Algemeen
Jamie Kames en Vieze Jack alweer uit elkaar, Vieze Jack is met een ándere vrouw aan het rotzooien!
Steven Kazan en Jamie Kames uit elkaar: liefde, geruchten en nieuwe wendingen
Na veertien jaar huwelijk hebben Steven Kazan en Jamie Kames laten weten dat hun relatie ten einde is. Het nieuws sloeg in als een bom bij hun achterban. Het stel, dat samen een kind heeft, leek altijd een hechte band te hebben, maar toch besloten ze ieder hun eigen weg te gaan.
In de verklaring die zij deelden, benadrukten beiden dat ze hun best hadden gedaan om het huwelijk te redden, maar dat het uiteindelijk niet meer lukte. Dat alleen al is een emotioneel verhaal: twee mensen die jarenlang lief en leed deelden, proberen vast te houden aan wat er ooit was, maar tot de pijnlijke conclusie komen dat hun wegen uiteenlopen.
Een nieuw hoofdstuk voor Jamie
Wat volgde, waren de onvermijdelijke speculaties. Al snel kwamen er berichten op sociale media en via bekende juicekanalen dat er méér achter de breuk zat. De naam die telkens opdook: Vieze Jack, artiestennaam van Jeffrey.
Steven en Jamie hadden eerder dit jaar samen met hem gewerkt aan een videoclip voor een carnavalsnummer. Achter de schermen zou er tussen Jamie en Jeffrey een klik zijn ontstaan. Eerst leek het slechts een vriendschap, maar volgens Jamie ontwikkelde het zich onverwachts tot iets groters.
In een eigen verklaring zei ze daarover:
“Uiteindelijk is de vriendschap met Jeffrey opgebloeid tot meer, en dat had ik ook nooit verwacht of voor mij gezien. Het is heel erg lastig als je in een huwelijk ook voor een ander liefde gaat voelen. Ondanks dat Steven en ik ons best hebben gedaan om het weer te laten werken, is het ons helaas niet gelukt. Dat is heel verdrietig en we proberen dat een plek voor onszelf te geven.”
Met deze woorden liet Jamie zien hoe ingewikkeld en pijnlijk liefdeskwesties kunnen zijn. Haar openheid leverde zowel steunbetuigingen als kritische reacties op.
Van vriendschap naar romance
Het verhaal van Jamie en Jeffrey leest bijna als een script uit een film. Een samenwerking die begint in de muziekwereld en onschuldig start, maar uiteindelijk leidt tot gevoelens die sterker blijken dan verwacht.
Voor veel mensen is het herkenbaar: liefde laat zich niet plannen of regisseren. Soms ontstaat er iets wat je niet had voorzien, en dan volgt de moeilijke keuze of je dat gevoel de ruimte geeft of dat je het wegdrukt. Jamie besloot eerlijk te zijn en koos voor transparantie. Daarmee hoopte ze waarschijnlijk ook begrip te krijgen, maar de storm van reacties liet zien dat dit makkelijker gezegd is dan gedaan.
Kritiek en geruchten
Waar liefde opbloeit, verschijnen ook de kritische geluiden. Juicekanalen deelden vrijwel direct verhalen dat Jeffrey, alias Vieze Jack, in het verleden vaker relaties in de war zou hebben gestuurd. Volgens die bronnen zou hij niet altijd even trouw zijn geweest aan partners en zou hij ook nu meerdere vrouwen om zich heen hebben.
Eén van die verhalen ging zelfs over een andere relatie die recent stukliep, in dezelfde periode dat hij met Jamie contact had. Ook kwamen er oude herinneringen naar boven van collega’s die beweerden dat Jeffrey tijdens eerdere samenwerkingen grenzen had opgezocht.
Een veel gedeelde waarschuwing richting Jamie was: “Be careful what you wish for.” Met andere woorden: misschien is het gras niet altijd groener aan de overkant.
Publieke reacties: steun én scepsis
De onthulling van Jamie zorgde voor verdeeldheid onder het publiek. Sommige mensen spraken hun steun uit, en benadrukten hoe moedig het is om eerlijk te zijn over je gevoelens, ook al betekent dat een breuk in een lang huwelijk.
Anderen waren kritischer en wezen erop dat het pijnlijk is voor Steven, die jarenlang naast haar stond. Bovendien klonk er scepsis over de betrouwbaarheid van Jeffrey. Kan hij wel de stabiele factor zijn die Jamie nu nodig heeft?
Op sociale media gingen de reacties alle kanten op. Sommigen gunden Jamie en Jeffrey een kans, terwijl anderen voorspelden dat de relatie geen lang leven beschoren zou zijn.
Het perspectief van Steven
Voor Steven Kazan moet dit nieuws zwaar wegen. Veertien jaar huwelijk en een gedeeld ouderschap zijn niet zomaar uit te wissen. Hoewel hij zelf nog weinig publiekelijk heeft gereageerd, zal hij ongetwijfeld een moeilijke periode doormaken.
In situaties als deze is de vraag altijd: hoe vind je balans tussen persoonlijke pijn en de verantwoordelijkheid richting je kind? Zowel Steven als Jamie hebben aangegeven dat hun kind vooropstaat, maar in de praktijk vraagt dat veel kracht en wederzijds respect.
De rol van juicekanalen
Wat dit verhaal extra complex maakt, is de rol van juicekanalen. Waar vroeger dit soort verhalen achter gesloten deuren bleven, worden ze tegenwoordig breed uitgemeten. Elk gerucht, elke suggestie of elk flardje informatie wordt gedeeld en verspreid.
Voor de betrokkenen kan dat buitengewoon heftig zijn. Wat voor hen een persoonlijke strijd is, wordt ineens een publieke soap waarin iedereen een mening heeft. Voor Jamie en Steven betekent dat dat hun pijn en keuzes voortdurend onder een vergrootglas liggen.
Een bredere vraag: liefde en trouw in de schijnwerpers
Het verhaal van Jamie, Steven en Jeffrey roept ook een bredere vraag op: hoe ga je om met liefde, trouw en verandering in een wereld waarin alles zichtbaar en bespreekbaar is?
Liefde kan eindigen, nieuwe gevoelens kunnen ontstaan, en dat zijn menselijke processen die al eeuwen bestaan. Het verschil is dat er tegenwoordig nauwelijks nog ruimte is om dit in stilte te verwerken. Het publiek kijkt mee, oordeelt en reageert – soms liefdevol, soms hard.
Kan er verzoening zijn?
Sommigen speculeren al of Jamie spijt zal krijgen en misschien terug zal keren naar Steven. Zulke verhalen zijn vaak gebaseerd op emotie en nostalgie. Feit is dat niemand in de toekomst kan kijken. Relaties zijn complex, en alleen de betrokkenen zelf weten welke keuzes goed voelen.
Wat wel duidelijk is: zowel Steven als Jamie proberen hun nieuwe realiteit te accepteren. Voor Jamie betekent dat een zoektocht naar een nieuw begin met Jeffrey, voor Steven wellicht een periode van herontdekking van zichzelf en zijn rol als vader.
Conclusie: liefde in beweging
Het verhaal van Steven Kazan, Jamie Kames en Vieze Jack is niet zomaar een roddel. Het gaat over liefde, trouw, teleurstelling en hoop – thema’s die iedereen raken. Het laat zien hoe moeilijk het kan zijn om de juiste keuzes te maken als je hart een andere weg inslaat, en hoe groot de gevolgen kunnen zijn wanneer persoonlijke beslissingen publiek worden besproken.
Of de relatie tussen Jamie en Jeffrey standhoudt, zal de tijd moeten uitwijzen. Of Steven en Jamie ooit nog dichter tot elkaar komen, is even onzeker. Wat wel vaststaat, is dat hun verhaal opnieuw duidelijk maakt dat liefde grillig en onvoorspelbaar blijft – zelfs na veertien jaar huwelijk.
RTL ligt onder vuur na het uitgebreide en emotionele interview met Martijn Krabbé in het programma RTL Tonight. De presentator, die ongeneeslijk z!ek is door uitgezaaide longk*nker, sprak dinsdagavond openhartig over zijn angsten, zijn gezin en het naderende afscheid. Het gesprek, dat plaatsvond aan zijn eigen keukentafel en werd geleid door Humberto Tan, maakte veel los bij het publiek. Waar veel kijkers het interview omschreven als indrukwekkend, eerlijk en ontroerend, klinkt er op sociale media ook stevige kritiek op de manier waarop het werd gebracht.
Een gesprek dat niemand onberoerd liet
Vanaf het eerste moment was duidelijk dat het interview geen standaard televisiegesprek zou worden. Geen studiopubliek, geen luchtige onderwerpen, maar een man die zonder omwegen sprak over de realiteit van leven met een ongeneeslijke z!ekte. Krabbé vertelde hoe zijn dagen eruitzien, hoe de nachten soms zwaarder zijn dan de dagen en hoe zijn grootste angst niet zozeer draait om zichzelf, maar om wat hij achterlaat.
Hij sprak met zachte stem, maar duidelijke woorden over zijn vrouw Deborah en hun kinderen. Over de gedachte dat zij straks zonder hem verder moeten, en hoe hij probeert hen zo goed mogelijk “achter te laten”. Juist die eerlijkheid maakte diepe indruk op veel kijkers. Tegelijkertijd riep het ook ongemak op bij een deel van het publiek, dat zich afvroeg of deze kwetsbaarheid wel thuishoort in een televisieformat.
Kritiek: ‘tranentrekkerij’ en ‘effectbejag’
Op sociale media ontstond al snel een fel debat. Met name op X uitten enkele bekende accounts hun ongenoegen. Influencer MiesBee schreef dat ze zich “onpasselijk” voelde bij wat zij omschreef als tranentrekkerij. Ze vroeg zich hardop af of Krabbé zichzelf hier wel een plezier mee deed door zo ver te gaan in zijn openheid.
Ook Marieke Derksen, dochter van een bekende mediapersoonlijkheid, liet zich kritisch uit. Volgens haar ging RTL een grens over door het gesprek zo uitgebreid en emotioneel in beeld te brengen. Zij sprak zelfs van het “uitbuiten van z!eke mensen voor goede kijkcijfers”. Die woorden vonden weerklank bij een groep kijkers die vond dat het interview te lang duurde en te veel nadruk legde op emotie.
Sommigen wezen daarbij niet zozeer naar Krabbé zelf, maar naar de rol van de zender en de interviewer. De interviewstijl van Humberto Tan werd door critici omschreven als te sturend en te gericht op het losmaken van emoties. Er werd gesproken over “effectbejag” en “smakeloze televisie”.
Net zo veel steun en bewondering
Tegenover die kritische geluiden stond echter een minstens zo grote groep kijkers die het interview juist waardeerde. Voor hen was dit geen uitbuiting, maar een zeldzaam eerlijk gesprek dat herkenning en troost bood. Onder de hashtag van het programma verschenen honderden berichten van mensen die aangaven geraakt te zijn.
Kijkers schreven dat ze onverwacht tranen in de ogen kregen, maar dat die tranen niet voortkwamen uit sensatie, maar uit menselijkheid. Velen prezen Krabbé om zijn moed om zo open te spreken over een onderwerp waar nog altijd veel taboe op rust: angst voor het einde, zorgen om nabestaanden en de rauwe werkelijkheid van ongeneeslijke z!ekte.
Een kijker schreef: “Dit is geen televisie om weg te zappen. Dit is televisie die je dwingt om even stil te staan.” Anderen benadrukten dat ze zich gesteund voelden door het gesprek, omdat ze zelf of in hun omgeving met z!ekte te maken hebben gehad.
Angst, maar ook levenslust
In het interview vertelde Krabbé dat zijn angst vooral ’s nachts toeslaat. Overdag probeert hij te leven, te lachen en geen dag te verspillen. Maar als het stil wordt, komen de gedachten. Dan maakt hij zich zorgen over hoe zijn gezin het straks zal redden. Hij vertelde dat hij zijn vrouw altijd wakker mag maken, ook midden in de nacht. Deborah bevestigde dat die gesprekken zwaar zijn, maar dat ze proberen niet in somberheid te blijven hangen.
Wat veel kijkers raakte, was de balans die het stel liet zien tussen verdriet en levenslust. Ze spraken niet alleen over afscheid, maar ook over het leven dat er nu nog is. Over kleine momenten, humor en het belang van niet vooruitlopen op wat nog komt. Die nuance maakte dat het gesprek voor velen meer was dan alleen een confronterend portret van z!ekte.
Terugblik op zijn carrière
Een ander onderdeel van het interview was de terugblik op Krabbés lange carrière. Fragmenten uit eerdere programma’s kwamen voorbij, waaronder een aflevering waarin hij een ongeneeslijk z!eke vrouw hielp om haar kinderen financieel veilig achter te laten. Dat fragment raakte hem zichtbaar, omdat hij zichzelf daarin herkende.
Hij vertelde dat hij destijds al voelde hoe belangrijk het is om praktische zaken te regelen, juist uit liefde. Dat inzicht heeft hij meegenomen in zijn eigen bevestiging. Niet vanuit angst, maar vanuit zorg en verantwoordelijkheid.
De staande ovatie die bleef hangen
Een van de meest besproken momenten was het terugzien van de staande ovatie die Krabbé kreeg tijdens het Televizierring-gala. Het applaus duurde minutenlang en maakte diepe indruk. Krabbé gaf toe dat hij zich daar ongemakkelijk bij voelde. Hij wilde niet als individu op een voetstuk worden geplaatst.
Voor hem stond die ovatie symbool voor iets groters: voor iedereen die met k*nker te maken krijgt, voor patiënten en hun naasten. Hij benadrukte dat de enorme golf aan liefde en steun die hij nu ontvangt, onlosmakelijk verbonden is met zijn z!ekte. Die gedachte stemt hem dankbaar, maar ook weemoedig.
Waar ligt de grens?
Het interview roept een bredere vraag op die verder gaat dan dit ene gesprek: waar ligt de grens tussen openheid en exploitatie? Mag televisie ruimte bieden aan zulke kwetsbare verhalen, of moet er juist terughoudendheid zijn?
Voorstanders zeggen dat juist deze openheid het onderwerp bespreekbaar maakt en mensen verbindt. Tegenstanders vrezen dat emotie te gemakkelijk wordt ingezet als middel om kijkers te trekken. Het antwoord is niet eenduidig en lijkt sterk afhankelijk van hoe de kijker het gesprek beleeft.
Een gesprek dat blijft nazinderen
Wat vaststaat, is dat het interview met Martijn Krabbé niemand onberoerd liet. Het bracht tranen, boosheid, bewondering en discussie. Voor de één was het te veel, voor de ander precies wat nodig was. Krabbé zelf leek vooral één ding te willen: eerlijk zijn, zonder opsmuk.
Misschien is dat ook de reden dat het gesprek zo’n impact had. Niet omdat het perfect was, maar omdat het menselijk was. En juist dat maakt het debat eromheen zo fel en zo begrijpelijk tegelijk.