Algemeen
John de Bever helemaal kapot door verdrietig overlijden: ”Ik heb echt moeten huilen”
John de Bever in tranen na verlies van hond Cuby: “Ik heb echt moeten huilen”
Voor veel mensen is een hond meer dan een huisdier. Het is een maatje, een trouwe vriend en vaak zelfs een volwaardig gezinslid. Dat geldt zeker voor Johan Derksen, die onlangs afscheid moest nemen van zijn geliefde hond Cuby. Het verlies kwam hard aan – niet alleen bij Derksen zelf, maar ook bij zijn goede vriend John de Bever. “Ik heb echt moeten huilen,” vertelt John openhartig.
Het bericht dat Cuby er niet meer is, maakte diepe indruk. De viervoeter was al twaalf jaar een vaste waarde in het leven van Johan Derksen en zijn vrouw. Het verdriet is voelbaar, ook bij mensen die de hond slechts van een afstand kenden. John de Bever zag Cuby wekelijks en noemt het verlies ‘verschrikkelijk’.
Een trouwe vriend tot het einde
Cuby, vernoemd naar blueszanger Harry Muskee van Cuby + Blizzards, was al jaren een bekend gezicht voor vaste kijkers van Vandaag Inside. Regelmatig sprak Johan liefdevol over zijn hond, en voor velen was het duidelijk: Cuby was geen gewone hond. Hij maakte deel uit van het gezin Derksen, sliep bij Johan in bed en was bij hem op de meest alledaagse én bijzondere momenten.
Maar afgelopen week kwam er plotseling een einde aan die jarenlange band. Tijdens een routinebezoek aan de dierenarts bleek dat Cuby ernstig ziek was. Zijn pootje leek het probleem, maar het onderzoek wees op een veel ernstiger situatie. De vooruitzichten waren slecht, en na overleg werd besloten dat inslapen de enige humane optie was.
Een ingrijpend besluit, maar volgens Johan de enige juiste keuze: Cuby had pijn, en er was geen reële kans op herstel. “We konden hem niet laten lijden,” aldus Johan.
John de Bever: “Ik ben er kapot van”
Voor John de Bever, zelf een fervent hondenliefhebber, was het nieuws een klap. De zanger, die een hechte band onderhoudt met Johan, herinnert zich het moment waarop hij het hoorde nog goed. “Hij belde me ’s morgens op met het slechte nieuws: ‘Cuby is er niet meer’. Ik heb moeten huilen. Echt waar. Het ging me door merg en been.”
John zag Cuby regelmatig en had zelf een zwak voor de viervoeter. “Cuby was een lieverd. Hij begroette me altijd enthousiast. Zo trouw, zo lief. Je voelt meteen dat dat dier veel betekende. Het raakt je als je zoiets hoort, zeker als je zelf ook van honden houdt.”
De zanger benadrukt dat het verlies van een huisdier vaak wordt onderschat. “Voor mensen zonder hond is het soms moeilijk te begrijpen. Maar wie het zelf heeft meegemaakt, weet hoe groot het gemis is. Een hond geeft onvoorwaardelijke liefde. Altijd.”
Derksen houdt zich sterk, maar het verlies is voelbaar
Hoewel Johan Derksen in de media bekendstaat om zijn uitgesproken meningen en stevige uitspraken, ziet John ook een andere kant van hem. “Mensen denken vaak dat hij een keiharde man is. Maar dat is maar de buitenkant. Achter die grote mond zit een heel klein, gevoelig hartje.”
Volgens John probeert Johan zich kranig te houden, maar is het gemis groot. “Ze kunnen zeggen wat ze willen, maar Cuby sliep elke nacht bij hem in bed. Als je dan na twaalf jaar ineens wakker wordt zonder dat dier naast je… dat is niet niks. Dat gaat door merg en been.”
De pijn zit diep, en dat is begrijpelijk. Zeker omdat Cuby altijd aanwezig was in het dagelijks leven van Johan en zijn vrouw. “Ze deden alles met hem. Hij hoorde er gewoon bij,” aldus John.
Hondenliefhebbers begrijpen het meteen
Het verdriet dat Johan en John nu voelen, is voor andere hondenliefhebbers maar al te herkenbaar. Een hond is niet alleen gezelschap; het is een vorm van emotionele verbondenheid die niet in woorden is uit te drukken. Ze voelen je stemming aan, zijn er op moeilijke dagen, en vieren ook de mooie momenten met je mee.
John vat het treffend samen: “Je kunt het bijna niet uitleggen aan iemand zonder hond, maar het is echt liefde. Onvoorwaardelijk. Een hond vraagt niks, maar geeft alles.”
Voor zowel Johan als John is dat precies wat het afscheid zo pijnlijk maakt. “Er is ineens stilte in huis. Een lege plek. Dat voel je in alles,” zegt John.
Cuby was meer dan een hond: symbool van rust en trouw
Cuby was niet alleen voor Johan Derksen een gezelschapsdier; hij was ook een rustpunt. In het vaak turbulente leven van een tv-persoonlijkheid bood Cuby een vorm van stabiliteit en structuur. Even wandelen, even spelen, gewoon even zijn. Dát is wat een hond geeft: aanwezigheid zonder oordeel.
“Hij was er altijd,” vertelt John. “En precies dat maakt het gemis zo rauw. Je beseft pas echt wat een hond voor je betekent, als hij er niet meer is.”
Liefdevol afscheid
Het afscheid van Cuby gebeurde in alle rust, bij de dierenarts. Johan en zijn vrouw waren erbij, en ondanks de pijn hebben ze er bewust voor gekozen om Cuby te laten gaan in een omgeving waar hij zich veilig voelde.
Dat is iets waar veel huisdiereigenaren zich in kunnen herkennen: de laatste momenten nog even dichtbij zijn, een aai over de kop, een fluistering dat het goed is. “Het is de moeilijkste beslissing die je moet nemen, maar tegelijk ook de liefste,” zegt John.
Een troostende herinnering
Hoewel het verlies nu nog vers is, blijven de herinneringen aan Cuby bestaan. De vrolijke kwispel als Johan thuiskwam. De vertrouwde aanwezigheid op de bank. De wandelingen door weer en wind. Het zijn momenten die gekoesterd worden.
Voor John is er troost in het delen van het verdriet. “Ik vind het mooi dat Johan het er eerlijk over heeft. Dat hij laat zien dat het hem raakt. Dat is krachtig.”
Verbondenheid in verdriet
De reactie van John laat zien hoe diep de vriendschap tussen hem en Johan gaat. Het gaat niet alleen om optredens of televisie; het gaat om echte verbondenheid. En in verdriet leer je elkaar vaak het best kennen.
“Het raakt mij, omdat het hém raakt,” zegt John. “Als vriend voel je dat. Je leeft mee, je wil er voor hem zijn.”
Conclusie: een viervoeter die een leven lang bijblijft
Het afscheid van Cuby is een pijnlijk moment in het leven van Johan Derksen, en ook voor zijn naaste vrienden zoals John de Bever. Het verlies van een trouwe viervoeter laat een leegte achter die niet zomaar wordt opgevuld. Maar tegelijk toont het ook iets moois: hoe sterk de band kan zijn tussen mens en dier, en hoeveel liefde daarin zit.
Voor Johan en John is het nu vooral een kwestie van tijd, rouw, en het koesteren van herinneringen. Want zoals John het zelf zegt: “Een hond laat een pootafdruk achter op je hart. Die blijft.”
Emma Kok heeft voor het eerst openlijk gesproken over een hoofdstuk uit haar privéleven waarover lang werd gespeculeerd. De jonge zangeres bevestigt nu dat zij daadwerkelijk een relatie heeft gehad met Frans Bauer jr., de zoon van volkszanger Frans Bauer. Hoewel geen van beiden de relatie ooit officieel maakte, deden talloze kleine aanwijzingen fans en volgers al vermoeden dat er meer speelde. In een openhartig gesprek met weekblad Story brengt Emma nu duidelijkheid: over de liefde die er was, over waarom het niet werkte en over de bijzondere band die zij nog steeds voelt met de familie Bauer.
Een relatie die nooit officieel was, maar wel echt
Emma Kok en Frans Bauer jr. hielden hun relatie bewust uit de schijnwerpers. Beiden staan volop in de publieke belangstelling en kozen ervoor hun gevoelens zo privé mogelijk te houden. Toch sijpelden er door de jaren heen steeds kleine hints door. Fans die scherp meelezen en -luisteren, herkenden patronen, uitspraken en details die moeilijk toeval konden zijn.
Die vermoedens kregen extra voeding toen Emma in oktober haar biografie uitbracht. In het boek schrijft ze openhartig over haar leven met een maagverlamming, haar muzikale carrière en ook over haar liefdesleven. Ze noemt nergens expliciet een naam, maar de beschrijvingen waren voor veel lezers glashelder.
De stille aanwijzingen in haar boek
In haar biografie beschrijft Emma hoe de moeder van haar toenmalige vriend “heerlijke soepjes” voor haar maakte. Wie bekend is met de familie Bauer, weet dat Mariska Bauer graag kookt voor haar gezin en daar ook regelmatig over deelt. Het was voor fans een van de eerste puzzelstukjes die op zijn plaats vielen.
Ook schreef Emma over de zorgzaamheid van haar vriend, vooral in relatie tot haar gezondheid. Ze vertelt hoe hij zich verdiept had in haar medische routines en zelfs wilde leren hoe haar voedingspompen werkten, zodat hij haar kon helpen wanneer dat nodig was. Die betrokkenheid raakte veel lezers, zeker gezien de kwetsbare situatie waarin Emma zich vaak bevindt.
Daarnaast viel een ogenschijnlijk klein detail op: Emma schreef dat zij en haar vriend elkaar minder vaak zagen dan ze wilden, omdat zij in Kerkrade woont en hij “ongeveer twee uur verderop”. Voor fans was ook dit geen toeval. Frans Bauer jr. woont in Fijnaart, en wie het opzoekt, ziet dat de reistijd inderdaad rond de twee uur ligt.
Bevestiging in Story
In Story bevestigt Emma nu dat het inderdaad om Frans Bauer jr. ging. Ze doet dat zonder sensatie of drama, maar op een rustige en volwassen manier. De reden voor de relatiebreuk was volgens haar eenvoudig, maar niet minder pijnlijk: de afstand.
“De afstand tussen ons werd uiteindelijk te groot,” vertelt Emma. “We hadden allebei drukke levens, en elkaar steeds maar kort zien begon zijn tol te eisen.” Ondanks dat besluit benadrukt ze dat de breuk in goede harmonie is verlopen.
Nog steeds warm contact
Wat opvalt in Emma’s verhaal is hoe positief ze spreekt over Frans en zijn familie. De relatie mag dan voorbij zijn, de onderlinge band is niet verbroken. Integendeel zelfs. Emma vertelt dat ze nog steeds contact heeft met Frans Bauer jr. en dat dat contact prettig en respectvol is gebleven.
Ze deelt een mooi voorbeeld: in oktober trad Emma op in het Concertgebouw in Amsterdam, een bijzonder moment in haar carrière. In de zaal zaten onder meer Frans Bauer jr., zijn nieuwe vriendin, zijn broer Christiaan en diens partner. Achter de schermen kreeg Emma zelfs een telefoontje van Mariska Bauer, die haar persoonlijk succes wenste. “Dat raakte me enorm,” vertelt Emma.
De familie Bauer als warm nest
Emma spreekt met grote warmte over Frans en Mariska Bauer. Vanaf het eerste moment voelde ze zich welkom in het gezin. “Ik ben echt met open armen ontvangen,” zegt ze. “Het is een familie waar warmte, zorg en aandacht centraal staan.” Die indruk is nooit verdwenen, ook niet na het beëindigen van de relatie.
Dat ze nog steeds contact heeft met de familie, zegt volgens Emma veel over hoe respectvol en liefdevol alles is verlopen. Het is geen vanzelfsprekendheid dat banden na een relatiebreuk zo intact blijven, zeker niet wanneer beide partijen bekend zijn en de media meekijken.
Een nieuw hoofdstuk voor iedereen
Zowel Emma als Frans Bauer jr. hebben inmiddels een nieuw hoofdstuk in hun leven geopend. Emma heeft een nieuwe partner, over wie ze bewust weinig details deelt. Ze kiest ervoor haar huidige relatie meer af te schermen en zich te focussen op haar gezondheid en haar muziek.
Frans Bauer jr. heeft eveneens een nieuwe vriendin, met wie hij inmiddels vaker in het openbaar verschijnt. Volgens Emma is er geen sprake van jaloezie of ongemak. “Ik gun hem alle geluk,” benadrukt ze.
Toekomstplannen en bijzondere momenten
Ondertussen staat er ook iets moois te gebeuren binnen de familie Bauer: Frans en Mariska worden volgend jaar opa en oma. Emma vertelt dat ze van plan is om hen dan te bezoeken. Dat zegt veel over de blijvende band die ze voelt.
Ze sluit haar verhaal af met een warme boodschap: “Ik weet zeker dat hun zoontje zich geen betere opa en oma kan wensen.” Het is een uitspraak die de toon van haar hele verhaal samenvat: geen bitterheid, geen verwijten, maar dankbaarheid voor wat er was.
Liefde, kwetsbaarheid en groei
Het verhaal van Emma Kok en Frans Bauer jr. laat zien dat niet elke relatiebreuk gepaard hoeft te gaan met conflict of afstand. Soms is liefde oprecht, maar blijkt de praktische werkelijkheid te ingewikkeld. Door eerlijk te zijn over haar gevoelens en ervaringen, geeft Emma een zeldzaam inkijkje in een jonge liefde die gevormd werd door zorg, begrip en wederzijds respect.
Voor haar fans maakt deze openheid haar alleen maar menselijker. Niet alleen als zangeres met een indrukwekkende stem, maar ook als jonge vrouw die, net als zoveel anderen, haar weg zoekt in liefde, gezondheid en volwassenwording.