Algemeen
Alex uit Over Mijn Lijk krijgt heftig advies van arts
Aangrijpende crowdfunding voor Alex uit Over Mijn Lijk: laatste wens voor bijzondere gezinsvakantie
Een ontroerende actie voor Alex, bekend van het achtste seizoen van het televisieprogramma Over Mijn Lijk, raakt veel mensen. Voor hem en zijn gezin is een crowdfunding opgestart om hen de kans te geven samen nog één keer op vakantie te gaan. Alex kampt al jaren met een agressieve hersentumor en is inmiddels de enige deelnemer van dat seizoen die nog in leven is.
Het programma Over Mijn Lijk, gepresenteerd door Tim Hofman, volgt jonge mensen die ongeneeslijk z!ek zijn en vaak nog maar een beperkte tijd te leven hebben. Alex wist in het seizoen waarin hij te zien was veel kijkers te raken met zijn nuchtere humor, zijn liefde voor zijn gezin en zijn vechtlust.
Een lange strijd tegen z!ekte
Ondanks de diagnose probeerde Alex zo lang mogelijk een zo normaal mogelijk leven te leiden. Hij bleef werken, ondernam activiteiten met zijn vrouw Linda en hun zoon Aaron en zocht bewust de kleine geluksmomenten op. Maar de situatie veranderde drastisch toen er eerder dit jaar werd vastgesteld dat hij niet alleen met een hersentumor kampt, maar ook met een tweede vorm van k*nker.
Die mededeling bracht een golf van emoties teweeg bij Alex en Linda. De toekomst, die al onzeker was, kreeg er een nieuwe lading bij. De medische vooruitzichten zijn onduidelijker dan ooit en dat maakt de wens om samen herinneringen te maken alleen maar sterker.
Een advies dat alles veranderde
Tijdens een recent z!ekenhuisbezoek kreeg Alex een advies dat alles op scherp zette. Zijn vrouw Linda deelde hierover openhartig op haar blog. “Het advies is om niks meer uit te stellen,” schreef ze. Die woorden raakten haar diep.
Linda beschrijft hoe moeilijk het is om met zo’n uitspraak om te gaan: “Je vraagt je af: moeten we nu alles in één keer gaan doen? Wat als we nu alles plannen en volgend jaar blijkt er toch meer tijd te zijn? Maar wat als we wachten en de tijd is er ineens niet meer?”
Het zijn vragen die veel gezinnen in een vergelijkbare situatie zullen herkennen. Het geeft aan hoe intens en verwarrend deze periode is – balancerend tussen hoop, angst en de wens om elke dag te benutten.
Kleine geluksmomenten als houvast
Linda benadrukt dat zij en Alex hun kracht vinden in de kleine dingen. Samen met vrienden en familie eten, een avondje vissen, of gewoon langs de zijlijn bij de voetbal staan om Aaron aan te moedigen – dat zijn de momenten die ertoe doen.
Toch leeft er ook een grote wens: samen een bijzondere reis maken, voordat het misschien niet meer kan. Linda schrijft: “Het zou fantastisch zijn als we naar het Marvel Hotel in Disneyland Parijs kunnen. Dat is een droom die we koesteren. Maar het allerbelangrijkste is dat Alex zich goed voelt, geen pijn heeft, en dat we met ons drieën samen kunnen genieten, waar we ook zijn.”
Deze woorden laten zien dat de vakantie niet alleen een uitje is, maar symbool staat voor liefde, hoop en samenzijn.
Vrienden nemen initiatief
De situatie raakte ook vrienden van het gezin, die besloten niet langer te wachten en in actie te komen. Ze startten een crowdfundingcampagne om de reis mogelijk te maken. Op de actiepagina schrijven ze:
“Wij gunnen Alex, Linda en Aaron dit uitje van harte. Daarom hebben wij een inzamelingsactie opgezet, zodat ze samen kunnen genieten zonder zorgen. Wij willen dat zij alleen maar hoeven te denken aan elkaar, niet aan de kosten of de organisatie.”
Het doel van de actie is niet alleen het financieren van de vakantie, maar ook het gezin ontzorgen in praktische zin. Van vervoer tot verblijf, alles moet zo soepel mogelijk verlopen zodat Alex en zijn gezin zich volledig kunnen richten op elkaar.
Oproep aan het publiek
De organisatoren hopen dat zoveel mogelijk mensen een bijdrage leveren om deze droom waar te maken. “Elke bijdrage, groot of klein, brengt het gezin een stap dichter bij hun wens. Het gaat niet alleen om geld, maar om het gevoel dat er mensen zijn die met hen meeleven,” zo klinkt het op de pagina.
Deze oproep onderstreept de kracht van solidariteit. Door samen te helpen kan er een waardevol moment worden gecreëerd dat voor altijd in hun geheugen zal blijven.
Waarde van herinneringen
Het verhaal van Alex en Linda laat zien hoe belangrijk het is om in moeilijke tijden toch te blijven dromen. Voor hun zoon Aaron betekent deze reis later een blijvende herinnering aan zijn vader, iets dat hij kan koesteren voor de rest van zijn leven.
Het plannen van een vakantie is in dit geval meer dan een reis. Het is een symbool van hoop, een manier om kracht te putten en even te ontsnappen aan de harde realiteit. Voor Alex is het een kans om zijn gezin te zien stralen en nog één keer samen iets bijzonders te beleven.
Massale steun en betrokkenheid
Sinds de actie online staat, komen er veel reacties binnen. Mensen delen persoonlijke berichten, doneren geld of bieden hulp aan in natura. Sommigen schrijven dat ze Alex nog herinneren uit Over Mijn Lijk en dat ze geraakt werden door zijn verhaal.
Het is een mooi voorbeeld van hoe media en publiek samen kunnen zorgen voor een positieve impact. Waar kijkers hem ooit leerden kennen via de televisie, kunnen ze nu daadwerkelijk iets terugdoen.
Het belang van niet uitstellen
De woorden uit het z!ekenhuis – “stel niets uit” – resoneren door de hele actie. Ze vormen een herinnering aan iedereen dat het leven kwetsbaar is en dat het belangrijk is om momenten te grijpen zolang ze er zijn.
Linda verwoordt het zelf mooi: “We willen later kunnen zeggen dat we alles hebben gedaan wat we konden. Dat we samen hebben gelachen, gehuild en genoten. Dat is uiteindelijk wat telt.”
Hoopvolle afsluiting
De actie laat zien hoe groot de kracht van gemeenschap kan zijn. Door samen te doneren en mee te leven, geven mensen Alex en zijn gezin de kans om nog een keer onbezorgd te genieten.
Of het nu in Disneyland Parijs is of op een andere plek: het gaat om de herinnering die ze samen maken. Een herinnering die hen kracht zal geven, ongeacht wat de toekomst brengt.
Algemeen
Afghaanse familie krijgt bijna 7.000 euro bijstand per maand: ”De zoon poseert met luxe sportwagens”
Discussie in Hamburg: Afghaans gezin ontvangt forse uitkering, vragen over rechtmatigheid
Opvallend nieuws uit Hamburg houdt de Duitse gemoederen bezig. Een Afghaans gezin, bestaande uit twee ouders en vijf kinderen, ontvangt volgens lokale media een maandelijkse bijstandsuitkering van 6.773 euro. Het nieuws komt van de nieuwssite Nius en heeft geleid tot een levendige discussie over sociale voorzieningen, integratie en transparantie.
Het gezin en de toekenning van de uitkering
Het gezin vroeg eind april zogenoemd Bürgergeld aan, de Duitse vorm van bijstand. Deze vorm van sociale zekerheid is bedoeld om gezinnen die (nog) niet zelfstandig in hun eigen levensonderhoud kunnen voorzien, tijdelijk te ondersteunen. De aanvraag werd toegewezen en loopt tot eind dit jaar.
Volgens de berichtgeving krijgt het gezin daarmee een bedrag dat oploopt tot ruim 6.800 euro per maand vanaf januari 2026. Toch komt niet het hele bedrag rechtstreeks in handen van het gezin terecht. Slechts 1.633 euro wordt overgemaakt aan de ouders, terwijl het grootste deel – zo’n 5.100 euro – rechtstreeks gaat naar het woonbedrijf Fördern & Wohnen, dat verantwoordelijk is voor de opvang van asielzoekers in Hamburg.
Dit betekent dat een groot deel van de uitkering feitelijk wordt gebruikt voor huisvesting en niet voor vrij besteedbare inkomsten. Toch blijft het hoge bedrag voer voor discussie in de stad en op sociale media.
Huisvesting in containercomplex
De familie woont in een opvanglocatie in een buitenwijk van Hamburg. Daar zijn containerwoningen ingericht als tijdelijke onderkomens voor asielzoekers en statushouders. Elke woning beschikt over drie tot vier kamers, een gezamenlijke keuken en een badkamer. Het is niet duidelijk of het hele gezin samenwoont in één woning of dat de leden over meerdere eenheden zijn verdeeld.
De namen van de gezinsleden staan wel vermeld op het deurbelpaneel. Voor de deur staat een auto waarop een parkeerbon is te zien, uitgeschreven op naam van de vader. Ook dat roept vragen op bij critici, aangezien gezinnen in opvanglocaties vaak maar beperkt over eigen vervoermiddelen beschikken.
Vader werkt in een supermarkt
Wat de situatie extra opmerkelijk maakt, is dat de vader, Masoud, volgens openbare sociale media-profielen werkzaam is in een supermarkt. Op Facebook staat hij geregistreerd als “ondernemer”. Dat leidde tot nieuwe vragen: mag hij naast het ontvangen van Bürgergeld ook inkomen hebben uit werk?
In Duitsland is het toegestaan om bij te verdienen tijdens een bijstandsperiode, maar slechts tot een bedrag van 100 euro per maand zonder dat dit gevolgen heeft voor de hoogte van de uitkering. Verdiensten boven dat bedrag moeten worden opgegeven, waarna de uitkering kan worden aangepast. Of dat in dit geval is gebeurd, is vooralsnog niet duidelijk.
Een telefoontje van journalisten naar de supermarkt leverde geen helderheid op. Masoud zou geen commentaar kunnen geven en volgens de winkel is zijn beheersing van de Duitse taal beperkt, ondanks dat hij al jaren in het land woont.
Zoon pronkt op social media
Ook één van de zonen van het gezin, Musawer, kwam in beeld. Op sociale media is te zien hoe hij poseert met luxe sportwagens en hashtags gebruikt als #Dubai en #rich. Daarnaast zou hij werkzaam zijn in een loods. Voor sommigen is dat aanleiding om vraagtekens te zetten bij de financiële situatie van het gezin: hoe kan er sprake zijn van zulke beelden, terwijl er tegelijkertijd bijstand wordt ontvangen?
Critici vinden dat dergelijke uitkeringen beter moeten worden gecontroleerd, juist om te voorkomen dat er twijfel ontstaat over de eerlijkheid van het systeem. Voorstanders benadrukken dat de meeste gezinnen in opvangsituaties simpelweg afhankelijk zijn van deze steun om te kunnen rondkomen en dat individuele gevallen niet mogen leiden tot generalisaties.
Vrouw volgt onderwijs
De vrouw van Masoud volgt onderwijs, zo blijkt uit de beschikbare documentatie. Zij ontvangt zelf geen uitkering. Dit past binnen het beleid om nieuwkomers te helpen zich te ontwikkelen en in te burgeren, zodat zij op termijn zelfstandig kunnen meedraaien in de samenleving.
Politieke en maatschappelijke discussie
De berichtgeving heeft een bredere discussie losgemaakt over de hoogte van sociale voorzieningen voor asielzoekers en vluchtelingen. Critici stellen dat het bedrag uitzonderlijk hoog is en dat dit in tijden van woningnood en stijgende kosten van levensonderhoud wringt bij burgers die moeite hebben om de eindjes aan elkaar te knopen.
Tegenstanders van strengere regels wijzen erop dat de meeste van de 6.773 euro helemaal niet in contanten naar de familie gaat, maar wordt gebruikt voor huisvesting en andere vaste lasten. Zij vinden dat de beeldvorming vaak een vertekend beeld geeft, waardoor er onterecht verontwaardiging ontstaat.
Reacties op sociale media
Op X (voorheen Twitter) en andere platforms wordt druk gediscussieerd over de situatie. Sommigen vinden dat het systeem misbruikt wordt en pleiten voor strengere controles op werkende bijstandsgerechtigden. Anderen benadrukken dat de familie volgens de wet recht heeft op ondersteuning en dat het bedrag logisch te verklaren is wanneer men de huisvestingskosten meerekent.
Belang van transparantie
Deskundigen wijzen erop dat transparantie cruciaal is om het vertrouwen in het sociale vangnet te behouden. Duidelijke communicatie over hoe bedragen zijn opgebouwd – bijvoorbeeld welk deel naar huur, zorg en levensonderhoud gaat – kan misverstanden voorkomen.
Ook pleiten sommigen voor een herziening van de regels rondom bijverdienen tijdens een bijstandsperiode. Hierdoor kan beter worden vastgesteld of een gezin dat inkomen heeft uit werk nog recht heeft op dezelfde hoogte van ondersteuning.
Een zaak die vragen oproept
Hoewel er geen sprake lijkt van een overtreding zolang het gezin zijn inkomsten correct opgeeft, blijft de situatie voer voor debat. Het verhaal raakt aan grotere thema’s, zoals integratie, werkdeelname en de druk op sociale voorzieningen in Europese steden.
Voor Hamburg is dit niet de eerste keer dat de stad in het nieuws komt met hoge bedragen aan opvangkosten. De lokale overheid geeft aan dat opvang, begeleiding en integratie grote investeringen vergen, maar uiteindelijk bijdragen aan een samenleving waarin nieuwkomers kunnen participeren.
Conclusie
De casus van de Afghaanse familie in Hamburg laat zien hoe gevoelig het onderwerp sociale zekerheid ligt. Het gaat niet alleen over cijfers, maar ook over gevoelens van rechtvaardigheid en solidariteit. De komende tijd zal duidelijk moeten worden of de inkomsten van het gezin volledig zijn opgegeven en of er eventueel aanpassingen nodig zijn.
Wat vaststaat, is dat deze situatie opnieuw de discussie voedt over de balans tussen steun voor nieuwkomers en het draagvlak onder de samenleving.