-

Algemeen

Vriendin Peter Gillis compleet door het lint op televisie: ´Ze zeggen dat ik 2.400 euro kost!´

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Wendy van Hout, vooral bekend als de partner van Peter Gillis en van haar optredens met matige zangkwaliteiten, haalt fel uit naar een mysterieuze collega. In een emotionele verklaring in Shownieuws ontkent ze met klem dat ze 2.400 euro per optreden zou vragen. “Dat is echt níet waar,” aldus een geërgerde Wendy, die zich slachtoffer voelt van een bewuste lastercampagne binnen het artiestencircuit.

Vermeende sabotage in het schnabbelcircuit

Volgens Wendy probeert een onbekende collega, vermoedelijk een vrouwelijke artiest, haar bewust zwart te maken. Deze persoon zou tegen organisatoren en boekingsbureaus beweren dat Wendy torenhoge bedragen vraagt, met als doel haar uit de markt te drukken. “Er wordt gezegd dat ik 2.400 euro reken per optreden, maar ik vraag gewoon 1.250 euro exclusief. En dat is mét geluid,” zegt Wendy stellig.

Emotionele schade en digitale pesterijen

De zangeres zegt geraakt te zijn door de campagne tegen haar. “Als ik zelf zou horen dat een beginnend artiest zo veel vraagt, zou ik ook afhaken. Dus het is logisch dat dit me schaadt.” Alsof dat nog niet genoeg is, zegt Wendy dat ze zelfs AI-video’s ontvangt waarin Peter Gillis zogenaamd in de gevangenis zit. “Dat gaat echt veel te ver. Dat is geen concurrentie meer, dat is gewoon intimidatie.”

Reactie van showbizzwatchers

Bij Shownieuws noemt Story-hoofdredacteur Guido den Aantrekker het hele gebeuren een ‘hetze vanuit de artiestenwereld’. Toch blijft het gissen wie er precies achter de geruchten zit. De vermeende saboteur is nog altijd anoniem, wat de geloofwaardigheid van het verhaal niet versterkt. “Dit klinkt als mokken in de marge,” klinkt het kritisch aan de desk.

Peter Gillis springt in de bres

Uiteraard laat ook Peter Gillis van zich horen. Hij is niet alleen Wendy’s partner, maar ook haar chauffeur, geluidsman en steun en toeverlaat. “Je hebt toch genoeg boekingen?” probeert hij haar gerust te stellen. Wendy erkent dat het voorlopig goed gaat, maar vreest dat de negatieve verhalen toekomstige optredens kunnen schaden.

Kosten en afdrachten

Wendy legt uit waarom haar tarief van 1.250 euro redelijk is. “Daar zitten ook de kosten bij voor geluid en het boekingskantoor. Dat zijn flinke afdrachten,” vertelt ze. Peter voegt daaraan toe: “Geluid alleen kost al bijna 1.000 euro. Dus als je het zo bekijkt, is 1.250 euro eigenlijk een koopje.” Volgens hen is het bedrag marktconform, zeker voor een act met techniek en begeleiding.

Onzekerheid over de toekomst

Ondanks de storm aan kritiek houdt Wendy vol dat ze eerlijk en professioneel te werk gaat. Ze hoopt dat organisatoren en fans zich niet laten beïnvloeden door de roddels. “Ik werk keihard en wil mijn eigen pad bewandelen. Het is gewoon jammer dat mensen in deze branche elkaar zo naar beneden halen,” aldus de zangeres.

Zorgen blijven bestaan

De affaire rond het vermeende tarief werpt een schaduw over Wendy’s ambities als zangeres. Of het haar carrière blijvend zal schaden, is nog onduidelijk. Wel lijkt de frustratie bij haar groot, vooral omdat de aanvallen ook Peter Gillis raken. Een ding is zeker: de showbizzwereld blijft keihard, en Wendy moet zich staande houden tussen steun, sabotage en spot.

Algemeen

Frans Timmermans openbaart vreselijk nieuws en zorgt voor tranen bij aanwezigen

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Frans Timmermans open over jeugdtrauma: “Vergeven was de weg naar bevrijding”

In het NPO1-programma Een buitengewoon gesprek heeft Frans Timmermans zich van een zeldzaam persoonlijke kant laten zien. De GroenLinks-PvdA-leider vertelde openhartig over een ingrijpende ervaring uit zijn jeugd en over de manier waarop hij leerde omgaan met woede, vergeving en zelfbescherming.

De aflevering, waarin Timmermans samen met Mirjam Bikker (ChristenUnie) en Rob Jetten (D66) te gast was, werd gevoerd met een groep van 32 mensen met autisme. De gesprekken waren oprecht en soms confronterend, maar vooral menselijk.

Een moeilijke vraag over vergeving

Tijdens het programma kreeg Timmermans de vraag of hij ooit iemand heeft moeten vergeven, en of dat moeilijk was. Wat volgde, was een stilte — gevolgd door een bekentenis die zichtbaar indruk maakte op de hele groep.

“Ik denk dat jouw vraag over vergeving te maken heeft met wat mij als kind is overkomen,” begon hij. “Toen ik dertien was, ben ik misbruikt door een priester. Ik heb dat heel lang weggestopt. Je brein beschermt je op een vreemde manier. Ik was het totaal vergeten.”

Hij vertelde dat de herinneringen pas terugkwamen toen de misbruikschandalen binnen de kerk in de media verschenen. “Toen kwam het als een golf over me heen,” zei hij. “Ik kon ineens begrijpen waar mijn boosheid vandaan kwam. Er was iets dat ik jarenlang had weggedrukt.”

De zoektocht naar de waarheid

Volgens Timmermans kwam de gebeurtenis pas echt in een ander licht te staan toen een journalist van NRC de betreffende priester wist op te sporen. Uit dat onderzoek bleek dat de man meerdere keren grensoverschrijdend gedrag had vertoond.

“Het bleek dat hij zeven keer in de fout was gegaan met kinderen,” vertelt Timmermans. “Toen men mij vroeg of ik hem wilde ontmoeten, moest ik daar heel lang over nadenken.”

Dat denkproces leidde uiteindelijk tot een keuze die hem, naar eigen zeggen, innerlijke rust bracht.

“Ik besloot dat ik hem moest vergeven. Aanvankelijk dacht ik dat ik dat voor hem deed, maar uiteindelijk deed ik het voor mezelf. Het moment dat ik hem vergeven had, voelde ik me bevrijd.”

Zijn woorden raakten zichtbaar veel mensen in het publiek. Enkelen veegden tranen weg terwijl Timmermans vertelde hoe die stap hem hielp om vrede te vinden met zijn verleden.

De kracht van vergeving

De politicus benadrukte dat vergeving niet betekent dat je goedpraat wat er is gebeurd, maar dat het een manier kan zijn om jezelf los te maken van pijn.

“Vergeven is niet iets wat je voor een ander doet, maar voor jezelf,” zei hij. “Je bevrijdt jezelf van iets wat je vasthoudt. Dat heb ik toen echt ervaren. En ik hoop dat jij dat, op jouw manier, ook kunt doen.”

Het moment werd gezien als een van de meest eerlijke televisiemomenten van het jaar. Niet alleen omdat Timmermans iets zeer persoonlijks deelde, maar omdat hij liet zien hoe veerkracht eruit kan zien na verdriet en onrecht.

Jeugd vol strijdlust

Naast de moeilijke herinneringen sprak Timmermans ook met humor en zelfspot over zijn schooltijd. Hij vertelde dat hij “niet altijd de makkelijkste” was en regelmatig in vechtpartijen terechtkwam.

“Ik kwam iets te vaak in knokpartijen terecht,” lachte hij. “Als je als puber op een nieuwe school komt, moet je soms letterlijk je plek bevechten. Er waren jongens die je op het schoolplein angst wilden aanjagen.”

Die ervaringen leerde hem hoe belangrijk het is om voor jezelf op te komen.

“Pestkoppen zijn helemaal niet moedig,” zei hij. “Als ze merken dat je je niet laat intimideren, dan stopt het vaak vanzelf. En soms moest ik dat laten zien. Daar had ik later spijt van, maar het hielp me wel mijn plek te vinden.”

Volgens hem was die les belangrijk voor zijn verdere leven — ook in de politiek. “Als je laat zien waar je voor staat, krijg je respect. Niet door te schreeuwen, maar door duidelijk te zijn.”

Een moment van menselijkheid

De uitzending van Een buitengewoon gesprek werd geprezen om zijn openheid en empathie. Op sociale media schreven kijkers dat ze geraakt waren door de eerlijkheid van Timmermans. “Wat een moed om dit zo te delen,” klonk het veelvuldig.

Ook anderen wezen op het belang van zulke gesprekken in de politiek: “Dit laat zien dat politici ook mensen zijn, met littekens, maar ook met veerkracht.”

Een voorbeeld van kracht en kwetsbaarheid

Met zijn verhaal liet Frans Timmermans zien dat zelfs diepe wonden niet hoeven te bepalen wie je bent. Zijn woorden over vergeving en loslaten raakten een gevoelige snaar bij velen.

“Het moment dat ik hem vergeven had, voelde ik me bevrijd,” herhaalde hij aan het einde van het gesprek. “Dat is wat vergeving uiteindelijk doet: het maakt je vrij.”

De aflevering eindigde in stilte, gevolgd door applaus van het publiek — niet voor de politicus, maar voor de mens achter het publieke gezicht.

Lees verder