Algemeen
Schokkend nieuws: André Hazes bedreigt Monique Westenberg – ‘Ze verliest de voogdij als ze een nieuwe vriend krijgt’.
Monique Westenberg onder druk: mag zij wel opnieuw gelukkig worden?
Wat ooit begon als een liefdevol gezinsleven, is in de loop der jaren verworden tot een complex en publiek belicht spanningsveld. Monique Westenberg en André Hazes hebben een lange geschiedenis samen – één die niet alleen door liefde, maar ook door pijn, loyaliteit en onbegrip is getekend. Inmiddels lijkt hun relatie definitief tot het verleden te behoren, maar toch is het hoofdstuk nog niet volledig gesloten.
Volgens bronnen dichtbij Monique heeft André onlangs een persoonlijke grens gesteld die diep raakt. Hij zou haar te verstaan hebben gegeven dat een nieuwe liefde voor haar betekent dat hun zoon, kleine Dré, mogelijk niet meer bij haar mag wonen. Geen juridische uitspraak, geen rechterlijke beslissing, maar een krachtige boodschap – uitgesproken van vader tot moeder. En dat raakt aan iets fundamenteels: het recht om opnieuw gelukkig te worden.
Geen ruimte voor liefde?
Het bericht dat André zich zou hebben uitgesproken tegen een eventuele nieuwe partner voor Monique, heeft bij veel mensen geleid tot verwarring en bezorgdheid. Juist omdat de zanger zelf alweer enige tijd in een nieuwe relatie verkeert, roept dit bij buitenstaanders vragen op over eerlijkheid en gelijkwaardigheid.
Monique heeft zich de afgelopen jaren zichtbaar ingezet voor hun zoon. Ondanks de voortdurende media-aandacht, en ondanks de momenten waarop André zelf zoekende was in zijn leven, bleef zij een stabiele factor voor kleine Dré. Juist nu zij langzaam weer open lijkt te staan voor de mogelijkheid van een nieuwe relatie, zou haar dat – volgens insiders – worden aangerekend.
Loyaliteit in perspectief
De relatie tussen André en Monique is er een van veel terugkerende hoofdstukken geweest. Er waren momenten van hereniging, nieuwe hoop en gezamenlijk ouderschap, maar ook periodes van afstand, ruis en publieke onrust. Door alles heen bleef Monique een loyale moeder en partner, die vooral het welzijn van hun kind vooropstelde.
Vrienden uit haar omgeving spreken nu van een gevoel van teleurstelling en onmacht. “Ze heeft nooit kwaad gesproken over André, zelfs niet toen het moeilijk was,” aldus een vertrouweling. “En nu krijgt ze dit te horen, alsof haar persoonlijke geluk niet mag bestaan.”
Emotionele belasting
Wat deze situatie extra beladen maakt, is de vorm waarin de boodschap – volgens de bronnen – is gebracht. Het zou niet gaan om een officieel geschil of een juridische procedure, maar om een emotionele waarschuwing van André zelf. De boodschap: Als jij een andere man toelaat in je leven, dan verandert alles voor onze zoon.
Voor Monique, die zich jarenlang als moeder volledig heeft ingezet, komt deze uitspraak hard aan. Niet alleen vanwege de inhoud, maar ook omdat het haar het gevoel geeft dat haar keuzes onder toezicht staan. “Alsof zij zich moet verantwoorden voor iets wat voor ieder mens normaal is: de wens om opnieuw geluk en liefde te vinden,” zegt iemand uit haar omgeving.
Monique kiest voor rust
Toch kiest Monique er bewust voor om de rust te bewaren. Ze verschijnt niet met een weerwoord in de media, vermijdt publieke confrontaties en spreekt zelden over de spanningen tussen haar en André. Die terughoudendheid wordt door velen gezien als kracht: een moeder die haar kind centraal stelt en weigert om de situatie verder te laten escaleren.
“Ze wil geen conflict via de kranten of social media,” vertelt een bekende. “Dat is niet wie ze is. Maar ze laat zich ook niet zomaar onder druk zetten.”
Dubbele maat?
Het verhaal roept bij veel mensen vragen op over gelijkwaardigheid. Want hoe kan het dat André zijn weg naar een nieuw geluk mag inslaan, terwijl Monique zich schijnbaar moet verantwoorden voor iets soortgelijks?
Fans op sociale media laten van zich horen. “Iedereen heeft recht op een tweede kans in de liefde,” schrijft iemand. Een ander merkt op: “Het lijkt wel alsof Monique gestraft wordt voor haar trouw. Ze heeft altijd achter hem gestaan, en nu dit?”
De publieke opinie lijkt grotendeels aan Moniques zijde te staan. Haar jarenlange inzet voor het gezin, haar kalme benadering en haar zichtbare liefde voor haar zoon maken dat velen zich kunnen inleven in haar positie.
Opnieuw beginnen zonder voorwaarden
De situatie tussen André en Monique laat zien hoe moeilijk het is om los te komen van een gedeeld verleden – zeker wanneer er een kind in het spel is. En hoewel niemand anders écht kan weten wat zich in de privésfeer afspeelt, is één ding duidelijk: iedere ouder verdient het om op zijn of haar eigen manier verder te gaan, zolang het belang van het kind centraal blijft staan.
Voor Monique betekent dat nu balanceren tussen rust bewaren en haar eigen pad vinden. Ze lijkt vastberaden om het verleden achter zich te laten, zonder ruzie, maar ook zonder haar eigen toekomst op te geven. “Ze wil niet dat haar zoon opgroeit met strijd tussen zijn ouders,” zegt iemand uit haar omgeving. “Maar ze wil ook dat haar eigen leven niet op pauze blijft staan.”
Wat telt écht?
De situatie raakt aan een breder thema: hoe combineer je ouderschap met persoonlijke groei, vooral als de liefde tussen de ouders is geëindigd? Hoe geef je een kind stabiliteit, terwijl je zelf zoekt naar een nieuw begin? En wie bepaalt waar de grenzen liggen?
In het geval van Monique en André blijft veel onduidelijk. Beide hebben ervoor gekozen om niet uitgebreid te reageren op speculaties of geruchten. En misschien is dat ook wel het wijste – want uiteindelijk zijn er maar twee mensen die écht weten hoe het zit: zijzelf.
Tot slot
Wat overblijft is een beeld van een moeder die zich staande probeert te houden in een complex web van emoties, verwachtingen en herinneringen. Een vrouw die jarenlang haar gezin heeft gedragen, en die nu langzaam weer ruimte probeert te maken voor haar eigen geluk. Maar of ze dat mag – zonder voorwaarden, zonder druk – is nog maar de vraag.
De toekomst zal uitwijzen hoe de verhoudingen zich ontwikkelen. Maar als er iets is dat Monique Westenberg inmiddels heeft bewezen, is het wel haar vermogen om waardig en standvastig te blijven – zelfs in het oog van de storm.
Algemeen
Belle Perez laat na het overlijden van haar man voor het eerst van zich horen met hartverscheurend bericht
Het nieuws kwam vorige week hard binnen in België en Nederland. Belle Perez verloor onverwacht haar levenspartner Wouter van der Horst, met wie zij jarenlang lief en leed deelde. De zangeres hield zich dagenlang stil, maar heeft nu voor het eerst zelf woorden gegeven aan het immense gemis dat haar en haar gezin heeft getroffen.
Een leven dat in één moment kantelde
Voor buitenstaanders is het soms nauwelijks te bevatten hoe snel het leven kan veranderen. Nog geen dag voor het ingrijpende moment vierde het gezin een feestelijke gebeurtenis: de negende verjaardag van zoon Ellia. Een dag vol taart, lachende gezichten en het vertrouwde gevoel van samen zijn. Wat niemand toen kon vermoeden, is dat dit één van de laatste momenten zou zijn waarop het gezin nog compleet was.
Voor Belle Perez betekende het daaropvolgende nieuws een breuklijn door haar leven. Alles wat vanzelfsprekend leek, viel in één klap stil. Optredens, plannen, routine: ze maakten plaats voor stilte, ongeloof en verdriet. In zulke momenten ontbreekt vaak de taal om te beschrijven wat iemand voelt — en juist daarom raakte haar eerste reactie zoveel mensen.
Belle spreekt: woorden uit een verscheurd hart
Via Instagram deelde Belle Perez een foto van haar man, vergezeld van een boodschap die recht uit het hart lijkt te komen. Geen grootse verklaringen, geen publiek statement, maar een persoonlijke reflectie die de rauwheid van het moment blootlegt.
Ze schrijft dat het verlies zo plotseling kwam dat haar hart het nog niet kan bijbenen. Dat het leven in één ademtocht volledig veranderde. Wat bleef, zo verwoordt ze, is liefde — en een gemis dat alles overstemt. Ze noemt Wouter haar liefste echtgenoot en de meest toegewijde papa, zoon en broer. Woorden die niet alleen verdriet uitdrukken, maar ook laten zien hoe diep de band was die zij met hem deelde.
Voor velen voelde die boodschap herkenbaar. Het was geen tekst voor de media, maar een brief aan de wereld, geschreven vanuit een plek waar pijn en liefde naast elkaar bestaan.
Overweldigende steun uit twee landen
In haar bericht staat Belle ook stil bij de enorme golf aan medeleven die haar overspoelt. Ze spreekt van een “tsunami aan liefde” die voelbaar is in zowel België als Nederland. Die woorden zijn geen overdrijving. Onder haar bericht stromen reacties binnen van collega-artiesten, vrienden, fans en mensen die haar verhaal al jaren volgen.
Mensen delen herinneringen aan ontmoetingen, aan concerten waar haar muziek hen raakte, of spreken simpelweg hun steun uit als ouder, partner of mens. Juist die brede verbondenheid laat zien hoe diep het verhaal resoneert. Verdriet is universeel, en wanneer iemand het durft te delen zonder maskers, voelen anderen zich uitgenodigd om mee te dragen.
Een moeder, een zoon en een nieuwe werkelijkheid
Centraal in alles staat zoon Ellia. Voor een kind van negen is zo’n plotselinge verandering nauwelijks te bevatten. Het leven zoals hij dat kende, is in korte tijd onherkenbaar geworden. Belle en haar familie kiezen er bewust voor om hem te beschermen, rust te bieden en ruimte te laten voor zijn eigen tempo.
Voor ouders die dit lezen, zal het invoelbaar zijn: het instinct om sterk te blijven voor je kind, terwijl je zelf nauwelijks overeind blijft. Belle heeft haar professionele verplichtingen tijdelijk losgelaten om zich volledig te richten op haar gezin. Haar kerstconcerten werden geannuleerd, niet uit plicht, maar uit noodzaak.
Van verlies naar betekenis: de Wout Foundation
Te midden van dit alles ontstond een idee dat veel mensen diep heeft geraakt. In plaats van bloemen of andere traditionele gebaren, vraagt Belle aandacht voor de Wout Foundation — een stichting die is opgericht ter nagedachtenis aan haar man.
Het doel van de stichting is helder en betekenisvol: hoop bieden aan kinderen voor wie het leven niet vanzelfsprekend verloopt. Vanuit het eigen verlies wil de familie iets creëren dat anderen ondersteunt, juist daar waar het moeilijk is.
Het is een keuze die veel zegt over de waarden die Wouter en Belle samen deelden. Wie midden in rouw besluit om vooruit te kijken naar wat men kan betekenen voor anderen, toont een kracht die verder gaat dan woorden.
Dit bericht op Instagram bekijken
Waarom dit zoveel mensen raakt
Dat de stichting zoveel losmaakt, is begrijpelijk. Het idee dat uit iets pijnlijks iets goeds kan groeien, biedt troost — niet alleen aan de nabestaanden, maar ook aan mensen die zelf met verlies leven. Het maakt verdriet niet kleiner, maar geeft het richting.
Veel reacties onderstrepen dat gevoel. Mensen schrijven dat ze ontroerd zijn door de keuze om iets blijvends te creëren. Dat het hen herinnert aan wat echt telt: zorg voor elkaar, aandacht voor kwetsbaarheid, en het besef dat liefde niet stopt waar het leven verandert.
Geen haast, geen verwachtingen
Belle heeft niet aangegeven wanneer of hoe ze haar werk zal hervatten. En dat is begrijpelijk. Rouw kent geen schema en geen deadline. De komende periode zal in het teken staan van aanpassing, verwerking en het opnieuw vormgeven van het dagelijks leven.
Wat vaststaat, is dat ze er niet alleen voor staat. De steun uit haar omgeving, de liefde voor haar zoon en de herinneringen aan Wouter vormen samen een netwerk waarin ze stap voor stap haar weg zal vinden.
Een moment van stilte en respect
Vanaf deze plek past vooral terughoudendheid en respect. Niet elk verdriet hoeft geanalyseerd of verklaard te worden. Soms is erkennen genoeg. Erkennen dat dit een immens verlies is. Dat woorden tekortschieten. En dat medeleven geen oplossing biedt, maar wel verzacht.
Onze gedachten gaan uit naar Belle, naar Ellia en naar alle mensen die Wouter liefhadden. Moge de liefde die nu zo voelbaar is, hen dragen in een tijd waarin alles anders is geworden.
Soms is er niets meer te zeggen dan dit: je staat er niet alleen voor.