Algemeen
Mijn moeder maakte deze foto om 16:47 en om 16:52 was mijn dochter heengegaan
Samantha Jensen houdt herinnering aan dochter Scarlett levend: “Ze blijft ons lichtpuntje”
Samantha Jensen kijkt met liefde en warmte terug op haar dochtertje Scarlett, die drie jaar lang het zonnetje in huis was. Het meisje straalde altijd vrolijkheid uit en wist met haar lach iedereen om zich heen op te vrolijken. Voor Samantha is het delen van deze herinneringen een manier om haar dochter levend te houden in woorden en beelden.

Herinneringen delen als troost
Samantha vertelt dat het voor haar belangrijk is om te blijven praten over de mooie momenten die ze samen hadden. Het geeft haar kracht om Scarlett te blijven zien zoals ze was: nieuwsgierig, lief en vol energie. Ze merkt dat veel ouders steun vinden bij elkaar door hun verhalen te delen. Zo ontstaat er een gevoel van verbondenheid dat helpt in de verwerking.
Ook in lotgenotengroepen ervaart ze steun. Daar delen andere ouders hoe waardevol het is om herinneringen levend te houden. Voor Samantha is dat een teken dat ze niet alleen staat.
Een bijzondere dag vol kleine momenten
Op 7 oktober 2022 bezochten Samantha en haar man een bruiloft. Haar moeder Jamie, die dol was op haar kleinkinderen, paste met plezier op Scarlett en haar broertje Henry. Het werd een dag vol kleine geluksmomenten: een ijsje halen, samen lachen en spelen in de tuin.

Het gezin woonde in een rustige buurt waar iedereen elkaar kende. Voor Jamie voelde het goed om zo’n dag met de kinderen door te brengen. Voor de kinderen zelf was het pure vreugde – een middag gevuld met plezier en ontdekking.
Wandeling met oma
Later die dag besloot Jamie een wandeling te maken met de kinderen. Ze liepen een vertrouwde route en genoten van het mooie weer. Scarlett was nieuwsgierig en vroeg of ze bloemen mocht plukken. Dat mocht natuurlijk, want oma vond het prachtig om haar kleindochter zo gelukkig te zien.
Onderweg werd er gelachen, gepraat en gekeken naar alles wat de natuur te bieden had. Het was een eenvoudig maar waardevol moment dat liet zien hoe belangrijk zulke dagelijkse belevenissen kunnen zijn.

De laatste glimlach vastgelegd
Op een gegeven moment haalde Jamie haar telefoon tevoorschijn en maakte een foto van Scarlett. Het beeld toonde een meisje dat straalde van plezier, met bloemen in haar hand en een brede glimlach op haar gezicht.
Voor Samantha is deze foto nu een van haar meest dierbare bezittingen. Het beeld helpt haar om te blijven denken aan hoe vrolijk en puur haar dochter was. “Het is alsof ik haar stem nog kan horen wanneer ik naar de foto kijk,” vertelt ze.
Een onverwachte gebeurtenis
Niet veel later veranderde de situatie plotseling. Op de oprit van het huis vond een incident plaats dat een diepe indruk op de familie achterliet. Jamie probeerde de kinderen rustig aan de kant te krijgen en hield de situatie zo goed mogelijk onder controle.

Het moment werd daardoor een blijvende herinnering. Voor de familie is het een symbool geworden van liefde en verbondenheid: een laatste keer samen buiten, genietend van de kleine dingen.
Zorg en herstel
Na het voorval kregen Jamie en Henry direct medische hulp. Henry werd per traumahelikopter naar een gespecialiseerd kindercentrum gebracht. Daar bleek dat hij meerdere botbreuken had, waarvoor hij intensieve zorg nodig had.
Jamie herstelde thuis van haar eigen verwondingen. De zorgprofessionals deden er alles aan om het herstel zo goed mogelijk te begeleiden. Samantha vertelt dat ze veel steun voelde van het zorgteam, dat hen met compassie bijstond.

De rol van de gemeenschap
Voor de familie was de periode na het incident emotioneel zwaar. Toch voelden ze zich gesteund door hun omgeving. Buren en vrienden leefden mee, kwamen langs met eten en hielpen bij praktische zaken.
De rechtszaak die later volgde, bracht duidelijkheid en gaf de familie het gevoel dat er gerechtigheid werd gedaan. Dat zorgde voor een stukje rust, waardoor ze zich konden focussen op herstel en verwerking.
Henry’s dappere herstel
Henry verbleef een week op de intensive care en droeg daarna tien weken een brace. Ondanks alles bleef hij opgewekt en maakte hij grapjes met het verplegend personeel. Zijn veerkracht gaf de familie moed.

Bezoek van familie en vrienden zorgde voor vrolijke afleiding. Samantha vertelt dat deze periode hen dichter bij elkaar bracht: “Iedereen stond voor ons klaar, en dat heeft ons door deze tijd heen geholpen.”
De teruggevonden telefoon
Enkele weken later vond de familie Jamie’s telefoon terug. Tot hun verrassing stond daarop de foto van Scarlett die vlak voor het incident was genomen.
Toen Samantha het tijdstip zag, besefte ze dat het beeld slechts enkele minuten voor de gebeurtenis was gemaakt. Voor haar voelde het alsof Scarlett haar een laatste boodschap had meegegeven: een herinnering aan hoe mooi die middag was.

Een foto met nieuwe betekenis
Aanvankelijk vond Samantha het te pijnlijk om de foto te bekijken, maar gaandeweg veranderde dat gevoel. Nu ziet ze de foto als een kostbaar symbool van liefde, vrolijkheid en verbondenheid.
“Het is meer dan een foto,” zegt Samantha. “Het is een stukje van wie ze was, een moment dat laat zien hoe gelukkig ze was.” De foto geeft haar de kracht om door te gaan, zelfs op moeilijke dagen.

Dankbaar en hoopvol
Samantha is dankbaar dat ze dit beeld kan bewaren. Voor haar is het een manier om Scarlett dicht bij zich te houden. Ze deelt haar verhaal om anderen te laten zien dat herinneringen een bron van kracht kunnen zijn.
“Scarlett blijft ons lichtpuntje,” zegt ze. “Door over haar te praten en haar lach te herinneren, voelt het alsof ze nog steeds bij ons is.”

Key-points
-
Samantha Jensen bewaart met liefde de herinnering aan haar dochter Scarlett.
-
Een foto, gemaakt door oma Jamie, werd een kostbaar symbool van geluk.
-
Henry kreeg intensieve zorg en herstelde dankzij medische begeleiding.
-
De gemeenschap bood steun in een emotioneel zware periode.
-
De foto van Scarlett helpt Samantha om met warmte naar het verleden te kijken.

Algemeen
Heftig moment bij Suzan & Freek: zanger barst in tranen uit na aangrijpend verhaal

Suzan & Freek breken stil bij Jinek: een avond vol emotie, liefde en hoop
Tijdens een indrukwekkend optreden bij Eva Jinek konden Suzan & Freek hun emoties niet langer verbergen. Voor het eerst vertelden ze openhartig over de periode waarin hun leven plotseling veranderde — een gesprek dat miljoenen kijkers raakte en de kracht van liefde en muziek liet zien.

Een telefoontje dat alles veranderde
Het was een gewone dag na een
reeks concerten toen Suzan & Freek thuiskwamen en drie gemiste
oproepen zagen van het Antoni van Leeuwenhoek Medisch
Centrum.
“Toen wist ik: dit is belangrijk,” vertelt Suzan
rustig.
De volgende ochtend zaten ze samen tegenover de arts. Nog voordat
er iets werd gezegd, voelden ze dat het gesprek hun leven zou
veranderen.
Freek herinnert zich: “Je zag
het aan zijn ogen. Hij zei: ‘Freek, Suzan, ik heb niet het nieuws
waarop we hoopten.’”
De diagnose — longproblemen met uitzaaiingen — kwam als een klap. Toch besloten ze vanaf dat moment om zich niet te laten leiden door angst, maar door liefde, vertrouwen en dankbaarheid.

Een periode van ongeloof en aanpassing
De dagen na het gesprek
voelden onwerkelijk. “Het was alsof de wereld even stilstond,”
vertelt Suzan. “Alles wat vanzelfsprekend leek, kreeg ineens een
andere betekenis.”
Freek probeerde direct duidelijkheid te krijgen over de
mogelijkheden. De artsen legden uit dat er geen genezende
behandeling was, maar dat therapie de z!ekte kon vertragen en de
kwaliteit van leven behouden.
Die boodschap kwam hard binnen, maar gaf ook richting. Samen besloten ze om te leven met aandacht — met kleine dagelijkse rituelen: koken, wandelen, zingen. “We wilden niet alleen vechten tegen iets, maar ook leven voor iets,” zegt Suzan.
De eerste signalen
Voordat de diagnose kwam, had Freek wekenlang signalen dat er iets niet goed zat. Hij voelde steken in zijn zij, was sneller moe en had een aanhoudend hoestje. “Ik dacht dat het stress was,” zegt Suzan, die toen zes weken zwanger was. “Tot hij kleine knobbeltjes in zijn nek voelde. Toen zijn we naar de dokter gegaan.”

Volgens deskundigen van Longfonds.nl is alertheid bij lichamelijke veranderingen cruciaal. In dit geval leidde dat tot verder onderzoek en een tijdige start van behandeling. “We waren dankbaar dat we er op tijd bij waren,” vertelt Suzan.
Behandeling en vooruitgang
In het Antoni van Leeuwenhoek
startte Freek kort na de diagnose met een gerichte therapie. Die
richt zich op het vertragen van de z!ekte en het versterken van de
weerstand.
Freek vertelt: “Er zijn plekjes gevonden in mijn longen,
lymfeklieren en bij de bijnieren. Gelukkig niet in mijn hoofd — dat
gaf ons een sprankje opluchting.”
Sindsdien voelt hij zich lichamelijk sterker. Hij leeft gezonder, beweegt veel en neemt meer tijd om te rusten. Suzan kookt dagelijks verse maaltijden. “Het klinkt misschien simpel,” lacht Freek, “maar samen koken is een vorm van therapie geworden.”
De artsen spreken voorzichtig positief over de resultaten. Hoewel het traject zwaar blijft, merken ze vooruitgang. “Elke stap vooruit is winst,” aldus Suzan.

Samen sterk door de zwangerschap
Toen het nieuws kwam, was Suzan zwanger van hun eerste kindje. Dat maakte alles nog emotioneler. “Het was dubbel: vreugde en angst tegelijk,” zegt ze. “Maar dat nieuwe leven gaf ons ook hoop.”
De voorbereidingen op het ouderschap hielpen hen om vooruit te blijven kijken. Freek werkte aan zijn conditie, terwijl Suzan de babykamer inrichtte. “We wilden dat ons kind in een huis vol liefde zou komen, niet vol angst,” vertelt Freek.
Volgens psychologen helpt een positieve verwachting bij het versterken van mentale veerkracht. Voor Suzan & Freek werd die verwachting letterlijk tastbaar: elke echo, elke schop herinnerde hen aan het leven dat verder ging.

Nachtelijke gesprekken en nabijheid
De eerste weken na de diagnose waren zwaar. De nachten waren lang en stil, gevuld met gesprekken over het leven, de toekomst en alles daartussen. “Soms zaten we uren wakker,” zegt Suzan. “Dan luisterden we naar elkaars ademhaling en hielden elkaars hand vast.”
Freek probeerde optimistisch te blijven. Hij verdiepte zich in verhalen van mensen die ondanks hun z!ekte bleven genieten. “Dat gaf me perspectief. Ik dacht: als zij het kunnen, dan wij ook.”
Ze vonden rust in muziek, wandelen en stilte. Volgens MindfulnessFonds.nl helpt ontspanning bij het omgaan met stress — iets wat Suzan & Freek in de praktijk brachten. “We leerden dat geluk niet in grote plannen zit, maar in kleine momenten samen,” zegt Suzan.

De kracht van muziek
Hun nieuwe single
‘Niemand’ werd
geschreven in de weken na de diagnose. Het nummer beschrijft hoe ze
elkaar vasthouden als alles even wankelt.
“Het lied was onze manier om alles te verwerken,” zegt Freek. “We
zongen wat we niet konden zeggen.”
Toen ze het nummer live speelden bij Jinek, werd het muisstil in de studio. Binnen een paar uur stond ‘Niemand’ bovenaan de hitlijsten. De videoclip, eenvoudig gefilmd in zwart-wit, werd miljoenen keren bekeken.
Volgens AD.nl werd het optreden één van de meest bekeken muziekfragmenten van het jaar. Kijkers noemden het “oprecht”, “rauw” en “moedig”. Voor Suzan & Freek voelde het als een nieuw begin.
Landelijke steun en verbondenheid
Sinds hun verhaal openbaar
werd, ontvangen ze dagelijks honderden berichten. Fans schrijven
dat hun openheid helpt om zelf met moeilijke situaties om te
gaan.
Ook collega-artiesten reageerden massaal. Ilse DeLange, Snelle en Maan stuurden persoonlijke berichten van
steun. Radiostations draaiden hun muziek als eerbetoon, en
televisieprogramma’s besteedden aandacht aan hun veerkracht.
“Die warmte uit het hele land
doet iets met je,” zegt Suzan. “Mensen die je niet kent, sturen
kaarten met woorden die recht uit het hart komen.”
Freek vult aan: “Het voelt alsof iedereen met ons meeleeft. Dat
geeft kracht, juist op dagen dat het moeilijker is.”

Een hoopvolle toekomst
Ondanks alles kijken ze met vertrouwen vooruit. Freek voelt zich sterker en werkt aan nieuwe liedjes. “Ik wil laten zien dat er altijd licht is, hoe donker het ook wordt,” zegt hij.
Suzan straalt terwijl ze vertelt over hun baby. “We leven bewuster dan ooit. Elke dag samen is een zegen.” Hun wens is om anderen te blijven inspireren met muziek — niet door perfectie, maar door echtheid.
Hun verhaal is inmiddels meer dan een nieuwsfeit; het is een symbool van veerkracht, liefde en menselijkheid geworden. Ze tonen dat zelfs in de moeilijkste tijden verbinding mogelijk is — tussen geliefden, vrienden en een heel land dat meeleeft.
Een avond die bijblijft
Het optreden bij Jinek eindigde met stilte, gevolgd door een minutenlang applaus. Eva Jinek sloot af met de woorden: “Jullie laten zien wat echte liefde is.”
Terwijl de camera’s uitgingen, omhelsden Suzan & Freek elkaar. Geen woorden, alleen een blik die alles zei.
Hun verhaal raakt, omdat het zo menselijk is. Het vertelt over vallen en opstaan, over de kracht van samen verdergaan, en over muziek als balsem voor het hart.
En misschien is dat wel de mooiste boodschap van allemaal: dat liefde, in welke vorm dan ook, altijd de sterkste melodie blijft.
Kernpunten:
-
Freek kreeg in mei 2024 een ernstige longdiagnose.
-
De behandeling in het Antoni van Leeuwenhoek verloopt positief.
-
Hun nieuwe single ‘Niemand’ werd live gepresenteerd bij Jinek.
-
Hun aanstaande ouderschap geeft hoop en kracht.
-
Fans en collega’s tonen massale steun en waardering.