Algemeen
Zo lang heeft de jongere broer (43) van Yvon Jaspers nog te leven

Yvon Jaspers openhartig over broer Willem en Parkinson: “Laat zijn z!ekte ergens goed voor zijn”
Voor presentatrice Yvon Jaspers (51) is het leven de afgelopen jaren drastisch veranderd. Haar broer Willem kreeg de diagnose Parkinson, een ingrijpende hersenz!ekte die hun hele familie in beweging heeft gezet. In het zomernummer van het LINDA.vakantieboek spreekt Yvon openhartig over de impact van deze aandoening, de kracht van haar broer, en hoe ze probeert betekenis te geven aan iets wat zo pijnlijk is.
“Het zet alles op z’n kop”
Wanneer Yvon begint te vertellen over Willem, is het duidelijk dat zijn diagnose het gezin diep heeft geraakt. “Mijn broer heeft de snelst groeiende hersenz!ekte ter wereld,” zegt ze. “Je schrikt je kapot als je je erin verdiept.” De z!ekte van Parkinson is veel meer dan alleen trillen of moeilijk bewegen, legt ze uit. Het is een sluipende aandoening die steeds meer jonge mensen treft, vaak zonder dat ze het doorhebben.
Willem is nog relatief jong en stond volop in het leven toen de eerste signalen kwamen. Stijfheid, moeite met fijne motoriek, kleine dingen die plots niet meer vanzelf gingen. “Je valt, je krijgt het elastiekje niet meer in het haar van je kinderen,” zegt Yvon nuchter, maar met voelbare emotie. “Alles wat het leven fijn maakt, loopt gevaar.”
Een broer met levenslust
Toch is Willem niet iemand die zich zomaar gewonnen geeft. Yvon benadrukt dat hij bewonderenswaardig positief blijft, ondanks alles. “Hij is positief en vooral niet zielig.” Volgens haar is dat precies wat hem typeert: veerkracht, humor, doorzettingsvermogen. “Hij leeft nú, en dat doet hij voluit.”
Die levenslust is iets wat in de hele familie zit. “Wij zijn allemaal levensgenieters,” zegt Yvon. “We kunnen heul goed genieten.” En dus proberen ze ondanks alles te blijven lachen, herinneringen te maken en het leven te vieren. “Want dit zijn zijn beste jaren.”
Een dubbele klap: verlies en verantwoordelijkheid
De diagnose Parkinson kwam al op een kwetsbaar moment. Vijf jaar eerder verloor Willem zijn vrouw plotseling. Een ingrijpende gebeurtenis, die hem achterliet met drie jonge kinderen. “Hij stond er ineens alleen voor,” vertelt Yvon. Ze twijfelde geen moment toen ze werd gevraagd om voogd te worden over haar neefjes en nichtje. “Dat doe je, dat is familie. Je vangt elkaar op.”
Inmiddels is er een nieuw ritme ontstaan. Samen proberen ze te leven in het moment. “We kijken niet te ver vooruit,” zegt Yvon. “Dat kan ook niet, met deze z!ekte. Dus nemen we het dag voor dag, en zoeken we telkens opnieuw naar het licht.”
Van persoonlijke pijn naar publiek bewustzijn
De persoonlijke impact van de z!ekte heeft Yvon doen besluiten om een televisieserie te maken over Parkinson. “Ik wil de boodschapper niet zijn, en ik wil al helemaal niet dat mijn broer dit heeft,” zegt ze. “Maar ik zit er nu middenin. Laat het dan in godsnaam ergens goed voor zijn.”
Met het programma wil ze bewustzijn creëren, maar ook hoop bieden. Ze wil het taboe doorbreken, laten zien hoe het is om te leven met Parkinson – zowel voor de patiënt als voor de omgeving. “Want dit raakt niet alleen de persoon die z!ek is. Het raakt een gezin, een familie, een netwerk.”
Verband met het boerenleven?
Wat de zaak voor Yvon nog complexer maakt, is een opvallend verband dat haar neuroloog suggereerde: Parkinson komt relatief vaak voor in landelijke gebieden. Plekken waar intensief wordt geboerd, en waar mensen mogelijk worden blootgesteld aan bepaalde bestrijdingsmiddelen. “Dat zette me aan het denken,” zegt ze.
Voor Yvon, die al twintig jaar met liefde het programma Boer Zoekt Vrouw presenteert, voelt het als een innerlijke tweestrijd. “Ik zit in een spagaat,” geeft ze toe. “Aan de ene kant het boerenbestaan waar ik zo van houd, en aan de andere kant mijn broer, die deze z!ekte heeft. Ik wil niemand beschuldigen, maar ik kan mijn ogen ook niet sluiten.”
Jong en kwetsbaar
Wat Yvon extra zorgen baart, is de toename van jonge mensen met Parkinson. “We denken vaak dat het een z!ekte is voor oude mensen, maar dat is echt niet meer zo,” benadrukt ze. Willem is daarvan het bewijs. “Hij had nog een heel leven voor zich, plannen, dromen… En ineens staat alles stil.”
De neuroloog met wie ze samenwerkt voor haar programma bevestigde haar zorgen. “Hij zei letterlijk: dit is een trend die we steeds vaker zien. We moeten hier echt iets mee.” En dus wil Yvon niet alleen een persoonlijk verhaal vertellen, maar ook een maatschappelijke oproep doen. “Als je het niet doet voor het milieu of voor de dieren, doe het dan voor je eigen gezondheid.”
Geen heroïek, maar echtheid
Wat haar tv-programma volgens Yvon vooral níet moet worden, is een heldenverhaal. “Willem wil helemaal geen applaus,” zegt ze. “Hij wil gewoon leven, zoveel mogelijk doen wat hij altijd deed.” Ze wil laten zien hoe het is om elke ochtend wakker te worden met een lijf dat niet altijd meewerkt. Hoe het is om vader te zijn, werknemer, broer – terwijl je lijf je in de steek laat.
“Het wordt een eerlijk verhaal,” belooft Yvon. “Niet sentimenteel, maar echt. Zoals we dat thuis ook doen. Geen grote woorden, maar kleine momenten die alles zeggen.”
Leven in het nu
Ondanks de zorgen en de pijn, blijft Yvon ook hoopvol. “Er zijn nieuwe behandelingen in ontwikkeling. Er wordt zoveel onderzoek gedaan. We hebben nog alle reden om hoop te houden.”
Intussen geniet ze van de momenten met haar broer en zijn kinderen. Samen koken, spelletjes doen, herinneringen ophalen. “We lachen veel,” zegt ze. “Want humor helpt. Altijd.”
Ze sluit af met een wens: “Als ik met dit programma ook maar één iemand kan helpen om zich minder alleen te voelen, of iemand aanzet tot een gesprek, dan is het al waardevol geweest.”
Samenvattend:
Yvon Jaspers maakt zich hard voor meer bewustzijn rond de z!ekte van Parkinson, na de ingrijpende diagnose van haar broer Willem. Vanuit hun hechte familieband en haar rol als voogd van zijn kinderen, ervaart ze dagelijks de impact van deze z!ekte. Met een nieuw televisieprogramma wil ze eerlijk en betrokken laten zien wat het betekent om met Parkinson te leven — én wat we als samenleving kunnen doen om beter te begrijpen, te steunen en te voorkomen. Want zoals Yvon zelf zegt: “Laat zijn z!ekte ergens goed voor zijn.”

Algemeen
Nieuwe Nederlander probeert auto open te breken, maar ziet de eigenaar niet aankomen

Opmerkelijk voorval bij winkelcentrum: man grijpt in bij poging tot d!efstal
Afgelopen weekend heeft zich bij een winkelcentrum een opmerkelijk incident afgespeeld. Een jongen probeerde een voertuig open te krijgen om persoonlijke spullen weg te nemen, maar werd betrapt door zowel de eigenaar van de auto als een oplettende omstander.
Jongeren trekken langs auto’s
Volgens getuigen was er sprake van een groep jongeren die over de parkeerplaats liep en daarbij verschillende portieren uitprobeerde. Het doel was ogenschijnlijk eenvoudig: kijken of er een auto niet op slot stond en of er waardevolle spullen in zicht lagen.
Op videobeelden is te zien hoe één van de jongens een auto opmerkt waarin spullen lagen. Net op het moment dat hij probeert binnen te komen, verschijnt de eigenaar van het voertuig.
Confrontatie en snelle ingreep
Wat volgde, was een korte confrontatie. De eigenaar kreeg daarbij onverwachte steun van een toevallige voorbijganger. Deze man aarzelde niet en greep de jongen stevig vast, zodat hij niet kon wegkomen.
De jongen probeerde zich los te rukken, maar de omstander hield hem met duidelijke beheersing onder controle. Andere bezoekers van het winkelcentrum stonden op een afstand toe te kijken, terwijl ze de situatie nauwlettend volgden.
Niet veel later arriveerde de p0litie ter plaatse. Zij namen de jongen mee voor verder onderzoek.
Discussie over aanpak
De beelden van het incident verspreidden zich al snel online en zorgden voor discussie. Te zien is dat de jongen door de man in een stevige greep werd gehouden, wat door sommigen als te hardhandig werd ervaren.
Een omstander op de achtergrond waarschuwde zelfs: “Stop, straks zit jij nog vast, man.” Daarmee werd bedoeld dat de redder mogelijk zelf in de problemen zou kunnen komen door zijn manier van ingrijpen.
Anderen prijzen juist het optreden van de voorbijganger, omdat hij ervoor zorgde dat de jongen niet kon ontsnappen voordat de p0litie aanwezig was.
Breder maatschappelijk gesprek
Het incident laat zien hoe alledaagse situaties, zoals een bezoek aan een winkelcentrum, plotseling kunnen omslaan in iets spannends. Het roept ook vragen op over burgerlijke moed: wanneer is ingrijpen gepast en hoe ver mag iemand daarin gaan?
Tegelijkertijd wordt er ook een bredere discussie gevoerd over veiligheid in de openbare ruimte. Het voorval maakt duidelijk dat er nog altijd situaties zijn waarin burgers het heft in eigen handen nemen, terwijl de p0litie onderweg is.
Afloop
Voor de eigenaar van de auto liep de situatie gelukkig goed af: zijn spullen zijn behouden gebleven. De jongen die de poging deed, is door de p0litie meegenomen voor verder verhoor. Over eventuele vervolgstappen of maatregelen is op dit moment nog niets bekendgemaakt.
De videobeelden van het incident blijven ondertussen rondgaan op sociale media, waar ze leiden tot uiteenlopende reacties en gesprekken. Sommigen zien het als een voorbeeld van burgerlijke oplettendheid, terwijl anderen benadrukken dat ingrijpen altijd risico’s met zich meebrengt.
Dit bericht op Instagram bekijken