Algemeen
Prachtige boodschap voor Suzan & Freek: ´Dit is nooit eerder vertoond´
De muziek van Suzan & Freek raakt opnieuw een diepe snaar bij het publiek. Niet alleen in Nederland, maar ook in Vlaanderen herontdekken luisteraars de kracht van hun liedjes. De aanleiding is tragisch: de bekendmaking dat Freek Rikkerink ongeneeslijk ziek is, heeft een golf van emotionele reacties teweeggebracht. De impact is voelbaar in de hitlijsten én in de harten van talloze fans.
Vlaamse hitlijsten kleuren opnieuw Suzan & Freek
De hernieuwde belangstelling voor hun muziek is ongekend. In de Vlaamse Ultratop Album Top 200 stijgt het album Dromen In Kleur van een bescheiden plek 115 naar een bijna onvoorstelbare nummer 2. Het album uit 2021 bereikt hiermee zijn hoogste notering ooit in België. Ook de eerdere albums Gedeeld Door Ons en Iemand Van Vroeger maken een opmerkelijke comeback en staan respectievelijk op plek 11 en 14.
Oudere hits raken opnieuw een gevoelige snaar
Niet alleen de albums, maar ook de singles beleven een tweede leven. De nummers Goud en Als Het Avond Is, die eerder al geliefd waren bij een groot publiek, zijn teruggekeerd in de Ultratop 50. Ze staan nu op respectievelijk nummer 40 en 45. In Nederland heeft Dromen In Kleur zelfs de hoogste eer: het album voert daar momenteel de Album Top 100 aan. De muziek lijkt nu meer te doen dan alleen vermaken — ze biedt troost, steun en verbondenheid.
Start van het medische traject: hoop op stabiliteit
Freek is inmiddels begonnen aan een behandeling met levensverlengende medicatie. In een emotionele post op Instagram liet het stel weten dat deze stap is gezet in de hoop de uitgezaaide longkanker te vertragen. De eerste signalen zijn voorzichtig positief: Freek voelt zich fysiek beter, is van zijn aanhoudende hoest af en is wat aangekomen in gewicht.
Een volgende controle in het ziekenhuis zal uitwijzen of de medicijnen hun werk doen. Als dat zo is, kan de ziekte hopelijk langere tijd stabiel blijven. Belangrijk is dat het niet om chemotherapie gaat, iets wat zowel Freek als Suzan als geruststellend ervaren.
Tussen verdriet en verwachting: een dubbele realiteit
Terwijl het stel worstelt met het vooruitzicht van een ongeneeslijke ziekte, hebben ze ook ander belangrijk nieuws gedeeld: Suzan is zwanger van hun eerste kind. Dat brengt een sprankje licht in een verder duistere periode. “We focussen ons nu zo veel mogelijk op de zwangerschap, onze allergrootste droom,” schreven ze op sociale media.
De combinatie van levensgevaar en nieuw leven zorgt voor een emotionele achtbaan. “Het voelt onwerkelijk en beangstigend. Ons beeld van ‘samen oud worden’ is ineens niet meer vanzelfsprekend,” aldus het stel. Toch proberen ze hoopvol te blijven: “We gaan er alles aan doen om de uitzondering te worden!”
Muziek als spiegel van het moment
De teksten van Suzan & Freek krijgen in deze nieuwe context een zwaardere, diepere lading. Liedjes die ooit gingen over liefde en alledaags geluk, voelen nu als intieme bekentenissen over kwetsbaarheid, vergankelijkheid en kracht. Juist deze authenticiteit raakt mensen, blijkt uit de vele berichten van steun op sociale media.
Publiek leeft massaal mee
De plotselinge stijging in de hitlijsten toont hoezeer het publiek meeleeft met de zanger en zijn partner. In tijden van onzekerheid en verdriet grijpen velen terug naar muziek als uitlaatklep. Suzan & Freek geven woorden aan gevoelens die voor veel mensen moeilijk uit te drukken zijn. Hun persoonlijke verhaal wordt gedeeld en omarmd — niet alleen als roddel of nieuwsitem, maar als iets dat oprecht raakt.
Een muzikaal eerbetoon aan veerkracht
Wat begon als een muzikale carrière met simpele covers op social media is uitgegroeid tot een intiem en publiek levensverhaal dat velen raakt. In goede én slechte tijden blijkt dat hun muziek blijft verbinden. Wat de toekomst ook brengt, het publiek staat massaal achter hen. Niet alleen met likes of berichten, maar met gedeelde herinneringen, concertbezoeken en het opnieuw omarmen van hun muziek.
Algemeen
Meedogenloze BOA´s slingeren 80-jarig omaatje zonder pardon op de bon: ´Dit kan echt niet!´
Wat begint als een simpele fietstocht naar werk, school of supermarkt, eindigt voor steeds meer mensen in een boete van vijftig euro. Niet omdat ze roekeloos rijden of anderen in gevaar brengen, maar omdat ze kortstondig de stoep gebruiken om een lastige verkeerssituatie te vermijden. Vooral in grote steden zoals Amsterdam, Rotterdam en Utrecht lijkt deze vorm van handhaving steeds strikter te worden toegepast — en dat roept onbegrip op bij veel burgers.
Boa’s verscholen achter muurtjes en hoeken
Bij diverse kantoorgebouwen en kruispunten staan steeds vaker handhavers die bewust onherkenbaar blijven. Ze dragen hun herkenbare jassen niet zichtbaar, positioneren zich achter muurtjes, auto’s of andere obstakels en grijpen pas in zodra iemand enkele meters over de stoep fietst. Voor veel mensen voelt dit niet als toezicht of verkeersveiligheid, maar als een hinderlaag. De boete wordt direct uitgeschreven, zonder waarschuwing, uitleg of ruimte voor gesprek.
Geen ruimte voor gezond verstand
Zodra je met fiets, brommer of snorfiets het trottoir betreedt, ben je officieel in overtreding. Voor fietsers kost dat 50 euro, brommers en snorfietsen zijn zelfs 90 euro kwijt. Veel forenzen gebruiken de stoep slechts tijdelijk, bijvoorbeeld om een gevaarlijk kruispunt te ontwijken of om een bus te passeren. Ondanks dat ze niemand hinderen of in gevaar brengen, worden ze alsnog direct op de bon geslingerd. De handhaving laat geen ruimte voor nuance of gezond verstand.
Een boete voor een vrouw van tachtig
Een recent incident dat veel aandacht kreeg, is dat van een vrouw van tachtig jaar die voor enkele meters op de stoep fietsen een boete kreeg. Ze reed langzaam, hinderde niemand en leek vooral bezig met veilig oversteken. Toch werd haar zonder uitleg of waarschuwing een boete opgelegd. De situatie werd gefilmd en ging razendsnel rond op sociale media. De reacties waren massaal: “Dit voelt niet als bescherming, dit voelt als straffen om het straffen.”
Begrip voor de regels, maar dan wel met redelijkheid
Niemand wil dat voetgangers zich onveilig voelen op de stoep. Zeker kinderen, ouderen en mensen met een beperking moeten veilig kunnen lopen. Maar wanneer fietsers deze ruimte tijdelijk en verantwoord gebruiken, zonder hinder of gevaar, is een keiharde boete buiten proportie. Veel mensen pleiten voor een systeem waarin eerst gewaarschuwd wordt en pas bij herhaling een boete volgt.
De aanpak wekt wantrouwen
Wat bij veel mensen steekt, is de manier waarop handhaving wordt uitgevoerd. Het verdekt opstellen van boa’s en het ontbreken van communicatie of uitleg maken dat burgers het gevoel krijgen bewust ‘gepakt’ te worden. Dat gevoel ondermijnt niet alleen het draagvlak voor de regels zelf, maar tast ook het vertrouwen in de handhavers en uiteindelijk zelfs in de overheid aan.
Van verkeersveiligheid naar boetecultuur?
Het doel van verkeershandhaving zou moeten zijn: het bevorderen van veiligheid, het beschermen van kwetsbare weggebruikers en het stimuleren van verantwoord gedrag. Maar als mensen het gevoel krijgen dat boetes louter worden uitgedeeld om quota te halen of geld te innen, dan verdwijnt dat doel uit beeld. Burgers raken gefrustreerd en zien geen rechtvaardigheid meer in het systeem.
Een oproep tot heroverweging
De roep om menselijkere handhaving groeit. Veel Nederlanders zijn best bereid zich aan de regels te houden, zolang die op een eerlijke en begrijpelijke manier worden toegepast. Het direct uitdelen van hoge boetes voor kleine overtredingen — zonder waarschuwing of gesprek — voelt als onevenredig streng en verliest het van de menselijke maat. Handhaving zou geen wedstrijd moeten zijn in wie het slimst verdekt kan opereren, maar in hoe je het beste kunt bijdragen aan een veilig en leefbaar verkeer.