Wat gebeurde er met Paul en
Gerda Klapper? Verdriet en vragen na vondst in Frankrijk
Wat een zorgeloze reis naar hun
geliefde vakantiehuis had moeten worden, eindigde in een tragisch
mysterie. Het Nederlandse echtpaar Paul (83) en Gerda Klapper (80),
dat sinds juni werd vermist in Frankrijk, is inmiddels
teruggevonden. De omstandigheden van hun verdwijning en het latere
terugvinden van hun lichamen roepen veel vragen op — bij de
familie, de Franse autoriteiten én het publiek.
Vermist tijdens reis naar
vertrouwde plek
Paul en Gerda Klapper
vertrokken op donderdag 12 juni vanuit hun woonplaats Alphen aan
den Rijn met als bestemming hun vakantiehuisje in het Franse
Planchez, in de regio Morvan. Een vertrouwde route voor het
echtpaar, dat er al jaren graag kwam.
Maar na vrijdag 13 juni
verloor men elk contact met het stel. Ze werden toen nog voor het
laatst gesignaleerd in Noordoost-Frankrijk, honderden kilometers
verwijderd van hun eindbestemming. Voor de familie brak een periode
aan van grote onzekerheid.
Z0ekactie op gang
gebracht
Op dinsdag 17 juni werd in
Frankrijk een grootschalige z0ekactie opgestart, nadat de
vermissing officieel was gemeld. De Franse autoriteiten namen de
zaak zeer serieus: een helikopter, een drone en maar liefst
negentig gendarmes, ondersteund door speurh0nden, werden
ingezet.
Al snel werd de auto van het
echtpaar aangetroffen. Het ging om een witte Peugeot 2008, die
onbeschadigd werd gevonden in het bosrijke gebied rond het
afgelegen gehucht Orquevaux. Een plek waar geen directe reden leek
te zijn voor het stel om te stoppen. Vragen als: waarom was dit hun
laatste halte? En wat is daar gebeurd? — klonken luider met het
uur.
Gerda gevonden, Paul op
afstand
Op woensdagmiddag rond 15.00
uur werd het lichaam van Gerda Klapper aangetroffen in de buurt van
de auto, op zo’n honderd meter afstand. Ze bevond zich in een
dichtbebost gebied, vlak bij een slingerende bosweg in de omgeving
van een steile kloof. Volgens Franse media waren daar rood-witte
linten van de p0litie zichtbaar, precies op het uitkijkpunt Le Cul
du Cerf, een bekende ravijnlocatie in de streek.
Een dag later, op donderdag
18 juni, werd ook het lichaam van Paul Klapper gevonden. Hij lag
ruim vier kilometer verderop, bij een beekje in de buurt van
Leurville, niet ver van een verlaten schuur. De grote afstand
tussen hun vindplaatsen voegt een extra laag van raadselachtigheid
toe aan de zaak.
Geen misdrijf
vastgesteld
De Franse officier van
justitie, Denis Devallois, gaf aan dat er bij de autopsie op het
lichaam van Gerda geen sporen van geweld zijn aangetroffen. Een
misdrijf wordt uitgesloten. “Er is geen sprake van een gewelddadige
d00d”, aldus Devallois tegenover de Franse pers. De uitkomst van de
autopsie op Paul Klapper is op dit moment nog niet
bekendgemaakt.
Voorlopig lijkt de conclusie
dat het echtpaar om het leven kwam door een noodlottige samenloop
van omstandigheden. Wat er zich precies heeft afgespeeld tussen het
moment dat zij uit hun auto stapten en de tragische afloop, blijft
vooralsnog onduidelijk.
Gezondheidsproblemen speelden
mogelijk een rol
De officier van justitie
bevestigde dat het echtpaar kampte met serieuze
gezondheidsklachten. Volgens verklaringen van naasten gebruikten
Paul en Gerda meerdere medicijnen en maakten familieleden zich
zorgen over hun gezondheid tijdens de reis. “Maar of er een direct
verband is met hun 0verlijden, is nog niet te zeggen”, aldus
Devallois.
De familie heeft in eerdere
verklaringen al laten weten dat zij geloven in een ongelukkige
samenloop van factoren. De exacte omstandigheden — hoe het stel
verdwaald raakte, waarom ze uit elkaar zijn geraakt en waarom hun
auto werd achtergelaten — blijven vooralsnog onderwerp van
onderzoek.
Aandacht in Franse en
Nederlandse media
De verdwijning en het latere
terugvinden van het echtpaar Klapper hebben niet alleen in
Nederland, maar ook in Frankrijk veel losgemaakt. Diverse media in
beide landen besteedden aandacht aan het mysterie. Foto’s van het
vakantiehuisje in Planchez, de auto en de locatie waar Gerda werd
gevonden, verschenen breed in de pers.
Voor de familie en bekenden
zijn het ingrijpende beelden. Paul en Gerda waren geliefd in hun
omgeving en genoten van het rustige leven in hun Franse
buitenverblijf. Bekenden omschrijven hen als een hecht en warm
koppel dat volop genoot van hun gezamenlijke tijd.
Symboliek en stilte in het
landschap
De streek waar Paul en Gerda
gevonden werden — met diepe ravijnen, stille bossen en afgelegen
weggetjes — lijkt haast symbool te staan voor de raadselachtigheid
van hun verdwijning. Le Cul du Cerf, het uitkijkpunt vlakbij
Gerda’s vindplaats, staat bekend als een indrukwekkende, maar ook
eenzame plek.
Wat zich daar heeft
afgespeeld, is alleen bekend aan hen beiden. Mogelijk besloten ze
te stoppen om te rusten, raakten ze verdwaald, of is één van beiden
onwel geworden. Hoe dan ook: de stilte van het landschap waarin ze
werden gevonden, contrasteert fel met de onrust die de z0ektocht in
hun familie en gemeenschap teweegbracht.
De kracht van een verbonden
leven
Wat ook opvalt in deze
trieste gebeurtenis, is de verbondenheid van Paul en Gerda. Hoewel
ze op grote afstand van elkaar werden teruggevonden, maakten ze
samen de reis die hun laatste werd. Beelden van hen dansend op een
feestje in Planchez — vrolijk en levendig — circuleren nog steeds
online. Het zijn herinneringen aan een liefdevol bestaan.
De vragen blijven
De komende tijd zullen
experts, mogelijk met hulp van forensisch specialisten, proberen
meer duidelijkheid te krijgen over wat er precies is gebeurd. De
familie heeft aangegeven vooral behoefte te hebben aan rust, maar
benadrukt ook het belang van het achterhalen van de ware toedracht
— al is het maar om het verhaal voor zichzelf af te ronden.
Ondertussen blijven de vragen
bestaan: Waarom stopten ze in Orquevaux? Waarom zaten ze niet meer
in hun auto? Hoe raakten ze zo ver uit elkaar? En was hun
gezondheidstoestand mogelijk bepalend voor wat er volgde?
Een droevig einde van een
zomerse reis
Wat begon als een reis naar
zon, rust en natuur, eindigde voor Paul en Gerda in stilte en
verdriet. De z0ektocht is voorbij, maar het gemis blijft. Hun
verhaal laat zien hoe kwetsbaar het leven kan zijn — zelfs in
vertrouwde omgevingen.
Voor wie hen kende, blijft de
herinnering aan hun liefde en levensvreugde levend. En hopelijk zal
het onderzoek de nabestaanden ooit antwoorden geven op de vragen
die nu nog blijven hangen in het Franse landschap dat hen zo
dierbaar was.
