Algemeen
Aangeslagen ouders van gevonden Lisa (17) delen heftige verklaring en doen een belangrijke oproep
Ouders van Lisa (17) delen emotionele verklaring: “Onze harten zijn gebroken”
De ouders van Lisa, het 17-jarige meisje dat woensdagochtend niet meer thuis terugkeerde, hebben via een verklaring hun diepe verdriet geuit. Het nieuws heeft een enorme schok veroorzaakt in Duivendrecht, Abcoude en ver daarbuiten. Met ontroerende woorden vragen de ouders om rust, respect en privacy, terwijl zij dit onvoorstelbare verlies proberen te verwerken.
Een verklaring vol pijn en dankbaarheid
De familie wordt bijgestaan door de stichting Namens de Familie, die hen helpt bij communicatie naar de buitenwereld. In de verklaring staat te lezen hoe groot het verdriet is:
“Het verlies van Lisa is voor haar familie niet te bevatten en brengt een intens verdriet met zich mee. Onze harten zijn gebroken. We hopen in alle rust en privacy samen te kunnen rouwen om het verlies van Lisa. We ervaren veel steun in de liefde en het medeleven van familie, vrienden en dorpsgenoten en willen daar onze dankbaarheid voor uitspreken.”
Het zijn woorden die de kwetsbaarheid en de pijn van het gezin blootleggen, maar ook de warmte laten zien die zij ontvangen uit hun omgeving.
Oproep om privacy en respect
De ouders vragen nadrukkelijk om de privacy van hun dochter en het gezin te respecteren. Zij doen een beroep op de samenleving en de media om geen foto’s, achternaam of andere persoonlijke gegevens te delen. Ook vragen zij om geen speculaties te verspreiden.
De familie laat weten dat de uitvaart in besloten kring zal plaatsvinden. Daarmee hopen zij Lisa in alle rust te kunnen herdenken, zonder publieke aandacht.
Lisa’s laatste avond
Lisa bracht dinsdagavond tijd door in het centrum van Amsterdam, zoals zoveel jongeren van haar leeftijd. Rond half vier ’s nachts stapte ze op de fiets richting huis in Abcoude. Ze zou haar vertrouwde route volgen, maar onderweg ging het mis.
In Duivendrecht werd zij slachtoffer van een ernstig incident. Rond vier uur ’s nachts kwam er een melding binnen bij de hulpdiensten over een persoon te water. Toen ag*nten en hulpverl*ners arriveerden, bleek dat er niets meer gedaan kon worden. Voor Lisa kwam de hulp te laat.
De z0ektocht naar antwoorden
De p0litie onderzoekt met man en macht wat er die nacht precies is gebeurd. Hoewel er nog geen verdachte is aangehouden, wordt er intensief onderzoek gedaan. Camerabeelden, getuigenverklaringen en sporenonderzoek moeten uitwijzen wie verantwoordelijk is voor het leed dat zoveel mensen heeft geraakt.
De onzekerheid maakt de pijn voor de familie en de gemeenschap extra zwaar. Toch is er vertrouwen dat de waarheid boven water komt en dat de dader wordt opgespoord.
Eerdere melding van een vrouw
Wat de zaak nog schrijnender maakt, is een verklaring die bij De Telegraaf naar voren kwam. Een jonge vrouw vertelde dat zij dezelfde avond, op dezelfde plek, werd achtervolgd door een onbekende man.
“Ik was op weg naar huis van mijn werk en zag ineens iemand die achter mij aan begon te rennen. Ik dacht dat hij mij iets wilde aandoen of mijn fiets of telefoon wilde afpakken,” aldus de vrouw. Ze wist gelukkig te ontkomen, maar de angst zit diep. “Ik tril nog steeds van angst,” zei ze.
Met de kennis van nu overweegt zij haar verhaal bij de p0litie te doen. Het zou het onderzoek in de zaak van Lisa in een nieuwe richting kunnen sturen.
Een golf van verdriet en steun
Het nieuws over Lisa heeft diepe indruk gemaakt. In zowel Abcoude als Duivendrecht hangt een geladen sfeer. Dorpsgenoten leggen bloemen neer en steken kaarsen aan. Ook op sociale media stromen berichten van steun en medeleven binnen.
Veel mensen kennen Lisa persoonlijk of via school, sport of de buurt. Voor hen voelt dit verlies extra dichtbij. Jongeren spreken uit dat ze geschrokken zijn dat dit zo dicht bij huis heeft kunnen gebeuren. Ouders omarmen hun kinderen net wat steviger dan anders.
Jong leven, grote leegte
Lisa was nog maar 17 jaar, een leeftijd waarop het leven zou moeten draaien om dromen, toekomstplannen en vrienden. In plaats daarvan moet haar familie nu omgaan met een leegte die niet te bevatten is.
Haar ouders omschrijven haar als een vrolijke, liefdevolle en betrokken dochter die altijd klaarstond voor anderen. Die herinnering willen ze levend houden, ook al is haar aanwezigheid niet meer tastbaar.
De kracht van gemeenschap
In tijden van verdriet blijkt hoe sterk een gemeenschap kan zijn. In Abcoude en omgeving wordt er alles aan gedaan om de familie bij te staan. Buren brengen maaltijden, vrienden komen langs om steun te bieden, en scholen zorgen voor opvang en gesprekken voor leerlingen die geschrokken zijn.
Het samen verwerken en delen van emoties biedt troost, al neemt het de pijn niet weg. Voor veel mensen voelt het alsof ze hun eigen dochter of zus zijn kwijtgeraakt.
P0litieonderzoek in volle gang
De p0litie benadrukt dat er alles aan wordt gedaan om de toedracht van het incident te achterhalen. Daarbij wordt ook een beroep gedaan op het publiek: mensen die iets hebben gezien of gehoord in de nacht van dinsdag op woensdag, worden verzocht zich te melden.
Daarnaast is er aandacht voor camerabeelden van woningen en bedrijven in de omgeving. Het zou een cruciale stap kunnen zijn in het reconstrueren van de gebeurtenissen.
Rouwen in besloten kring
De familie heeft inmiddels bekendgemaakt dat de uitvaart van Lisa in besloten kring zal plaatsvinden. Alleen directe familie en vrienden zullen aanwezig zijn om afscheid te nemen. Daarmee hopen de ouders hun dochter te kunnen herdenken in de sfeer die zij verdient: intiem, respectvol en zonder afleiding van buitenaf.
Voor de vele anderen die Lisa kenden of geraakt zijn door het nieuws, zullen er op een later moment mogelijk herdenkingsmomenten volgen, maar daar is nu nog niets over bekend.
Een oproep tot menselijkheid
De verklaring van de ouders eindigt met een eenvoudige, maar krachtige boodschap: respecteer ons verdriet. In een tijd waarin nieuws razendsnel verspreid wordt via sociale media en speculaties al snel de ronde doen, vragen zij om stilte en medeleven.
Het is een oproep die door veel mensen wordt onderschreven. Want uiteindelijk draait het niet om nieuwsgierigheid of sensatie, maar om de herinnering aan een jong meisje dat te vroeg uit het leven werd gerukt.
Conclusie
Het verlies van Lisa heeft een gat geslagen in de harten van haar familie en in de gemeenschap van Abcoude en Duivendrecht. Terwijl de p0litie het onderzoek voortzet, probeert de familie stap voor stap om te gaan met het immense verdriet.
Hun verklaring laat zien hoe zwaar de weg vooruit zal zijn, maar ook hoe waardevol de steun van anderen in deze moeilijke tijd is. Voor nu rest alleen de wens dat de familie in rust kan rouwen, en dat er recht wordt gedaan aan de herinnering van Lisa: een geliefd meisje dat voor altijd gemist zal worden.
Suzan & Freek breken stil bij Jinek: een avond vol emotie, liefde en hoop
Tijdens een indrukwekkend optreden bij Eva Jinek konden Suzan & Freek hun emoties niet langer verbergen. Voor het eerst vertelden ze openhartig over de periode waarin hun leven plotseling veranderde — een gesprek dat miljoenen kijkers raakte en de kracht van liefde en muziek liet zien.
Een telefoontje dat alles veranderde
Het was een gewone dag na een
reeks concerten toen Suzan & Freek thuiskwamen en drie gemiste
oproepen zagen van het Antoni van Leeuwenhoek Medisch
Centrum.
“Toen wist ik: dit is belangrijk,” vertelt Suzan
rustig.
De volgende ochtend zaten ze samen tegenover de arts. Nog voordat
er iets werd gezegd, voelden ze dat het gesprek hun leven zou
veranderen.
Freek herinnert zich: “Je zag
het aan zijn ogen. Hij zei: ‘Freek, Suzan, ik heb niet het nieuws
waarop we hoopten.’”
De diagnose — longproblemen met uitzaaiingen — kwam als een klap. Toch besloten ze vanaf dat moment om zich niet te laten leiden door angst, maar door liefde, vertrouwen en dankbaarheid.
Een periode van ongeloof en aanpassing
De dagen na het gesprek
voelden onwerkelijk. “Het was alsof de wereld even stilstond,”
vertelt Suzan. “Alles wat vanzelfsprekend leek, kreeg ineens een
andere betekenis.”
Freek probeerde direct duidelijkheid te krijgen over de
mogelijkheden. De artsen legden uit dat er geen genezende
behandeling was, maar dat therapie de z!ekte kon vertragen en de
kwaliteit van leven behouden.
Die boodschap kwam hard binnen, maar gaf ook richting. Samen besloten ze om te leven met aandacht — met kleine dagelijkse rituelen: koken, wandelen, zingen. “We wilden niet alleen vechten tegen iets, maar ook leven voor iets,” zegt Suzan.
De eerste signalen
Voordat de diagnose kwam, had Freek wekenlang signalen dat er iets niet goed zat. Hij voelde steken in zijn zij, was sneller moe en had een aanhoudend hoestje. “Ik dacht dat het stress was,” zegt Suzan, die toen zes weken zwanger was. “Tot hij kleine knobbeltjes in zijn nek voelde. Toen zijn we naar de dokter gegaan.”
Volgens deskundigen van Longfonds.nl is alertheid bij lichamelijke veranderingen cruciaal. In dit geval leidde dat tot verder onderzoek en een tijdige start van behandeling. “We waren dankbaar dat we er op tijd bij waren,” vertelt Suzan.
Behandeling en vooruitgang
In het Antoni van Leeuwenhoek
startte Freek kort na de diagnose met een gerichte therapie. Die
richt zich op het vertragen van de z!ekte en het versterken van de
weerstand.
Freek vertelt: “Er zijn plekjes gevonden in mijn longen,
lymfeklieren en bij de bijnieren. Gelukkig niet in mijn hoofd — dat
gaf ons een sprankje opluchting.”
Sindsdien voelt hij zich lichamelijk sterker. Hij leeft gezonder, beweegt veel en neemt meer tijd om te rusten. Suzan kookt dagelijks verse maaltijden. “Het klinkt misschien simpel,” lacht Freek, “maar samen koken is een vorm van therapie geworden.”
De artsen spreken voorzichtig positief over de resultaten. Hoewel het traject zwaar blijft, merken ze vooruitgang. “Elke stap vooruit is winst,” aldus Suzan.
Samen sterk door de zwangerschap
Toen het nieuws kwam, was Suzan zwanger van hun eerste kindje. Dat maakte alles nog emotioneler. “Het was dubbel: vreugde en angst tegelijk,” zegt ze. “Maar dat nieuwe leven gaf ons ook hoop.”
De voorbereidingen op het ouderschap hielpen hen om vooruit te blijven kijken. Freek werkte aan zijn conditie, terwijl Suzan de babykamer inrichtte. “We wilden dat ons kind in een huis vol liefde zou komen, niet vol angst,” vertelt Freek.
Volgens psychologen helpt een positieve verwachting bij het versterken van mentale veerkracht. Voor Suzan & Freek werd die verwachting letterlijk tastbaar: elke echo, elke schop herinnerde hen aan het leven dat verder ging.
Nachtelijke gesprekken en nabijheid
De eerste weken na de diagnose waren zwaar. De nachten waren lang en stil, gevuld met gesprekken over het leven, de toekomst en alles daartussen. “Soms zaten we uren wakker,” zegt Suzan. “Dan luisterden we naar elkaars ademhaling en hielden elkaars hand vast.”
Freek probeerde optimistisch te blijven. Hij verdiepte zich in verhalen van mensen die ondanks hun z!ekte bleven genieten. “Dat gaf me perspectief. Ik dacht: als zij het kunnen, dan wij ook.”
Ze vonden rust in muziek, wandelen en stilte. Volgens MindfulnessFonds.nl helpt ontspanning bij het omgaan met stress — iets wat Suzan & Freek in de praktijk brachten. “We leerden dat geluk niet in grote plannen zit, maar in kleine momenten samen,” zegt Suzan.
De kracht van muziek
Hun nieuwe single
‘Niemand’ werd
geschreven in de weken na de diagnose. Het nummer beschrijft hoe ze
elkaar vasthouden als alles even wankelt.
“Het lied was onze manier om alles te verwerken,” zegt Freek. “We
zongen wat we niet konden zeggen.”
Toen ze het nummer live speelden bij Jinek, werd het muisstil in de studio. Binnen een paar uur stond ‘Niemand’ bovenaan de hitlijsten. De videoclip, eenvoudig gefilmd in zwart-wit, werd miljoenen keren bekeken.
Volgens AD.nl werd het optreden één van de meest bekeken muziekfragmenten van het jaar. Kijkers noemden het “oprecht”, “rauw” en “moedig”. Voor Suzan & Freek voelde het als een nieuw begin.
Landelijke steun en verbondenheid
Sinds hun verhaal openbaar
werd, ontvangen ze dagelijks honderden berichten. Fans schrijven
dat hun openheid helpt om zelf met moeilijke situaties om te
gaan.
Ook collega-artiesten reageerden massaal. Ilse DeLange, Snelle en Maan stuurden persoonlijke berichten van
steun. Radiostations draaiden hun muziek als eerbetoon, en
televisieprogramma’s besteedden aandacht aan hun veerkracht.
“Die warmte uit het hele land
doet iets met je,” zegt Suzan. “Mensen die je niet kent, sturen
kaarten met woorden die recht uit het hart komen.”
Freek vult aan: “Het voelt alsof iedereen met ons meeleeft. Dat
geeft kracht, juist op dagen dat het moeilijker is.”
Een hoopvolle toekomst
Ondanks alles kijken ze met vertrouwen vooruit. Freek voelt zich sterker en werkt aan nieuwe liedjes. “Ik wil laten zien dat er altijd licht is, hoe donker het ook wordt,” zegt hij.
Suzan straalt terwijl ze vertelt over hun baby. “We leven bewuster dan ooit. Elke dag samen is een zegen.” Hun wens is om anderen te blijven inspireren met muziek — niet door perfectie, maar door echtheid.
Hun verhaal is inmiddels meer dan een nieuwsfeit; het is een symbool van veerkracht, liefde en menselijkheid geworden. Ze tonen dat zelfs in de moeilijkste tijden verbinding mogelijk is — tussen geliefden, vrienden en een heel land dat meeleeft.
Een avond die bijblijft
Het optreden bij Jinek eindigde met stilte, gevolgd door een minutenlang applaus. Eva Jinek sloot af met de woorden: “Jullie laten zien wat echte liefde is.”
Terwijl de camera’s uitgingen, omhelsden Suzan & Freek elkaar. Geen woorden, alleen een blik die alles zei.
Hun verhaal raakt, omdat het zo menselijk is. Het vertelt over vallen en opstaan, over de kracht van samen verdergaan, en over muziek als balsem voor het hart.
En misschien is dat wel de mooiste boodschap van allemaal: dat liefde, in welke vorm dan ook, altijd de sterkste melodie blijft.
Kernpunten:
-
Freek kreeg in mei 2024 een ernstige longdiagnose.
-
De behandeling in het Antoni van Leeuwenhoek verloopt positief.
-
Hun nieuwe single ‘Niemand’ werd live gepresenteerd bij Jinek.
-
Hun aanstaande ouderschap geeft hoop en kracht.
-
Fans en collega’s tonen massale steun en waardering.