Algemeen
Advocaat slachtoffer haalt keihard uit naar liefje Linda de Mol: ´Eigen schuld!´
Op 28 juli 2025 ontstond er ophef in de media nadat Bram Moszkowicz, de bekende advocaat, een opmerkelijke suggestie deed in Shownieuws. Hij stelde voor dat Linda de Mol en haar vriend Jeroen Rietbergen zouden moeten overwegen om een schadeclaim in te dienen tegen Nienke Wijnhoven, de vrouw die aangifte deed van verkrachting door de oud-bandleider van The Voice of Holland. Dit omdat het hof haar aangifte niet-ontvankelijk verklaarde wegens gebrek aan bewijs. Deze uitspraak zorgde voor een storm van kritiek, met veel mensen die de suggestie als schadelijk en ongepast beschouwden.
Kritiek op Moszkowicz’ suggestie
De suggestie van Moszkowicz werd al snel bekritiseerd door zowel mediafiguren als publieke persoonlijkheden. Ton F. van Dijk en Victor Vlam waren het erover eens dat een schadeclaim tegen het slachtoffer niets goeds zou opleveren voor Linda de Mol en Jeroen Rietbergen. Ze gaven aan dat zo’n stap alleen maar de reputatie van Jeroen verder zou beschadigen en het imago van Linda zou schaden. Van Dijk en Vlam noemden het een “groot risico” en gaven het advies om het “gewoon te laten rusten.”
Critici waren van mening dat een schadeclaim tegen het slachtoffer zou bijdragen aan het heropend raken van oude pijnlijke herinneringen, wat de situatie voor Nienke Wijnhoven alleen maar zou verergeren. De meeste reacties gingen uit van de gedachte dat het belangrijker was om verder te kijken dan de juridische strijd en te erkennen dat de schade die nu is aangericht door de publieke onthullingen, niet onterecht is.
Sébas Diekstra spreekt zich uit
Sébas Diekstra, de advocaat van Nienke Wijnhoven, reageerde scherp op Moszkowicz’ suggestie. Hij vond de opmerkingen van de advocaat van Jeroen Rietbergen “gênant” en maakte in Party korte metten met de suggestie van een tegenaangifte. Diekstra stelde dat de schade die Jeroen Rietbergen had opgelopen volledig zijn eigen verantwoordelijkheid was. Volgens hem vloeit de reputatieschade rechtstreeks voort uit het eigen gedrag van Rietbergen, die zijn grensoverschrijdende handelingen zelf heeft erkend, zoals het sturen van ongepaste foto’s naar vrouwelijke kandidaten van The Voice of Holland.
Diekstra benadrukte dat Nienke Wijnhoven altijd rechtmatig had gehandeld. Haar uitlatingen waren feitelijk onderbouwd, maatschappelijk relevant en zorgvuldig geformuleerd, wat voldeed aan de zorgvuldigheidscriteria die in de rechtspraak worden gehanteerd. Dit bevestigt het idee dat zij niet in de fout ging door haar verhaal naar buiten te brengen, ondanks dat de rechtbank haar aangifte niet-ontvankelijk verklaarde.
Het belang van zorgvuldigheid in de berichtgeving
Volgens Diekstra zijn de beschuldigingen van Moszkowicz tegen Nienke Wijnhoven niet alleen juridisch onterecht, maar ook ethisch onverantwoord. Hij gaf aan dat de uitspraak van de advocaat van Rietbergen vooral een publieke aanval lijkt te zijn, bedoeld om de zaak verder op de agenda te zetten en niet zozeer om recht te doen aan de feitelijke situatie. Diekstra stelt dat de focus niet moet liggen op het opnieuw in twijfel trekken van de aangifte van het slachtoffer, maar op het erkennen van de gevolgen van de acties van Rietbergen zelf.
De reputatieschade van Jeroen Rietbergen
Het publieke imago van Jeroen Rietbergen heeft een zware deuk opgelopen sinds de onthullingen rondom The Voice of Holland. De beschuldigingen van seksueel grensoverschrijdend gedrag, waaronder het sturen van een dickpic naar een vrouwelijke kandidaat, hebben zijn carrière en persoonlijke leven in een neerwaartse spiraal gebracht. Deze situatie heeft Rietbergen in een negatieve schijnwerper gezet, en veel mensen vinden het nu moeilijk om zijn gedrag nog te rechtvaardigen.
De opmerkingen van Moszkowicz doen weinig om deze situatie te verhelpen. Door te suggereren dat Nienke Wijnhoven verantwoordelijk is voor de reputatieschade van Rietbergen, lijkt de advocaat de aandacht van de werkelijke feiten af te leiden. In plaats van de verantwoordelijkheid van zijn cliënt te erkennen, wordt de schuld in de richting van het slachtoffer geschoven, wat door veel critici wordt gezien als een ongepaste zet.
Het effect op Linda de Mol
Naast de schade die Rietbergen zelf heeft opgelopen, heeft ook Linda de Mol te maken met de nasleep van deze zaak. Als partner van Rietbergen wordt zij vaak met de situatie geconfronteerd, ook al is zij zelf niet direct betrokken bij de beschuldigingen. Linda heeft zich in het verleden al defensief opgesteld tegenover de media, maar de publieke druk op haar neemt toe, vooral nu het zaakje steeds meer aandacht krijgt.
Een schadeclaim tegen Nienke Wijnhoven zou ongetwijfeld haar imago verder beschadigen, aangezien het publiek haar al vaak associeert met haar partner. Voor Linda zou het beter zijn om zich te distantiëren van deze kwestie en te voorkomen dat ze de vuile was in het openbaar verder ophangt. Veel mensen beschouwen haar betrokkenheid bij Rietbergen als een lastige situatie, en een schadeclaim zou die problemen alleen maar verergeren.
Wat is nu de beste weg voor Linda en Jeroen?
De vraag blijft of het voor Linda de Mol en Jeroen Rietbergen verstandig zou zijn om zich te concentreren op juridische tegenacties, of dat ze beter af zouden zijn met een poging om het in de media rustig te houden. Gezien de publieke aandacht die de zaak heeft gekregen en de voortdurende kritiek op Rietbergen, lijkt het verstandiger om deze situatie niet verder op te blazen.
Het is duidelijk dat de meeste mensen vinden dat Nienke Wijnhoven recht had om haar verhaal te doen, zelfs als het gerechtelijk gezien niet heeft geleid tot een veroordeling. De publieke opinie lijkt in haar voordeel te zijn, terwijl Jeroen Rietbergen en Linda de Mol worstelen met de gevolgen van hun betrokkenheid bij deze zaak.
Conclusie: De toekomst van de betrokkenen
In het licht van de beschuldigingen, de publieke verontwaardiging en de juridische complicaties, lijkt de situatie voor zowel Linda de Mol als Jeroen Rietbergen moeilijk te verbeteren. Een schadeclaim tegen Nienke Wijnhoven lijkt in ieder geval niet de juiste weg, aangezien het alleen maar olie op het vuur zou gooien en de reputatieschade verder zou verergeren. Het advies van critici om de zaak rustig te laten rusten, lijkt dan ook het meest verstandige pad voor de betrokkenen.
Angela de Jong reageert fel op vrijspraak Marco Borsato: “Ik zet zijn muziek niet meer op”
De vrijspraak van Marco Borsato heeft in heel Nederland een golf aan reacties veroorzaakt. Waar sommigen opgelucht ademhaalden, klonken er ook veel kritische geluiden. Een van de meest uitgesproken reacties kwam van Angela de Jong, die in RTL Tonight uitgebreid stilstond bij de uitspraak én bij haar persoonlijke gevoel bij de zaak.
De Jong, die de laatste tijd opvallend vaak aanschuift bij het programma, gebruikte de studio opnieuw als plek om haar scherpe analyses en stevige standpunten te delen. Dat is opvallend, omdat ze RTL Tonight in eerdere jaren juist geregeld kritisch beoordeelde in haar columns. Toch lijkt ze in deze fase de talkshow bewust te gebruiken om haar visie op gevoelige maatschappelijke thema’s te duiden.
“Geen bewijs, maar dat maakt het niet minder pijnlijk”
Angela de Jong opende haar betoog met een duidelijke nuancering: zij respecteert de uitspraak en het functioneren van de Nederlandse rechtsstaat.
“Natuurlijk, we hebben een rechtsstaat en die functioneert,” zei ze. “Dat moeten we altijd vooropstellen.”
Maar onmiddellijk daarna maakte ze duidelijk dat het juridische oordeel volgens haar niet betekent dat de zaak emotioneel of moreel ineens eenvoudig wordt.
Ze wijst op een bredere zorg die zij al langer heeft: slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag lopen vaak vast in het juridische systeem.
“Uiteindelijk is het netto uitlekgewicht dat je als vermeend slacht0ffer, man of vrouw, altijd aan het kortste eind trekt. Je hebt gewoon geen poot om op te staan.”
De Jong benadrukt dat dit probleem niet uniek is voor deze zaak, maar structureel is binnen situaties waarin bewijs ontbreekt.
Volgens haar komen veel incidenten voor in omstandigheden waar geen getuigen aanwezig zijn en waar communicatie via berichten of mondeling contact plaatsvindt.
“Het komt altijd neer op jouw woord tegen dat van de ander,” stelt ze. Dat maakt de drempel voor slacht0ffers hoog, en de kans op juridische erkenning laag.
“De verklaring ging door merg en been”
De opiniedeskundige verwijst vervolgens naar de inhoud van de aangifte en de verklaring van de aangeefster, die tijdens de rechtszaak voorgelezen werd.
“Het ging door merg en been, vond ik,” zegt ze.
Volgens Angela legde de jonge vrouw helder, consistent en indringend uit welke emotionele gevolgen grensoverschrijdend gedrag kan hebben.
“Ze legt precies uit wat een slacht0ffer van zulk gedrag allemaal doormaakt. Die schaamte, dat schuldgevoel, die angst… dat kwam allemaal heel dichtbij.”
De Jong benadrukt dat een vrijspraak níet automatisch betekent dat iemand fantasie heeft, overdrijft of niets heeft meegemaakt.
“Zij wilde erkenning,” zegt Angela, “en ze staat nu weer met lege handen.”
Hoewel de uitspraak juridisch gezien helder is, laat ze zien dat morele en emotionele perspectieven veel ingewikkelder kunnen zijn.
Muziek van Borsato? “Voor mij niet meer”
Toen presentator Humberto Tan haar vroeg of zij na de vrijspraak nog naar de muziek van Marco Borsato kan luisteren, kwam er geen moment van twijfel.
“Nee.”
Ze licht haar antwoord toe met een duidelijke persoonlijke grens.
“Hij is vrijgesproken voor ontucht,” zegt ze, “maar alles wat hij wél heeft toegegeven over wat zich in dat gezin heeft afgespeeld, én de appjes die gestuurd werden door een man van vijftig naar een meisje van zestien of zeventien… dat vond ik echt om te kotsen.”
Ze zegt erbij dat ze jarenlang met plezier naar zijn muziek luisterde, maar dat haar gevoel nu veranderd is.
“Hoe leuk ik zijn muziek ook vind, ik zal het zelf niet meer opzetten.”
Het is een persoonlijk besluit, maar wel een dat past bij Angela’s rol: iemand die haar mening niet alleen vormt, maar ook uitspreekt, ook als die meningen kritiek oproepen.
Een bredere discussie over grensoverschrijdend gedrag
Wat Angela de Jong zegt, gaat verder dan één zaak of één artiest. Ze spreekt een bredere zorg uit die al jaren door de entertainmentwereld en de media zweeft.
De afgelopen jaren kwamen er meerdere dossiers aan het licht waarbij meldingen van ongewenst gedrag centraal stonden. Elke keer weer laait dezelfde discussie op:
-
Hoe bewijs je iets dat vaak achter gesloten deuren gebeurt?
-
Hoe werkt het rechtssysteem in situaties zonder getuigen?
-
Wat betekent een vrijspraak voor het gevoel van slacht0ffers?
-
Hoe scheidt het publiek iemands werk van iemands privégedrag?
Angela de Jong blijft een uitgesproken stem in dat debat. Niet omdat ze zichzelf boven de feiten plaatst, maar omdat ze vanuit haar perspectief spreekt namens een groep mensen die zich herkent in wat vaak verborgen blijft.
Reacties in de studio en daarbuiten
De sfeer tijdens de uitzending was voelbaar gespannen. Humberto Tan luisterde aandachtig en stelde vragen die ruimte boden voor nuance. Co-hosts keken zichtbaar alert toe hoe Angela haar verhaal deed.
Ook op sociale media leidde haar optreden tot duizenden reacties:
-
Sommigen prezen haar voor haar empathie en moed.
-
Anderen vonden dat ze te hard oordeelt over iemand die juridisch onschuldig is verklaard.
-
Weer anderen benadrukten dat beide perspectieven naast elkaar kunnen bestaan: een juridische vrijspraak én moreel ongemak.
In talkshows, podcastfragmenten en opiniestukken keerde haar uitspraak regelmatig terug. Niet alleen omdat zij een bekende naam is, maar vooral omdat haar boodschap aansluit op discussies die al langer spelen rondom machtsdynamiek, vertrouwen en veilige werkomgevingen.
De spanning tussen recht en gevoel
Angela’s woorden herinneren eraan dat het juridische systeem werkt volgens strikte regels, terwijl menselijke emoties veel complexer zijn.
In de rechtszaal draait het om
bewijs.
In het dagelijks leven draait het om vertrouwen, intuïtie en
persoonlijke grenzen.
Daarom kunnen mensen verschillend reageren op dezelfde uitspraak:
-
Voor sommigen betekent een vrijspraak letterlijk: onschuldig.
-
Voor anderen betekent een vrijspraak vooral: niet bewezen.
En in dat grijze gebied vindt Angela haar standpunt.
Een heldere conclusie: respect voor het recht, maar geen ruimte in haar playlist
Angela sluit haar betoog af zoals ze begon: met respect voor de rechterlijke beslissing, maar ook met een scherpe persoonlijke grens.
Voor haar is dit geen kwestie van muziek alleen. Het gaat over waardigheid, bescherming van kwetsbare mensen en de gevoeligheid van situaties waarin machtsverschillen een rol spelen.
“Ik zal het zelf niet meer opzetten,” zegt
ze nog eens.
Niet kwaad, niet schreeuwend, maar vastberaden.
Het gesprek dat daarop volgt, laat zien dat Nederland voorlopig nog niet klaar is met de discussie rond deze zaak — juridisch, emotioneel en maatschappelijk.