-

Algemeen

Dierbare Bram Moszkowicz plotseling overleden: ´Het is verschrikkelijk verdrietig´

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Voor veel mensen zijn huisdieren volwaardige gezinsleden. Ze zijn er op goede én slechte dagen, bieden troost, gezelschap en onvoorwaardelijke liefde. Het verlies van zo’n dierbare metgezel kan dan ook diep raken, zelfs bij bekende Nederlanders. Afgelopen maand moesten zowel Bram Moszkowicz als Johan Derksen afscheid nemen van hun trouwe dieren. Een kat en een hond, elk met hun eigen verhaal, maar allebei achterlatend een grote leegte.

Kat van Moszkowicz ingeslapen

Voormalig strafpleiter Bram Moszkowicz deelde het trieste nieuws dat hij een maand geleden zijn kat heeft moeten laten inslapen. Tijdens een gesprek aan de desk van Shownieuws reageerde hij op het verhaal van Johan Derksen en zijn overleden hond door te zeggen: “Dat geldt ook voor poezen trouwens.” Toen presentatrice Tooske Ragas hem vroeg of hij daar meer over wilde vertellen, bevestigde hij het verdrietige nieuws: “Nou ja, ik heb een katje een maand geleden moeten laten inslapen en dat is niet leuk.”

Bram Moszkowicz

Ondraaglijke pijn

Hoewel Bram niet in detail trad over de reden, valt uit zijn woorden op te maken dat het diertje waarschijnlijk veel pijn had en dat het laten inslapen een moeilijke maar liefdevolle beslissing was. Voor velen die hun huisdier hebben moeten laten gaan, is dit moment hartverscheurend. Je kiest ervoor om verder lijden te besparen, maar je verliest tegelijkertijd een trouwe metgezel. “Het is niet leuk,” vatte Bram zijn gevoel bondig maar treffend samen.

Cuby van Johan Derksen overleden

Ook Johan Derksen werd recent geconfronteerd met verlies. Zijn hond Cuby is vorige week overleden, zo vertelde hij in een emotioneel moment tijdens Shownieuws. Cuby was twaalf jaar lang een vast onderdeel van het huishouden van Johan en zijn vrouw. “Hij heeft twaalf jaar tussen ons in gelegen,” aldus Johan. Zijn woorden schetsen een beeld van een hechte band tussen mens en dier, eentje die niet zomaar wordt vergeten.

Stilte in huis

Volgens Johan is het nu ‘heel stil’ in huis. De hond maakte integraal deel uit van hun dagelijks leven, zeker nadat hun kinderen uit huis waren. “Wij waren een maniakaal echtpaar. De kinderen zijn de deur uit en dan neem je een hond als je met pensioen gaat. Dan sla je helemaal door,” grapt hij met een vleugje melancholie. De leegte die Cuby achterlaat is voelbaar, zeker op momenten zoals in bed, waar hij jarenlang tussen hen in lag.

Bram Moszkowicz

Terugkijken op een mooi leven

Toch probeert Johan het verlies ook positief te benaderen. “We hebben hem hartstikke goed verzorgd, hij heeft een leven gehad, niet te geloven, maar hij was op.” Met die woorden erkent hij dat het tijd was om afscheid te nemen. Verdriet en berusting gaan vaak hand in hand bij het verlies van een ouder dier dat een goed leven heeft gehad.

Herkenbare pijn

Aan tafel bij Shownieuws toonde showkenner Bart Ettekoven zijn medeleven: “Alle mensen met een hond, waaronder jij en ik, weten hoe verschrikkelijk verdrietig dit is.” En datzelfde geldt voor kattenliefhebbers, zoals Bram Moszkowicz subtiel opmerkte. De emoties die gepaard gaan met het verlies van een dier raken velen, ongeacht of het nu een hond of een kat is.

Bram Moszkowicz

Een rouwproces zonder woorden

Huisdieren kunnen niet praten, maar laten diepe indrukken na. Hun aanwezigheid in huis is zelden stil, en hun afwezigheid des te meer. Zowel voor Bram als Johan betekent dit een periode van wennen, rouwen en herinneren. Het verlies van een dier is dan misschien een klein bericht in de showbizzmedia, maar het verdriet erachter is groot — en universeel herkenbaar.

Bram Moszkowicz

Tijd heelt, herinnering blijft

Hoewel het verlies nog vers is voor zowel Bram als Johan, zal de tijd langzaam heling brengen. Wat blijft, zijn de herinneringen aan de mooie momenten, de onvoorwaardelijke liefde en het gezelschap. Want hoe kort of lang ze ook bij ons zijn, huisdieren laten sporen achter in het hart.

Algemeen

Kijkers in diepe schok door Eva Jinek over Marco Borsato!

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Het interview van Eva Jinek met hoofdofficier van justitie Heleen Rutgers heeft dinsdagavond een enorme discussie losgemaakt. Aanleiding was het besluit van het 0penbaar Ministerie om geen hoger beroep in te stellen in de strafzaak tegen zanger Marco Borsato. De rechtbank sprak hem eerder vrij, en met het besluit van het OM lijkt die zaak nu definitief afgesloten. Toch bleek uit de uitzending dat het laatste woord er nog lang niet over is gezegd.

Definitief besluit na jarenlange procedure

Eerder op de dag maakte het 0penbaar Ministerie bekend af te zien van een vervolgprocedure. Daarmee werd duidelijk dat de vrijspraak van Marco Borsato blijft staan. Het OM gaf aan dat de kans zeer klein werd geacht dat een gerechtshof tot een ander oordeel zou komen dan de rechtbank Midden-Nederland.

Die rechtbank oordeelde ruim een week geleden dat er onvoldoende wettig en overtuigend bewijs was om tot een veroordeling te komen. Het OM had in eerste aanleg nog een vrijheidsstraf geëist, maar zag na bestudering van het vonnis onvoldoende aanknopingspunten om het oordeel succesvol aan te vechten.

Volgens het OM keek de rechtbank op twee cruciale punten anders naar de zaak dan het 0penbaar Ministerie zelf: de waardering van verklaringen en het aanvullende bewijs. Dat verschil van inzicht bleek doorslaggevend.

Eva Jinek confronteert hoofdofficier live op televisie

De beslissing leidde tot felle reacties, waaronder die van presentatrice Eva Jinek. In haar talkshow ontving zij dinsdagavond Heleen Rutgers, hoofdofficier van justitie bij de rechtbank Midden-Nederland. Wat volgde was een stevig gesprek waarin Jinek geen enkele kritische vraag uit de weg ging.

Jinek begon het interview met de constatering dat het OM jarenlang had aangegeven een sterke zaak te hebben opgebouwd. Er was uitgebreid onderzoek gedaan, deskundigen waren geraadpleegd en er was vertrouwen uitgesproken in de uitkomst. Dat beeld strookte volgens haar niet met het uiteindelijke besluit om af te zien van hoger beroep.

De presentatrice confronteerde Rutgers met eerdere publieke uitspraken waarin werd gesproken over zorgvuldig verzameld bewijs en grote zekerheid over de juridische onderbouwing. “Hoe kan het dat er nu wordt gezegd dat de kans op succes minimaal is, terwijl eerder juist het tegenovergestelde werd gesuggereerd?” vroeg Jinek.

Het verschil tussen overtuiging en oordeel

Rutgers probeerde in haar antwoorden duidelijk te maken dat een strafzaak altijd afhankelijk blijft van de interpretatie van de rechter. Het OM kan overtuigd zijn van de kracht van een dossier, maar uiteindelijk bepaalt de rechtbank hoe bewijs juridisch wordt gewogen.

Volgens Rutgers heeft de rechtbank in dit geval een strikte lijn gehanteerd, vooral waar het ging om aanvullend bewijs dat afkomstig was uit dezelfde bron als de verklaring zelf. Dat leidde ertoe dat elementen die het OM als ondersteunend beschouwde, door de rechtbank onvoldoende zelfstandig werden geacht.

Jinek liet het daar niet bij en stelde dat het OM deze juridische redenering had kunnen voorzien. “U weet toch hoe rechters naar bewijs kijken?” hield zij Rutgers voor. De hoofdofficier bleef benadrukken dat verschil van inzicht tussen OM en rechtbank geen uitzondering is binnen het rechtsstelsel.

Kritiek op de rol van het 0penbaar Ministerie

Het gesprek legde een bredere discussie bloot: hoe zorgvuldig is het OM geweest in het inschatten van de haalbaarheid van de zaak? En wat betekent dit voor het vertrouwen van betrokkenen en het publiek?

Jinek stelde dat het pijnlijk is dat na jarenlange procedures, onderzoeken en publieke aandacht uiteindelijk wordt geconcludeerd dat een veroordeling juridisch niet haalbaar is. Ze vroeg zich hardop af of dit traject niet anders had moeten worden ingericht.

Rutgers erkende dat de uitkomst teleurstellend kan zijn, maar benadrukte dat het rechtssysteem juist is ontworpen om zorgvuldig en terughoudend te zijn. “Vrijspraak betekent niet dat er geen verhaal is, maar dat het bewijs juridisch niet voldoet aan de vereiste standaard,” aldus Rutgers.

Verdeelde reacties bij kijkers

Na de uitzending stroomden de reacties op sociale media binnen. Veel kijkers vonden dat Eva Jinek het 0penbaar Ministerie scherp en terecht bevroeg. Anderen vonden de toon te hard en spraken van een ongelijk speelveld, waarin een justitiële bestuurder zich moest verdedigen tegenover een ervaren presentatrice.

Sommigen vonden dat Jinek de emoties van het publiek verwoordde, anderen vonden dat zij voorbijging aan de complexiteit van strafrechtelijke afwegingen. Vooral de vraag of het OM te zelfverzekerd is geweest in eerdere communicatie, werd breed besproken.

Vertrouwen in het rechtssysteem onder druk

De zaak raakt aan een dieper liggend maatschappelijk thema: het vertrouwen in het rechtssysteem. Wanneer een zaak jarenlang in de publieke aandacht staat en uiteindelijk zonder vervolg eindigt, roept dat vragen op bij alle betrokkenen.

Voorstanders van het besluit benadrukken dat het juist getuigt van zorgvuldigheid dat het OM geen kansloze procedures voortzet. Critici vinden dat het OM eerder duidelijkheid had moeten geven over de onzekerheden in het dossier.

Een zaak die juridisch sluit, maar emotioneel blijft

Hoewel de strafzaak juridisch is afgesloten, blijft de maatschappelijke impact groot. Het interview bij Eva Jinek maakte duidelijk hoe gevoelig dit onderwerp is en hoe verschillend de verwachtingen zijn van justitie, media en publiek.

Voor Marco Borsato betekent het besluit formeel het einde van een langdurige periode van onzekerheid. Tegelijkertijd blijft de zaak onderwerp van debat, analyse en emotie. De uitzending liet zien dat afsluiting op papier niet automatisch betekent dat alle vragen zijn verdwenen.

Conclusie

Het gesprek tussen Eva Jinek en Heleen Rutgers markeert een belangrijk moment in de nasleep van een veelbesproken strafzaak. Het toont hoe lastig de balans is tussen juridische zorgvuldigheid, publieke communicatie en maatschappelijke verwachtingen.

Of het OM anders had moeten handelen, zal onderwerp blijven van discussie. Duidelijk is wel dat deze zaak nog lang zal worden aangehaald als voorbeeld van hoe complex en beladen strafrechtelijke procedures kunnen zijn wanneer ze zich afspelen in het volle licht van de publieke opinie.

Lees verder