Algemeen
Verschrikkelijk nieuws voor Yvon Jaspers: ´Mijn wereld is compleet ingestort´
In het LINDA. vakantieboek laat Yvon Jaspers zich van een uiterst kwetsbare kant zien. Met een brok in haar keel vertelt ze dat haar broer Willem, die pas 43 jaar is, is gediagnosticeerd met P@rkinson. Het nieuws sloeg in als een bom bij de familie Jaspers. “Mijn leven staat op de kop,” zegt Yvon zonder omhaal van woorden. Het is een emotionele bekentenis die raakt, juist omdat ze zich zo zelden zo persoonlijk uitlaat.
Diagnose komt als mokerslag
De diagnose kwam een jaar geleden, volledig onverwachts. Willem was nog jong, energiek en vader van drie kinderen. Dat juist hij P@rkinson heeft, maakt het extra schrijnend. Voor Yvon is het meer dan alleen verdriet. Ze voelt de verantwoordelijkheid om zijn verhaal te delen én de oorzaak van de z1ekte te onderzoeken. Dat heeft geleid tot een nieuw televisieproject waarmee ze meer bewustwording wil creëren rond deze slopende aandoening.
Verband tussen landbouwgif en z1ekte
In haar zoektocht naar antwoorden sprak Yvon met een neuroloog van het Radboud UMC. Deze arts doet al jaren onderzoek naar de relatie tussen landbouwgif en P@rkinson. Wat ze hoorde, bracht haar volledig uit balans. “Bestrijdingsmiddelen, pesticiden die wereldwijd gebruikt worden om voedsel te produceren, spelen een aantoonbare rol in het krijgen van P@rkinson,” zegt ze. De link tussen haar jarenlange werk met boeren en de z1ekte van haar broer voelt wrang en confronterend.
Twintig jaar liefde voor boerenleven
Yvon staat bekend als het gezicht van programma’s als Boer Zoekt Vrouw, waarin ze met veel warmte en respect het leven van boeren belicht. Dat juist die wereld nu in verband wordt gebracht met de z1ekte die haar broer treft, voelt voor haar tegenstrijdig. “Enerzijds is er het boerenbestaan waar ik al twintig jaar met veel liefde televisie over maak, en anderzijds is er nu mijn broer die zo jong P@rkinson heeft,” aldus Yvon.
Schokkende geografische kaarten
Tijdens haar gesprek met de neuroloog kreeg ze kaarten te zien van onder andere Frankrijk en Canada. Deze kaarten tonen duidelijk aan dat P@rkinson vooral voorkomt in gebieden met intensieve landbouw. “Dat beeld vergeet ik nooit meer. Je ziet letterlijk waar het risico het grootst is,” vertelt ze. Het zet haar aan het denken over de prijs die mensen soms betalen voor onze voedselproductie.
Willem blijft positief
Ondanks de zware diagnose, blijft haar broer Willem opvallend positief. “Hij is allesbehalve zielig,” zegt Yvon. “Mijn broer gaat bewonderenswaardig goed met deze situatie om. Hij is positief en krachtig.” De familie laat zich niet verlammen door verdriet, maar kiest ervoor om het leven samen te blijven vieren. “We doen wat we kunnen. We willen alles uit deze jaren halen.”
Extra rol: voogd van zijn kinderen
Wat veel mensen niet weten, is dat Yvon voogd is van de drie kinderen van Willem. Deze rol geeft haar nog meer verantwoordelijkheid én betrokkenheid. “Mijn broer leeft nu. Dit zijn de beste jaren,” benadrukt ze. Ze wil niet dat zijn kinderen hem later herinneren aan de hand van beperkingen, maar juist aan alle mooie momenten die ze als gezin nu nog samen beleven.
Samen genieten, ondanks alles
Yvon sluit haar verhaal af met een ontroerende boodschap over veerkracht en familieband. “Hij is een grote levensgenieter, en onze hele familie is zo. We kunnen heul goed genieten,” zegt ze met een glimlach. De z1ekte mag dan als een donkere wolk boven hun hoofd hangen, de warmte binnen de familie laat zich niet zomaar verdrijven. Liefde, humor en verbondenheid blijven hun krachtigste wapens.
Emma Kok deelt emotionele update over gezondheidsklachten: “Ik voel me niet gehoord”
Zangeres Emma Kok (17) heeft via haar Instagram Stories een aangrijpende update gedeeld over haar gezondheid. De jonge artiest, die bij het grote publiek vooral bekend werd door haar indrukwekkende optredens bij André Rieu, laat weten al wekenlang te kampen met hevige buikklachten. Hoewel ze eerder ervaring had met pijn door haar chronische z!ekte gastroparese, voelt deze pijn anders — en haar onbegrip over hoe zorgverleners daarmee omgaan, is groot.
Stekende pijn: “Dit is anders dan normaal”
In haar bericht beschrijft Emma hoe de klachten begonnen met steken in haar borstkas, ribben en rug, waarna de pijn zich uitbreidde naar haar hele buikregio. “Ik herken mijn gastroparesepijn, maar dit was nieuw,” schrijft ze. De intense pijn maakte het voor haar nagenoeg onmogelijk om nog normaal te eten of drinken. “Zelfs drinken maakte me misselijk.”
Uit voorzorg werd in het z!ekenhuis een echo gemaakt van haar buik. “Die echo liet gelukkig niets verontrustends zien, en daar was ik uiteraard blij mee,” aldus Emma. Maar wat daarop volgde, stemde haar allerminst gerust.
“Hypnosetherapie?!”
Volgens de arts zou er mogelijk niets lichamelijks aan de hand zijn. De verklaring: haar hersenen zouden pijnsignalen sturen naar haar buik, waardoor ze pijn ervaart zonder dat er een directe lichamelijke oorzaak is. De oplossing? Hypnosetherapie.
Emma reageert openlijk verontwaardigd. “SERIEUS?! HYPNOSETHERAPIE?!” schrijft ze in hoofdletters, waarmee ze haar onbegrip en frustratie uit. “Op de een of andere manier hebben ze het alweer voor elkaar dat ik boos en ongehoord het z!ekenhuis uitloop. Ik voel me achterlijk. Ik voel me dom.”
“Wij worden niet serieus genomen”
Emma is niet de enige die zich onbegrepen voelt binnen het medische systeem. Ze maakt van de gelegenheid gebruik om aandacht te vragen voor andere mensen die met gastroparese leven. “Wij worden niet gehoord. Dit moet veranderen.”
De zangeres wijst erop dat er nog altijd veel onbekendheid heerst rondom deze aandoening, ook onder zorgverleners. Ze ervaart regelmatig dat haar klachten worden gebagatelliseerd of verkeerd geïnterpreteerd, terwijl ze juist behoefte heeft aan empathie, begrip en effectieve medische hulp.
Wat is gastroparese?
Emma lijdt aan gastroparese, ook wel maagverlamming genoemd. Bij deze aandoening werkt de maag niet goed samen met de rest van het spijsverteringskanaal. Het voedsel blijft daardoor veel langer in de maag dan normaal, wat leidt tot misselijkheid, braken, een opgeblazen gevoel en ondervoeding.
Voor Emma betekent dit dat ze dagelijks is aangesloten op een sondevoedingspomp, die haar lichaam van essentiële voedingsstoffen voorziet. Dat doet ze ongeveer 22 uur per dag. Ondanks die beperking probeert ze haar leven zo normaal mogelijk te leiden – en vooral: te blijven zingen.
Zingen als uitlaatklep
Voor Emma is muziek méér dan een hobby. Zingen biedt haar niet alleen afleiding, maar ook vrijheid. “Wanneer ik van de pomp af ben, voel ik me compleet vrij. Misschien dat ik daarom alleen gezonde spanning voel bij grote optredens,” vertelde ze eerder in een interview.
Inmiddels heeft ze duizenden fans in binnen- en buitenland. Dankzij optredens met onder andere André Rieu en haar winst bij Ministars is haar bekendheid razendsnel gegroeid. En die aandacht gebruikt ze nu om ook haar stem te laten horen over een andere strijd: die tegen onbegrip rondom chronische aandoeningen.
“In het begin was ik bang dat het alleen daarover zou gaan”
Emma vertelde eerder openhartig dat ze aanvankelijk bang was dat haar z!ekte haar carrière zou overschaduwen. “In het begin dacht ik dat het alleen nog maar over mijn z!ekte zou gaan, en niet over mijn muziek,” gaf ze toe. “Maar inmiddels gaat het gelukkig steeds vaker over mijn zang én over mijn verhaal. Dat maakt me blij.”
