Algemeen
Shownieuws-presentator ontslagen en DIT is de reden
Manuel Venderbos niet langer te zien bij Shownieuws: “Er is daar een bepaalde code”
Manuel Venderbos is niet langer onderdeel van het presentatieteam van Shownieuws. Hoewel het vertrek niet officieel is aangekondigd, bevestigt de presentator het nieuws indirect. De aanleiding lijkt te liggen bij een opmerking die hij maakte tijdens een uitzending over zanger Tino Martin. Maar volgens mediakenners speelt er meer.
Opvallend moment met Tino Martin
Tijdens een eerdere aflevering van Shownieuws was zanger Tino Martin te gast. Zijn optreden in de studio viel op: kijkers noemden zijn verhaal onsamenhangend en vroegen zich op sociale media af wat er precies aan de hand was. Speculaties over zijn gedrag deden snel de ronde, al zijn die nooit bevestigd.
Tino zou tijdens de opname halverwege zijn vertrokken, vermoedelijk tijdens een reclameblok. Venderbos benoemde dat detail live aan tafel. Daarmee doorbrak hij – volgens ingewijden – een ongeschreven regel bij het programma.
“Er is daar een code”, aldus Venderbos over de werkwijze bij Shownieuws.
Achter de schermen
Dat moment aan tafel blijkt voor veel betrokkenen het keerpunt te zijn geweest. Al geeft mediakenner Victor Vlam aan dat het vertrek van Venderbos niet alleen te herleiden is tot de Tino Martin-situatie.
“Ik heb begrepen dat Manuel en Shownieuws al een tijdje uit elkaar aan het groeien waren”, legt Vlam uit. “Ze vonden hem niet meer zo goed passen bij het programma. De opmerking over Tino Martin was in zekere zin de druppel.”
Volgens Vlam is Venderbos als freelancer verbonden geweest aan het programma. Een contractueel ontslag is er dus niet, maar Shownieuws heeft aangegeven voorlopig geen gebruik meer te maken van zijn diensten. In de praktijk betekent dit dat hij niet meer op het scherm zal verschijnen als presentator.
Discretie en gezichtsbehoud
Wat opvalt, is dat noch Shownieuws noch Venderbos zelf een officiële mededeling heeft gedaan over het vertrek. Dat lijkt een bewuste keuze te zijn, aldus Vlam.
“Het is geprobeerd op een nette manier te laten verlopen, zonder publiek gezichtsverlies. Daarom is er niets groots over naar buiten gebracht.”
Venderbos zou zelf hebben verzocht om discretie. Een publiek statement over het einde van zijn rol zou volgens hem te veel in het oog springen.
Onhandig, maar niet schokkend
Hoewel het moment met Tino Martin veel aandacht kreeg, is er volgens Vlam geen sprake van een opzettelijke overtreding. Hij noemt de opmerking van Venderbos “hooguit een beetje onhandig”.
“Bij Shownieuws wordt zwaar getild aan alles wat achter de schermen gebeurt. Er is een soort erecode dat je dat niet openbaar maakt. Dat is daar heilig.”
Toch begrijpen veel kijkers niet goed waarom het benoemen van een vertrek tijdens een reclameblok zulke gevolgen heeft. Op sociale media wordt gesproken van een “te zware straf” en “onbegrijpelijke reactie”. Anderen wijzen op het belang van vertrouwen binnen een redactie en het bewaren van professionele grenzen.
Meer dan een incident
Wat het verhaal volgens mediakenners extra complex maakt, is dat het vertrek van Venderbos niet alleen draait om één incident. Het zou passen in een bredere beweging bij het programma, waarin het team regelmatig wisselt en een nieuwe koers lijkt te worden ingezet.
“Het was waarschijnlijk een samenloop van factoren”, zegt Vlam. “Manuel is een presentator met een eigen stijl, en misschien paste dat niet meer binnen de koers die Shownieuws nu wil varen.”
Of Venderbos binnenkort elders op televisie te zien zal zijn, is nog niet bekend. Wel laat hij doorschemeren open te staan voor nieuwe projecten. Hij heeft in het verleden vaker laten zien zich ook buiten de entertainmentjournalistiek thuis te voelen.
Reputatie en respect
Het vertrek roept vragen op over de balans tussen openheid en discretie in de mediawereld. Wanneer is iets ‘achter de schermen’ en wanneer mag een presentator daar transparant over zijn? Volgens sommige fans toont Venderbos juist professionaliteit door de situatie met kalmte te benaderen en zich verder niet publiekelijk uit te spreken.
Anderen hopen dat hij snel een nieuw platform vindt waar hij zijn journalistieke talent kan inzetten. “Hij is altijd vriendelijk, duidelijk en oprecht. Zulke presentatoren mogen niet zomaar verdwijnen van het scherm”, klinkt het in reacties op sociale media.
Conclusie:
Het vertrek van Manuel Venderbos bij Shownieuws lijkt niet te herleiden tot slechts
één uitspraak, maar is vermoedelijk het gevolg van een samenloop
van omstandigheden. In een televisieomgeving waarin discretie,
stijl en teamdynamiek zwaar wegen, kan één moment het verschil
maken. Venderbos blijft geliefd bij een deel van het publiek, en de
kans is groot dat we hem in de toekomst in een andere context
terugzien op het scherm.
RTL ligt onder vuur na het uitgebreide en emotionele interview met Martijn Krabbé in het programma RTL Tonight. De presentator, die ongeneeslijk z!ek is door uitgezaaide longk*nker, sprak dinsdagavond openhartig over zijn angsten, zijn gezin en het naderende afscheid. Het gesprek, dat plaatsvond aan zijn eigen keukentafel en werd geleid door Humberto Tan, maakte veel los bij het publiek. Waar veel kijkers het interview omschreven als indrukwekkend, eerlijk en ontroerend, klinkt er op sociale media ook stevige kritiek op de manier waarop het werd gebracht.
Een gesprek dat niemand onberoerd liet
Vanaf het eerste moment was duidelijk dat het interview geen standaard televisiegesprek zou worden. Geen studiopubliek, geen luchtige onderwerpen, maar een man die zonder omwegen sprak over de realiteit van leven met een ongeneeslijke z!ekte. Krabbé vertelde hoe zijn dagen eruitzien, hoe de nachten soms zwaarder zijn dan de dagen en hoe zijn grootste angst niet zozeer draait om zichzelf, maar om wat hij achterlaat.
Hij sprak met zachte stem, maar duidelijke woorden over zijn vrouw Deborah en hun kinderen. Over de gedachte dat zij straks zonder hem verder moeten, en hoe hij probeert hen zo goed mogelijk “achter te laten”. Juist die eerlijkheid maakte diepe indruk op veel kijkers. Tegelijkertijd riep het ook ongemak op bij een deel van het publiek, dat zich afvroeg of deze kwetsbaarheid wel thuishoort in een televisieformat.
Kritiek: ‘tranentrekkerij’ en ‘effectbejag’
Op sociale media ontstond al snel een fel debat. Met name op X uitten enkele bekende accounts hun ongenoegen. Influencer MiesBee schreef dat ze zich “onpasselijk” voelde bij wat zij omschreef als tranentrekkerij. Ze vroeg zich hardop af of Krabbé zichzelf hier wel een plezier mee deed door zo ver te gaan in zijn openheid.
Ook Marieke Derksen, dochter van een bekende mediapersoonlijkheid, liet zich kritisch uit. Volgens haar ging RTL een grens over door het gesprek zo uitgebreid en emotioneel in beeld te brengen. Zij sprak zelfs van het “uitbuiten van z!eke mensen voor goede kijkcijfers”. Die woorden vonden weerklank bij een groep kijkers die vond dat het interview te lang duurde en te veel nadruk legde op emotie.
Sommigen wezen daarbij niet zozeer naar Krabbé zelf, maar naar de rol van de zender en de interviewer. De interviewstijl van Humberto Tan werd door critici omschreven als te sturend en te gericht op het losmaken van emoties. Er werd gesproken over “effectbejag” en “smakeloze televisie”.
Net zo veel steun en bewondering
Tegenover die kritische geluiden stond echter een minstens zo grote groep kijkers die het interview juist waardeerde. Voor hen was dit geen uitbuiting, maar een zeldzaam eerlijk gesprek dat herkenning en troost bood. Onder de hashtag van het programma verschenen honderden berichten van mensen die aangaven geraakt te zijn.
Kijkers schreven dat ze onverwacht tranen in de ogen kregen, maar dat die tranen niet voortkwamen uit sensatie, maar uit menselijkheid. Velen prezen Krabbé om zijn moed om zo open te spreken over een onderwerp waar nog altijd veel taboe op rust: angst voor het einde, zorgen om nabestaanden en de rauwe werkelijkheid van ongeneeslijke z!ekte.
Een kijker schreef: “Dit is geen televisie om weg te zappen. Dit is televisie die je dwingt om even stil te staan.” Anderen benadrukten dat ze zich gesteund voelden door het gesprek, omdat ze zelf of in hun omgeving met z!ekte te maken hebben gehad.
Angst, maar ook levenslust
In het interview vertelde Krabbé dat zijn angst vooral ’s nachts toeslaat. Overdag probeert hij te leven, te lachen en geen dag te verspillen. Maar als het stil wordt, komen de gedachten. Dan maakt hij zich zorgen over hoe zijn gezin het straks zal redden. Hij vertelde dat hij zijn vrouw altijd wakker mag maken, ook midden in de nacht. Deborah bevestigde dat die gesprekken zwaar zijn, maar dat ze proberen niet in somberheid te blijven hangen.
Wat veel kijkers raakte, was de balans die het stel liet zien tussen verdriet en levenslust. Ze spraken niet alleen over afscheid, maar ook over het leven dat er nu nog is. Over kleine momenten, humor en het belang van niet vooruitlopen op wat nog komt. Die nuance maakte dat het gesprek voor velen meer was dan alleen een confronterend portret van z!ekte.
Terugblik op zijn carrière
Een ander onderdeel van het interview was de terugblik op Krabbés lange carrière. Fragmenten uit eerdere programma’s kwamen voorbij, waaronder een aflevering waarin hij een ongeneeslijk z!eke vrouw hielp om haar kinderen financieel veilig achter te laten. Dat fragment raakte hem zichtbaar, omdat hij zichzelf daarin herkende.
Hij vertelde dat hij destijds al voelde hoe belangrijk het is om praktische zaken te regelen, juist uit liefde. Dat inzicht heeft hij meegenomen in zijn eigen bevestiging. Niet vanuit angst, maar vanuit zorg en verantwoordelijkheid.
De staande ovatie die bleef hangen
Een van de meest besproken momenten was het terugzien van de staande ovatie die Krabbé kreeg tijdens het Televizierring-gala. Het applaus duurde minutenlang en maakte diepe indruk. Krabbé gaf toe dat hij zich daar ongemakkelijk bij voelde. Hij wilde niet als individu op een voetstuk worden geplaatst.
Voor hem stond die ovatie symbool voor iets groters: voor iedereen die met k*nker te maken krijgt, voor patiënten en hun naasten. Hij benadrukte dat de enorme golf aan liefde en steun die hij nu ontvangt, onlosmakelijk verbonden is met zijn z!ekte. Die gedachte stemt hem dankbaar, maar ook weemoedig.
Waar ligt de grens?
Het interview roept een bredere vraag op die verder gaat dan dit ene gesprek: waar ligt de grens tussen openheid en exploitatie? Mag televisie ruimte bieden aan zulke kwetsbare verhalen, of moet er juist terughoudendheid zijn?
Voorstanders zeggen dat juist deze openheid het onderwerp bespreekbaar maakt en mensen verbindt. Tegenstanders vrezen dat emotie te gemakkelijk wordt ingezet als middel om kijkers te trekken. Het antwoord is niet eenduidig en lijkt sterk afhankelijk van hoe de kijker het gesprek beleeft.
Een gesprek dat blijft nazinderen
Wat vaststaat, is dat het interview met Martijn Krabbé niemand onberoerd liet. Het bracht tranen, boosheid, bewondering en discussie. Voor de één was het te veel, voor de ander precies wat nodig was. Krabbé zelf leek vooral één ding te willen: eerlijk zijn, zonder opsmuk.
Misschien is dat ook de reden dat het gesprek zo’n impact had. Niet omdat het perfect was, maar omdat het menselijk was. En juist dat maakt het debat eromheen zo fel en zo begrijpelijk tegelijk.