Algemeen
Zoon Rob de Nijs openhartig over laatste momenten
Robbert de Nijs over het verlies van zijn vader Rob: “Pas na die laatste knuffel besefte ik dat hij echt weg was”
Het gemis is groot voor Robbert de Nijs. Sinds het 0verlijden van zijn vader, zanger Rob de Nijs, op 16 maart van dit jaar, leeft hij met een leegte die met geen woorden te vullen is. In een openhartig gesprek met weekblad Privé vertelt Robbert over de laatste momenten die hij met zijn vader mocht delen, over de langzame aftakeling die hij van dichtbij meemaakte en over de onvermijdelijke confrontatie met het afscheid.
Een afscheid dat al langer voelde als een naderend afscheid
Rob de Nijs leed jarenlang aan de z!ekte van Parkinson. Hoewel zijn 0verlijden in maart 2025 als een schok kwam voor velen, had zoon Robbert het zien aankomen. “Eigenlijk leefde ik al anderhalf jaar met de gedachte dat het elk moment kon gebeuren,” vertelt hij. “Zijn gezondheid ging steeds verder achteruit, en vorig jaar heb ik al eens echt afscheid van hem genomen. Dat voelde als een soort generale repetitie, alsof we wisten dat het echte afscheid niet lang meer op zich zou laten wachten.”
Toch, zo benadrukt Robbert, kun je je nooit écht voorbereiden op het moment dat iemand er niet meer is. “Je kunt tegen jezelf zeggen dat je voorbereid bent, maar als het dan gebeurt, breekt het je alsnog. De leegte, de stilte, het definitieve karakter ervan… dat raakt je op een manier die je niet kunt voorspellen.”
“Hij genoot van die laatste momenten”
Ondanks de pijn en het verdriet heeft Robbert ook mooie herinneringen aan de laatste dagen met zijn vader. Kleine, alledaagse dingen kregen plots een onschatbare waarde. “Een van de laatste dingen die we samen deden, was een griezelfilm kijken,” vertelt hij met een glimlach. “Pa hield van horrorfilms. Zelfs toen hij al heel z!ek was, maakte hij daar grapjes over. Het gaf hem plezier, het leidde even af van de zwaarte van zijn situatie.”
Het zijn die kleine momenten van lichtheid die Robbert koestert. “Hij kon nog genieten, ondanks alles wat zijn lichaam hem niet meer toeliet. Dat is iets wat ik nooit zal vergeten. Die glimlach, die grapjes, dat was puur Rob de Nijs.”
De laatste knuffel: een intens moment van afscheid
Het afscheid van zijn vader was voor Robbert een diep emotioneel moment, dat hem voor altijd bij zal blijven. “Pa was door zijn z!ekte heel broos geworden. Je moest altijd voorzichtig met hem omgaan, hem zachtjes aanraken, hem niet te hard knuffelen omdat hij dat niet aankon,” vertelt hij.
Maar na het 0verlijden van zijn vader veranderde dat. “Toen hij 0verleden was, voelde ik dat ik hem eindelijk zo stevig kon vastpakken als ik altijd had willen doen. Zonder voorzichtigheid, zonder angst om hem pijn te doen. Het was mijn laatste manier om mijn gevoel naar hem te uiten.”
Die omhelzing was voor Robbert hét moment waarop het besef insloeg. “Pas toen ik hem zo vastpakte, voelde ik dat hij echt weg was. Het was alsof ik met die laatste knuffel een stuk van mezelf losliet. Het was hartverscheurend, maar ook nodig.”
Leven met het gemis
Het verlies van zijn vader heeft een diepe indruk achtergelaten op Robbert. Hoewel hij zichzelf al had voorbereid op het onvermijdelijke, voelt het gemis elke dag. “Je denkt dat je er klaar voor bent, maar dat is een illusie. Je bent er nooit klaar voor om iemand te verliezen van wie je zoveel houdt.”
De band tussen Rob en Robbert was bijzonder. Niet alleen als vader en zoon, maar ook als vrienden. “We deelden zoveel,” blikt Robbert terug. “Van muziek tot humor, van levenslessen tot simpele momenten samen. Zijn afwezigheid is constant voelbaar.”
Toch probeert Robbert zijn vader niet alleen in verdriet te herinneren, maar juist in de mooie dingen die ze samen hadden. “Ik denk vaak terug aan de optredens, de vakanties, de avonden waarop we samen muziek maakten. Dat zijn herinneringen die me kracht geven.”
Een nalatenschap die blijft voortleven
Rob de Nijs was meer dan een vader voor Robbert; hij was ook een icoon in de Nederlandse muziek. Zijn nalatenschap leeft voort in de talloze liedjes, optredens en herinneringen die hij achterlaat. “Ik ben ontzettend trots op wat mijn vader heeft bereikt,” zegt Robbert. “Hij heeft Nederland decennialang weten te raken met zijn stem, zijn teksten, zijn persoonlijkheid.”
Maar voor Robbert is zijn vader vooral de man die altijd voor hem klaarstond. “Wat de buitenwereld ook van hem zag, voor mij was hij gewoon mijn pa. Warm, liefdevol, en met een hart dat groter was dan de zalen waarin hij optrad.”
Een leven dat nooit echt stopt
Hoewel Robbert verder moet zonder zijn vader, voelt hij diens aanwezigheid nog steeds. “Soms hoor ik zijn stem in mijn hoofd, alsof hij me ergens op wil wijzen. Dat zal wel nooit verdwijnen,” glimlacht hij.
Het verlies van een ouder is iets wat veel mensen herkennen. Maar bij Robbert komt daar de publieke rouw bij. “Iedereen kent mijn vader, en ik krijg vaak berichten van mensen die hem ook missen. Dat helpt, maar het maakt het soms ook moeilijk. Rouwen in de openbaarheid is iets wat ik heb moeten leren.”
Toch probeert Robbert de kracht te vinden in de verbondenheid die zijn vader bij zoveel mensen heeft gebracht. “Zijn muziek leeft voort in de harten van velen. En zolang zijn liedjes gezongen worden, is hij nooit echt weg.”
Vooruit kijken, met zijn vader in het hart
De toekomst zonder zijn vader voelt voor Robbert als een leeg canvas. “Het is nu aan mij om verder te gaan, met alle lessen die hij me heeft meegegeven. Pa zou niet willen dat ik blijf hangen in het verdriet.”
Robbert overweegt om op termijn een muzikaal eerbetoon te brengen aan zijn vader. “Misschien een album, misschien een concert. Iets waarin ik hem kan eren, maar ook mezelf kan laten zien. Dat zou hij prachtig hebben gevonden.”
Voorlopig neemt hij de tijd om het verlies te verwerken. “Ik laat het verdriet toe, maar ik weet dat ik ooit weer ga lachen zoals ik met hem lachte.”
Het duel tussen Jake Paul en Anthony Joshua was veel meer dan zomaar een bokswedstrijd. Het was een wereldwijd spektakel waarin sport, entertainment en enorme geldbedragen samenkwamen. Miljoenen kijkers stemden af, niet alleen om te zien wie er sportief zou winnen, maar ook om te ervaren hoe ver het fenomeen Jake Paul inmiddels reikt binnen de bokswereld.
Een clash van werelden
Aan de ene kant stond Jake Paul: interneticoon, ondernemer en inmiddels vaste naam in het professionele boksen. Ooit begonnen als YouTuber, groeide hij uit tot een controversiële vechter die keer op keer bewijst dat hij het lef heeft om grote namen uit te dagen. Aan de andere kant stond Anthony Joshua: voormalig wereldkampioen zwaargewicht, olympisch goudwinnaar en een van de meest gerespecteerde boksers van zijn generatie. De tegenstelling kon nauwelijks groter zijn.
Voor Paul was het gevecht een nieuwe stap in zijn missie om serieus genomen te worden als bokser. Voor Joshua draaide het om eer, controle en het bevestigen van zijn status binnen het zwaargewicht. Vanaf het moment dat het duel werd aangekondigd, was duidelijk dat dit geen doorsnee partij zou worden.
De opbouw: vertrouwen versus ervaring
In aanloop naar het gevecht straalde Jake Paul zelfvertrouwen uit. Hij sprak openlijk over een mogelijke stunt en benadrukte dat hij niets te verliezen had. Joshua hield zich juist rustig, bijna zakelijk. Wie zijn carrière kent, weet dat hij vaak pas in de ring spreekt. Dat contrast werd ook tijdens de wedstrijd zichtbaar.
Vanaf de eerste ronde was het verschil in ervaring merkbaar. Joshua nam het midden van de ring, werkte met zijn jab en hield Paul op afstand. Paul probeerde druk te zetten, zocht naar openingen en deelde enkele harde klappen uit, maar Joshua bleef koel en gecontroleerd.
Het gevecht zelf
Naarmate de rondes vorderden, werd het fysieke overwicht van Joshua steeds duidelijker. Zijn timing, kracht en ringinzicht maakten het Paul moeilijk om echt in zijn ritme te komen. Toch liet Paul zich niet zomaar wegzetten. Hij bleef bewegen, probeerde te verrassen en toonde veerkracht, zelfs toen hij meerdere zware treffers moest incasseren.
In de zesde ronde kwam het beslissende moment. Joshua zag zijn kans, plaatste een combinatie en dwong de scheidsrechter tot ingrijpen. Een technische knock-out betekende het einde van het gevecht. Het publiek reageerde luid: respect voor Joshua’s dominantie, maar ook applaus voor Pauls doorzettingsvermogen.
Reacties na afloop
Na het duel waren de meningen verdeeld, maar de algemene conclusie was helder: Anthony Joshua had sportief volledig de overhand. Fans en analisten prezen zijn geduld en discipline. Tegelijkertijd kreeg Jake Paul erkenning voor zijn moed. Niet veel influencers zouden het aandurven om een zwaargewicht van dit kaliber te trotseren.
Op sociale media barstte het los. Clips van de knock-out, analyses van het gevecht en discussies over de toekomst van Paul gingen razendsnel rond. Het duel bewees opnieuw dat boksen anno nu niet alleen om titels draait, maar ook om beleving en bereik.
De echte winnaar: financieel succes
Hoewel Jake Paul het gevecht verloor, verliet hij de ring bepaald niet als verliezer. Integendeel: financieel gezien was dit één van de grootste overwinningen uit zijn carrière. Het totale prijzengeld voor beide vechters samen zou rond de 184 miljoen dollar hebben gelegen, wat neerkomt op ongeveer 92 miljoen dollar per persoon.
Maar daar bleef het niet bij. Sponsordeals, pay-per-view-inkomsten en commerciële samenwerkingen zorgden voor een nog veel hoger bedrag. Volgens Paul zelf liep de totale opbrengst op tot maar liefst 267 miljoen dollar. Dat betekent grofweg 133 miljoen dollar per vechter.
Jake Pauls vermogen groeit explosief
Voor deze wedstrijd werd het vermogen van Jake Paul al geschat op ongeveer 200 miljoen dollar. Met de opbrengsten van dit duel komt daar een gigantisch bedrag bovenop. Zelfs na belasting blijft er een astronomische som over. Insiders schatten dat Paul nu richting de 300 miljoen dollar gaat.
Dat plaatst hem in een unieke positie: een bokser die niet afhankelijk is van titels of kampioensriemen om financieel succesvol te zijn. Zijn kracht zit in zijn bereik, zijn merk en zijn vermogen om evenementen te creëren die wereldwijd aandacht trekken.
Ook privé zit het goed
Paul deelt zijn leven met topschaatsster Jutta Leerdam, die zelf een indrukwekkende sportcarrière heeft opgebouwd. Haar vermogen wordt geschat op zo’n 3 miljoen dollar. Samen vormen ze niet alleen een sportief, maar ook financieel sterk duo. Hun gezamenlijke toekomst lijkt, los van sportieve ups en downs, uiterst stabiel.
Wat betekent dit voor de toekomst?
Voor Anthony Joshua bevestigt deze overwinning zijn status als zwaargewicht van wereldklasse. Hij liet zien dat ervaring, techniek en discipline nog altijd doorslaggevend zijn. Voor Jake Paul opent dit duel juist nieuwe deuren. Ondanks de nederlaag bewees hij dat hij het aandurft om de grootste uitdagingen aan te gaan – en dat hij daar financieel uitzonderlijk goed voor wordt beloond.
Of Paul zich opnieuw aan een gevestigde wereldtopper waagt of kiest voor een andere richting binnen entertainment en sport, blijft afwachten. Eén ding is zeker: zijn naam blijft voorlopig niet weg te denken uit de bokswereld.
Conclusie
Het gevecht tussen Jake Paul en Anthony Joshua was meer dan een sportwedstrijd. Het was een moderne mix van topsport, show en miljoenenbusiness. Joshua won in de ring, Paul won op de bankrekening. En het publiek? Dat kreeg precies waar het voor kwam: spanning, spektakel en een verhaal waar nog lang over nagepraat zal worden.