Algemeen
Patricia Paay betrapt op keiharde leugen: ´Nu komt de waarheid eindelijk naar boven´
Patricia Paay, de 76-jarige zangeres en televisiepersoonlijkheid, heeft opnieuw de aandacht van de media getrokken, dit keer door een leugen over haar veelbesproken verjaardagsfoto. In een eerdere verklaring aan de media had ze verklaard dat haar jonge minnaar, Robbert Hinfelaar (37), de foto had genomen, maar nu blijkt dat dit niet het geval was. Het leek een klein detail, maar het leidde tot een serie onthullingen die haar persoonlijke leven in een ander daglicht plaatsen.
De verjaardagsfoto en de ontkenning van Patricia
De geruchten over een huwelijkscrisis tussen Patricia en haar partner Robbert Hinfelaar begonnen al maanden eerder, maar het vermeende bewijs kwam pas in april, toen Robbert niet aanwezig was op Patricia’s verjaardagsfoto. De rest van de familie was wel aanwezig, maar Robbert ontbrak. Dit viel op, vooral voor Evert Santegoeds, de directeur van het roddelblad Privé, die besloot om Patricia persoonlijk te bellen.
In dat gesprek ontkende Patricia de geruchten en gaf zij een verklaring die de media verbaasde: “Robbert heeft de foto gemaakt”, zei ze in haar Rotterdams accent. Dit werd door Santegoeds gepresenteerd als de waarheid, en hij noemde de geruchten van de juicekanalen “fake news.” Hij had blijkbaar geen reden om haar uitspraken in twijfel te trekken.
De waarheid komt naar boven
Zoals vaak gebeurt in de media, bleken de roddels toch de waarheid te bevatten. Kort nadat de verklaring van Patricia werd gepresenteerd, kwam naar buiten dat ze de waarheid niet had verteld. De verjaardagsfoto was in werkelijkheid genomen door de vriend van Patricia’s nichtje, en Robbert was helemaal niet aanwezig. Dit bracht de roddels in een nieuw perspectief en legde de focus op de onwaarheden die Patricia had gedeeld met de media.
Het bleek dat de scheiding van Patricia en Robbert al een tijdje geleden was voltrokken, maar dat Patricia het nieuws tot nu toe verborgen had gehouden. De zangeres bevestigde haar scheiding in een verklaring die vorige week werd uitgegeven, waarin ze aangaf dat zij en Robbert in goed overleg uit elkaar waren gegaan en nog steeds een warme vriendschappelijke relatie met elkaar onderhouden.
Het fysieke ongemak als druppel
Volgens Patricia was haar gezondheid een van de belangrijkste factoren die leidde tot de scheiding. In een interview met De Telegraaf legde ze uit dat de lichamelijke klachten die ze had, vooral na een ongeluk, de situatie onhoudbaar maakten. Ze vertelde dat ze samen met Robbert had besloten om uit elkaar te gaan en apart van elkaar te gaan wonen vanwege de steile trappen in hun huis, wat fysiek niet langer haalbaar was voor haar.
Het ongeluk dat Patricia onlangs meemaakte, versnelde het proces van de scheiding, en ze gaf aan dat dit incident ervoor zorgde dat ze nu al apart van Robbert woonde. Ze verklaarde dat haar gezondheid de uiteindelijke druppel was die de beslissing tot scheiden definitief maakte.
Wonen in een gelijkvloerse woning
Na haar ontslag uit het revalidatiecentrum verblijft Patricia tijdelijk bij haar zus Yvonne, in afwachting van een nieuwe, geschikte woning. Patricia heeft duidelijk aangegeven dat ze geen terugkeer naar haar huidige woning verwacht, omdat de trap daar te steil is voor haar om veilig te kunnen blijven wonen. Ze is nu op zoek naar een gelijkvloerse woning, die ze hoopt binnen enkele maanden te kunnen betrekken.
Voor Patricia betekent dit niet alleen een verandering in haar woonomstandigheden, maar ook een nieuwe levensfase. Ze heeft aangegeven dat ze voor haar toekomst bepaalde regelingen en ondersteuning nodig heeft, waarvoor een officiële scheiding noodzakelijk is. Dit legt de nadruk op de complexiteit van haar persoonlijke situatie en de uitdagingen die ze momenteel doormaakt.
Wat nu voor Patricia?
Hoewel de scheiding officieel is, blijft Patricia vasthouden aan de wens om een goede relatie met Robbert te onderhouden. In haar verklaring benadrukte ze dat de scheiding in vriendschap plaatsvond en dat ze elkaar altijd zouden blijven steunen. Het lijkt erop dat Patricia in deze moeilijke periode probeert om haar leven opnieuw vorm te geven, zowel fysiek als emotioneel.
De vraag blijft of Patricia haar comeback in de media zal maken en in hoeverre haar persoonlijke leven de manier waarop ze wordt waargenomen zal beïnvloeden. De leugens rondom de verjaardagsfoto hebben duidelijk gezorgd voor meer belangstelling voor haar persoonlijke situatie, maar of dit ook haar carrière ten goede zal komen, blijft de vraag.
Mediamanipulatie of leugens om te beschermen?
De vraag die nu boven de markt hangt, is of Patricia’s beslissing om de waarheid te verbergen te maken had met mediamanipulatie of met een poging om haar persoonlijke leven te beschermen. De roddelbladen hebben immers altijd een enorme invloed op het publieke imago van beroemdheden, en het is mogelijk dat Patricia bang was voor de gevolgen van een openlijk erkende scheiding.
In ieder geval lijkt het erop dat de waarheid altijd naar boven komt, hoe goed men ook probeert deze te verbergen. De roddels over Patricia’s huwelijksproblemen blijken nu meer dan alleen maar geruchten te zijn, en de media zullen ongetwijfeld doorgaan met het volgen van haar verhaal.
De publieke reactie
De publieke reactie op Patricia’s onthullingen is gemengd. Sommigen begrijpen haar beslissing om de waarheid niet meteen te delen, vooral gezien haar gezondheidssituatie. Anderen, echter, beschouwen haar leugens als onverstandig en ongepast, vooral omdat ze haar verklaringen aan de media had afgelegd zonder de volledige waarheid te vertellen.
De reactie van Evert Santegoeds, die in het verleden Patricia had geloofd, zal waarschijnlijk ook onder de loep worden genomen. Hij had haar verklaring gepresenteerd als waarheid, en het feit dat hij zich nu realiseert dat hij in de maling is genomen, maakt het verhaal alleen maar interessanter voor de media.
De vraag die velen zich nu stellen is: had Patricia beter kunnen zijn in haar communicatie met de media, of was haar poging om haar persoonlijke leven te beschermen uiteindelijk een vergissing? In ieder geval lijkt het erop dat haar verhaal nog lang niet voorbij is.
Angela de Jong reageert fel op vrijspraak Marco Borsato: “Ik zet zijn muziek niet meer op”
De vrijspraak van Marco Borsato heeft in heel Nederland een golf aan reacties veroorzaakt. Waar sommigen opgelucht ademhaalden, klonken er ook veel kritische geluiden. Een van de meest uitgesproken reacties kwam van Angela de Jong, die in RTL Tonight uitgebreid stilstond bij de uitspraak én bij haar persoonlijke gevoel bij de zaak.
De Jong, die de laatste tijd opvallend vaak aanschuift bij het programma, gebruikte de studio opnieuw als plek om haar scherpe analyses en stevige standpunten te delen. Dat is opvallend, omdat ze RTL Tonight in eerdere jaren juist geregeld kritisch beoordeelde in haar columns. Toch lijkt ze in deze fase de talkshow bewust te gebruiken om haar visie op gevoelige maatschappelijke thema’s te duiden.
“Geen bewijs, maar dat maakt het niet minder pijnlijk”
Angela de Jong opende haar betoog met een duidelijke nuancering: zij respecteert de uitspraak en het functioneren van de Nederlandse rechtsstaat.
“Natuurlijk, we hebben een rechtsstaat en die functioneert,” zei ze. “Dat moeten we altijd vooropstellen.”
Maar onmiddellijk daarna maakte ze duidelijk dat het juridische oordeel volgens haar niet betekent dat de zaak emotioneel of moreel ineens eenvoudig wordt.
Ze wijst op een bredere zorg die zij al langer heeft: slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag lopen vaak vast in het juridische systeem.
“Uiteindelijk is het netto uitlekgewicht dat je als vermeend slacht0ffer, man of vrouw, altijd aan het kortste eind trekt. Je hebt gewoon geen poot om op te staan.”
De Jong benadrukt dat dit probleem niet uniek is voor deze zaak, maar structureel is binnen situaties waarin bewijs ontbreekt.
Volgens haar komen veel incidenten voor in omstandigheden waar geen getuigen aanwezig zijn en waar communicatie via berichten of mondeling contact plaatsvindt.
“Het komt altijd neer op jouw woord tegen dat van de ander,” stelt ze. Dat maakt de drempel voor slacht0ffers hoog, en de kans op juridische erkenning laag.
“De verklaring ging door merg en been”
De opiniedeskundige verwijst vervolgens naar de inhoud van de aangifte en de verklaring van de aangeefster, die tijdens de rechtszaak voorgelezen werd.
“Het ging door merg en been, vond ik,” zegt ze.
Volgens Angela legde de jonge vrouw helder, consistent en indringend uit welke emotionele gevolgen grensoverschrijdend gedrag kan hebben.
“Ze legt precies uit wat een slacht0ffer van zulk gedrag allemaal doormaakt. Die schaamte, dat schuldgevoel, die angst… dat kwam allemaal heel dichtbij.”
De Jong benadrukt dat een vrijspraak níet automatisch betekent dat iemand fantasie heeft, overdrijft of niets heeft meegemaakt.
“Zij wilde erkenning,” zegt Angela, “en ze staat nu weer met lege handen.”
Hoewel de uitspraak juridisch gezien helder is, laat ze zien dat morele en emotionele perspectieven veel ingewikkelder kunnen zijn.
Muziek van Borsato? “Voor mij niet meer”
Toen presentator Humberto Tan haar vroeg of zij na de vrijspraak nog naar de muziek van Marco Borsato kan luisteren, kwam er geen moment van twijfel.
“Nee.”
Ze licht haar antwoord toe met een duidelijke persoonlijke grens.
“Hij is vrijgesproken voor ontucht,” zegt ze, “maar alles wat hij wél heeft toegegeven over wat zich in dat gezin heeft afgespeeld, én de appjes die gestuurd werden door een man van vijftig naar een meisje van zestien of zeventien… dat vond ik echt om te kotsen.”
Ze zegt erbij dat ze jarenlang met plezier naar zijn muziek luisterde, maar dat haar gevoel nu veranderd is.
“Hoe leuk ik zijn muziek ook vind, ik zal het zelf niet meer opzetten.”
Het is een persoonlijk besluit, maar wel een dat past bij Angela’s rol: iemand die haar mening niet alleen vormt, maar ook uitspreekt, ook als die meningen kritiek oproepen.
Een bredere discussie over grensoverschrijdend gedrag
Wat Angela de Jong zegt, gaat verder dan één zaak of één artiest. Ze spreekt een bredere zorg uit die al jaren door de entertainmentwereld en de media zweeft.
De afgelopen jaren kwamen er meerdere dossiers aan het licht waarbij meldingen van ongewenst gedrag centraal stonden. Elke keer weer laait dezelfde discussie op:
-
Hoe bewijs je iets dat vaak achter gesloten deuren gebeurt?
-
Hoe werkt het rechtssysteem in situaties zonder getuigen?
-
Wat betekent een vrijspraak voor het gevoel van slacht0ffers?
-
Hoe scheidt het publiek iemands werk van iemands privégedrag?
Angela de Jong blijft een uitgesproken stem in dat debat. Niet omdat ze zichzelf boven de feiten plaatst, maar omdat ze vanuit haar perspectief spreekt namens een groep mensen die zich herkent in wat vaak verborgen blijft.
Reacties in de studio en daarbuiten
De sfeer tijdens de uitzending was voelbaar gespannen. Humberto Tan luisterde aandachtig en stelde vragen die ruimte boden voor nuance. Co-hosts keken zichtbaar alert toe hoe Angela haar verhaal deed.
Ook op sociale media leidde haar optreden tot duizenden reacties:
-
Sommigen prezen haar voor haar empathie en moed.
-
Anderen vonden dat ze te hard oordeelt over iemand die juridisch onschuldig is verklaard.
-
Weer anderen benadrukten dat beide perspectieven naast elkaar kunnen bestaan: een juridische vrijspraak én moreel ongemak.
In talkshows, podcastfragmenten en opiniestukken keerde haar uitspraak regelmatig terug. Niet alleen omdat zij een bekende naam is, maar vooral omdat haar boodschap aansluit op discussies die al langer spelen rondom machtsdynamiek, vertrouwen en veilige werkomgevingen.
De spanning tussen recht en gevoel
Angela’s woorden herinneren eraan dat het juridische systeem werkt volgens strikte regels, terwijl menselijke emoties veel complexer zijn.
In de rechtszaal draait het om
bewijs.
In het dagelijks leven draait het om vertrouwen, intuïtie en
persoonlijke grenzen.
Daarom kunnen mensen verschillend reageren op dezelfde uitspraak:
-
Voor sommigen betekent een vrijspraak letterlijk: onschuldig.
-
Voor anderen betekent een vrijspraak vooral: niet bewezen.
En in dat grijze gebied vindt Angela haar standpunt.
Een heldere conclusie: respect voor het recht, maar geen ruimte in haar playlist
Angela sluit haar betoog af zoals ze begon: met respect voor de rechterlijke beslissing, maar ook met een scherpe persoonlijke grens.
Voor haar is dit geen kwestie van muziek alleen. Het gaat over waardigheid, bescherming van kwetsbare mensen en de gevoeligheid van situaties waarin machtsverschillen een rol spelen.
“Ik zal het zelf niet meer opzetten,” zegt
ze nog eens.
Niet kwaad, niet schreeuwend, maar vastberaden.
Het gesprek dat daarop volgt, laat zien dat Nederland voorlopig nog niet klaar is met de discussie rond deze zaak — juridisch, emotioneel en maatschappelijk.