-

Algemeen

Zo lang heeft de jongere broer (43) van Yvon Jaspers nog te leven

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Yvon Jaspers openhartig over broer Willem en Parkinson: “Laat zijn z!ekte ergens goed voor zijn”

Voor presentatrice Yvon Jaspers (51) is het leven de afgelopen jaren drastisch veranderd. Haar broer Willem kreeg de diagnose Parkinson, een ingrijpende hersenz!ekte die hun hele familie in beweging heeft gezet. In het zomernummer van het LINDA.vakantieboek spreekt Yvon openhartig over de impact van deze aandoening, de kracht van haar broer, en hoe ze probeert betekenis te geven aan iets wat zo pijnlijk is.

“Het zet alles op z’n kop”

Wanneer Yvon begint te vertellen over Willem, is het duidelijk dat zijn diagnose het gezin diep heeft geraakt. “Mijn broer heeft de snelst groeiende hersenz!ekte ter wereld,” zegt ze. “Je schrikt je kapot als je je erin verdiept.” De z!ekte van Parkinson is veel meer dan alleen trillen of moeilijk bewegen, legt ze uit. Het is een sluipende aandoening die steeds meer jonge mensen treft, vaak zonder dat ze het doorhebben.

Willem is nog relatief jong en stond volop in het leven toen de eerste signalen kwamen. Stijfheid, moeite met fijne motoriek, kleine dingen die plots niet meer vanzelf gingen. “Je valt, je krijgt het elastiekje niet meer in het haar van je kinderen,” zegt Yvon nuchter, maar met voelbare emotie. “Alles wat het leven fijn maakt, loopt gevaar.”

Een broer met levenslust

Toch is Willem niet iemand die zich zomaar gewonnen geeft. Yvon benadrukt dat hij bewonderenswaardig positief blijft, ondanks alles. “Hij is positief en vooral niet zielig.” Volgens haar is dat precies wat hem typeert: veerkracht, humor, doorzettingsvermogen. “Hij leeft nú, en dat doet hij voluit.”

Boer Zoekt Vrouw

Die levenslust is iets wat in de hele familie zit. “Wij zijn allemaal levensgenieters,” zegt Yvon. “We kunnen heul goed genieten.” En dus proberen ze ondanks alles te blijven lachen, herinneringen te maken en het leven te vieren. “Want dit zijn zijn beste jaren.”

Een dubbele klap: verlies en verantwoordelijkheid

De diagnose Parkinson kwam al op een kwetsbaar moment. Vijf jaar eerder verloor Willem zijn vrouw plotseling. Een ingrijpende gebeurtenis, die hem achterliet met drie jonge kinderen. “Hij stond er ineens alleen voor,” vertelt Yvon. Ze twijfelde geen moment toen ze werd gevraagd om voogd te worden over haar neefjes en nichtje. “Dat doe je, dat is familie. Je vangt elkaar op.”

Inmiddels is er een nieuw ritme ontstaan. Samen proberen ze te leven in het moment. “We kijken niet te ver vooruit,” zegt Yvon. “Dat kan ook niet, met deze z!ekte. Dus nemen we het dag voor dag, en zoeken we telkens opnieuw naar het licht.”

Yvon Jaspers

Van persoonlijke pijn naar publiek bewustzijn

De persoonlijke impact van de z!ekte heeft Yvon doen besluiten om een televisieserie te maken over Parkinson. “Ik wil de boodschapper niet zijn, en ik wil al helemaal niet dat mijn broer dit heeft,” zegt ze. “Maar ik zit er nu middenin. Laat het dan in godsnaam ergens goed voor zijn.”

Met het programma wil ze bewustzijn creëren, maar ook hoop bieden. Ze wil het taboe doorbreken, laten zien hoe het is om te leven met Parkinson – zowel voor de patiënt als voor de omgeving. “Want dit raakt niet alleen de persoon die z!ek is. Het raakt een gezin, een familie, een netwerk.”

Verband met het boerenleven?

Wat de zaak voor Yvon nog complexer maakt, is een opvallend verband dat haar neuroloog suggereerde: Parkinson komt relatief vaak voor in landelijke gebieden. Plekken waar intensief wordt geboerd, en waar mensen mogelijk worden blootgesteld aan bepaalde bestrijdingsmiddelen. “Dat zette me aan het denken,” zegt ze.

Voor Yvon, die al twintig jaar met liefde het programma Boer Zoekt Vrouw presenteert, voelt het als een innerlijke tweestrijd. “Ik zit in een spagaat,” geeft ze toe. “Aan de ene kant het boerenbestaan waar ik zo van houd, en aan de andere kant mijn broer, die deze z!ekte heeft. Ik wil niemand beschuldigen, maar ik kan mijn ogen ook niet sluiten.”

Jong en kwetsbaar

Wat Yvon extra zorgen baart, is de toename van jonge mensen met Parkinson. “We denken vaak dat het een z!ekte is voor oude mensen, maar dat is echt niet meer zo,” benadrukt ze. Willem is daarvan het bewijs. “Hij had nog een heel leven voor zich, plannen, dromen… En ineens staat alles stil.”

De neuroloog met wie ze samenwerkt voor haar programma bevestigde haar zorgen. “Hij zei letterlijk: dit is een trend die we steeds vaker zien. We moeten hier echt iets mee.” En dus wil Yvon niet alleen een persoonlijk verhaal vertellen, maar ook een maatschappelijke oproep doen. “Als je het niet doet voor het milieu of voor de dieren, doe het dan voor je eigen gezondheid.”

Geen heroïek, maar echtheid

Wat haar tv-programma volgens Yvon vooral níet moet worden, is een heldenverhaal. “Willem wil helemaal geen applaus,” zegt ze. “Hij wil gewoon leven, zoveel mogelijk doen wat hij altijd deed.” Ze wil laten zien hoe het is om elke ochtend wakker te worden met een lijf dat niet altijd meewerkt. Hoe het is om vader te zijn, werknemer, broer – terwijl je lijf je in de steek laat.

“Het wordt een eerlijk verhaal,” belooft Yvon. “Niet sentimenteel, maar echt. Zoals we dat thuis ook doen. Geen grote woorden, maar kleine momenten die alles zeggen.”

Leven in het nu

Ondanks de zorgen en de pijn, blijft Yvon ook hoopvol. “Er zijn nieuwe behandelingen in ontwikkeling. Er wordt zoveel onderzoek gedaan. We hebben nog alle reden om hoop te houden.”

Boer Zoekt Vrouw

Intussen geniet ze van de momenten met haar broer en zijn kinderen. Samen koken, spelletjes doen, herinneringen ophalen. “We lachen veel,” zegt ze. “Want humor helpt. Altijd.”

Ze sluit af met een wens: “Als ik met dit programma ook maar één iemand kan helpen om zich minder alleen te voelen, of iemand aanzet tot een gesprek, dan is het al waardevol geweest.”


Samenvattend:

Yvon Jaspers maakt zich hard voor meer bewustzijn rond de z!ekte van Parkinson, na de ingrijpende diagnose van haar broer Willem. Vanuit hun hechte familieband en haar rol als voogd van zijn kinderen, ervaart ze dagelijks de impact van deze z!ekte. Met een nieuw televisieprogramma wil ze eerlijk en betrokken laten zien wat het betekent om met Parkinson te leven — én wat we als samenleving kunnen doen om beter te begrijpen, te steunen en te voorkomen. Want zoals Yvon zelf zegt: “Laat zijn z!ekte ergens goed voor zijn.”

Yvon Jaspers

Algemeen

Ook lichaam van vermiste Paul gevonden in Frankrijk: Dit is er gebeurd, vreselijk

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Verdrietig nieuws: Paul Klapper (83) gevonden na dagenlange vermissing – familie spreekt van noodlottige samenloop

De zoektocht naar Paul Klapper (83), die ruim een week vermist was na zijn vertrek uit Nederland richting Frankrijk, is tot een verdrietige conclusie gekomen. Op woensdag is zijn lichaam aangetroffen, kort nadat ook zijn echtgenote Gerda werd gevonden. Beiden waren sinds vorige week spoorl00s na hun vertrek uit Alphen aan den Rijn richting hun vakantiehuisje in het Franse Planchez.

De familie van het echtpaar spreekt in een verklaring van een “noodlottige samenloop van omstandigheden”. De autoriteiten laten weten dat een misdrijf is uitgesloten.


Zware dagen voor familieleden

De afgelopen dagen waren bijzonder zwaar voor de kinderen en kleinkinderen van Paul en Gerda Klapper. Nadat er geen contact meer met hen mogelijk was, sloeg de onrust toe. Hun drie dochters en twee schoonzonen besloten daarop onmiddellijk af te reizen naar Frankrijk om zelf te helpen zoeken.

Via de instantie ‘Namens de Familie’, die hen begeleidt in deze moeilijke periode, werd woensdag bekendgemaakt dat Paul inmiddels ook is gevonden. De familie is diep aangeslagen door het verlies, maar voelt zich gesterkt door de vele steunbetuigingen.

“Ze zijn verdrietig, maar vinden ook troost in de steun van elkaar en de warme reacties uit de omgeving,” aldus de verklaring.


Wat er precies gebeurde, blijft vooralsnog onduidelijk

De omstandigheden rond het 0verlijden van het echtpaar worden voorlopig niet openbaar gemaakt. De p0litie doet nog onderzoek. Ook de locatie waar Paul en Gerda zijn aangetroffen, is niet gedeeld door de autoriteiten.

Volgens de Franse krant Le Progrès zouden de lichamen van Paul en Gerda zijn gevonden in de omgeving van hun witte Peugeot, op enkele honderden meters afstand van elkaar. Deze informatie is echter niet officieel bevestigd.

In het belang van het onderzoek zijn de verklaringen van p0litie en justitie tot nu toe beperkt gebleven. De familie vraagt nadrukkelijk om rust en privacy, zodat ze op hun eigen manier afscheid kunnen nemen.


Een geliefd echtpaar uit Alphen aan den Rijn

Paul en Gerda Klapper waren bekende gezichten in hun woonplaats Alphen aan den Rijn. Gerda was jarenlang actief binnen GroenLinks en stond meermaals op de kieslijst van de partij bij gemeenteraadsverkiezingen. Haar overlijden komt bij de partij hard aan.

“Het nieuws moet echt nog even indalen,” zegt gemeenteraadslid René Driesen, die al sinds de jaren negentig met Gerda samenwerkte. “Ze was enorm betrokken, een vrouw met een groot hart voor de medemens.”

Ook bij buren en bekenden uit de omgeving heerst verslagenheid. Een buurman die tijdens hun afwezigheid op hun huis paste, laat weten dat hij het nieuws online las. “Verdrietig, maar ook een vorm van opluchting dat er duidelijkheid is. Je hoopt op een goede afloop, maar ergens hield ik hier al rekening mee.”


Plannen voor een laatste reis liepen anders dan gehoopt

Het echtpaar Klapper had begin vorige week nog een helder plan: samen een laatste keer afreizen naar hun geliefde tweede huis in Planchez, Frankrijk. Ze waren van plan te genieten van de omgeving, herinneringen op te halen, en daarna het vakantiehuisje te verkopen. Een symbolisch afscheid van een belangrijke plek in hun leven.

Donderdag vertrokken ze met hun auto richting Frankrijk. Onderweg leek er niets aan de hand. Ze werden gezien in een pizzeria in het Belgische Charleroi en pintransacties werden geregistreerd in het Franse Rethel en Saint-Dizier. Echter, later bleek er ook een betaling te zijn verricht in Orange — een stad ruim 400 kilometer ten zuiden van hun beoogde eindbestemming. Dat leidde tot zorgen bij de familie: hadden Paul en Gerda die betaling zelf gedaan? Of was er iets anders aan de hand?


Mogelijke verwarring en kwetsbaarheid

Kleindochter Lynn meldde eerder bij Omroep West dat de familie vermoedde dat Paul en Gerda in verwarde toestand op reis waren gegaan. Paul zou zijn medicatie niet hebben meegenomen, en ook het gebruikelijke ritueel om de buren te vragen op de planten te letten, was ditmaal achterwege gebleven. Kleine signalen die in de context van hun verdwijning ineens zwaar wogen.

De p0litie in Frankrijk liet eerder weten dat het stel sinds hun vertrek slechts één keer werd gesignaleerd, op een regionale weg in het departement Haute-Marne. Dat ligt op zo’n 200 kilometer van Planchez, de plaats waar hun vakantiehuis zich bevindt. Vanaf dat moment ontbrak elk spoor.


Geen misdrijf, wel veel vragen

Nu Paul en Gerda zijn gevonden, heeft de p0litie bevestigd dat er geen sprake is van een misdrijf. Wat er dan precies is gebeurd, blijft vooralsnog onduidelijk. Mogelijk hebben lichamelijke ongemakken of desoriëntatie een rol gespeeld. Pas na afronding van het onderzoek kan hierover met zekerheid iets worden gezegd.

De familie, die zich de afgelopen week heeft vastgehouden aan hoop, vraagt nu vooral om rust. Ze willen de ruimte krijgen om dit verlies in alle stilte te verwerken. “Ze begrijpen dat er veel vragen zijn, maar willen op dit moment geen aanvullende details geven,” aldus ‘Namens de Familie’.


Burgemeester reageert op verlies

Peter Rehwinkel, burgemeester van Alphen aan den Rijn, heeft in een verklaring zijn medeleven betuigd. “Het is afschuwelijk om als familie in zo’n lange periode van onzekerheid te verkeren. Mijn gedachten gaan uit naar alle nabestaanden en vrienden van Paul en Gerda. Ik wens hen veel sterkte toe.”


Een leven van betrokkenheid en verbondenheid

Paul en Gerda Klapper worden herinnerd als een betrokken echtpaar. Niet alleen binnen hun buurt, maar ook daarbuiten waren ze actief. Gerda werd gezien als iemand die zich met hart en ziel inzette voor sociale kwesties, met name voor mensen die het minder goed hadden. Paul, die een rustige en bedachtzame indruk maakte, stond bekend als een loyale echtgenoot en familieman.

Hun 0verlijden komt als een schok, maar brengt ook een stroom van herinneringen op gang. Herinneringen aan wie zij waren, aan wat ze hebben betekend en aan de warmte die ze om zich heen verspreidden.


Tot slot: ruimte voor rouw

De komende periode staat voor de familie in het teken van afscheid. Met het terugvinden van beide ouders is er duidelijkheid gekomen — maar ook verdriet. Er is dankbaarheid voor de hulp van de Franse en Nederlandse p0litie, maar bovenal heerst er nu de wens om in alle rust het verlies te verwerken.

De zoektocht is voorbij. De vragen zijn nog niet allemaal beantwoord. Maar wat blijft, is de liefde voor Paul en Gerda — en de wens dat ze hun laatste reis in vrede hebben mogen maken.

Lees verder