Algemeen
B&B Vol Liefde-kijkers gaan helemaal los om spraakmakend bij Rob en zeggen allemaal hetzelfde
Rob uit B&B Vol Liefde steelt de show met zijn eindeloze appeltaarten: “Een dag zonder taart is een dag niet geleefd”
Het nieuwe seizoen van B&B Vol Liefde is in volle gang en net als in voorgaande jaren leeft Nederland massaal mee met de romantische avonturen van de deelnemers. Eén van de opvallendste kandidaten dit seizoen is Rob, een charmante doch eigenzinnige B&B-eigenaar in de Franse Pyreneeën. Zijn zoektocht naar liefde verloopt echter niet zonder hindernissen, al heeft Rob wel een uniek wapen in de strijd: appeltaart. Heel veel appeltaart.
De charme van Appeltaart-Rob
Rob (65) woont al 27 jaar in Frankrijk, waar hij in de uitlopers van de Pyreneeën een sfeervol domaine runt. Zijn leven speelt zich af tussen wijngaarden, bergen en – zo blijkt inmiddels – ovens vol met appeltaart. In tegenstelling tot sommige andere deelnemers, die hun gasten inzetten als hulp in de huishouding of tuin, heeft Rob een andere strategie bedacht. Zijn aanpak is simpel, maar doeltreffend: de weg naar het hart van een vrouw loopt via een dampende punt zelfgebakken appeltaart.
Op social media is de bijnaam ‘Appeltaart-Rob’ dan ook snel geboren. Kijkers zien inmiddels bij elke aflevering wel een schaal met versgebakken taart voorbij komen. “Hoe groot was die appeltaart wel niet?”, vraagt een kijker zich af. Een ander grapt: “Een dag geen appeltaart is een dag niet geleefd, volgens Rob.” De appeltaarten lijken werkelijk eindeloos, en dat blijft de kijkers niet onopgemerkt: “D’r komt geen eind aan, aan die appeltaart.”
Klik met Margot, minder met Marianne
Hoewel Rob het zijn dames op culinair vlak graag naar de zin maakt, wil het in de liefde vooralsnog niet echt vlotten. In de aflevering van vanavond zien we hoe Margot en Marianne, twee potentiële liefdespartners, te gast zijn bij Rob op het domaine. Met Margot lijkt er een voorzichtige klik te ontstaan. Ze is vrolijk, opgewekt en geniet zichtbaar van de sfeer én van Robs bakkunsten.
Marianne daarentegen lijkt het enthousiasme van Rob niet helemaal te kunnen evenaren. Waar Rob zich volledig stort op het plezieren van zijn gasten, bekruipt de kijker het gevoel dat hij de dagen aan het aftellen is totdat Marianne haar koffers pakt. Op sociale media wordt er al volop gespeculeerd: “Rob is de dagen aan het turven tot Marianne vertrekt,” schrijft een kijker op X.
Robs bijzondere woonsituatie: ex-partner en dochter onder één dak
Wat het liefdesavontuur van Rob extra ingewikkeld maakt, is zijn thuissituatie. Hoewel hij al jaren gescheiden is van zijn ex-vrouw, woont hij nog steeds met haar samen op het erf. Ook hun 16-jarige dochter maakt deel uit van het huishouden. Rob en zijn ex runnen samen de B&B, een constructie die vragen oproept bij de vrouwen die deelnemen aan B&B Vol Liefde.
Toch benadrukt Rob dat het allemaal prima werkt. “We zijn als goede vrienden uit elkaar gegaan en hebben besloten om samen het bedrijf draaiende te houden voor onze dochter,” vertelt hij. Maar of een nieuwe liefde zich prettig zal voelen in deze dynamiek, is nog maar de vraag. Sommige kijkers uiten hun twijfels: “Ik weet niet of ik in zou stappen bij iemand die nog samenwoont met zijn ex,” laat een fan weten.
Robs zoektocht naar liefde: Bruce Willis-achtige charme?
Vrienden van Rob vergelijken hem graag met acteur Bruce Willis. Rob zelf vindt dat wel een geinige vergelijking. “Misschien komt dat omdat ik stoer overkom, of omdat ik ook kaal ben,” zegt hij met een knipoog. Toch blijkt Rob, achter zijn stoere uiterlijk, een gevoelige en attente man die vooral op zoek is naar oprechte verbinding. Hij hoopt via het programma een vrouw te vinden die zich thuis voelt in zijn Franse leven en zijn passie voor gastvrijheid deelt.
Zijn vorige relatie ontstond na de scheiding van zijn ex-vrouw, en samen met die nieuwe partner bouwde hij verder aan het domaine. Inmiddels is hij alweer vijf jaar single en heeft hij besloten dat het tijd is voor een nieuwe liefde. Maar of dat via een nationaal televisieprogramma zal lukken, blijft voorlopig de vraag.
Teleurgestelde kijkers of juist vertedering?
Dat Rob wellicht meer passie heeft voor appeltaart dan voor romantische avonturen, roept gemengde reacties op. Sommigen vinden zijn aanpak aandoenlijk en genieten van zijn oprechte pogingen om het de dames naar de zin te maken. “Wat een lieve man is Rob, hij doet echt zijn best,” klinkt het.
Toch zijn er ook kijkers die zich afvragen of Rob wel echt op zoek is naar een partner. “Misschien is die appeltaart een afleidingsmanoeuvre en wil hij gewoon gezelligheid in huis,” schrijft iemand op Facebook. “Hij lijkt het vooral leuk te vinden dat er leven in de brouwerij is.” Ook wordt er op social media gesuggereerd dat Rob vooral meedoet aan het programma om zijn B&B onder de aandacht te brengen.
Wordt het ooit nog wat?
De hamvraag is natuurlijk of Rob in dit seizoen van B&B Vol Liefde zijn ware liefde gaat vinden. De dynamiek met Margot lijkt veelbelovend, maar of daar echt romantiek uit zal bloeien is nog onzeker. De kijkers zijn verdeeld. Waar sommigen hopen op een zoetsappig sprookjeseinde (natuurlijk onder het genot van een appeltaart), denken anderen dat Rob misschien wel prima tevreden is met zijn huidige leventje.
Wat wel duidelijk is: Rob is zichzelf. Hij probeert niet geforceerd een show op te voeren, maar blijft trouw aan zijn eigen tempo, zijn eigen gewoontes en – uiteraard – zijn eigen recepten. Dat maakt hem tot een van de meest authentieke deelnemers van dit seizoen.
Een dag geen appeltaart is een dag niet geleefd volgens Rob #benbvolliefde
— Polder☀️ (@polderps) August 4, 2025
Conclusie: Appeltaart als liefdestaal?
Of Rob nu zijn droomvrouw gaat vinden of niet, één ding staat vast: hij heeft met zijn appeltaarten de harten van vele kijkers al veroverd. Zijn aanpak is misschien niet de meest conventionele, maar het is wel oprecht. En dat is misschien wel precies wat deze zoektocht naar liefde zo bijzonder maakt.
Of er een happy end in de lucht hangt? De komende afleveringen zullen het uitwijzen. Tot die tijd blijven we genieten van Robs bourgondische charme en zijn eindeloze voorraad appeltaart.
Heel Vlaanderen is opnieuw geraakt door een emotioneel bericht van Jean-Marie Pfaff. De voormalige topkeeper en geliefde tv-persoonlijkheid liet met hoorbare emotie weten dat hij afscheid moet nemen van een plek die decennialang het kloppende hart van zijn leven vormde. Geen afscheid van een mens, maar van een thuis dat voor hem symbool staat voor familie, herinneringen en een tijdperk dat onlosmakelijk met zijn naam verbonden is.
“Dit afscheid komt veel te vroeg voor mij,” zei Jean-Marie, zichtbaar aangeslagen. Het zijn woorden die bij veel Vlamingen meteen iets losmaakten. Want wie opgroeide met de realityreeks De Pfaffs, weet dat het iconische familiehuis veel meer was dan een decor. Het was een plek waar gelachen werd, waar ruzies werden bijgelegd, waar kinderen opgroeiden en kleinkinderen hun eerste stappen zetten. Dat juist dát huis nu verkocht wordt, voelt voor velen als het sluiten van een hoofdstuk.
Een huis vol geschiedenis en emoties
Na jaren van twijfelen, uitstellen en wikken en wegen heeft de familie uiteindelijk de moeilijke knoop doorgehakt: het bekende familiehuis gaat in de verkoop. Voor Jean-Marie is dat geen rationele beslissing, maar een emotionele breuk. “Ik heb hier mijn kinderen zien opgroeien,” liet hij weten. “Dit huis is meer dan bakstenen en muren. Het is mijn leven.”
Die woorden raken een gevoelige snaar. Het huis was jarenlang een vaste waarde, niet alleen voor de familie zelf, maar ook voor het publiek. De camera’s volgden het dagelijkse leven, met al zijn kleine en grote momenten. Voor kijkers voelde het alsof ze een stukje mee mochten leven in het gezin Pfaff. Dat maakt het afscheid voor velen bijna persoonlijk.
Waarom nu, na al die jaren?
Volgens mensen uit de omgeving van de familie speelde er niet één duidelijke reden, maar een combinatie van factoren. Het onderhoud van het grote huis werd steeds zwaarder. De kinderen wonen inmiddels allemaal elders en het huis staat vaker leeg dan vol leven. Daarbovenop komen de stijgende kosten en de praktische realiteit dat het leven verandert.
Toch blijft het voor Jean-Marie een verscheurende beslissing. “Hij wilde nog jaren blijven,” vertelt een naaste. “Maar op een bepaald moment moet je erkennen dat het niet meer haalbaar is.” Dat besef kwam niet plots, maar groeide langzaam. En toch doet het pijn, juist omdat het afscheid voelt alsof het te vroeg komt.
Een laatste rondgang vol herinneringen
Volgens ingewijden maakte Jean-Marie onlangs nog een laatste, bewuste wandeling door het huis. Van de keuken, waar Carmen jarenlang de maaltijden bereidde, tot de tuin waar de kleinkinderen speelden: elke ruimte bracht herinneringen terug. Het was geen vluchtige rondgang, maar een afscheid met aandacht.
Toen hij de oude trofeeënkamer betrad, zou het hem te veel zijn geworden. “Hier begon het allemaal voor mij,” fluisterde hij. “Hoe laat je zoiets los?” Het is een vraag die veel mensen herkennen. Want wie afscheid neemt van een huis dat zo’n groot deel van zijn leven omvat, neemt ook afscheid van een stuk identiteit.
De familie achter de beslissing
Binnen de familie heerst vooral steun, maar ook schuldgevoel. Kelly Pfaff liet weten hoe moeilijk haar vader het ermee heeft. “Papa wil sterk blijven, maar dit raakt hem diep,” zei ze. “We proberen hem gerust te stellen, maar we zien hoe zwaar dit voor hem is.” Ook Dorien gaf aan dat het moment liever was uitgesteld. “We hadden dit graag nog even laten duren, maar dat kon niet meer.”
Die openheid maakt duidelijk dat deze beslissing niet lichtvaardig is genomen. Het is geen zakelijke transactie, maar een emotioneel proces waarin iedereen zijn eigen tempo heeft.
Vlaanderen leeft massaal mee
Op sociale media stroomden de reacties binnen. Veel mensen spreken van “het einde van een tijdperk” en delen herinneringen aan De Pfaffs. Anderen steken Jean-Marie een hart onder de riem en bedanken hem voor de jaren van plezier en herkenbaarheid die hij Vlaanderen gaf.
Tegelijkertijd is er ook discussie. Sommigen vragen zich af of het huis niet behouden had moeten blijven als een soort cultureel erfgoed. Anderen begrijpen juist dat het leven verdergaat en dat herinneringen niet vastzitten aan stenen. Die verdeeldheid is tekenend voor de impact die de familie Pfaff altijd heeft gehad: ze roept emoties op, meningen, betrokkenheid.
Wat betekent dit voor Jean-Marie?
Voor Jean-Marie zelf betekent dit afscheid vooral tijd nemen om te verwerken. Vrienden beschrijven hem als een vechter, iemand die veel heeft meegemaakt en altijd recht bleef staan. Maar dit raakt hem op een andere manier. “Dit komt recht in het hart,” zei een oude ploegmaat.
Jean-Marie zelf verwoordde het eenvoudig, maar veelzeggend: “Ik had nog niet willen vertrekken… maar soms beslist het leven voor jou.” Het is een zin die blijft hangen, omdat ze zo herkenbaar is. Iedereen kent momenten waarop je liever nog even blijft, maar moet loslaten.
Een hoofdstuk dat sluit, maar niet verdwijnt
Met de verkoop van het familiehuis verdwijnt geen geschiedenis. Die leeft voort in herinneringen, beelden en verhalen. Voor Jean-Marie, voor zijn familie en voor de vele kijkers die zich verbonden voelen met dat stukje televisiegeschiedenis.
Het voelt alsof Vlaanderen afscheid neemt van meer dan een huis. Het is het loslaten van een periode die voor velen vertrouwd was. En misschien is dat precies waarom de woorden van Jean-Marie zo hard binnenkomen.
“Dit afscheid komt veel te vroeg voor mij.”
Het zijn woorden die blijven nazinderen. En heel Vlaanderen lijkt ze te voelen.