Algemeen
Foto van betrapte Marco Borsato bij optreden van Jada gaat door merg en been bij fans: ‘Een triest beeld!’
Marco Borsato kiest voor de schaduw tijdens emotioneel optreden van dochter Jada
Het optreden van Jada Borsato in Alkmaar had een feestelijke avond moeten worden, maar voor veel aanwezigen kreeg het moment een extra laag emotie door de onverwachte aanwezigheid – of beter gezegd afwezigheid – van haar vader. Marco Borsato werd namelijk gespot achter een groot wit doek, bijna alsof hij een onzichtbare toeschouwer wilde zijn. Het beeld zorgde voor veel reacties, zowel in de zaal als online, en werd door televisieverslaggevers omschreven als “een verdrietig gezicht”.
Een man achter het doek
Wie in de zaal aanwezig was, kon het bijna niet missen: een groot wit doek waarachter Borsato stond, op slechts enkele meters van het podium. Hij hield zich stil, weg van de schijnwerpers, maar duidelijk aanwezig. Het was een geladen beeld. Terwijl andere familieleden zichtbaar meezongen en applaudisseerden, bleef Marco in zijn beschutte positie.
Zijn keuze om zich te verschuilen lijkt veel te zeggen over de innerlijke strijd die hij mogelijk ervaart. Het doek fungeerde niet alleen als fysieke barrière, maar ook als een metafoor voor de afstand die hij voelt tot de buitenwereld. Het was alsof hij aanwezig wilde zijn voor zijn dochter, maar tegelijkertijd de publieke blik wilde vermijden.
De symboliek van onzichtbaarheid
Dit moment laat zien hoe ingewikkeld het kan zijn voor publieke figuren om deel te nemen aan familiegebeurtenissen wanneer hun privéleven onder een vergrootglas ligt. Het optreden van een dochter zou normaal gesproken een reden tot trots en openlijke aanwezigheid zijn. Maar in dit geval was zijn aanwezigheid eerder stil, ingetogen en omgeven door spanning.
Het witte doek kan bijna gezien worden als een symbool van bescherming: voor hemzelf, maar ook voor zijn gezin. Het is een poging om de buitenwereld even buiten te sluiten, om ongestoord te kunnen meemaken hoe zijn dochter schittert op het podium.
De druk van publieke opinie
Marco Borsato bevindt zich al geruime tijd in een lastige positie, met een juridische procedure die nog boven de markt hangt. De publieke opinie is verdeeld en elke verschijning kan aanleiding geven tot nieuwe discussies.
Door zich af te schermen, lijkt Borsato de regie terug te willen nemen over hoe en of hij gezien wordt. Het is een manier om er wel te zijn voor zijn dochter, maar zonder dat het moment overschaduwd wordt door zijn eigen situatie. Dit maakt zijn keuze invoelbaar, hoe ongebruikelijk die voor sommigen ook leek.
Emotionele lading in de zaal
Mensen die aanwezig waren, beschreven het als een “pijnlijk mooi” tafereel. Enerzijds was er trots: een vader die de moeite neemt om zijn dochter te steunen. Anderzijds hing er een voelbare spanning in de lucht, alsof iedereen zich bewust was van het contrast tussen de vrolijke muziek op het podium en de man die stil achter het doek stond.
Het zorgde voor een emotioneel geladen moment dat velen nog lang zal bijblijven. Voor Jada zelf moet het bijzonder zijn geweest om te weten dat haar vader erbij was, ondanks de omstandigheden.
Kwetsbaarheid van publieke figuren
Het beeld van Marco Borsato achter het witte doek laat zien hoe kwetsbaar publieke figuren kunnen zijn, zelfs tijdens intieme familiegebeurtenissen. Het optreden werd een moment dat niet alleen over muziek ging, maar ook over menselijkheid, bescherming en de zoektocht naar rust.
Voor buitenstaanders kan zo’n beeld veel oproepen: medelijden, begrip, of juist vragen over hoe iemand omgaat met de druk van de publieke arena. Wat in elk geval duidelijk werd, is dat Borsato bewust kiest voor een terughoudende houding.
De verstopte Marco
In de media werd het moment opgepikt als veelzeggend. De verstopte Marco, zoals hij inmiddels wordt genoemd, lijkt een man die probeert een balans te vinden tussen privé en publiek. Zijn positie achter het doek was een manier om deel te blijven van een belangrijk familie-evenement, zonder het middelpunt te worden van de aandacht.
Misschien was dat precies wat hij nodig had: een manier om aanwezig te zijn, zonder zich bloot te geven. Het gaf het optreden een extra gelaagdheid en maakte het voor velen tot een herinnering die verder ging dan muziek alleen.
Freek Rikkerink deelt hoopvol nieuws: “De behandeling slaat aan”
Het was een moment dat Nederland even stil liet staan. Tijdens een openhartig gesprek bij Eva Jinek vertelde Freek Rikkerink – de muzikant van het geliefde duo Suzan & Freek – dat er eindelijk licht aan het einde van de tunnel lijkt te zijn. Na maanden van onzekerheid, intensieve behandelingen en mentale krachttochten kan hij voorzichtig opgelucht ademhalen: de tumoren in zijn lichaam zijn kleiner geworden.
De zanger sprak met kalmte, maar ook met een merkbare emotionele diepte. Waar het gesprek eerder over muziek en toekomst ging, kwam dit keer vooral zijn persoonlijke reis centraal te staan – een verhaal over hoop, liefde en volharding.
De klap die alles veranderde
In mei van dit jaar kwam het nieuws dat niemand had zien aankomen. Freek werd geconfronteerd met een ernstige diagnose: uitgezaaide longk*nker. De aankondiging kwam als een schok, niet alleen voor zijn fans, maar ook voor de Nederlandse muziekwereld. Suzan & Freek besloten onmiddellijk hun agenda leeg te maken om zich volledig te kunnen richten op behandeling en herstel.
Toch duurde het niet lang voordat ze weer samen op het podium stonden. Muziek bleek voor beiden een manier om de realiteit aan te kunnen. “Zingen is voor ons meer dan werk,” vertelde Suzan destijds. “Het is wie we zijn. We halen er kracht uit.”
Sinds die eerste verklaring bleven de twee grotendeels buiten de media. Maar tijdens het recente interview bij Jinek besloten ze – voor het eerst sinds maanden – hun verhaal te delen.
De behandeling bij het Antoni van Leeuwenhoek
Freek wordt momenteel behandeld in het Antoni van Leeuwenhoek-ziekenhuis in Amsterdam, een gespecialiseerd centrum voor k*nkeronderzoek. Daar kreeg hij te horen dat er nieuwe medicatie beschikbaar was die mogelijk effect kon hebben.
“In beide longen zit een tumor,” vertelt hij rustig. “Verder zit het in mijn lymfeklieren, in mijn nek en in mijn bijnieren. Gelukkig niet in mijn hoofd.” De zanger legt uit dat zijn artsen voorzichtig optimistisch zijn. “Ze zeiden: er is medicatie die werkt bij sommige mensen. Je kunt het proberen. En dat heb ik gedaan.”
De resultaten zijn hoopvol: de tumoren zijn kleiner geworden. Dat nieuws heeft niet alleen hem, maar ook Suzan diep geraakt. “We leven weer iets lichter,” zegt ze zacht. “Elke goede uitslag voelt als een cadeautje.”
Een nieuw ritme van leven
De afgelopen maanden veranderden het dagelijks leven van het muzikale koppel ingrijpend. Waar ze vroeger vooral bezig waren met optredens, studio-opnames en tournees, draait hun leven nu om rust, balans en verbinding.
Freek vertelt dat hij zich in de beginperiode volledig heeft vastgebeten in het zoeken naar kennis. “Ik ben me enorm gaan verdiepen in verhalen van mensen die hetzelfde hebben meegemaakt. Wat hebben zij gedaan? Hoe hebben zij hoop gehouden? Dat deed ik soms achttien uur per dag.”
Terwijl Suzan bezig was met de babykamer – ze is hoogzwanger – richtte Freek zich op zijn herstel, zowel lichamelijk als mentaal. “Ik ben mijn voeding gaan aanpassen, meer gaan bewegen, maar vooral ook gaan werken aan mijn mentale veerkracht.”
De balans tussen Oost en West
In het gesprek vertelt Freek hoe hij zich niet alleen liet leiden door de westerse geneeskunde, maar ook inspiratie vond in oosterse denkwijzen. “In het Westen zien we het lichaam vaak als een chemische fabriek: iets is stuk, en dat proberen we te repareren. Maar de oosterse benadering kijkt naar de connectie tussen lichaam en geest. Die gedachte sprak me enorm aan.”
Hij begon te mediteren, te lezen over ademhaling en energie, en vond rust in het idee dat genezing niet alleen fysiek, maar ook mentaal begint. “Ik wil alles doen wat in mijn macht ligt. Niet afwachten, maar actief meewerken aan herstel.”
Suzan: ‘We leven in het nu’
Suzan Stortelder, die naast hem zat aan tafel bij Jinek, vertelde met zachte emotie dat de afgelopen tijd hun band nog hechter heeft gemaakt. “We proberen elke dag bewust te beleven. We weten niet wat de toekomst brengt, maar we willen de kans dat het goedkomt zo groot mogelijk maken.”
Ze straalde kalmte uit, ondanks de enorme druk waaronder ze als aanstaande moeder leeft. “Het universum heeft soms zijn eigen plannen,” zei ze. “En als het goed komt, dan willen wij daar bij zijn, samen.”
Hun woorden raakten zichtbaar ook de aanwezigen in de studio. Waar hun muziek vaak gaat over liefde en samen groeien, lijkt die boodschap nu meer dan ooit hun werkelijkheid te weerspiegelen.
Geen woede, wel acceptatie
Wat opvalt in Freeks houding is de totale afwezigheid van bitterheid. “Ik weet niet op wie ik boos zou moeten zijn,” zegt hij. “Dit is gewoon pech. Ik heb het verkeerde lot getrokken, dat is alles. Maar ik wil me niet verliezen in boosheid. Dat helpt me niet vooruit.”
Zijn nuchtere houding en positieve instelling worden door veel kijkers gezien als inspirerend. Op sociale media stromen de steunbetuigingen binnen, van fans tot collega-artiesten. Velen prijzen zijn openheid en kracht. “Freek laat zien wat echte moed is,” schrijft een fan op Instagram.
De kracht van verbinding
Suzan & Freek staan bekend om hun oprechte uitstraling – iets wat ook in deze moeilijke periode duidelijk voelbaar blijft. Hun liefde, teamwork en humor lijken een constante bron van steun.
Freek vertelt dat hij bewust probeert om verbinding te blijven zoeken, met familie, vrienden en fans. “Als ik één ding heb geleerd, is het dat je dit soort dingen niet alleen kunt dragen. De steun die we krijgen is overweldigend.”
Suzan knikt: “De berichten van mensen die zeggen dat ze aan ons denken, die voelen we echt. Het geeft kracht.”
Voorzichtig vooruitkijken
Hoewel het stel zich richt op de korte termijn, kijken ze ook voorzichtig naar de toekomst. De geplande tournee is nog niet van tafel, maar het tempo ligt lager. Alles draait nu om balans en energie. “We doen alleen wat goed voelt,” zegt Suzan. “En als dat betekent dat we minder optreden, dan is dat zo.”
Freek vult aan: “Ik voel me op dit moment stabiel, en daar ben ik dankbaar voor. Elke dag dat ik muziek kan maken, is een dag gewonnen.”
Liefde, muziek en hoop
De boodschap die Suzan & Freek met hun verhaal uitstralen, is er één van hoop en menselijke kracht. Ondanks alles blijven ze trouw aan hun positiviteit en aan elkaar.
“Mensen zeggen weleens dat we inspireren,” zegt Freek. “Maar eerlijk gezegd inspireren anderen mij ook. Iedereen die door iets moeilijks gaat en toch blijft lachen – dat is pas kracht.”
Hun verhaal raakt omdat het echt is: twee mensen die samen het leven omarmen, met alles wat daarbij hoort. Geen grootse woorden, maar stille vastberadenheid.
“Het komt zoals het komt,” besluit Freek. “En zolang we het samen kunnen doen, is dat genoeg.”