nieuwsgierige voorbijgangers.
Binnen in de zaal bleef de sfeer gespannen, maar beheerst. Marco Borsato luisterde aandachtig naar zijn advocaten, maar reageerde niet zichtbaar op de uitspraken. Hij heeft vanaf het begin van de zaak alle aantijgingen ontkend en blijft bij zijn standpunt dat hij onschuldig is.
Vervolg van de zaak
De rechtbank verwacht dat de behandeling van de zaak nog meerdere dagen in beslag zal nemen. Nadat de verdediging haar pleidooi heeft afgerond, krijgt het OM de gelegenheid om te reageren. Daarna volgt eventueel een laatste woord van Borsato zelf, voordat de rechterlijke kamer zich terugtrekt om tot een oordeel te komen.
De uitspraak wordt naar verwachting over enkele weken gedaan. Tot die tijd zal de publieke discussie rond de zaak onverminderd doorgaan.
Analyse: strijd om geloofwaardigheid
De tweede zittingsdag maakt duidelijk dat deze zaak niet alleen draait om de vraag wat er feitelijk is gebeurd, maar ook om de geloofwaardigheid van de verklaringen. De verdediging probeert twijfel te zaaien over de motieven van de aangeefster en haar moeder, terwijl het OM vasthoudt aan de betrouwbaarheid van hun getuigenis.
Het resultaat is een complexe rechtszaak waarin emoties, media-aandacht en juridische precisie elkaar voortdurend raken.
“Deze zaak laat zien hoe dun de scheidslijn is tussen een strafrechtelijk onderzoek en de publieke arena,” zegt mediajurist Michaël Bartels. “Zodra er zoveel ogen op gericht zijn, wordt elk detail belangrijk.”
Conclusie
De verdediging van Marco Borsato heeft tijdens de tweede zittingsdag stevige kritiek geuit op het onderzoek van het 0penbaar Ministerie. Volgens Gert-Jan en Carry Knoops is er sprake geweest van beïnvloeding door de moeder van het vermeende slacht0ffer en van externe druk vanuit de media.
De advocaten vragen zich hardop af of het OM wel voldoende kritisch heeft gekeken naar de totstandkoming van de aangifte.
Met nog meerdere zittingsdagen te gaan blijft de vraag open hoe zwaar de rechtbank deze argumenten zal laten meewegen. Eén ding is duidelijk: de strijd om interpretatie en geloofwaardigheid is nog lang niet gestreden.
Nino van der Meijde, bekend als dj en inmiddels ook als gezicht in de realityserie Andy en Melisa, heeft voor het eerst uitgebreid gesproken over een onderwerp dat bij veel mensen vragen oproept: wie is zijn biologische vader, en hoe ziet die relatie eruit? Hoewel de informatie al jaren online te vinden is, blijkt dat het grote publiek dit verhaal nauwelijks kent. In een openhartig gesprek met radiozender FunX besloot Nino er nu zelf duidelijkheid over te geven.
Een vraag die blijft terugkomen
Voor Nino is het geen nieuw onderwerp. Hij krijgt al jaren vragen over zijn afkomst, vooral op sociale media. Toch koos hij er meestal voor om er niet op in te gaan. Niet omdat het een geheim is, benadrukt hij, maar omdat hij zijn privéleven niet voortdurend wil toelichten. Nu hij vaker in de publieke belangstelling staat, voelt hij zich wel comfortabeler om zijn verhaal in zijn eigen woorden te vertellen.
“Mijn biologische vader is Okkie Durham,” vertelt Nino zonder omwegen. “Dat staat al jaren online, dus iedereen kan het vinden. Maar Andy voelt gewoon als mijn vader.” Met die ene zin schetst hij direct het onderscheid dat voor hem essentieel is: biologisch vaderschap en emotioneel vaderschap zijn niet altijd hetzelfde.
Wie zijn vaderfiguur écht is
Andy van der Meijde, oud-international en voormalig profvoetballer, is al sinds Nino’s jeugd een vaste waarde in zijn leven. Hij voedde hem op, was aanwezig in belangrijke momenten en speelde de rol die Nino associeert met ‘vader zijn’. “Andy heeft mij opgevoed,” legt hij uit. “Dus zo zie ik hem ook. Dat gevoel verandert niet.”
Dat betekent niet dat er geen contact is met zijn biologische vader. Integendeel: Nino spreekt openlijk over een goede band. “Ik heb contact met mijn vader en dat is ook goed,” zegt hij. “We spreken elkaar en er is geen ruzie of afstand.” Toch benadrukt hij dat het vaderschap voor hem niet alleen draait om bloedbanden, maar vooral om wie er daadwerkelijk voor je was.
Twee werelden naast elkaar
Het verhaal van Nino laat zien dat familie soms complexer is dan het klassieke plaatje. Hij staat met één been in de wereld van entertainment en reality-tv, en met het andere in een persoonlijk verleden dat door velen met nieuwsgierigheid wordt bekeken. Juist daarom kiest hij nu voor openheid: niet om te choqueren, maar om misverstanden weg te nemen.
“Het is geen geheim en ook geen drama,” lijkt zijn boodschap te zijn. “Het is gewoon hoe mijn leven is gelopen.” Die nuchtere benadering past bij de manier waarop hij zich ook in andere interviews presenteert: recht door zee, zonder sensatie.
Reality-tv brengt alles dichterbij
Nino is momenteel regelmatig te zien in Andy en Melisa, een realityserie die het dagelijks leven van Andy van der Meijde en zijn gezin volgt. De camera’s draaien mee tijdens alledaagse momenten, maar schuwen ook de moeilijkere onderwerpen niet. Juist daardoor leren kijkers het gezin van een andere kant kennen.
Binnen de serie wordt duidelijk hoe hecht de familieband is. Nino maakt daar vanzelfsprekend deel van uit. De kijker ziet niet alleen de vrolijke kanten, maar ook hoe familieleden met elkaar omgaan tijdens spanningen of persoonlijke uitdagingen. Het onderwerp van zijn biologische vader komt in de serie niet expliciet naar voren, maar zijn plaats binnen het gezin is onmiskenbaar.
De naam die nieuwsgierigheid oproept
Dat Nino’s biologische vader Okkie Durham is, maakt het verhaal voor veel mensen extra beladen. Durham, voluit Octave Durham, werd begin jaren 2000 een bekende naam door een kunstroof die internationaal de aandacht trok. Samen met een handlanger wist hij twee schilderijen uit het Van Gogh Museum in Amsterdam weg te nemen: Zeegezicht bij Scheveningen en Het uitgaan van de hervormde kerk te Nuenen.
De roof zorgde wereldwijd voor opschudding. Jarenlang bleef onduidelijk waar de schilderijen waren gebleven. Pas in 2016, veertien jaar later, werden ze teruggevonden in Italië, in handen van de Napolitaanse Camorra. Inmiddels zijn de werken weer veilig terug in Nederland.
Een verleden dat niet alles bepaalt
Hoewel die geschiedenis onlosmakelijk verbonden is aan de naam Durham, benadrukt Nino dat dit niet definieert wie hij zelf is. Hij heeft zijn eigen pad gekozen, los van de reputatie of daden van anderen. “Ik ben gewoon mezelf,” lijkt hij daarmee te zeggen. Zijn focus ligt op muziek, creativiteit en het opbouwen van zijn eigen carrière.
Als dj timmert hij al geruime tijd aan de weg en heeft hij een groeiende fanbase. Muziek is voor hem een manier om zichzelf te uiten, los van labels of familiegeschiedenis. Dat hij daarnaast nu ook op televisie te zien is, ziet hij vooral als een extra platform, niet als zijn kernidentiteit.
Loyaliteit en dankbaarheid
Wat in het gesprek met FunX vooral opvalt, is de loyaliteit die Nino uitspreekt richting Andy van der Meijde. Hij spreekt met respect en dankbaarheid over de rol die Andy in zijn leven heeft gespeeld. “Hij was er,” zegt hij impliciet, “en dat is wat telt.”
Die houding laat zien dat familie voor Nino draait om nabijheid, zorg en betrokkenheid. Biologische banden zijn belangrijk, maar niet doorslaggevend. Het is een boodschap die voor veel mensen herkenbaar is, zeker in samengestelde gezinnen.
Openheid zonder sensatie
Met zijn verhaal kiest Nino niet voor drama, maar voor helderheid. Hij maakt duidelijk hoe de verhoudingen liggen, zonder iemand te veroordelen of te verheerlijken. Die balans maakt zijn openheid geloofwaardig en respectvol.
Voor kijkers en luisteraars biedt het gesprek vooral inzicht in hoe iemand met een bijzondere achtergrond daar zelf tegenaan kijkt. Geen groot conflict, geen schokkende onthullingen, maar een persoonlijke uitleg die rust brengt in plaats van vragen oproept.
Een eigen toekomst
Nino van der Meijde lijkt vastberaden om zijn eigen koers te blijven varen. Met muziek, media-optredens en een duidelijke kijk op familie bouwt hij aan een toekomst die niet wordt bepaald door het verleden van anderen. Zijn verhaal laat zien dat identiteit meer is dan afkomst alleen.
Door nu zelf het woord te nemen, sluit hij een hoofdstuk af dat voor buitenstaanders misschien mysterieus leek, maar voor hem al lang helder was. En juist die nuchtere eerlijkheid maakt zijn verhaal krachtig en menselijk.