-

Algemeen

Rico Verhoeven wint weer, maar kijkers hebben het allemaal ergens anders over

Avatar foto

Gepubliceerd

11 uur geleden

op

Rico Verhoeven wint opnieuw tijdens Glory 100, maar kijkers zijn kritisch: “Weer geen spektakel”

Rico Verhoeven blijft ook na Glory 100 de onbetwiste koning van het kickboksen. De 36-jarige wereldkampioen stapte zaterdagavond opnieuw als winnaar uit de ring, ditmaal na een strategisch duel tegen de Russische vechter Artem Vakhitov. Ondanks de winst zijn veel fans kritisch: waar men had gehoopt op vuurwerk, kregen zij vooral tactiek te zien. Op sociale media stromen de reacties binnen: “Weer zo saai,” klinkt het.

De verwachtingen voor Glory 100 waren hooggespannen. Niet alleen omdat het een jubileumeditie van het vechtsportevenement betrof, maar ook omdat Verhoeven al meer dan 4.000 dagen ongeslagen wereldkampioen is in het zwaargewicht. Toch verliep het gevecht minder spectaculair dan gehoopt.

Een schaakspel in plaats van een knock-out

Voorafgaand aan het duel gaf Verhoeven zelf al aan dat het een strategische wedstrijd zou worden. In interviews vergeleek hij het gevecht met een schaakpartij: geen wilde stoten, maar doordachte bewegingen, timing en controle. “Deze man is geen standaard tegenstander. Hij is technisch, ervaren en gevaarlijk,” waarschuwde Rico.

Die verwachting kwam uit. Van een explosieve confrontatie was nauwelijks sprake. De eerste ronde verliep kalm, waarbij beide vechters vooral aftastten. Pas in de tweede ronde kwam er iets van spanning toen Vakhitov indruk maakte met een spinning backfist, een draaiende vuistslag die Verhoeven vol op de buik trof.

De Nederlander wankelde even en leek kort buiten adem, maar wist zich snel te herpakken. Toch kwam er in de daaropvolgende ronden geen moment waarop het publiek op het puntje van de stoel zat.

Het publiek laat zich horen

In de zaal werd het gebrek aan actie duidelijk gevoeld. Het publiek liet meerdere keren luidkeels merken dat het meer spektakel wilde. Kreten als “Actie, actie, actie!” galmden door de arena, vooral tijdens de vierde en vijfde ronde.

Verhoeven probeerde in de derde ronde nog de druk op te voeren, maar het lukte hem niet om Vakhitov echt in de problemen te brengen. De Rus, zelf voormalig kampioen in het lichtzwaargewicht, hield stand en speelde het tactisch slim.

Na vijf ronden wees de jury Verhoeven unaniem aan als winnaar op basis van punten. Daarmee blijft hij wereldkampioen zwaargewicht in Glory, een titel die hij al sinds 2014 verdedigt. Zijn totale dominantie in de sport blijft dus overeind, al was het deze keer niet met een daverend applaus.

Een sportieve boodschap en excuses van Rico

Wat opviel na afloop, was de manier waarop Verhoeven het publiek toesprak. In een zeldzaam eerlijke toespraak bood hij zijn excuses aan voor het gebrek aan spektakel. “Sorry jongens, dit werd niet het vuurwerk waar jullie op hoopten. Maar deze man is zó gevaarlijk, je kunt geen risico’s nemen,” sprak hij, verwijzend naar Vakhitov.

Het komt niet vaak voor dat een vechter zijn supporters publiekelijk aanspreekt op deze manier, zeker niet na een overwinning. Verhoeven toonde zich daarmee niet alleen een kampioen in de ring, maar ook een sportman met gevoel voor zijn publiek.

Na zijn woorden over het gevecht vroeg hij ook nog om een moment van stilte voor Gaza, wat hem bij sommigen op lof en bij anderen op discussie kwam te staan. Toch bleef het respectvol en ingetogen, en werd zijn verzoek door het publiek ingewilligd.

Kritiek op social media: “Kampioen, maar geen entertainer meer”

Op sociale media is de kritiek op Verhoevens optreden niet mals. Vooral fans die rekenden op een gevecht met meer flair, uiten hun teleurstelling. “Het voelt alsof ik naar een herhaling kijk van zijn vorige partijen,” schrijft een gebruiker. Een ander stelt: “Rico is een machine, maar de vonk is eraf.”

Sommige volgers vergelijken de wedstrijd met eerdere, meer dynamische partijen uit zijn carrière, waarin Verhoeven wel wist te verrassen met krachtige combinaties en beslissende knock-outs. Sinds enkele jaren lijkt hij echter steeds vaker te kiezen voor controle en puntenwinst.

Toch zijn er ook fans die begrip tonen voor zijn strategie. “Je blijft geen kampioen als je domme risico’s neemt,” schrijft iemand op X (voorheen Twitter). “Hij blijft tactisch een meester, al is het soms lastig om naar te kijken.”

Vakhitov: waardige tegenstander

Hoewel Artem Vakhitov uiteindelijk verloor op punten, krijgt hij veel lof voor zijn optreden. De Rus, voormalig Glory-kampioen in een lagere gewichtsklasse, liet zien dat hij technisch goed onderlegd is en over een sterke verdediging beschikt. Zijn spinning backfist was een van de weinige hoogtepunten van het gevecht, en leverde hem zelfs tijdelijk het initiatief op.

Voor Vakhitov was het zijn debuut in het zwaargewicht bij Glory. Hij maakte het Verhoeven moeilijker dan velen vooraf hadden verwacht, en zal waarschijnlijk terugkeren in toekomstige line-ups.

Kampioen sinds 2014: indrukwekkende reeks

Ondanks de kritiek blijft Rico Verhoeven een klasse apart. Hij is al meer dan 4.000 dagen onafgebroken wereldkampioen, iets wat in het moderne kickboksen nauwelijks voorkomt. Zijn laatste verlies dateert van vóór zijn Glory-periode, en sindsdien versloeg hij grote namen zoals Badr Hari, Jamal Ben Saddik en Benjamin Adegbuyi.

Met zijn overwinning op Vakhitov zet hij zijn reeks voort, al groeit de roep om een nieuwe, spannende uitdager. Glory zal ongetwijfeld nadenken over hoe toekomstige partijen weer meer spektakel kunnen bieden zonder de sportieve integriteit te verliezen.

Wat nu voor Rico Verhoeven?

Verhoeven zelf liet na afloop weten eerst rust te willen nemen. “Ik heb me maandenlang voorbereid op deze partij. Nu is het tijd om weer even bij familie te zijn en het hoofd leeg te maken,” aldus de kampioen.

Over een volgende tegenstander is nog niets bekendgemaakt, maar fans hopen dat Glory in 2025 met een nieuwe uitdager komt die Verhoeven echt tot het uiterste kan dwingen. Namen als Antonio Plazibat of een mogelijke rematch met Badr Hari worden al voorzichtig genoemd.

Conclusie: overwinning met gemengde gevoelens

Rico Verhoeven behoudt zijn titel, blijft ongeslagen en toont zich een tactisch meester. Maar het uitblijven van spektakel zorgt ervoor dat zijn overwinning tijdens Glory 100 met gemengde gevoelens wordt ontvangen.

De kampioen zelf is zich daarvan bewust en toonde na afloop meer dan ooit zijn menselijke kant. Met respect voor zijn tegenstander, een verontschuldiging aan zijn fans en een moment van stilte voor wereldproblematiek, liet hij zien dat sport ook gaat over verbinding en verantwoordelijkheid.

Gerelateerd:

Algemeen

Grote zorgen om financiën Suzan & Freek: ‘Zij staat er straks alleen voor’

Avatar foto

Gepubliceerd

2 uur geleden

op

15 juni 2025

Door

Suzan & Freek treden weer op na aangrijpend nieuws – fans reageren met bewondering én begrip

Tweeënhalve week geleden kwam het onverwachte bericht dat het populaire muzikale duo Suzan & Freek hun geplande concerten annuleerde. De reden: Freek kreeg een medische diagnose die het leven van het stel in één klap op zijn kop zette. Het geplande vervolg van hun Ziggo Dome-succes – drie extra, grootschalige shows – ging plots niet meer door.

In de eerste week na het nieuws trokken Suzan en Freek zich volledig terug. Emoties, verdriet en onzekerheid overheersten. Toch besluiten de twee nu om wél weer op te treden, onder andere op festivals deze zomer. En dat zorgt voor een golf aan reacties: van ontroering en steun tot bewondering voor hun veerkracht.

Van verdriet naar veerkracht

De comeback op het podium is geen vanzelfsprekende keuze. Freek kreeg recent te horen dat hij te maken heeft met een ernstige vorm van longk*nker. Een mededeling die normaal gesproken alles stilzet. En dat gebeurde ook: “We hebben een week lang niets anders gedaan dan huilen,” lieten ze eerder weten via social media.

Toch besloten Suzan & Freek om, ondanks alles, opnieuw het podium op te zoeken. Niet voor een volledig concertreeks, maar wél voor enkele zorgvuldig gekozen optredens. Festivals, kleinschalige events en mogelijk zelfs besloten shows.

“Zingen is hun passie – en dát is wat telt”

Op NUjij, het reactieplatform van NU.nl, stromen honderden berichten binnen over hun beslissing. Veel mensen reageren warm en ondersteunend. “Zolang ze er zelf energie uithalen en het fysiek haalbaar is, moeten ze vooral blijven zingen,” schrijft Annemiek. “Ik weet helaas hoe het is om ernstig z!ek te zijn. Als je je nog goed genoeg voelt, wil je vooral leven. Genieten van je passie, zolang dat kan.”

Volgens haar draait het niet per se om het geld. “Natuurlijk is het mooi meegenomen, maar als je z!ek bent, is dat niet je eerste gedachte – als je tenminste geen directe geldzorgen hebt. Het gaat om tijd, liefde en betekenis.”

Financiële realiteit: “De kachel moet ook bij hen blijven roken”

Toch is er ook veel begrip voor de financiële kant van hun keuze. Optreden is immers niet alleen een vorm van expressie, het is ook hun werk. “Groot gelijk dat ze het doen,” schrijft Hester. “Ook bij hen moet de kachel blijven roken.”

Een andere bezoeker zegt: “Je moet hooi maken als de zon schijnt. Zeker nu er straks ook een kind is en ze het misschien ooit alleen moet gaan doen. Financiële rust is dan zó belangrijk.”

De combinatie van onzekerheid over de toekomst en de komst van een kindje, zorgt ervoor dat veel mensen begrip tonen voor het besluit om nog zoveel mogelijk op te treden. “Het is niet alleen een bron van inkomen, het is ook een manier om nog herinneringen te maken.”

Een muzikale nalatenschap – én een toekomst voor het gezin

“Het is pijnlijk om het zo te benoemen,” zegt Koen, “maar ik snap dat je denkt: nog even zingen voor het studiefonds van de kleine.” Zijn opmerking is nuchter bedoeld, niet cynisch. “Als je weet dat de toekomst onzeker is, wil je het nú goed regelen.”

Ook Jennifer sluit zich daarbij aan: “Met een kindje op komst is het allesbehalve gek om nu nog iets op te bouwen. Hun muziek is prachtig, maar hun oeuvre is nog niet groot genoeg om voor altijd op te teren. Dus dit is gewoon verstandig.”

“De optredens zijn straks vast snel uitverkocht – en terecht”

Een ander punt dat genoemd wordt: Suzan & Freek zijn enorm populair. Concerten van het duo zijn doorgaans razendsnel uitverkocht. Nu, met het persoonlijke verhaal dat erbij komt kijken, zal die belangstelling alleen maar toenemen.

“Ik denk dat mensen nu nóg meer bereid zijn om te komen,” schrijft iemand. “Niet uit medelijden, maar omdat ze geraakt zijn. En omdat ze het duo een warm hart toedragen. Het zou me niks verbazen als festivals met hun naam op de line-up extra snel vol raken.”

Wat zeggen Suzan & Freek zelf?

Het duo heeft tot nu toe weinig interviews gegeven sinds het nieuws over Freeks gezondheid naar buiten kwam. Wel plaatsten ze enkele persoonlijke berichten op hun sociale media, waarin ze hun dankbaarheid uitspraken voor de overweldigende steun en de duizenden reacties van fans.

Over hun optredens zeggen ze: “We willen vooral doen wat goed voelt. Soms is dat rust, soms is dat muziek maken.” Daarmee geven ze aan dat ze van moment tot moment zullen bekijken wat mogelijk is, zonder zichzelf te forceren.

Voor nu is het duidelijk dat ze opnieuw het podium opgaan – én dat het publiek daar met open armen op reageert.

Een keuze met impact: muzikaal, emotioneel én praktisch

De situatie van Suzan & Freek raakt velen, juist omdat het zó herkenbaar is. Liefde, gezondheid, onzekerheid, een groeiend gezin – het zijn thema’s die bij iedereen binnenkomen. Hun keuze om toch op te treden, laat zien hoe mensen omgaan met tegenslag: niet door zich terug te trekken, maar door verbinding te blijven zoeken.

En in hun geval is die verbinding muzikaal. Elk optreden is nu niet alleen een show, maar ook een herinnering. Voor henzelf, voor hun ongeboren kind, en voor de duizenden fans die hen al jaren volgen.

Geen sentiment, maar realisme

Hoewel sommige reacties raken aan gevoelige snaren, overheerst op NUjij en andere platforms een sfeer van begrip en respect. “Dit is geen sentimenteel verhaal,” schrijft iemand. “Het is realistisch. Het leven stopt niet ineens. En als je de kracht hebt om te blijven zingen, doe dat dan. Voor jezelf, je familie én je publiek.”

De optredens worden daarmee méér dan werk – ze zijn een ode aan het leven, aan muziek en aan samen zijn zolang het kan.

Lees verder