Algemeen
Zes grote winkelketens stoppen per direct met contant geld: ´Je moet er maar aan wennen!´
Steeds meer winkels en horecazaken stappen volledig over op digitale betaalmethoden. Waar je eerder nog met briefjes of muntgeld kon afrekenen, wordt nu vaak alleen nog een pinpas of smartphone geaccepteerd. Deze verschuiving naar digitaal betalen biedt voordelen, maar roept ook grote zorgen op.
Digitale betaling wordt de standaard
In veel sectoren ervaren bedrijven digitale betalingen als sneller, veiliger en efficiënter. Van supermarkten tot cafés: de kassa’s zijn steeds vaker cashvrij. Klanten hoeven alleen nog maar hun telefoon of pinpas langs de terminal te halen. Dit verlaagt de kans op diefstal en versnelt de doorstroming bij de kassa. Vooral toepassingen als Apple Pay en Google Pay winnen snel terrein.
Buitenland loopt al voor
In het Verenigd Koninkrijk zijn diverse grote ketens al volledig overgestapt op digitaal betalen. Bij ketens als Zizzi, Gail’s en Asda wordt contant geld niet meer geaccepteerd. Ook bij supermarkt Tesco en Sainsbury’s verdwijnen de laatste cashopties langzaam. Veiligheid, duurzaamheid en klantgedrag worden daarbij vaak als motivatie genoemd.
Niet iedereen kan mee
Tegelijkertijd voelen kwetsbare groepen zich buitengesloten. Denk aan ouderen of mensen met een laag inkomen, die vaak nog op contant geld vertrouwen. Voor sommigen is dat een bewuste keuze om overzicht te houden, anderen hebben simpelweg geen toegang tot digitale middelen. Voor hen betekent een digitale-only beleid vaak uitsluiting van basisvoorzieningen.
Misverstanden over wettig betaalmiddel
Veel mensen denken dat winkeliers verplicht zijn om contant geld te accepteren, omdat het een wettig betaalmiddel is. In werkelijkheid mogen ondernemers zelf kiezen hoe zij betaald willen worden. Wettig betaalmiddel betekent slechts dat het gebruikt kan worden om schulden te vereffenen, niet dat elke winkel het moet aannemen.
Kwetsbaarheid bij digitale storingen
Digitale betaalmiddelen maken consumenten afhankelijk van technologie. Storingen of systeemfouten kunnen grote gevolgen hebben, zeker als je geen contant geld meer bij je draagt. Ook neemt het risico op cybercriminaliteit toe. Persoonsgegevens en betaalinformatie worden steeds vaker doelwit van hackers, met soms desastreuze gevolgen.
Zorgen over privacy en controle
Een ander bezwaar is het verlies aan privacy. Elke digitale betaling wordt geregistreerd en gekoppeld aan je identiteit. In sommige landen leidt dat tot zorgen over financiële controle en het blokkeren van bepaalde betalingen. Het verdwijnen van cash betekent ook dat mensen hun anonimiteit en autonomie deels kwijtraken.
De noodzaak van een gebalanceerde aanpak
Om te voorkomen dat bepaalde groepen uitgesloten raken, is een hybride betaalmodel belangrijk. Contant geld moet beschikbaar blijven voor wie daar afhankelijk van is. Overheden en bedrijven kunnen hierin hun verantwoordelijkheid nemen door bijvoorbeeld een minimum aan cashacceptatie te garanderen.
Digitale vooruitgang zonder uitsluiting
Educatie en innovatie spelen een sleutelrol in de overgang naar digitaal. Mensen moeten voldoende ondersteuning krijgen om veilig en zelfstandig digitaal te kunnen betalen. Daarnaast kunnen nieuwe betaaloplossingen worden ontwikkeld, zoals oplaadbare kaarten zonder bankrekening. Zo blijft het betalingsverkeer inclusief en toegankelijk voor iedereen.
Een samenleving zonder contant geld lijkt op termijn onvermijdelijk, maar de overgang moet zorgvuldig en sociaal verantwoord verlopen. Alleen dan kunnen we profiteren van het gemak van digitaal betalen, zonder mensen achter te laten.
Op 37-jarige leeftijd heeft Sarah al meer levenslessen geleerd dan de meeste mensen. Na het 0verlijden van haar moeder, nam haar vader, een gerenommeerd advocaat met een aanzienlijk vermogen, de rol van beide ouders op zich.
Hij was niet alleen een advocaat, maar ook een meester in de rechtszaal, bekend om zijn scherpzinnigheid en het vermogen om complexe juridische uitdagingen aan te gaan.
Hij koos ervoor om Sarah op te voeden met de waarden van bescheidenheid en hard werken, in plaats van haar te overladen met rijkdom. De lessen die hij onderwees waren gericht op zelfredzaamheid en ethiek, die hij essentieel vond voor succes.
Sarah’s opvoeding was verre van een typische rijke jeugd. Haar vader, diep betrokken bij zijn werk en vaak een ‘genie’ genoemd, stelde hoge eisen aan haar.
Toen het tijd was voor haar toelatingsexamens, weigerde hij elke vorm van hulp, vastberaden dat Sarah haar eigen capaciteiten zou ontwikkelen.
Dit strekte zich uit tot haar professionele leven; ondanks haar academische prestaties bood hij haar geen positie binnen zijn advocatenkantoor.
Hij geloofde dat succes bereikt moest worden door onafhankelijke inspanningen, een les die Sarah door ervaring leerde.
Tijdens haar studie ontmoette ze Bradd, een medestudent die een grote rol in haar leven speelde. Haar vader was echter sceptisch over hem, hem ziende als een opportunist.
Deze perceptie werd bevestigd toen Bradd, kort na het 0verlijden van haar vader, begon te informeren naar haar erfenis, in plaats van steun te bieden.
Het was een schok voor Sarah om te ontdekken dat ze uit het testament van haar vader was weggelaten. Toen Bradd dit ontdekte, reageerde hij met een vraag naar scheiding.
Maar Sarah was voorbereid op een laatste openbaring: een clausule in het testament stelde dat Bradd recht had op de helft van de erfenis als hij vijf jaar met haar getrouwd bleef. Zo niet, dan zou alles naar Sarah gaan. Dit onthulde Bradd’s ware aard.
Reflecterend op deze gebeurtenissen, voelt Sarah gerechtigdheid en voldoening. De vooruitziende planning van haar vader had zijn wens vervuld: gerechtigheid verzekeren en zijn dochter beschermen.
Zijn nalatenschap was niet alleen zijn fortuin, maar ook de wijsheid en maatregelen om zijn dochter te beschermen.