Algemeen
Flinke beroering over Willem-Alexander: ”Dit kan echt niet!”
Koning Willem-Alexander bij Portugese Synagoge: stoïcijnse aanwezigheid, verdeeld publiek
Vandaag bracht koning Willem-Alexander een officieel werkbezoek aan de Portugese Synagoge in Amsterdam. Tijdens het gebed, waarin werd gebeden voor Israël, het IDF, gegijzelden en het koninklijk huis, bleef zijn houding opvallend beheerst. Zijn gezichtsuitdrukking bleef onverstoorbaar – hoewel een glimlach of applaus hier en daar te zien was – wat leidde tot vele reacties op sociale media.
Gereserveerde stilte en symboliek
Hoewel de koning af en toe glimlachte en applaudisseerde na toespraken, bleef hij vooral opvallend ingetogen tijdens het gebed dat de volledige regio van Israël in religieus perspectief omschreef, inclusief Palestijnse gebieden zoals benoemd in heilige teksten.
Deze ingetogenheid werd door velen opgemerkt: sommigen noemden het respectvol, anderen vonden het emotieloos. Op sociale media was de meningenverdeling duidelijk zichtbaar.
Een eeuwige band met de Joodse gemeenschap
Tijdens zijn toespraak onderstreepte de koning de diepe en historische band tussen het koningshuis en de Joodse gemeenschap. Die relatie gaat terug tot de zeventiende eeuw, toen Portugese joden naar Nederland kwamen en met open armen werden ontvangen.
Voorafgaand aan het bezoek was het programma gedeeld met het koningshuis, waardoor de gebeden van vandaag niet als politiek geladen maar als traditioneel cultureel en religieus werden gezien.
Strenge beveiliging en zichtbare solidariteit
De synagoge stond er extra zwaar beveiligd bij: naast p0litie zagen we ook marechaussee en zelfs IDF-militairen. De aanwezigheid van de koning versterkte het gevoel van solidariteit, waardigheid en nationale betrokkenheid.
Van afstandelijkheid naar persoonlijk contact
Na de dienst nam Willem-Alexander ruim tijd voor gesprek. Hij praatte met vertegenwoordigers en jongeren en toonde zich tijdens die gesprekken een stuk warmer. Hij deelde anekdotes over zijn familie, gaf handdrukken en lachte oprechte glimlachen. Die toegankelijke houding maakte indruk en veranderde de sfeer merkbaar – en liet zien hoe persoonlijk contact meer verbindt dan formele afstandelijkheid.
Publieksreacties: van waardering tot kritiek
Op sociale media wemelde het van uiteenlopende reacties.
-
Caroline van der Plas noemde het een mooi moment dat de koning er was en liet zich positief uit.
-
Anderen uitten hun kritiek, vonden het bezoek te politiek geladen of niet gepast in deze context.
Willem Alexander gaat dus gewoon keihard over lijken.
Geen woorden meer voor hoe fout dit is😡😡😡
Mijn woede wordt extreem groot. Ik walg totaal van de machthebbers in Nederland.
Het gaat helemaal nergens meer over, behalve macht en belangen.https://t.co/3uq7BUvrtb
— Frank van der Linde🍉 (@frankvdlinde) September 7, 2025
Wat een waardeloze zak is koning Willem Alexander. Zegt niets, doet niets wanneer men bidt voor Israël en haar leger. Keurt genocide stilzwijgend goed. https://t.co/C9bGaA82yi
— Michel Hoetmer – michelhoetmer.bsky.social (@MichelHoetmer) September 7, 2025
Key-points
-
Koning Willem-Alexander bezocht de Portugese Synagoge en nam deel aan het gebed voor Israël, IDF en gegijzelden.
-
Hij oogde stoïcijns, maar toonde later oprechte interesse tijdens gesprekken met jongeren en vertegenwoordigers.
-
De historische band met de Joodse gemeenschap werd benadrukt.
-
Zware beveiliging onderstreepte de ernst en betekenis van het bezoek.
-
Publieksreacties liepen uiteen van warmte en waardering tot terughoudende kritiek.
Algemeen
Freek maakt groot nieuws bekend over zijn gezondheid

Freek Rikkerink deelt hoopvol nieuws: “De behandeling slaat aan”
Het was een moment dat Nederland even stil liet staan. Tijdens een openhartig gesprek bij Eva Jinek vertelde Freek Rikkerink – de muzikant van het geliefde duo Suzan & Freek – dat er eindelijk licht aan het einde van de tunnel lijkt te zijn. Na maanden van onzekerheid, intensieve behandelingen en mentale krachttochten kan hij voorzichtig opgelucht ademhalen: de tumoren in zijn lichaam zijn kleiner geworden.

De zanger sprak met kalmte, maar ook met een merkbare emotionele diepte. Waar het gesprek eerder over muziek en toekomst ging, kwam dit keer vooral zijn persoonlijke reis centraal te staan – een verhaal over hoop, liefde en volharding.
De klap die alles veranderde
In mei van dit jaar kwam het nieuws dat niemand had zien aankomen. Freek werd geconfronteerd met een ernstige diagnose: uitgezaaide longk*nker. De aankondiging kwam als een schok, niet alleen voor zijn fans, maar ook voor de Nederlandse muziekwereld. Suzan & Freek besloten onmiddellijk hun agenda leeg te maken om zich volledig te kunnen richten op behandeling en herstel.
Toch duurde het niet lang voordat ze weer samen op het podium stonden. Muziek bleek voor beiden een manier om de realiteit aan te kunnen. “Zingen is voor ons meer dan werk,” vertelde Suzan destijds. “Het is wie we zijn. We halen er kracht uit.”
Sinds die eerste verklaring bleven de twee grotendeels buiten de media. Maar tijdens het recente interview bij Jinek besloten ze – voor het eerst sinds maanden – hun verhaal te delen.

De behandeling bij het Antoni van Leeuwenhoek
Freek wordt momenteel behandeld in het Antoni van Leeuwenhoek-ziekenhuis in Amsterdam, een gespecialiseerd centrum voor k*nkeronderzoek. Daar kreeg hij te horen dat er nieuwe medicatie beschikbaar was die mogelijk effect kon hebben.
“In beide longen zit een tumor,” vertelt hij rustig. “Verder zit het in mijn lymfeklieren, in mijn nek en in mijn bijnieren. Gelukkig niet in mijn hoofd.” De zanger legt uit dat zijn artsen voorzichtig optimistisch zijn. “Ze zeiden: er is medicatie die werkt bij sommige mensen. Je kunt het proberen. En dat heb ik gedaan.”
De resultaten zijn hoopvol: de tumoren zijn kleiner geworden. Dat nieuws heeft niet alleen hem, maar ook Suzan diep geraakt. “We leven weer iets lichter,” zegt ze zacht. “Elke goede uitslag voelt als een cadeautje.”
Een nieuw ritme van leven
De afgelopen maanden veranderden het dagelijks leven van het muzikale koppel ingrijpend. Waar ze vroeger vooral bezig waren met optredens, studio-opnames en tournees, draait hun leven nu om rust, balans en verbinding.

Freek vertelt dat hij zich in de beginperiode volledig heeft vastgebeten in het zoeken naar kennis. “Ik ben me enorm gaan verdiepen in verhalen van mensen die hetzelfde hebben meegemaakt. Wat hebben zij gedaan? Hoe hebben zij hoop gehouden? Dat deed ik soms achttien uur per dag.”
Terwijl Suzan bezig was met de babykamer – ze is hoogzwanger – richtte Freek zich op zijn herstel, zowel lichamelijk als mentaal. “Ik ben mijn voeding gaan aanpassen, meer gaan bewegen, maar vooral ook gaan werken aan mijn mentale veerkracht.”
De balans tussen Oost en West
In het gesprek vertelt Freek hoe hij zich niet alleen liet leiden door de westerse geneeskunde, maar ook inspiratie vond in oosterse denkwijzen. “In het Westen zien we het lichaam vaak als een chemische fabriek: iets is stuk, en dat proberen we te repareren. Maar de oosterse benadering kijkt naar de connectie tussen lichaam en geest. Die gedachte sprak me enorm aan.”
Hij begon te mediteren, te lezen over ademhaling en energie, en vond rust in het idee dat genezing niet alleen fysiek, maar ook mentaal begint. “Ik wil alles doen wat in mijn macht ligt. Niet afwachten, maar actief meewerken aan herstel.”

Suzan: ‘We leven in het nu’
Suzan Stortelder, die naast hem zat aan tafel bij Jinek, vertelde met zachte emotie dat de afgelopen tijd hun band nog hechter heeft gemaakt. “We proberen elke dag bewust te beleven. We weten niet wat de toekomst brengt, maar we willen de kans dat het goedkomt zo groot mogelijk maken.”
Ze straalde kalmte uit, ondanks de enorme druk waaronder ze als aanstaande moeder leeft. “Het universum heeft soms zijn eigen plannen,” zei ze. “En als het goed komt, dan willen wij daar bij zijn, samen.”
Hun woorden raakten zichtbaar ook de aanwezigen in de studio. Waar hun muziek vaak gaat over liefde en samen groeien, lijkt die boodschap nu meer dan ooit hun werkelijkheid te weerspiegelen.

Geen woede, wel acceptatie
Wat opvalt in Freeks houding is de totale afwezigheid van bitterheid. “Ik weet niet op wie ik boos zou moeten zijn,” zegt hij. “Dit is gewoon pech. Ik heb het verkeerde lot getrokken, dat is alles. Maar ik wil me niet verliezen in boosheid. Dat helpt me niet vooruit.”
Zijn nuchtere houding en positieve instelling worden door veel kijkers gezien als inspirerend. Op sociale media stromen de steunbetuigingen binnen, van fans tot collega-artiesten. Velen prijzen zijn openheid en kracht. “Freek laat zien wat echte moed is,” schrijft een fan op Instagram.
De kracht van verbinding
Suzan & Freek staan bekend om hun oprechte uitstraling – iets wat ook in deze moeilijke periode duidelijk voelbaar blijft. Hun liefde, teamwork en humor lijken een constante bron van steun.

Freek vertelt dat hij bewust probeert om verbinding te blijven zoeken, met familie, vrienden en fans. “Als ik één ding heb geleerd, is het dat je dit soort dingen niet alleen kunt dragen. De steun die we krijgen is overweldigend.”
Suzan knikt: “De berichten van mensen die zeggen dat ze aan ons denken, die voelen we echt. Het geeft kracht.”
Voorzichtig vooruitkijken
Hoewel het stel zich richt op de korte termijn, kijken ze ook voorzichtig naar de toekomst. De geplande tournee is nog niet van tafel, maar het tempo ligt lager. Alles draait nu om balans en energie. “We doen alleen wat goed voelt,” zegt Suzan. “En als dat betekent dat we minder optreden, dan is dat zo.”
Freek vult aan: “Ik voel me op dit moment stabiel, en daar ben ik dankbaar voor. Elke dag dat ik muziek kan maken, is een dag gewonnen.”
Liefde, muziek en hoop
De boodschap die Suzan & Freek met hun verhaal uitstralen, is er één van hoop en menselijke kracht. Ondanks alles blijven ze trouw aan hun positiviteit en aan elkaar.
“Mensen zeggen weleens dat we inspireren,” zegt Freek. “Maar eerlijk gezegd inspireren anderen mij ook. Iedereen die door iets moeilijks gaat en toch blijft lachen – dat is pas kracht.”
Hun verhaal raakt omdat het echt is: twee mensen die samen het leven omarmen, met alles wat daarbij hoort. Geen grootse woorden, maar stille vastberadenheid.
“Het komt zoals het komt,” besluit Freek. “En zolang we het samen kunnen doen, is dat genoeg.”


