Algemeen
Monique Westenberg in diepe rouw om enorm verlies: ´Mijn leven is een gigantische puinhoop´
Al jarenlang deelt Monique Westenberg openhartig hoe diep het verlies van haar oma Corrie haar heeft geraakt. Deze vrouw, door Monique liefdevol ‘Omie’ genoemd, speelde een onmisbare rol in haar leven. Nu, zes jaar na haar overlijden, lijkt Monique opnieuw een bijzonder en emotioneel teken van haar te hebben ontvangen.
Een hechte en onbreekbare band
De band tussen Monique en haar oma was intens en hecht. Corrie was niet zomaar een grootmoeder, maar een moederfiguur, steunpilaar en vertrouweling ineen. Sinds haar overlijden in 2019 is er geen dag voorbijgegaan zonder dat Monique aan haar dacht. Het verlies kwam destijds op een pijnlijk moment: haar relatie met André Hazes stond onder druk en haar leven stond op zijn kop.
Vraag om een teken uit het hiernamaals
Na een recente therapiesessie zat Monique in de auto toen ze een bijzondere wens uitsprak: of haar oma zich wat vaker wilde laten zien. Ze vroeg om een teken, in de vorm van een vlinder. En volgens haar werd die wens gehoord. “Elke dag kwam ze,” schrijft Monique op Instagram, doelend op de verschijning van een vlinder die ze telkens opnieuw zag. Het gaf haar troost, hoop en de overtuiging dat haar oma nog bij haar was.
Een schokkende ontdekking in de tuin
Die troost sloeg echter om in verwarring toen ze afgelopen zondag plots iets onverwachts aantrof in haar tuin. Recht voor haar voeten lag een vlinder – dood. “Ik schrok, want wat betekende dit?”, deelt ze bij een foto van het dier. In plaats van paniek besloot ze de symboliek op te zoeken. Wat ze vond, raakte haar diep: het was opnieuw een teken, misschien zelfs krachtiger dan ooit tevoren.
Symboliek van een overleden vlinder
Volgens de spirituele betekenis staat de dood van een vlinder voor het afsluiten van een levensfase, bevrijding van iets zwaars of een overgang naar een diepere transformatie. “De vlinder heeft zijn werk gedaan,” las Monique. En precies dat resoneerde bij haar. Ze schreef dat de afgelopen dagen in het teken stonden van transitie en loslaten, alsof het universum haar voorbereidde op deze afsluiting.
Diepgeworteld verdriet
Toen oma Corrie overleed, verloor Monique niet alleen een dierbare, maar ook haar houvast. “Onze koningin. Onze steun en toeverlaat. Ons alles,” schreef ze destijds. In interviews benadrukte ze steeds weer hoeveel pijn het haar deed. “Mijn privéleven lag in puin, maar dat verdween naar de achtergrond. Mijn oma was dood. Dat stond boven alles,” zei ze eerder in het programma Het waren twee fantastische dagen.
Een nieuw hoofdstuk
Nu lijkt het alsof Monique een nieuwe fase in haar leven ingaat. Niet omdat ze haar oma is vergeten, maar omdat ze het verlies langzaam begint te omarmen. De symboliek van de vlinder – eerst levend, daarna stil – zou kunnen duiden op een innerlijke verschuiving. Een gevoel dat het goed is, dat ze mag loslaten en verder mag leven.
Troost in het mystieke
Het verhaal van Monique raakt velen. Het laat zien hoe mensen op zoek gaan naar tekens van hun dierbaren, hoe rouw zich door de jaren ontwikkelt, en hoe krachtig een klein moment – zoals een vlinder in de tuin – kan zijn. Misschien zegt Monique het zelf het best: “Alsof oma me nu zegt dat het goed is zo.”
Het grote boksexperiment van Jake Paul heeft een pijnlijke realitycheck gekregen. De Amerikaan, die de afgelopen jaren met veel bravoure en zelfvertrouwen de bokswereld bestormde, moest in Miami zijn meerdere erkennen in niemand minder dan Anthony Joshua. Voor het eerst in lange tijd stond Paul tegenover een tegenstander van absolute wereldklasse – en dat verschil was vanaf de eerste minuut voelbaar.
Een gevecht waar veel verwachtingen omheen hingen
De partij werd vooraf groots aangekondigd. Netflix pakte uit met wereldwijde promotie, sociale media ontploften en miljoenen kijkers stemden af. Niet zozeer omdat men verwachtte dat Jake Paul zou winnen, maar omdat iedereen nieuwsgierig was naar wat er zou gebeuren wanneer hij het zou opnemen tegen een echte zwaargewichttopper.
Anthony Joshua, voormalig wereldkampioen bij meerdere bonden, liet vooraf weinig aan de verbeelding over. Hij gaf aan dat hij respect had voor Pauls lef, maar maakte tegelijk duidelijk dat hij dit gevecht zag als een serieuze sportieve ontmoeting – geen show, geen grap.
Het fysieke verschil was meteen zichtbaar
Zodra beide mannen de ring betraden, werd duidelijk hoe groot het verschil was. Joshua torende letterlijk boven Paul uit. Met zijn extra lengte, bereik en spiermassa straalde hij rust en controle uit. Jake Paul daarentegen oogde beweeglijk, bijna nerveus, alsof hij wist dat dit geen avondje “entertainmentboksen” zou worden.
In de eerste ronden koos Joshua bewust voor een afwachtende aanpak. Hij bewoog rustig, plaatste enkele stoten naar het lichaam en liet Paul komen. Jake probeerde vooral te ontwijken, huppelde door de ring en zocht naar openingen die er simpelweg niet waren. Voor sommige kijkers had het iets ongemakkelijks: het leek meer op overleven dan op aanvallen.
Van voorzichtig aftasten naar pure dominantie
Waar Joshua in het begin leek te doseren, veranderde dat halverwege het gevecht drastisch. In de vijfde ronde ging het tempo plots omhoog. Met een paar rake klappen liet Joshua zien waarom hij jarenlang aan de top van het zwaargewichtboksen stond.
Jake Paul ging voor het eerst naar het canvas na een harde combinatie richting het hoofd. Hij stond nog op, zichtbaar aangeslagen, maar de toon was gezet. Het publiek voelde dat het einde naderde.
Het onvermijdelijke einde
In de zesde ronde was er geen ontsnappen meer aan. Joshua rook zijn kans en maakte het professioneel af. Met een vernietigende stoot stuurde hij Paul definitief naar de grond. De scheidsrechter greep in en maakte een einde aan het gevecht: TKO.
Het moment ging direct viraal. Fragmenten van de knockdown circuleerden razendsnel op sociale media, waar men sprak van een “onvermijdelijke uitkomst” en een “harde maar noodzakelijke les”.
Een nederlaag, maar geen vernedering
Opvallend was de reactie van Jake Paul na afloop. Geen woede, geen excuses, geen dramatische verklaringen. In plaats daarvan koos hij voor een bijna filosofische toon. Hij gaf toe dat Joshua simpelweg de betere bokser was, maar benadrukte dat hij zichzelf al als winnaar zag in het leven.
Hij verwees daarbij naar zijn familie, zijn carrière en vooral naar zijn verloofde Jutta Leerdam, die hem al langere tijd publiekelijk steunt in zijn sportieve ambities.
Jutta Leerdam toont onvoorwaardelijke steun
Jutta Leerdam was niet aanwezig in Miami, maar liet wel van zich horen via sociale media. Ze deelde een foto van het gevecht op haar televisiescherm en sprak haar trots uit. Volgens haar getuigt het juist van karakter dat Jake deze uitdaging is aangegaan, wetende hoe groot het risico was.
Die boodschap werd door veel fans gewaardeerd. Waar sommigen Jake Paul bekritiseren om zijn bravoure, zien anderen juist iemand die zijn grenzen durft op te zoeken – zelfs als dat leidt tot een pijnlijke nederlaag.
Wat betekent dit voor Jake Pauls bokscarrière?
De grote vraag is nu: hoe verder? De nederlaag tegen Joshua maakt duidelijk dat er een harde grens zit tussen entertainmentboksen en het absolute topniveau. Tegelijkertijd heeft Jake Paul iets gedaan wat veel influencers nooit zouden durven: hij stapte de ring in tegen een echte kampioen.
Analisten zijn verdeeld. Sommigen denken dat dit het einde betekent van zijn ambities in het zwaargewichtboksen. Anderen menen dat Paul juist kan groeien van deze ervaring, mits hij realistischer doelen stelt en zijn tegenstanders zorgvuldiger kiest.
Een avond die alles veranderde
Wat deze wedstrijd vooral duidelijk maakt, is hoe dun de lijn is tussen bravoure en realiteit. Jake Paul heeft jarenlang tegenstanders gekozen die pasten binnen zijn verhaal. Anthony Joshua paste daar niet in – en juist daarom werd dit gevecht zo belangrijk.
Het was geen schande, geen circus en geen goedkope show. Het was een harde, eerlijke confrontatie met de top van de sport.
Conclusie: lef, les en liefde
Jake Paul verloor het gevecht, maar won misschien iets anders: respect voor het niveau dat nodig is om écht mee te draaien aan de top. Met de steun van Jutta Leerdam en zijn familie lijkt hij mentaal sterker dan ooit, ondanks de klap.
Of hij ooit nog richting een titel zal bewegen, blijft onzeker. Wat wel vaststaat: deze avond in Miami zal een keerpunt blijven in zijn carrière. Soms is verliezen niet het einde van het verhaal, maar het moment waarop de werkelijkheid zich onverbiddelijk aandient – en je besluit hoe je verdergaat.