Algemeen
Joke Bruijs deelt emotionele gezondheidsupdate na het verlies van Gerard Cox
Richard Groenendijk over verlies en zorgen: “Het leven draait om er nu te zijn”
Het leven kent momenten die diep raken. Voor cabaretier Richard Groenendijk is dit nu meer dan ooit voelbaar. In korte tijd werd hij geconfronteerd met twee ingrijpende gebeurtenissen: het verlies van zijn goede vriend Gerard Cox en de zorgen om de gezondheid van zijn vriendin en collega Joke Bruijs. Het maakt deze periode intens, maar ook bijzonder waardevol. Want juist nu benadrukt hij het belang van nabijheid, vriendschap en herinneringen die je samen maakt.
Bezoek aan Joke Bruijs: bloemen en gebak
Kort voor het afscheid van Gerard Cox besloot Richard bij Joke langs te gaan. Ze leeft al geruime tijd met Parkinson en haar dagen zijn vaak wisselend. Toch trof Richard haar in een opvallend goede bui.
Hij nam bloemen mee, samen met een gebakje – kleine gebaren die zoveel warmte kunnen brengen. Joke ontving hem met open armen en straalde. “Ze was echt heel goed die dag,” vertelt Richard. “Ze leidt nu natuurlijk een heel rustig leven. Maar het was gezellig, we hebben gelachen. Het voelde vertrouwd en fijn.”
Die momenten zijn kostbaar, legt hij uit. Het gaat niet om grote gebaren, maar juist om de kleine stukjes tijd die je deelt.
De kracht van vriendschap
Voor Richard is het vanzelfsprekend om bij een vriendin langs te gaan, ook als iemand ziek is. Hij ziet het niet als een zware last, maar als een belangrijke daad van vriendschap.
“Je kunt dit maar één keer doen, en dat is tijdens het leven,” zegt hij. “Je kunt er nu zijn, samen praten, samen lachen. Je moet niet pas bij een afscheid spijt voelen dat je nooit bent langsgegaan. Hoe moeilijk het ook soms is, je zet jezelf er maar overheen.”
Zijn woorden maken duidelijk dat vriendschap niet alleen draait om vrolijke momenten, maar ook om steun, aanwezigheid en het delen van de zwaarte.
Goede en mindere dagen
Leven met Parkinson betekent dat geen dag hetzelfde is. Soms lukt veel, soms bijna niets. Toch benadrukt Richard dat Joke altijd humor en warmte behoudt. “Ik heb haar eigenlijk nog nooit op een echt slechte dag meegemaakt,” vertelt hij. “Natuurlijk hoor je weleens dat ze zich wat minder voelt, maar elke keer dat ik haar zie, is er gezelligheid. Je kunt altijd met haar lachen. Ze is gewoon een ontzettend leuke vrouw.”
Het schetst een beeld van iemand die ondanks lichamelijke beperkingen geestelijk sprankelend blijft.
Geruchten van tafel
In de media verschenen eerder geruchten dat Joke ook mentaal achteruit zou gaan. Richard maakt daar korte metten mee. “Dat klopt gewoon niet,” zegt hij duidelijk. “Ze heeft Parkinson, dat zit op haar spieren. Daardoor is ze trager, maar haar hoofd is helemaal helder.”
Hij illustreert dat met een voorbeeld: “Ze vertelt nog steeds anekdotes van twintig jaar geleden, toen wij samen in Londen waren. Ze weet alles nog. Mensen denken vaak dat Parkinson hetzelfde is als dementie, maar dat is echt niet zo.”
Het is belangrijk, vindt Richard, dat mensen begrijpen wat de ziekte inhoudt: lichamelijke beperkingen, maar vaak met een scherpe geest die volledig aanwezig blijft.
Herinneringen en pijn
Toch kan hij de vergelijking met andere artiesten niet vermijden. De situatie van Joke doet hem denken aan zanger Rob de Nijs, die ook met Parkinson te maken kreeg. “Als zij die kant opgaat, doet dat pijn,” zegt Richard zacht. “Dat zou ik heel vervelend vinden. We zijn inmiddels al 23 jaar bevriend, dat is zelfs langer dan mijn vriendschap met Gerard.”
Zijn woorden laten zien hoe intens hun band is en hoeveel haar gezondheid hem raakt.
Afscheid van Gerard Cox
Alsof dat nog niet genoeg is, verloor Richard onlangs ook zijn goede vriend Gerard Cox. De acteur en cabaretier, die op 85-jarige leeftijd heenging, kampte met slokdarmkanker. Voor Richard kwam het nieuws sneller dan hij had verwacht.
Hij vertelt dat er nog plannen waren: “Binnenkort zou hij bij ons komen lunchen. We zouden lekker vis bakken, daar keek hij enorm naar uit.” Het maakt duidelijk hoe dichtbij het gewone leven nog leek, zelfs in de laatste fase. Dat het er niet meer van kwam, voelt wrang en verdrietig.
Gerard tot het laatst sterk
Richard bewonderde hoe Gerard met zijn ziekte omging. Hij bleef nuchter, sterk en soms zelfs optimistisch. “Ik vond het heel mooi hoe hij erin stond,” zegt Richard. “Hij bleef zichzelf, zonder drama. Maar desalniettemin blijft het natuurlijk verdrietig.”
Het contrast tussen de nuchtere houding van zijn vriend en het onvermijdelijke afscheid maakt de situatie voor Richard complex: bewondering en verlies lopen door elkaar heen.
Verdriet en verbondenheid
Voor Richard valt het allemaal samen: de zorgen om Joke en het gemis van Gerard. Het maakt deze periode intens zwaar, maar ook betekenisvol. “Je realiseert je opnieuw hoe belangrijk vriendschap en nabijheid zijn,” zegt hij. “Het leven draait erom dat je er nu bent, niet pas later.”
Hij ziet zijn rol niet als die van een beroemdheid die contact onderhoudt met andere sterren, maar gewoon als vriend. Een vriend die tijd vrijmaakt, die belt, die langsgaat. Dat is volgens hem het enige wat telt.
De waarde van herinneringen
Wat Richard het meest benadrukt, is dat je herinneringen niet moet uitstellen. “Samen lachen, samen terugdenken – dat moet je nú doen,” zegt hij. “Je kunt niet wachten tot later, want niemand weet hoe later eruitziet.”
Het is een boodschap die velen zal aanspreken. Juist in tijden waarin gezondheid onder druk staat, zijn momenten van menselijkheid, warmte en plezier onmisbaar.
Een les voor ons allemaal
Het verhaal van Richard Groenendijk is niet alleen dat van een cabaretier die rouwt en zich zorgen maakt. Het is ook een universele boodschap over vriendschap en nabijheid. Het herinnert ons eraan dat zorg en steun niet ingewikkeld hoeven te zijn. Een bezoek, een gebaar, een gesprek kan het verschil maken.
Zijn verhaal laat zien dat we er nu moeten zijn voor de mensen om wie we geven. Niet pas bij een afscheid, maar juist tijdens het leven.
Key-points
-
Richard Groenendijk beleeft een moeilijke periode door het verlies van vriend Gerard Cox en de zorgen om Joke Bruijs.
-
Hij bezocht Joke kort geleden met bloemen en gebak en trof haar in goede stemming.
-
Ondanks haar Parkinson blijft Joke geestelijk scherp en vol humor.
-
Richard ontkracht geruchten over dementie en benadrukt dat haar geest helder is.
-
Zijn vriendschap met Joke duurt al 23 jaar en is zeer waardevol.
-
Het gemis van Gerard en de zorgen om Joke vallen samen en maken de tijd emotioneel zwaar.
-
Zijn boodschap: stel vriendschap en nabijheid niet uit, want het leven draait om het nú samen beleven.
De feestdagen staan traditioneel in het teken van warmte, familie en samenzijn. Maar voor Christiaan Bauer voelt deze kerst anders dan alle voorgaande. De zoon van Frans Bauer laat weten dat hij deze periode doorkomt met gemengde gevoelens. De reden is pijnlijk en persoonlijk: zijn relatie met Kim Weijers, met wie hij ruim vier en een half jaar samen was, is recent beëindigd.
Het nieuws kwam voor veel fans onverwacht. Zeker omdat Kim jarenlang een vertrouwd gezicht was binnen de familie Bauer en ook regelmatig te zien was in de populaire realityserie De Bauers. Toch blijkt achter de schermen al enige tijd duidelijk dat hun wegen uiteen zijn gegaan. Voor Christiaan betekent dat zijn eerste kerst zonder vriendin sinds zijn vroege studententijd.
Een kerst met een leegte
De familie Bauer deelde onlangs een gezellige kerstfoto op sociale media. De sfeer was warm, de glimlachen oprecht. Maar wie goed keek, merkte al snel dat er iemand ontbrak. Kim stond niet langer op de foto. In gesprek met RTL Boulevard bevestigde Christiaan wat velen al vermoedden: de relatie is voorbij.
“Kim en ik zijn helaas uit elkaar,” vertelde hij openhartig. “Ik ben nu vrijgezel. Dat maakt deze kerst echt anders. Het is voor het eerst in 4,5 jaar dat ik de feestdagen zonder vriendin meemaak.”
Voor iemand die gewend was om deze periode samen te vieren — bij zijn ouders, met familie, tradities en gezamenlijke herinneringen — voelt dat onvermijdelijk leeg. Kerst is immers bij uitstek een moment waarop veranderingen extra hard binnenkomen.
Geen ruzie, wel een realiteit
Wat opvalt in Christiaans verhaal, is de volwassen manier waarop hij terugkijkt op de breuk. Er is geen sprake van ruzie, verwijten of drama. Integendeel: hij benadrukt dat zij als vrienden uit elkaar zijn gegaan. Toch maakt dat het afscheid niet minder zwaar.
“Toen we iets kregen, waren we nog heel jong,” legt hij uit. “We zaten nog in onze studententijd. Je groeit dan samen op, maar soms groei je ook uit elkaar. Op een gegeven moment kom je erachter dat het niet meer helemaal matcht. Dan kun je beter eerlijk zijn en op een goede manier uit elkaar gaan.”
Die woorden klinken rationeel, maar achter die nuchterheid schuilt duidelijk verdriet. Want hoe volwassen een beslissing ook is, gevoelens laten zich niet zomaar wegredeneren.
Het afscheid van een vaste plek in het gezin
Wat deze breuk extra pijnlijk maakt, is de rol die Kim jarenlang speelde binnen de familie Bauer. Ze was niet zomaar “de vriendin van”, maar maakte echt deel uit van het gezin. Ze vierde feestdagen mee, was aanwezig bij belangrijke momenten en groeide mee met de familie.
“Ik vind het nog steeds moeilijk,” geeft Christiaan toe. “Ze is lang hier thuis geweest en heeft veel meegemaakt met ons. Dan neem je niet alleen afscheid van een relatie, maar ook van iemand die een vaste plek had in je leven.”
Juist binnen een hechte familie als die van de Bauers, waar verbondenheid en samenzijn centraal staan, voelt zo’n afscheid extra definitief. Het is niet alleen het verlies van een partner, maar ook van een vertrouwd gezicht aan tafel.
Liefdesverdriet in een publieke familie
Liefdesverdriet is voor niemand makkelijk, maar wanneer je opgroeit in een bekende familie, krijgt het een extra laag. Christiaan is opgegroeid met camera’s in de buurt, met publieke belangstelling en met mensen die het gevoel hebben hem te kennen.
Toch kiest hij ervoor om zijn verhaal rustig en respectvol te delen. Geen details, geen drama. Alleen de erkenning dat het pijn doet en dat hij tijd nodig heeft om dat een plek te geven.
Die houding wordt door veel fans gewaardeerd. Op sociale media spreken mensen hun steun uit en wensen hem sterkte tijdens deze periode. Het laat zien dat eerlijkheid, zonder sensatie, juist kan verbinden.
Tegelijkertijd ook lichtpuntjes in huize Bauer
Hoewel Christiaan deze kerst met een gebroken hart ingaat, is er binnen de familie Bauer ook veel vreugde. Zijn jongere broer Frans Bauer Jr. deelde onlangs dat hij een nieuwe liefde heeft gevonden. Dat nieuws kwam via moeder Mariska Bauer, die het trots deelde op Instagram.
Daarnaast was er nóg heuglijker nieuws: zoon Jan Bauer en zijn vriendin Danique verwachten volgend jaar hun eerste kindje. Daarmee worden Frans en Mariska voor het eerst opa en oma — een mijlpaal die binnen de familie voor zichtbaar geluk zorgt.
Mariska deelde onlangs zelfs een foto van de echo, wat door fans massaal werd ontvangen met felicitaties en warme reacties.
Een familie die ruimte biedt voor alles
Het contrast binnen de familie Bauer is treffend: verdriet en vreugde bestaan naast elkaar. En juist dat tekent de realiteit van veel gezinnen. Niet elk feestmoment is zorgeloos, niet elk verdriet staat los van geluk elders.
Voor Christiaan betekent dit dat hij zijn emoties mag voelen, terwijl hij tegelijkertijd deel uitmaakt van een familie waarin ook nieuwe hoofdstukken beginnen. Die combinatie is niet eenvoudig, maar misschien juist ook helend.
Vooruitkijken zonder haast
Voorlopig richt Christiaan zich vooral op zichzelf, zijn familie en het verwerken van de breuk. Er zijn geen grote uitspraken over nieuwe liefde of toekomstplannen. En dat hoeft ook niet.
Soms is het genoeg om te erkennen dat iets pijn doet. Om te accepteren dat afscheid nemen tijd kost. En om te weten dat ook moeilijke kerstperiodes weer voorbijgaan.
Wat blijft, is de steun van zijn familie, de warmte van thuis en de wetenschap dat hij niet alleen staat. En misschien is dat, juist nu, het grootste cadeau dat hij zich kan wensen.